Πέθανε ο Ανέστης Βλάχος

Έφυ­γε από τη ζωή, σε ηλι­κία 87 ετών, ο ηθο­ποιός Ανέ­στης Βλά­χος που είχε ταυ­τι­στεί με τον ρόλο του «σκλη­ρού» στις ται­νί­ες του παλιού ελλη­νι­κού κινη­μα­το­γρά­φου. Νοση­λευό­ταν στο νοσο­κο­μείο «Ευαγ­γε­λι­σμός» εδώ κι έναν περί­που μήνα. Την είδη­ση έκα­νε γνω­στή ο γιος του Ηρα­κλής Βλά­χος με ανάρ­τη­σή του στο λογα­ρια­σμό του στο Facebook.

Η ανα­κοί­νω­ση της οικο­γέ­νειας είχε ανα­φέ­ρει: «Ο Ανέ­στης Βλά­χος, την Τρί­τη 10 Αυγού­στου, συμπλη­ρώ­νει 15 ημέ­ρες νοση­λεί­ας στο νοσο­κο­μείο «Ευαγ­γε­λι­σμός». 15 ημέ­ρες με αρκε­τές δια­κυ­μάν­σεις και αρκε­τή κατα­πό­νη­ση για εκεί­νον. Η ουρο­λοί­μω­ξη που αρχι­κά τον ταλαι­πω­ρού­σε και ήταν η γενε­σιουρ­γός αιτία του πυρε­τού, ο οποί­ος ήταν ένα από τα συμ­πτώ­μα­τα που τον οδή­γη­σε στο νοσο­κο­μείο, έχει αρχί­σει να υπο­χω­ρεί μετά και την χορή­γη­ση της αντιβίωσης.

Δυστυ­χώς όμως, η καρ­δια­κή ανε­πάρ­κεια η οποία έχει εγκα­τα­στα­θεί τα τελευ­ταία χρό­νια στον οργα­νι­σμό του, επι­δει­νώ­θη­κε το τελευ­ταίο διά­στη­μα και έτσι, την περα­σμέ­νη Παρα­σκευή, 6 Αυγού­στου, κρί­θη­κε από τους για­τρούς ανα­γκαία η υπο­στή­ρι­ξη του με οξυ­γό­νο. Σύμ­φω­να πάντο­τε με τους για­τρούς που τον παρα­κο­λου­θούν, η καρ­δια­κή ανε­πάρ­κεια είναι αρκε­τά σοβα­ρή πλέ­ον και ευθύ­νε­ται για την κακή αιμά­τω­ση των υπο­λοί­πων οργά­νων, δημιουρ­γώ­ντας έτσι μία γενι­κό­τε­ρη εξα­σθέ­νη­ση του οργα­νι­σμού του.

Ο Ανέ­στης Βλά­χος γεν­νή­θη­κε στην Προ­σο­τσά­νη Δρά­μας στις 7 Φεβρουα­ρί­ου 1934. Οι γονείς του ήταν γεωρ­γοί στο επάγ­γελ­μα. Ο παπ­πούς του, Φίλιπ­πος, ήταν Μακε­δο­νο­μά­χος και ο πατέ­ρας του, Ηρα­κλής, σκο­τώ­θη­κε στο Αλβα­νι­κό μέτω­πο το 1940. Εγκα­τα­στά­θη­κε στην Καλ­λι­θέα το 1946 και σπού­δα­σε στην Ανω­τέ­ρα Σχο­λή Κινη­μα­το­γρά­φου-Θεά­τρου Σταυ­ρά­κου, όπου είχε συμ­μα­θη­τή τον Κώστα Καζά­κο και άλλους. Παράλ­λη­λα με τις σπου­δές του δού­λευε σε οικο­δο­μή όπου χτύ­πη­σε σε ένα καρ­φί, με απο­τέ­λε­σμα να χάσει το μάτι του.

Τη χρο­νιά της απο­φοί­τη­σής του, ο Ανέ­στης Βλά­χος ξεκί­νη­σε την καριέ­ρα στον κινη­μα­το­γρά­φο παίρ­νο­ντας μέρος στην πρώ­τη ται­νία του Ν. Κούν­δου­ρου «Μαγι­κή Πόλις». Το 1956 συμ­με­τεί­χε σε δύο ακό­μα από τις σημα­ντι­κό­τε­ρες ται­νί­ες του ελλη­νι­κού κινη­μα­το­γρά­φου, «To Κορί­τσι με τα Μαύ­ρα» του Μ. Κακο­γιάν­νη και στο «Δρά­κο» του Ν. Κούνδουρου.

Είχε λάβει μέρος σε περισ­σό­τε­ρες από 90 ται­νί­ες. Είχε κερ­δί­σει τιμη­τι­κές δια­κρί­σεις στο ΦΕΚΘ το 1966 και το 1974, για τις ερμη­νεί­ες στις ται­νί­ες «Με τη Λάμ­ψη στα Μάτια» και «Κιέ­ριον» αντί­στοι­χα. Επί­σης κέρ­δι­σε τιμη­τι­κή διά­κρι­ση για την ερμη­νεία στην ται­νία του Κ. Μανου­σά­κη «Ο Φόβος» στο Φεστι­βάλ Τυνη­σί­ας το 1966.

Ερμή­νευ­σε χαρα­κτη­ρι­στι­κούς δεύ­τε­ρους ρόλους, ενσαρ­κώ­νο­ντας συνή­θως τον τύπο του «σκλη­ρού» — «κακού». Στο θέα­τρο, πρω­το­εμ­φα­νί­στη­κε με το έργο «Θάψ­τε τους νεκρούς» (Κυκλι­κό θέα­τρο του Τρι­βι­ζά) και συνέ­χι­σε παί­ζο­ντας σε όλα τα είδη, ενώ εμφα­νί­στη­κε και στην τηλε­ό­ρα­ση. Το 1994, ύστε­ρα από απου­σία πολ­λών χρό­νων, πρω­τα­γω­νί­στη­σε στην ται­νία «Αυτό­πτης μάρ­τυ­ρας». Ήταν παντρε­μέ­νος με την ηθο­ποιό Μαρία Γαρίτση.