Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πέθανε η συντρόφισσα Μαρία Σιδέρη, από τις τελευταίες επιζήσασες των γυναικείων φυλακών Αβέρωφ

Έφυ­γε από τη ζωή η συντρό­φισ­σα Μαρία Σιδέ­ρη η οποία πέρα­σε πολ­λά χρό­νια στις φυλα­κές Αβέ­ρωφ περι­μέ­νο­ντας να φωνά­ξουν το όνο­μα της για εκτέ­λε­ση. Επο­νί­τισ­σα, κατα­δι­κα­σμέ­νη πέντε φορές σε θάνα­το, πέρα­σε τα περισ­σό­τε­ρα χρό­νια του εγκλει­σμού της στις γυναι­κεί­ες φυλα­κές Αβέρωφ.

Η Μαρία Σιδέ­ρη γεν­νή­θη­κε στην Κοζά­νη το 1923. Το 1943 εντάσ­σε­ται στην ΕΠΟΝ και μετέ­πει­τα οργα­νώ­νε­ται στο ΚΚΕ. Για τη δρά­ση της ενά­ντια στη ναζι­στι­κή κατο­χή και απέ­να­ντι σε κάθε μορ­φή εκμε­τάλ­λευ­σης και κατα­πί­ε­σης, φυλα­κί­στη­κε για 14 χρό­νια, όπου κρά­τη­σε στά­ση υπο­δειγ­μα­τι­κή και αλύ­γι­στη. Κατα­δι­κά­στη­κε 5 φορές σε θάνα­το, ενώ πέρα­σε φρι­χτά βασανιστήρια.

«Ως μια από τις τελευ­ταί­ες επι­ζή­σα­σες των γυναι­κεί­ων φυλα­κών Αβέ­ρωφ, απο­τε­λεί ηρω­ι­κό παρά­δειγ­μα στά­σης και ήθους για ολό­κλη­ρες γενιές κομ­μου­νι­στριών και κομ­μου­νι­στών, μελών της ΚΝΕ. Οι ανα­μνή­σεις της έχουν απο­τυ­πω­θεί στο γεμά­το ζωντά­νια συγ­γρα­φι­κό της έργο. Όλοι θυμό­μα­στε τη συγκλο­νι­στι­κή και συγκι­νη­τι­κή μαρ­τυ­ρία της στο ντο­κι­μα­ντέρ για τα 100 χρό­νια του ΚΚΕ. Η συντρο­φισ­σα Μαρία έμει­νε δρα­στή­ρια και αλύ­γι­στη μέχρι την τελευ­ταία στιγ­μή της ζωής της», επι­ση­μαί­νει στην ανα­κοί­νω­σή της η ΤΟ Καλ­λι­τε­χνών του ΚΚΕ.

Εχο­ντας γρά­ψει δύο βιβλία-μαρ­τυ­ρί­ες με το οδοι­πο­ρι­κό της ζωής της, πριν δύο χρό­νια μας έδω­σε και την τρί­τη της μαρ­τυ­ρία για τον κόσμο των φυλα­κών Αβέ­ρωφ και για τις συγκρα­τού­με­νές της που έζη­σαν, βασα­νί­στη­καν, βιά­στη­καν, τρε­λά­θη­καν, αρρώ­στη­σαν, πέθα­ναν και εκτελέστηκαν.

Αρθού­ρος Ρεμπώ Επα­να­στά­της και μπο­έμ ΜΙΚΡΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο