Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πέθανε ο δημοσιογράφος Κώστας Παπαϊωάννου, δημιουργός και εκδότης της εφημερίδας «Ποντίκι»

Πέθα­νε σήμε­ρα στα 84 του χρό­νια, ο δημο­σιο­γρά­φος Κώστας Παπαϊ­ω­άν­νου. Υπήρ­ξε ο δημιουρ­γός της εβδο­μα­διαί­ας σατι­ρι­κής εφη­με­ρί­δας «Το Ποντί­κι» το 1979, της οποί­ας δια­τέ­λε­σε εκδό­της και διευ­θυ­ντής για 26 χρό­νια, μέχρι το 2005.

Γεν­νή­θη­κε το 1938 στη Νέα Σμύρ­νη. Ο πατέ­ρας του Νίκος προ­ερ­χό­ταν από οικο­γέ­νεια εγκα­τε­στη­μέ­νη εδώ και πολ­λούς αιώ­νες στην Αθή­να («γκά­γκα­ρος Αθη­ναί­ος») ενώ η μητέ­ρα του Αγγε­λι­κή κατα­γό­ταν από την Κων­στα­ντι­νού­πο­λη. Ξεκί­νη­σε την δημο­σιο­γρα­φι­κή του στα­διο­δρο­μία το 1956, σε ηλι­κία 18 ετών, στην εφη­με­ρί­δα «Ακρό­πο­λις», όπου αρχι­κά κάλυ­πτε το δικα­στι­κό ρεπορ­τάζ, ενώ στην συνέ­χεια έκα­νε ελεύ­θε­ρο ρεπορ­τάζ. Έμει­νε εκεί μέχρι τη μετα­πο­λί­τευ­ση του 1974, οπό­τε μετα­πή­δη­σε στα «Νέα», ως υπεύ­θυ­νος πλέ­ον για το πολι­τι­κό ρεπορ­τάζ. Ταυ­τό­χρο­να (1975–78), υπήρ­ξε αρχι­συ­ντά­κτης του περιο­δι­κού «Αντί».

Το 1979, και ενώ εργα­ζό­ταν ως πολι­τι­κός συντά­κτης στα «Νέα» (έμει­νε έως το 1986), ξεκί­νη­σε παράλ­λη­λα και την έκδο­ση του «Ποντι­κιού», μιας εβδο­μα­διαί­ας «πολι­τι­κής — απο­κα­λυ­πτι­κής — σατι­ρι­κής εφη­με­ρί­δας» (κατά την αυτο­πα­ρου­σί­α­σή της), η οποία πολύ γρή­γο­ρα προ­κά­λε­σε αίσθη­ση με τα ευρη­μα­τι­κά πρω­το­σέ­λι­δά της (συνή­θως κάποια γελοιο­γρα­φία σε μορ­φή κολλάζ).

Τον Ιού­νιο του 2005 ο Παπαϊ­ω­άν­νου συντα­ξιο­δο­τή­θη­κε. Ήταν παντρε­μέ­νος και είχε μια κόρη και δύο εγγό­νια. Μετά τη συντα­ξιο­δό­τη­σή του, κατοι­κού­σε στην Αίγινα.

Βιβλία του Κώστα Παπαϊωάννου

Η ιστο­ρία της Κυρί­ας ΟΥ (Καστα­νιώ­της, 1983)

Ο δρά­κος του Σέιχ-Σου: υπό­θε­ση Παγκρα­τί­δη (Το Ποντί­κι, 1988)

Δέκα μικροί και μεγά­λοι νέγροι (Το Ποντί­κι, 1989)

Ιστο­ρία μιας νύχτας ατέ­λειω­της (Το Ποντί­κι, 1991)

Αστυ­νο­μι­κή ιστο­ρία (Το Ποντί­κι, 1992)

Πολι­τι­κή δολο­φο­νία, Θεσ­σα­λο­νί­κη ’48: Υπό­θε­ση Τζωρτζ Πολκ (Το Ποντί­κι, 1993)

Πολι­τι­κή δολο­φο­νία, Θεσ­σα­λο­νί­κη ’63: Υπό­θε­ση Γρη­γό­ρη Λαμπρά­κη (Το Ποντί­κι, 1993)

15 Ιου­λί­ου 1965: «Επι­χεί­ρη­ση Απο­στα­ΣΙΑ» (Το Ποντί­κι, 1995)

Αρχί­στε από δω τον Γ΄ Παγκό­σμιο Πόλε­μο!… (Το Ποντί­κι, 1995)

Η Ελλά­δα ποτέ δεν πεθαί­νει: μια πολι­τι­κή ανασκο(λο)πηση της Ιστο­ρί­ας, 1944–2007 (Καστα­νιώ­της, 2008)

Ποιος επι­τέ­λους κυβερ­νά αυτή τη χώρα; (Λιβά­νη, 2013)

Οι έξι θάνα­τοι του Τζωρτζ Πολκ (Πατά­κης, 2018)

 

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο