Πέθανε ο Μισέλ Πικολί

Ο θρύ­λος του γαλ­λι­κού σινε­μά, ο ηθο­ποιός Μισέλ Πικο­λί , γνω­στός για τους ρόλους του στις ται­νί­ες Le Mépris (Η Περι­φρό­νη­ση) , Les choses de la vie (Τα γεγο­νό­τα της ζωής) ή πιο πρό­σφα­τα Habemus papam, πέθα­νε σε ηλι­κία 94 ετών, ανα­κοί­νω­σε η οικο­γέ­νειά του.

Ο Μισέλ Πικο­λί ανα­δεί­χθη­κε στην ται­νία Le Mépris του Ζαν-Λυκ Γκο­ντάρ (1963), στο θρυ­λι­κό ζευ­γά­ρι με την Μπρι­ζίτ Μπαρ­ντό, και έκτο­τε η γοη­τευ­τι­κή του φυσιο­γνω­μία με τα δασώ­δη φρύ­δια κυριάρ­χη­σε σε περισ­σό­τε­ρες από 150 ται­νί­ες, από τον προ­κλη­τι­κό οικο­δε­σπό­τη στο «Μεγά­λο Φαγο­πό­τι» μέχρι τον διστα­κτι­κό πάπα του “Habemus papam” (2011), που θα είναι και τελευ­ταί­ος μεγά­λος ρόλος του στον κινηματογράφο.

Η μακρά του καριέ­ρα είναι συν­δeδε­μέ­νη με τις ται­νί­ες του Λουί Μπου­νιου­έλ και του Κλοντ Σοτέ .

Με σκη­νο­θέ­τη τον Λουί Μπου­νιου­έλ, ερμή­νευ­σε εμβλη­μα­τι­κές προ­σω­πι­κό­τη­τες στις ται­νί­ες Le journal d’une femme de chambre (Το ημε­ρο­λό­γιο μιας καμα­ριέ­ρας), Belle de jour (Η ωραία της ημέ­ρας), Le charme discret de la bourgeoisie (Η δια­κρι­τι­κή γοη­τεία της μπουρ­ζουα­ζί­ας), και με σκη­νο­θέ­τη τον Κλοντ Σοτέ στην δεκα­ε­τία του 1970 έβα­λε την σφρα­γί­δα του στις ται­νί­ες Les choses de la vie” (Τα γεγο­νό­τα της ζωής) , Max et les ferrailleurs (Η τρο­τέ­ζα και οι διαρ­ρή­κτες), Vincent, François, Paul… et les autres (Βεν­σάν, Φραν­σουά, Πολ … και οι άλλοι)

Εκλε­κτι­κός στις επι­λο­γές του, γύρι­σε επί­σης ται­νί­ες με τους Ρενουάρ, Ρενέ, Ντε­μί, Μελ­βίλ, Βαρ­ντά και Χίτσκοκ, Λουί Μαλ…

Ψηλός, μελα­χρι­νός, φαλα­κρός με τα χρό­νια, με φωνή πότε βρο­ντε­ρή πότε σαγη­νευ­τι­κή, η αινιγ­μα­τι­κή αυτή φυσιο­γνω­μία αγα­πού­σε να παί­ζει με την εκκε­ντρι­κό­τη­τα ή με τους πιο ακραί­ους παρα­λο­γι­σμούς και να κρύ­βει την εικό­να του, πριν στρα­φεί και ο ίδιος στην σκη­νο­θε­σία στα 70 του χρό­νια. Από­δει­ξη, ο ρόλος του στην ται­νία Το Μεγά­λο Φαγο­πό­τι του Μάρ­κο Φερέ­ρι που ήταν το μεγα­λύ­τε­ρο σκάν­δα­λο στο Φεστι­βάλ των Καν­νών το 1973.

Με το πέρα­σμα των χρό­νων, ο αντι­στάρ ντρο­πα­λός Μισέλ Πικο­λί, που γεν­νή­θη­κε το 1925 σε οικο­γέ­νεια μου­σι­κών, εξα­φα­νί­σθη­κε από τις οθό­νες. Στα 90 του χρό­νια, θα μας ανοί­ξει ένα μικρό παρά­θυ­ρο στο βιβλίο με τις συνο­μι­λί­ες του με τον Ζιλ Ζακόμπ “J’ai vécu dans mes rêves”, (Εζη­σα στα όνει­ρά μου). «Θα ήθε­λα να μην τελειώ­σει ποτέ και τελειώνει…είναι πολύ δύσκολο».
Τέσ­σε­ρις φορές υπο­ψή­φιος για βρα­βείο César, κυρί­ως για την ται­νία “La belle Noiseuse (Η ωραία καυ­γα­τζού) του Ζακ Ριβέτ (1992), δεν βρα­βεύ­θη­κε ποτέ από την Ακαδημία.