Πέθανε ο Νομπελίστας Φυσικής και “πατέρας” των οπτικών ινών Τσαρλς Κουέν Κάο

Ο Αγγλο-κινέ­ζος μηχα­νι­κός και φυσι­κός Τσαρλς Κου­έν Κάο, πρω­το­πό­ρα μορ­φή στις έρευ­νες στον τομέα των τηλε­πι­κοι­νω­νιών με βάση τις οπτι­κές ίνες και τιμη­μέ­νος με Νόμπελ Φυσι­κής το 2009, έφυ­γε από τη ζωή την περα­σμέ­νη Δευ­τέ­ρα σε ηλι­κία 84 ετών. Ο Κάο ήταν επί­τι­μος καθη­γη­τής Φυσι­κής στο Παν/μιο του Χονγκ Κονγκ.

Γεν­νη­μέ­νος στη Σαγκάη στις 4 Νοεμ­βρί­ου 1933, μετά την απο­φοί­τη­σή του από το Imperial College του Λον­δί­νου ξεκι­νά από το 1963 να ασχο­λεί­ται με τις οπτι­κές ίνες και να εργά­ζε­ται σε μεγά­λες εται­ρεί­ες τηλε­φω­νί­ας κι επι­κοι­νω­νιών. Πριν αφιε­ρω­θεί στην ακα­δη­μαϊ­κή καριέ­ρα στο Χονγκ Κονγκ, δού­λε­ψε ως μηχα­νι­κός στη Standard Telecommunication Laboratories στο Χάρ­λο­ου και ήδη από τα τέλη της δεκα­ε­τί­ας του ’60 είχε απο­δεί­ξει την δυνα­τό­τη­τα μετά­δο­σης φωτει­νών σημά­των με τη χρή­ση ινών από καθα­ρό γυα­λί, αντί για τις ομο­α­ξο­νι­κές δέσμες καλω­δί­ων χαλ­κού. Η τεχνο­λο­γία των ινών υάλου απο­τε­λεί το βασι­κό στοι­χείο για τη μετά­δο­ση πλη­ρο­φο­ριών στο Ιντερνέτ.

Το 1966, ο Κάο απο­δει­κνύ­ει μαζύ με τον Τζορτζ Χόκαμ πως η υψη­λή εξα­σθέ­νη­ση του σήμα­τος που μετα­δί­δε­ται μέσω των ινών αυτών δεν είναι τίπο­τε παρα­πά­νω από μία συνέ­πεια της μη από­λυ­της καθα­ρό­τη­τας του ίδιου του γυα­λιού και πως η εξα­σθέ­νη­ση αυτή δεν πρέ­πει να ξεπερ­νά το όριο των 20dB/χλμ προ­κει­μέ­νου ένα καλώ­διο οπτι­κών ινών να θεω­ρη­θεί κατάλ­λη­λο ώστε να χρη­σι­μο­ποι­η­θεί στη μετά­δο­ση τηλε­φω­νι­κών σημάτων.

Τα επό­με­να χρό­νια ο Κάο θα ανα­πτύ­ξει ένα φασμα­τό­με­τρο μεγά­λης ευαι­σθη­σί­ας προ­κει­μέ­νου να μετρά­ται η απώ­λεια των ρευ­στών κρυ­στάλ­λων quartz, που παρά­γο­νται βιο­μη­χα­νι­κά. Μάλι­στα μέσω αυτού απέ­δει­ξε πως με τη χρή­ση ενός τέτοιου βιο­μη­χα­νι­κής παρα­γω­γής κρυ­στάλ­λου, επι­τυγ­χά­νε­ται μεί­ω­ση της εξα­σθέ­νη­ση του σήμα­τος μόλις στα 5 dB/χλμ.

Τα χρό­νια που ο Κάο μελε­τού­σε τις οπτι­κές ίνες, μόλις το 1% του φωτός κατόρ­θω­νε να περά­σει ανά 20 μέτρα ίνας, σήμε­ρα το ποσο­στό αυτό φθά­νει το 95% του φωτός ανά χιλιό­με­τρο. Οι έρευ­νές του στις οπτι­κές ίνες και οι προ­ο­πτι­κές που άνοι­ξαν αυτές οι μελέ­τες του στον τομέα των τηλε­πι­κοι­νω­νια­κών βάρυ­ναν στην από­φα­ση της επι­τρο­πής των Νόμπελ να τον τιμή­σει με το αντί­στοι­χο βρα­βείο Φυσι­κής το 2009.