Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πέθανε ο επαναστάτης, ο μαχητής, ο σύντροφος του Φιντέλ και του Τσε, Χοσέ Ραμόν Μπαλαγκέρ

Πέθα­νε ο επα­να­στά­της, ο μαχη­τής και ιστο­ρι­κό στέ­λε­χος του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Κού­βας, Χοσέ Ραμόν Μπα­λα­γκέρ, «Ένας άνθρω­πος που έζη­σε για την Επα­νά­στα­ση». Ο Χοσέ Ραμόν Μπα­λα­γκέρ εντά­χθη­κε από νεα­ρή ηλι­κία στο λαϊ­κό κίνη­μα. Ως σπου­δα­στής ιατρι­κής στην Αβά­να, το 1952 παίρ­νει μέρος στις αντι­δι­κτα­το­ρι­κές δια­δη­λώ­σεις που διορ­γα­νώ­νει η ιστο­ρι­κή Ομο­σπον­δία Φοι­τη­τών (FEU). Τo 1957, την περί­ο­δο της δικτα­το­ρί­ας, βγαί­νει στα βου­νά της Σιέρ­ρα Μαέ­στρα κι εντάσ­σε­ται στις ένο­πλες αντάρ­τι­κες ομά­δες. Από το 1958 παίρ­νει ενερ­γά μέρος στις μάχες ενά­ντια στο δικτα­το­ρι­κό στρα­τό, ενώ υπη­ρε­τεί και σαν για­τρός του λόχου.

Μετά τη νίκη της Επα­νά­στα­σης, το 1960, ο σ. Μπα­λα­γκέρ υπη­ρε­τεί την Κού­βα και το λαό της από πολ­λές υπεύ­θυ­νες Κομ­μα­τι­κές θέσεις. Ανα­δεί­χθη­κε σε μέλος της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του ΚΚ Κού­βας το 1975, σε μέλος της Γραμ­μα­τεί­ας της ΚΕ. Ήταν μέλος του Πολι­τι­κού Γρα­φεί­ου της ΚΕ από το 1992 έως το 2019, ενώ υπη­ρέ­τη­σε σαν Επι­κε­φα­λής του Τμή­μα­τος Διε­θνών Σχέ­σε­ων της ΚΕ από το 2011 έως το 2019, περί­ο­δο κατά την οποία εντά­θη­κε η επι­θε­τι­κό­τη­τα του αμε­ρι­κα­νι­κού ιμπε­ρια­λι­σμού ενά­ντια στην Κούβα.

Ήταν εκλεγ­μέ­νος Βου­λευ­τής της Εθνι­κής Συνέ­λευ­σης Λαϊ­κής Εξου­σί­ας από την ίδρυ­σή της το 1976, ενώ ανα­δεί­χθη­κε σε σημα­ντι­κές κρα­τι­κές θέσεις, όπως Ανα­πλη­ρω­τής Υφυ­πουρ­γός των Ένο­πλων Δυνά­με­ων της Επα­νά­στα­σης με την ανα­τρο­πή του καθε­στώ­τος Μπα­τί­στα, Πρε­σβευ­τής της Κού­βας στην ΕΣΣΔ, Υπουρ­γός Δημό­σιας Υγεί­ας της Κού­βας την περί­ο­δο 2004–2010.

Συλλυπητήριο μήνυμα του Δ. Κουτσούμπα προς τον Πρώτο Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚ Κούβας

Συλ­λυ­πη­τή­ριο μήνυ­μα προς τον Πρώ­το Γραμ­μα­τέα της ΚΕ του ΚΚ Κού­βας Μιγκέλ Ντί­ας-Κανέλ, για τον θάνα­το του ιστο­ρι­κού στε­λέ­χους του Κόμ­μα­τος, Χοσέ Ραμόν Μπα­λα­γκέρ, απέ­στει­λε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημή­τρης Κου­τσού­μπας. Σε αυτό σημειώνει:

