Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πέθανε η Μίμι Ράινχαρντ, γραμματέας του Όσκαρ Σίντλερ που συνέταξε την διάσημη «Λίστα του Σίντλερ»

Η γραμ­μα­τέ­ας του Όσκαρ Σίντλερ, η Μίμι Ράιν­χαρντ, που συνέ­τα­ξε τη διά­ση­μη λίστα του Γερ­μα­νού βιο­μη­χά­νου σώζο­ντας περισ­σό­τε­ρους από 1.000 Εβραί­ους κατά τον Β’ Παγκό­σμιο Πόλε­μο, πέθα­νε στο Ισρα­ήλ σε ηλι­κία 107 ετών, γνω­στο­ποί­η­σε σήμε­ρα η οικο­γέ­νειά της.

«Η πολυα­γα­πη­μέ­νη και μονα­δι­κή μου για­γιά μόλις πέθα­νε σε ηλι­κία 107 ετών. Ας ανα­παυ­θεί εν ειρή­νη», έγρα­ψε στα εβραϊ­κά η εγγο­νή της Νίνα σε ένα μήνυ­μα προς τους συγ­γε­νείς της, το οποίο περι­ήλ­θε σε γνώ­ση του Γαλ­λι­κού Πρακτορείου.

Αυστρια­κής και εβραϊ­κής κατα­γω­γής, η Μίμι Ράιν­χαρντ ζού­σε στην Κρα­κο­βία (Πολω­νία) πριν από τον Δεύ­τε­ρο Παγκό­σμιο Πόλε­μο και προ­σε­λή­φθη από τον Όσκαρ Σίντλερ για τον οποίο εργά­στη­κε μέχρι το 1945.

Κατά τη διάρ­κεια του πολέ­μου, η ίδια είχε συντά­ξει τους κατα­λό­γους των Εβραί­ων εργα­ζο­μέ­νων του Σίντλερ που σώθη­καν από τους θαλά­μους αερί­ων των Ναζί από τον Όσκαρ Σίντλερ, η ιστο­ρία του οποί­ου έγι­νε δημο­φι­λής μετά την προ­βο­λή της ται­νί­ας «Η Λίστα του Σίντλερ» του σκη­νο­θέ­τη Στί­βεν Σπίλ­μπεργκ, που βρα­βεύ­τη­κε με επτά Όσκαρ και άλλα δεκά­δες διε­θνή βραβεία.

Μετά τον πόλε­μο, η Ράιν­χαρντ εγκα­τα­στά­θη­κε στη Νέα Υόρ­κη, έκα­νε την Αλι­γιά (σ.σ. μετα­νά­στευ­ση Εβραί­ων της δια­σπο­ράς στη Γη του Ισρα­ήλ), το 2007 σε ηλι­κία 92 ετών, προ­κει­μέ­νου να ενω­θεί με τον μονά­κρι­βο γιο της, τότε καθη­γη­τή κοι­νω­νιο­λο­γί­ας στο Πανε­πι­στή­μιο του Τελ Αβίβ, και τα εγγό­νια της.

«Νιώ­θω σαν στο σπί­τι μου», είχε πει συνε­σταλ­μέ­να σε δημο­σιο­γρά­φους που είχαν έρθει για να την υπο­δε­χθούν στο αερο­δρό­μιο Μπεν Γκου­ριόν στο Τελ Αβίβ.

Η Ράιν­χαρντ είχε δηλώ­σει ότι είχε συνα­ντή­σει τον Σπίλ­μπεργκ, ενώ παρα­δέ­χτη­κε ότι πέρα­σαν χρό­νια πριν δει την ται­νία του. «Ήμουν καλε­σμέ­νη στην πρε­μιέ­ρα της ται­νί­ας στη Νέα Υόρ­κη. Αλλά έπρε­πε να φύγω πριν από την προ­βο­λή, ήταν πολύ δύσκο­λο για μένα», είπε.

Τα τελευ­ταία χρό­νια, η Μίμι Ράιν­χαρντ ζού­σε  σε έναν οίκο ευγη­ρί­ας στην Χερ­τσλι­γιά, μια παρα­θα­λάσ­σια πόλη με φοί­νι­κες βόρεια της ισραη­λι­νής μητρό­πο­λης Τελ Αβίβ.

Πριν από μερι­κά χρό­νια, ο φωτο­γρά­φος Γκί­ντε­ον Μαρ­κό­βιτς, της ισραη­λι­νής εφη­με­ρί­δας Israel Hayom, την είχε συνα­ντή­σει στο πλαί­σιο ενός έργου για τους επι­ζώ­ντες του Ολοκαυτώματος. 

«Συμ­με­τεί­χε (τότε) στις δρα­στη­ριό­τη­τες του οίκου ευγη­ρί­ας, ήταν η πρω­τα­θλή­τρια του μπριτζ, σέρ­φα­ρε στο δια­δί­κτυο και παρα­κο­λου­θού­σε τη χρη­μα­τι­στη­ρια­κή αγο­ρά», είπε σήμε­ρα στο Γαλ­λι­κό Πρακτορείο.

Με πλη­ρο­φο­ρί­ες από ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Ναπο­λέ­ων Σου­κα­τζί­δης Το μεγα­λείο ενός αγω­νι­στή της Αντί­στα­σης, του Θέμου Κορνάρου

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο