Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πέθανε ο θεατρικός συγγραφέας και πεζογράφος Μάριος Ποντίκας

Πέθα­νε σε ηλι­κία 80 ετών ο σημα­ντι­κός θεα­τρι­κός συγ­γρα­φέ­ας και πεζο­γρά­φος Μάριος Ποντί­κας. Από τους κορυ­φαί­ους του μετα­πο­λι­τευ­τι­κού «ρεα­λι­στι­κού νεο­ελ­λη­νι­κού θεά­τρου», με επι­τυ­χί­ες που άφη­σαν επο­χή, ο Μάριος Ποντί­κας έγρα­ψε δια­χρο­νι­κά και επί­και­ρα κείμενα.

Ο Μάριος Ποντί­κας γεν­νή­θη­κε στη Μυτι­λή­νη, το 1942. Ήταν από­φοι­τος της Ανω­τά­της Σχο­λής Οικο­νο­μι­κών και Εμπο­ρι­κών Επι­στη­μών της Αθή­νας. Για μεγά­λο χρο­νι­κό διά­στη­μα απα­σχο­λή­θη­κε στην δια­φή­μι­ση ως κει­με­νο­γρά­φος — δημιουρ­γι­κός συντε­λε­στής. Είχε δια­σκευά­σει κεί­με­να της ελλη­νι­κής πεζο­γρα­φί­ας για την τηλε­ό­ρα­ση (Χαμέ­νη ‘Ανοι­ξη του Στρ.Τσίρκα, Η αγά­πη άργη­σε μια μέρα της Λ. Ζωγρά­φου, κ.α).

Έργα του έχουν παρου­σια­στεί στο Θέα­τρο Τέχνης Καρό­λου Κουν (Ο γάμος), στο Εθνι­κό Θέα­τρο (Τρο­μπό­νι, Ορθός Λόγος, Θεα­τές), στο Θέα­τρο ΣΤΟΑ (Θεα­τές, Εσω­τε­ρι­καί Ειδή­σεις, Κοί­τα τους, Ο λάκ­κος και η φάβα, Η πανο­ρα­μι­κή θέα μιας νυχτε­ρι­νής εργα­σί­ας, Η γυναί­κα του Λωτ ‑έργο που παρου­σιά­στη­κε για πρώ­τη φορά από τη Θεα­τρι­κή Σκη­νή του Α. Αντω­νί­ου με τίτλο ΕΣΤΩ), στο Θεσ­σα­λι­κό Θέα­τρο (Η δια­θή­κη, Εθνι­κή γιορ­τή), στο Κρα­τι­κό Θέα­τρο Βορεί­ου Ελλά­δος (Η γυναί­κα του Λωτ, Τρο­μπό­νι) και σε άλλες σκη­νές, μετα­ξύ των οποί­ων πολ­λές ερασιτεχνικές.

Είχε εκδώ­σει δύο συλ­λο­γές με πεζο­γρα­φή­μα­τά του (Δρα­πέ­της γηρο­κο­μεί­ου, Κλει­δα­ρό­τρυ­πα και άλλες ιστο­ρί­ες) αρκε­τά από τα οποία έχουν προ­δη­μο­σιευ­θεί σε λογο­τε­χνι­κά περιο­δι­κά. Το 2012 κυκλο­φό­ρη­σε από τις εκδό­σεις Γαβρι­η­λί­δης το βιβλίο του «Ζήτω», μια ανθο­λό­γη­ση διη­γη­μά­των από παλαιό­τε­ρες δημο­σιεύ­σεις τους, και το 2014 το «Κου­τα­μά­ρες (και μια εξυπνάδα)».

Κώστας Καρυω­τά­κης ΑΠΑΝΤΑ μια άλλη ανάγνωση

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο