Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πέθανε ο θρύλος του κλαρίνου, Σταύρος Καψάλης

Πέθα­νε χτες σε ηλι­κία 74 ετών ο θρύ­λος του κλα­ρί­νου Σταύ­ρος Καψάλης.

Είχε γεν­νη­θεί το 1945 στη Ζίτσα και κατα­γό­ταν από τη μου­σι­κή οικο­γέ­νεια του Πολυ­χρό­νη Καψά­λη. Ξεκί­νη­σε να παί­ζει κλα­ρί­νο στην ηλι­κία των δώδε­κα ετών και το ρεπερ­τό­ριό του, εκτός από Ηπει­ρώ­τι­κα, περιε­λάμ­βα­νε Ρου­με­λιώ­τι­κα και Mωραΐτικα.

Η διοί­κη­ση του Εργα­τι­κού Κέντρου Ιωαν­νί­νων και το εργα­τι­κό κίνη­μα του νομού, εκφρά­ζει τη βαθιά θλί­ψη του, για το θάνα­τό του. Όπως ανα­φέ­ρει σε ανα­κοί­νω­σή του:

«Ο Σταύ­ρος Καψά­λης υπήρ­ξε από τους τελευ­ταί­ους της επο­χής μας, πρω­το­μά­στο­ρες του Ηπει­ρω­τι­κού Δημο­τι­κού Τρα­γου­διού. Γόνος ο ίδιος της μεγά­λης σκλή­θρας στον Καψα­λαί­ων, υπη­ρέ­τη­σε σε όλη του τη ζωή με εντι­μό­τη­τα, ειλι­κρί­νεια και συνέ­πεια, το δημο­τι­κό τρα­γού­δι της Ηπείρου.

Άνθρω­πος απλός, δεν δίστα­σε ποτέ να προ­σφέ­ρει τις υπη­ρε­σί­ες του στους αγώ­νες του λαού μας, τρα­γου­δώ­ντας τον πόνο, τη χαρά και την αγω­νία του Ηπειρώτη.

Είναι τιμή μας που μας συνό­δευ­σε με το κλα­ρί­νο του, όλα τα τελευ­ταία χρό­νια στα λαϊ­κά γλέ­ντια αλλη­λεγ­γύ­ης του ΠΑΜΕ, συμ­βάλ­λο­ντας και ο ίδιος από το δικό του μετε­ρί­ζι στη στή­ρι­ξη των βιο­πα­λαι­στών του νομού μας.

Η διοί­κη­ση του Εργα­τι­κού Κέντρου Ιωαν­νί­νων εκφρά­ζει τη βαθιά της θλί­ψη στην οικο­γέ­νειά του και τους οικεί­ους του».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο