Ο τζίτζικας, ο μέρμηγκας η Μιράντα Ξαφά και η πραγματικότητα

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

Προ­ε­κλο­γι­κή περί­ο­δος και οι μύθοι παλιοί και νέοι είναι στην ημε­ρή­σια διά­τα­ξη. Στο πλαί­σιο αυτό η κα. Μιρά­ντα Ξαφά έδω­σε τη δική της εκδο­χή στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (24/6) μέσω άρθρου της, του γνω­στού μύθου του Αισώ­που για τον «μέρ­μη­γκα και το τζίτζικα».

Φυσι­κά μέσω της δικής της εκδο­χής επι­διώ­κει να ανα­τρέ­ψει την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα και κυρί­ως να περά­σει – σε νέα μορ­φή- χιλιοει­πω­μέ­να μυθεύ­μα­τα που αστι­κή ιδε­ο­λο­γία, από παλιά «πλά­σα­ρε».

Ας γίνου­με πιο συγκεκριμένοι

-          Μέσω του άρθρου ανα­πα­ρά­γε­ται ο μύθος περί «τεμπέ­λη­δων εργα­ζο­μέ­νων». Τι και αν ένα μεγά­λο τους κομ­μά­τι (και φυσι­κά όχι με δική τους ευθύ­νη) είναι άνερ­γο, ετε­ρο­α­πα­σχο­λού­με­νο ή μερι­κά απα­σχο­λού­με­νο; Τι και αν δου­λεύ­ει περισ­σό­τε­ρο από τους άλλους «Ευρω­παί­ους», είναι ανα­σφά­λι­στο , κακο­πλη­ρω­μέ­νο (ή και απλή­ρω­το), σε σκλη­ρές συν­θή­κες υγιει­νής και ασφά­λειας ; Ο «μύθος» θα πρέ­πει να συντη­ρεί­ται σύμ­φω­να με την κα. Ξαφά με χοντρο­κομ­μέ­να ψέμα­τα που απλά δεί­χνουν και πόσο (ηθε­λη­μέ­να) μακριά από την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα είναι τα «επι­χει­ρή­μα­τά» της αλλά και ο “κόσμος” που εκφράζει…

-          Μέσω του άρθρου- ουσια­στι­κά- «βγαί­νουν λάδι» οι πραγ­μα­τι­κοί κηφή­νες, που δεν είναι άλλοι παρά ο κόσμος του κεφα­λαί­ου και αυτοί που τους υπη­ρε­τούν σε διά­φο­ρα «υψη­λά πόστα». Το σύν­θη­μα «χωρίς εσέ­να γρα­νά­ζι δεν γυρνά/ εργά­τη μπο­ρείς χωρίς αφε­ντι­κά» που εκφρά­ζει την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα θέλει να «ξορ­κί­σει» με το συγκε­κρι­μέ­νο άρθρο και όχι φυσι­κά να απο­κα­τα­στή­σει την «τάξη» υπο­στη­ρί­ζο­ντας την εργασία…

-          Μέσω του άρθρου ανα­πα­ρά­γε­ται ο μύθος ότι αυτοί που διεκ­δι­κούν το δίκιο τους είναι «τεμπέ­λη­δες», όπως και αυτοί που υπο­στη­ρί­ζουν τους αγώ­νες τους (δηλα­δή οι κομ­μου­νι­στές, το ταξι­κό εργα­τι­κό κίνη­μα, το ΠΑΜΕ). Μία συκο­φα­ντία που ακο­λου­θεί το ταξι­κό κίνη­μα από τα πρώ­τα του βήμα­τα, μιας και οι ιδε­ο­λο­γι­κοί εκπρό­σω­ποι της άρχου­σας τάξης είναι «αλλερ­γι­κοί» σε συν­θή­μα­τα όπως καλύ­τε­ρες αμοι­βές, λιγό­τε­ρες ώρες εργα­σί­ας, καλύ­τε­ρη ασφά­λι­ση και φυσι­κά άλλα «τεμπέ­λι­κα αιτή­μα­τα» όπως να καρ­πώ­νο­νται τον πλού­το που παρά­γουν οι εργα­ζό­με­νοι και όχι τα παρά­σι­τα , τ΄ αφεντικά…

-          Μέσω του άρθρου, γίνε­ται ακό­μη προ­σπά­θεια να εμφα­νι­στούν οι δίκαιες διεκ­δι­κή­σεις των εργα­ζο­μέ­νων ως αιτία «μέτρων»  της κυβέρ­νη­σης του ΣΥΡΙΖΑ σε τομείς όπως π,.χ φορο­λο­γι­κό, που κάθε άλλο όμως παρά φιλο­λαϊ­κά είναι, αλλά και να εμφα­νι­στούν οι διεκ­δι­κή­σεις ως η αιτία μιας σει­ρά «κακών» όπως  φυγή νέων στο εξω­τε­ρι­κό (αλλά και οι κεφα­λαιο­κρά­τες φεύ­γουν ανα­ζη­τώ­ντας μεγα­λύ­τε­ρη κερ­δο­φο­ρία…), ναρ­κω­τι­κά κ.α

-          Όσο δε αφο­ρά την προ­τρο­πή της προ­κει­μέ­νου να μην «τρα­βή­ξου­με» όσα τρα­βά ο σύγ­χρο­νος «μέρ­μη­γκας» να «ψηφί­σου­με υπεύ­θυ­να» (προ­φα­νώς Ν.Δ) θα συμ­φω­νή­σου­με μαζί της στο εξής. Σαν πραγ­μα­τι­κοί «μέρ­μη­γκες» (εργά­τες) θα πρέ­πει να ψηφί­σου­με με βάση τα ταξι­κά μας συμ­φέ­ρο­ντα, το κόμ­μα μας, το ΚΚΕ και δεν θα στη­ρί­ξου­με τα αστι­κά κόμ­μα­τα που στη­ρί­ζουν τους «τζί­τζι­κες» και τα …φάλ­τσα κελεύ­σμα­τα των ιδε­ο­λο­γι­κών τους ταγών! 

Αλέκος Χατζηκώστας

Δημο­σιο­γρά­φος και εκδό­της της εφη­με­ρί­δας «Η Άλλη Άπο­ψη της Ημα­θί­ας» και του alli-apopsi.gr. Άρθρα του έχουν δημο­σιευ­τεί σε εφη­με­ρί­δες, περιο­δι­κά και site εδώ και δεκα­ε­τί­ες, ενώ έχει συμ­με­τά­σχει με ειση­γή­σεις σε μια σει­ρά ιστο­ρι­κά συνέ­δρια και ημε­ρί­δες. Έχει εκδώ­σει 9 βιβλία και συμ­με­τέ­χει σε συλ­λο­γι­κούς τόμους.