Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πέθανε η ηθοποιός Όλγα Τουρνάκη

Πέθα­νε σε ηλι­κία 89 ετών η ηθο­ποιός Όλγα Τουρνάκη. 

Η Όλγα Τουρ­νά­κη γεν­νή­θη­κε στην Αντίς Αμπέ­μπα της Αιθιο­πί­ας το 1933. Σπού­δα­σε αρχι­κά στη Γυμνα­στι­κή Ακα­δη­μία και για μικρό διά­στη­μα στην Ιατρι­κή Σχο­λή, ενώ παράλ­λη­λα φοι­τού­σε στο Ωδείο Αθη­νών με τον Μενέ­λαο Παλ­λά­ντιο. Είναι από­φοι­τος της Δρα­μα­τι­κής Σχο­λής του Εθνι­κού Θεά­τρου. Από το 1955 έως το 2004 έλα­βε μέρος σε 90 παρα­στά­σεις του Εθνι­κού Θεάτρου.

Όσον αφο­ρά το αρχαίο δρά­μα, μέχρι το 1958 συμ­με­τεί­χε στον Χορό (Εκά­βη, Κλυ­ται­μνή­στρα, Ιφι­γέ­νεια εν Αυλί­δι κ.ά.), το 1959 προ­ή­χθη σε Κορυ­φαία (Ορέ­στεια, Βάτρα­χοι-Κύκλωψ κ.ά.), ενώ από το 1968 άρχι­σε να ερμη­νεύ­ει ρόλους (Μήδεια, Ευρυ­δί­κη κ.ά.) και από το 1971 ερμή­νευε πρω­τα­γω­νι­στι­κούς ρόλους (Ηλέ­κτρα, Ανδρο­μά­χη, Εκά­βη κ.ά.). Παράλ­λη­λη ήταν η πορεία της στο νεό­τε­ρο διε­θνές και ελλη­νι­κό δρα­μα­το­λό­γιο. Τελευ­ταία της παρά­στα­ση στο Εθνι­κό Θέα­τρο ήταν στο έργο Ντό­γκ­βιλ (2004). Μετα­ξύ 1960 και 2001 έπαι­ξε σε έντε­κα κινη­μα­το­γρα­φι­κές ται­νί­ες (Οι ξενι­τε­μέ­νοι, Στο δρό­μο του Θεού, Αθώ­ος ή ένο­χος, 1922 κ.ά.).

Μετα­ξύ 1971 και 2006 εμφα­νί­στη­κε σε 18 τηλε­ο­πτι­κές σει­ρές (Αστρο­φεγ­γιά, Ετυ­μη­γο­ρία, Η κραυ­γή των λύκων, Λού­μπεν κ.ά.). Μετα­ξύ 1978 και 1995 συμ­με­τεί­χε σε 22 τηλε­ο­πτι­κές θεα­τρι­κές παρα­στά­σεις κατα­γε­γραμ­μέ­νες από την ΕΡΤ, την ΥΕΝΕΔ και τον ΑΝΤ1 (Εκκλη­σιά­ζου­σαι, Καπνο­τό­πια, Ματω­μέ­νος γάμος, Ο βασι­λιάς Ριχάρ­δος Γ΄, Οιδί­πους επί Κολω­νώ, Το σπί­τι της Μπερ­νάρ­ντα Άλμπα κ.ά.). Έχει συμπρά­ξει σε ηχο­γρα­φή­σεις έργων Ελλή­νων συν­θε­τών για τις δισκο­γρα­φι­κές εκδό­σεις των Ελλη­νι­κών Εβδο­μά­δων Σύγ­χρο­νης Μου­σι­κής. Με την ΕΛΣ συνερ­γά­στη­κε την καλ­λι­τε­χνι­κή περί­ο­δο 1977–78, όταν εμφα­νί­στη­κε ως αφη­γή­τρια στο μπα­λέ­το Γένε­ση (Νικολούδη/Αδάμης, Ηρώ­δειο, 1978).

Ναπο­λέ­ων Σου­κα­τζί­δης Το μεγα­λείο ενός αγω­νι­στή της Αντί­στα­σης, του Θέμου Κορνάρου

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο