Πέθανε ο ζωγράφος Βαγγέλης Δημητρέας

Έφυ­γε από τη ζωή σε ηλι­κία 85 ετών ο ζωγρά­φος Βαγ­γέ­λης Δημη­τρέ­ας, ομό­τι­μος καθη­γη­τής της Σχο­λής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ. Η πολι­τι­κή κηδεία του θα γίνει αύριο Πέμ­πτη 20 Ιου­νί­ου, στις 16:00, στο νεκρο­τα­φείο Καισαριανής.

Ο Βαγ­γέ­λης Δημη­τρέ­ας γεν­νή­θη­κε στο Μελίσ­σι Κοριν­θί­ας το 1934. Σπού­δα­σε με υπο­τρο­φία του ΙΚΥ στην ΑΣΚΤ της Αθή­νας, στο εργα­στή­ριο του Μόρα­λη (1958–1963). Τα χρό­νια της δικτα­το­ρί­ας εργά­στη­κε στο Παρί­σι (1967–1975), όπου, παράλ­λη­λα με τη ζωγρα­φι­κή, παρα­κο­λού­θη­σε μαθή­μα­τα κοι­νω­νιο­λο­γί­ας της τέχνης στη Σορ­βόν­νη και συμ­με­τεί­χε, καλ­λι­τε­χνι­κά και πολι­τι­κά, στις εκδη­λώ­σεις του παρι­σι­νού Μάη του ’68.

Η πρώ­τη ατο­μι­κή έκθε­σή του στην Αθή­να έγι­νε το 1969 (Κέντρο Τεχνο­λο­γι­κών Εφαρ­μο­γών). Ακο­λού­θη­σαν ατο­μι­κές και ομα­δι­κές εκθέ­σεις στην Ελλά­δα, τη Γαλ­λία και σε άλλες ευρω­παϊ­κές χώρες.

Από τα πρώ­τα έργα του τον ενδιέ­φε­ραν οι εκφρα­στι­κές δυνα­τό­τη­τες μίας πει­θαρ­χη­μέ­νης γρα­φής, με ανα­γνω­ρί­σι­μες μορ­φές, αλλά χωρίς νατου­ρα­λι­στι­κές ευκο­λί­ες. Επε­ξερ­γά­στη­κε το εικα­στι­κό ιδί­ω­μά του επι­μέ­νο­ντας στις αυστη­ρά δομη­μέ­νες συν­θέ­σεις και στην ακρί­βεια του σχε­δί­ου. Αρχι­κά απέ­φευ­γε το χρώ­μα και προ­τι­μού­σε την καθα­ρή γρα­φή του μαύ­ρου πάνω στο άσπρο, που ται­ριά­ζει και με το κρι­τι­κό περιε­χό­με­νο των έργων του. Αργό­τε­ρα στρά­φη­κε προς τις τρισ­διά­στα­τες κατα­σκευ­ές με διά­φο­ρα υλι­κά. Στην πιο πρό­σφα­τη ζωγρα­φι­κή του ασχο­λή­θη­κε με θέμα­τα που αφο­ρούν την ιστο­ρι­κή μνή­μη και τις προ­σω­πι­κό­τη­τες που δια­μόρ­φω­σαν το πρό­σφα­το παρελθόν.

Η παρου­σία του δεν περιο­ρί­στη­κε στην εκθε­σια­κή δρα­στη­ριό­τη­τά του. Η θεω­ρη­τι­κή του κατάρ­τι­ση του επέ­τρε­πε από παλιά να συμ­με­τέ­χει σε συνέ­δρια με καλ­λι­τε­χνι­κό ή φιλο­σο­φι­κό θέμα, να δίνει δια­λέ­ξεις και να δημο­σιεύ­ει άρθρα και μελέ­τες σε διά­φο­ρα έντυ­πα. Το ενδια­φέ­ρον του για την κοι­νω­νι­κή λει­τουρ­γία της τέχνης εκφρά­στη­κε επί­σης από νωρίς, με τη συμ­με­το­χή του στην Ομά­δα Τέχνης Α και αργό­τε­ρα στο Κέντρο Εικα­στι­κών Τεχνών, στην Ομά­δα 4+ και στην Ομά­δα για την Επι­κοι­νω­νία και την Εκπαί­δευ­ση στην Τέχνη.

Δίδα­ξε αρχι­κά (1965 ‑1967) στο Κέντρο Τεχνο­λο­γι­κών Εφαρ­μο­γών (ΚΤΕ). Επι­στρέ­φο­ντας από το Παρί­σι, δίδα­ξε σχέ­διο στη Σχο­λή Βακα­λό και στην ΑΣΚΤ (1981–1985). Το 1984 εκλέ­χτη­κε καθη­γη­τής στη Σχο­λή Καλών Τεχνών του Αρι­στο­τε­λεί­ου Πανε­πι­στη­μί­ου της Θεσ­σα­λο­νί­κης και από το 2002 ήταν ομό­τι­μος καθηγητής.