«Αγα­πη­τέ Μιγκέλ,

Θέλω να σου εκφρά­σω τα θερ­μά μου συλ­λυ­πη­τή­ρια για το θάνα­το του συντρό­φου Χοσέ Ραμόν Μπα­λα­γκέρ. Είχα την τιμή και την ευχα­ρί­στη­ση να συνα­ντη­θού­με το 2014, στην Αβά­να, κατά την επί­ση­μη επί­σκε­ψη αντι­προ­σω­πεί­ας του ΚΚΕ, όταν ο σ. Μπα­λα­γκέρ, μέλος του ΠΓ της ΚΕ, ήταν Επι­κε­φα­λής του Τμή­μα­τος Διε­θνών Σχέ­σε­ων της ΚΕ.

Ο σ. Χοσέ Ραμόν Μπα­λα­γκέρ, ιστο­ρι­κό στέ­λε­χος του ΚΚ Κού­βας, είχε ατσα­λω­θεί στη φωτιά του αντάρ­τι­κου ένο­πλου αγώ­να. Ήταν σύντρο­φος του Φιντέλ Κάστρο, του Ραούλ Κάστρο, του Ερνέ­στο “Τσε” Γκε­βά­ρα, της γενιάς των επα­να­στα­τών που με την πάλη τους απο­τί­να­ξαν το δικτα­το­ρι­κό ζυγό του Μπα­τί­στα από το Νησί και άνοι­ξαν το δρό­μο για την Νίκη της Επα­νά­στα­σης και την επι­κρά­τη­σή της στην Κούβα.

Από θέσεις μεγά­λης ευθύ­νης, υπό όλες τις συν­θή­κες, υπη­ρέ­τη­σε τον Κου­βα­νι­κό λαό, το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα και την Κυβέρ­νη­ση της χώρας, το έργο του κι οι αγώ­νες του απο­τε­λούν παρα­κα­τα­θή­κη κι έμπνευ­ση στους δύσκο­λους και­ρούς που ζούμε.

Με θερ­μούς συντρο­φι­κούς χαιρετισμούς»

Συλλυπητήριο μήνυμα της ΚΚΕ του ΚΚΕ προς την ΚΕ του ΚΚ Κούβας

Τα συλ­λυ­πη­τή­ριά της για το θάνα­το του ιστο­ρι­κού στε­λέ­χους του ΚΚ Κού­βας, Χοσέ Ραμόν Μπα­λα­γκέρ, εκφρά­ζει με μήνυ­μα της προς την ΚΕ του ΚΚ Κού­βας η ΚΕ του ΚΚΕ.

Στο συλ­λυ­πη­τή­ριο μήνυ­μα της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρεται:

«Αγα­πη­τοί σύντροφοι,

Απο­χαι­ρε­τού­με το σ. Χοσέ Ραμόν Μπα­λα­γκέρ έχο­ντας συναί­σθη­ση του μεγέ­θους της ιστο­ρι­κής του δια­δρο­μής και συμ­βο­λής του στον αγώ­να του Κου­βα­νι­κού λαού για τη χει­ρα­φέ­τη­σή του, τη νίκη και την υπε­ρά­σπι­ση της Επα­νά­στα­σης. Διδα­σκό­μα­στε από εκεί­νον, και τους υπό­λοι­πους ιστο­ρι­κούς επα­να­στά­τες της γενιάς του, την ανα­γκαιό­τη­τα να συνε­χί­ζου­με την πάλη ενά­ντια στο κεφά­λαιο και την εξου­σία του, υπέρ των συμ­φε­ρό­ντων της εργα­τι­κής τάξης και του λαού, υπό οποιεσ­δή­πο­τε συν­θή­κες, πάντα, μέχρι την τελι­κή νίκη.

Σας παρα­κα­λού­με πολύ να μετα­βι­βά­σε­τε τα θερ­μά συλ­λυ­πη­τή­ριά μας στους οικεί­ους του, σε ολό­κλη­ρο τον Κου­βα­νι­κό λαό.»

 

Αλή­θειες και ψέμα­τα για το λιμό στην Ουκρα­νία, Νίκος Μόττας

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο