Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πέθανε η σ/σα Ευγενία Ζωγράφου, λογοτέχνης, μεταφράστρια και κριτικός

Τη Δευ­τέ­ρα 9 Γενά­ρη 2023 έφυ­γε από τη ζωή η συντρό­φισ­σα Ευγε­νία Ζωγράφου.

Μία σπου­δαία γυναί­κα που άφη­σε ανε­ξί­τη­λο στίγ­μα στην πολι­τι­κή και πολι­τι­στι­κή ζωή του τόπου.

Γνω­στή κυρί­ως μέσα από τη δρά­ση της στο Ηρά­κλειο Αττι­κής, δρα­στη­ριο­ποι­ή­θη­κε μέσα από τις γραμ­μές του ΚΚΕ, αγω­νί­στη­κε με πίστη και φρο­ντί­δα ενά­ντια στην εκμε­τάλ­λευ­ση, για τη βαθιά ανά­γκη της κοι­νω­νι­κής απελευθέρωσης.

Η Ευγε­νία — Σοφία Γιαν­νο­πού­λου — Ζωγρά­φου γεν­νή­θη­κε στην Αθή­να στις 4 Φεβρουα­ρί­ου 1938 και ήταν κόρη του για­τρού Σωκρά­τη Γιαν­νό­που­λου και της Ευρυ­δί­κης Μαν­τζα­βί­νου. Εγκα­τα­στά­θη­καν το 1930 στο Ηρά­κλειο Αττι­κής και υπήρ­ξαν δρα­στή­ρια μέλη της Εθνι­κής Αντί­στα­σης και της Αλλη­λεγ­γύ­ης Ηρακλείου.

Η Ευγε­νία Γιαν­νο­πού­λου πήρε απο­λυ­τή­ριο από το Γυμνά­σιο της Ν. Ιωνί­ας. Φοί­τη­σε στη Φιλο­σο­φι­κή και Αρχαιο­λο­γι­κή Σχο­λή του Εθνι­κού Καπο­δι­στρια­κού Πανε­πι­στη­μί­ου από όπου απο­φοί­τη­σε το 1962. Εργά­στη­κε ως αρχαιο­λό­γος στο Μου­σείο της Ακρό­πο­λης, ως συντη­ρή­τρια Αρχαιο­τή­των, στο Τμή­μα Απαλ­λο­τριώ­σε­ων του υπουρ­γεί­ου Πολι­τι­σμού και ως φιλό­λο­γος στο Α΄ Γυμνά­σιο του Ηρα­κλεί­ου Αττικής.

Το 1965 παντρεύ­τη­κε με τον Χρή­στο Ζωγρά­φο και από­κτη­σαν δυο κόρες, την Αγγε­λι­κή και την Ευρυδίκη.

Ποι­ή­τρια με πολ­λές ποι­η­τι­κές συλ­λο­γές στο ενερ­γη­τι­κό της, συγ­γρα­φέ­ας ιστο­ρι­κών βιβλί­ων, μετα­φρά­στρια και κρι­τι­κός βιβλί­ων. Από τη «Σύγ­χρο­νη Επο­χή» εκδό­θη­κε το βιβλίο της «Ο “ευλο­γη­μέ­νος” Αθη­ναιο­γρά­φος, Δημή­τρης Γρ. Kαμπούρογλου».

Υπήρ­ξε μέλος της Εται­ρί­ας Ελλή­νων Λογοτεχνών.

Για πολ­λά χρό­νια ασχο­λή­θη­κε με τα κοι­νά του Δήμου Ηρα­κλεί­ου. Επι­κε­φα­λής της παρά­τα­ξης «Δημο­κρα­τι­κή Ενό­τη­τα» του ΚΚΕ, εκλέ­χτη­κε δημο­τι­κή σύμ­βου­λος και υπη­ρέ­τη­σε ως αντι­δή­μαρ­χος την περί­ο­δο 1987–1990.

Η συντρό­φισ­σα Ευγε­νία, μέλος της ΚΟΒ Λογο­τε­χνών του ΚΚΕ, τα τελευ­ταία χρό­νια είχε απο­συρ­θεί στη Σάμο. Παρό­τι αντι­με­τώ­πι­ζε δυσκο­λί­ες, είχε ανη­συ­χία για τις πολι­τι­κές εξε­λί­ξεις, νοια­ζό­ταν για το Κόμ­μα, συνέ­χι­ζε να γρά­φει μελέ­τες και κεί­με­να σκια­γρα­φώ­ντας έργα σημα­ντι­κών προ­σώ­πων, συνο­μι­λώ­ντας με την έρευ­να και τη λογοτεχνία.

Θα μας λεί­ψει το ευγε­νι­κό γεμά­το έγνοια και σεμνό­τη­τα βλέμ­μα της και θα μας καθο­δη­γεί η αγά­πη της για τη φύση, τον τόπο της, τους συναν­θρώ­πους της, η δίψα της για τη διά­δο­ση του Πολιτισμού.

Η οικο­γέ­νειά της και η ίδια άφη­σαν μία τερά­στια κλη­ρο­νο­μιά στο Ηρά­κλειο Αττι­κής με την τερά­στια ιστο­ρία και προ­σφο­ρά τους.

Η κηδεία της Ευγε­νί­ας Ζωγρά­φου θα γίνει την Παρα­σκευή 13 Γενά­ρη 2023 και ώρα 3 μ.μ. στον Ι.Ν. Αγ. Χαρα­λά­μπους στη Σάμο.

Πηγή: 902.gr

Ο Μαρξ και η αισθη­τι­κή, του Μιχα­ήλ Λίφσιτς

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο