Ο Σαρωνικός μάνα «Καίγεται»

Γρά­φει ο Βασί­λης Λιό­γκα­ρης //

Και ο Κάλα­μος μάνα Ελλά­δα καί­γε­ται. Και τα βου­νά και τα λαγκά­δια μας καί­γο­νται. Καί­γε­ται και το βιος μας, ο πόνος μας δεν λέγε­ται, δεν γρά­φε­ται ο καη­μός μας.

Το μαύ­ρο χρυ­σά­φι της κατα­στρο­φής έκα­νε το «θαύ­μα του» μία ανε­ξέ­λεγ­κτη ρύπαν­ση. Μαύ­ρη μαυ­ρί­λα πλημ­μύ­ρι­σε τις πανέ­μορ­φες παρα­λί­ες μας και μας έπια­σε η μπό­χα ενός σάπιου συστή­μα­τος. Ποιος φταί­ει; Δεν είναι ο στό­χος μου να το ανα­λύ­σω το απο­τέ­λε­σμα σχολιάζω.

Ποιος φταί­ει λοι­πόν; Όλοι και κανείς και άντε να βρεις την άκρη.

Έτσι γίνε­ται πάντα σε αυτόν τον τόπο. Τοπ… η πιστό­λα – και με το δίκιο της – έχει την εξου­σία. Πιστο­λέ­ρο ο αντί­πα­λος από απέ­να­ντι. Στον βωμό του καπι­τα­λι­στι­κού κέρ­δους δεν διστά­ζουν να θυσιά­σουν τις ζωές μας και το περιβάλλον.

Τι και αν ο κοσμά­κης τρι­γύ­ρω έχα­σε τη βολή του, έχα­σε τα μπά­νια και το ψάρε­μά του. Τι και αν το κακό έγι­νε μεγα­λύ­τε­ρο. Εμείς περι­μέ­νου­με την «δίκαιη ανά­πτυ­ξη» σαν λύτρω­ση που όμως δεν έρχε­ται ποτέ, για­τί δεν μπο­ρεί να είναι δίκαιη στον καπι­τα­λι­σμό. Μία ανά­πτυ­ξη σε απο­κα­ΐ­δια πυρ­κα­γιών, μία ανά­πτυ­ξη βου­τηγ­μέ­νη στην μαυ­ρί­λα. Βου­τηγ­μέ­νη στο μαζούτ και στο πεπρω­μέ­νο αυτής της πατρίδας.

Ποια κατά­ρα – ας το πού­με κι έτσι – δέρ­νει και στραγ­γα­λί­ζει αυτή την πανέ­μορ­φη χώρα; Με όλα της τα καλά και τα άσχη­μα μαζί. – Ελλά­δα του μισε­μού και της πικρα­μέ­νης αγά­πης. Ελλά­δα της κυνη­γη­μέ­νης ιδέ­ας, της φυλα­κής, της εξο­ρί­ας και του ρετσι­νό­λα­δου. Του εξο­στρα­κι­σμού και της νοσταλ­γί­ας. Της αρχο­ντιάς, του κατα­γά­λα­νου ουρα­νού και του Πεύ­κου. Του Ολύ­μπου, του Ταύ­γε­του, της Πίν­δου και του Παρ­νασ­σού. Της λιτα­νεί­ας της αγί­ας εικό­νας της Πανα­γιάς, που πλή­θος μαντη­λο­φό­ρων γυναι­κών την ακο­λου­θούν – τι να πρωτογράψω-.

Να σε αγα­πώ και να σε ακο­λου­θώ πιστεύ­ο­ντας όμως σε δια­φο­ρε­τι­κές εξουσίες.…!!!