Πέθανε η ινδιάνα ηθοποιός, η οποία είχε αρνηθεί το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για λογαριασμό του Μάρλον Μπράντο

Η Σατσίν Λίτλ­φε­δερ, η Ινδιά­να ακτι­βί­στρια και ηθο­ποιός η οποία είχε γιου­χα­ρι­στεί το 1973 όταν είχε αρνη­θεί το Όσκαρ Α’ Ανδρι­κού Ρόλου, το οποίο η Αμε­ρι­κα­νι­κή Ακα­δη­μία Κινη­μα­το­γρά­φου είχε απο­νεί­μει στον Μάρ­λο Μπρά­ντο για την ται­νία “Ο Νονός”, πέθα­νε σε ηλι­κία 75 ετών, όπως ανα­κοί­νω­σε χθες η Ακαδημία.

Η Ακα­δη­μία ανα­κοί­νω­σε τον θάνα­τό της μέσω του Twitter επι­κα­λού­με­νη τα λόγια της: “Όταν δεν θα είμαι πια εδώ, να θυμά­στε πάντα ότι κάθε φορά που θα υπε­ρα­σπί­ζε­στε την αλή­θεια σας, θα δια­τη­ρεί­τε ζωντα­νή την φωνή μου και τις φωνές των εθνών μας και των λαών μας”.

Πριν από δύο εβδο­μά­δες, η Ακα­δη­μία πραγ­μα­το­ποί­η­σε μια τελε­τή στο νέο μου­σείο της στο Λος Άντζε­λες προς τιμήν της Λίτλ­φε­δερ και ζήτη­σε δημο­σί­ως συγ­γνώ­μη για την αντι­με­τώ­πι­ση που είχε στην τελε­τή απο­νο­μής των Όσκαρ πριν από σχε­δόν 50 χρόνια.

Η Λίτλ­φε­δερ, η οποία είναι Ινδιά­να Για­κούι και Απά­τσι, γιου­χα­ρί­στη­κε το 1973 στην τελε­τή απο­νο­μής των Όσκαρ, την πρώ­τη σε απευ­θεί­ας μετά­δο­ση σε όλο τον κόσμο, καθώς εξη­γού­σε για λογα­ρια­σμό του Μάρ­λον Μπρά­ντο για­τί δεν απο­δέ­χε­ται ο ηθο­ποιός το Όσκαρ.

Ο Μπρά­ντο της είχε ζητή­σει να παρα­στεί αντ’ αυτού για να αρνη­θεί να παρα­λά­βει το συγκε­κρι­μέ­νο βρα­βείο ως ένδει­ξη δια­μαρ­τυ­ρί­ας για τον τρό­πο που η αμε­ρι­κα­νι­κή κινη­μα­το­γρα­φι­κή βιο­μη­χα­νία αντι­με­τώ­πι­ζε τους ιθαγενείς.

“Πήγα εκεί σαν περή­φα­νη Ινδιά­να με αξιο­πρέ­πεια, με θάρ­ρος, με χάρη και με σεμνό­τη­τα”, είχε πει η Λίτλ­φε­δερ στην εκδή­λω­ση στο μουσείο.

“Ήξε­ρα ότι έπρε­πε να πω αλή­θεια. Κάποιοι άνθρω­ποι μπο­ρεί να την δέχο­νταν και άλλοι όχι”.

Όπως είχε πει η ίδια, ο αστέ­ρας των γου­έ­στερν Τζον Γου­έιν είχε οργι­στεί τόσο πολύ ώστε χρειά­στη­καν έξι σωμα­το­φύ­λα­κες για να τον συνε­τί­σουν και να μην της επιτεθεί.

Η Σατσίν Λίτλ­φε­δερ– το πραγ­μα­τι­κό όνο­μα της οποί­ας είναι Μαρία Κρουθ– ήταν μέλος της Αμε­ρι­κα­νι­κής Ένω­σης Ηθο­ποιών και, όπως είχε η ίδια περι­γρά­ψει, μετά το συγκε­κρι­μέ­νο περι­στα­τι­κό της ήταν πολύ δύσκο­λο να βρει δου­λειά στο Χόλιγουντ.

Όταν είχε ρωτη­θεί από δημο­σιο­γρά­φους πριν από την τελε­τή πως αισθά­νε­ται που έπρε­πε να περι­μέ­νει τόσο και­ρό για να λάβει μια “συγ­γνώ­μη”, εκεί­νη είχε απα­ντή­σει “ποτέ δεν είναι αργά για μια συγ­γνώ­μη, ποτέ δεν είναι αργά να συγχωρέσεις”.

Αλή­θειες και ψέμα­τα για το λιμό στην Ουκρα­νία, Νίκος Μόττας