Πέθανε ο Οτέλο Σαράιβα ντε Καρβάλιο, στρατηγός της Επανάστασης των Γαριφάλων

Ο Οτέ­λο Σαράι­βα ντε Καρ­βά­λιο, στρα­τη­γός του “κινή­μα­τος των λοχα­γών” που ανέ­τρε­ψε τη δικτα­το­ρία στις 25 Απρι­λί­ου 1974 στην Πορ­το­γα­λία, απε­βί­ω­σε σήμε­ρα στη Λισα­βό­να σε ηλι­κία 84 ετών, ανα­κοί­νω­σε ο συνταγ­μα­τάρ­χης Βάσκο Λου­ρέν­σο, εκπρό­σω­πος των λοχα­γών του Απριλίου.

Μαζί με τον Βάσκο ντο Σάντος Γκον­σάλ­βες, Συνταγ­μα­τάρ­χη των Ενό­πλων Δυνά­με­ων της Πορ­το­γα­λί­ας όταν ξέσπα­σε η επα­νά­στα­ση των γαρι­φά­λων και τον Φραν­σί­σκο ντε Κόστα Γκό­μες ηγή­θη­κε του «Κινή­μα­τος των Ενό­πλων Δυνά­με­ων» και στις 25 Απρί­λη του 1974, στις 12.45 μ.μ. όταν το εθνι­κό ραδιό­φω­νο έπαι­ξε το Grandola, Vila Morena, το επα­να­στα­τι­κό τρα­γού­δι του Χοσέ Αλφόν­σο, το μυστι­κό σήμα, οι καπε­τά­νιοι του Απρί­λη υπό τις οδη­γί­ες του Βάσκο κατέ­λα­βαν όλα τα στρα­τη­γι­κά σημεία εξου­σί­ας. Σε έξι ώρες 48 χρό­νων δικτα­το­ρία κατέρρευσε.

Ο “Οτέ­λο”, όπως τον απο­κα­λού­σαν οι Πορ­το­γά­λοι, απε­βί­ω­σε στο στρα­τιω­τι­κό νοσο­κο­μείο στη Λισα­βό­να, όπου είχε εισα­χθεί, σύμ­φω­να με τα τοπι­κά μέσα ενημέρωσης.

Η κηδεία του θα γίνει την ερχό­με­νη Τετάρ­τη, ανέ­φε­ρε η Ένω­ση 25η Απρι­λί­ου, κλη­ρο­νό­μος του “κινή­μα­τος των λοχα­γών”, διευ­κρι­νί­ζο­ντας πως θα αποτεφρωθεί.

“Έγι­νε δικαί­ως ένα από τα σύμ­βο­λα” της Επα­νά­στα­σης που “έθε­σε τέρ­μα στην πιο μακρά δικτα­το­ρία του 20ού αιώ­να στην Ευρώ­πη ανοί­γο­ντας τον δρό­μο στη δημο­κρα­τία”, υπο­γράμ­μι­σε σε μια ανα­κοί­νω­ση το γρα­φείο του Πορ­το­γά­λου πρω­θυ­πουρ­γού, Αντό­νιο Κόστα, ο οποί­ος ανέ­δει­ξε τις “στρα­τη­γι­κές και επι­χει­ρη­σια­κές ικα­νό­τη­τές του” καθώς και τη “δέσμευ­ση και γεν­ναιο­δω­ρία του”.

Ο υπουρ­γός Άμυ­νας, Ζοάο Γκό­μες Κρα­βί­νιο, του απέ­τι­σε φόρο τιμής για τον “ρόλο του στην κατά­κτη­ση της ελευθερίας”.

Ο διοι­κη­τής Οτέ­λο ντε Καρ­βά­λιο, “στρα­τιω­τι­κός εγκέ­φα­λος” της Επα­νά­στα­σης των Γαρι­φά­λων, καθο­δή­γη­σε μέσα στην ανω­νυ­μία την εξέ­γερ­ση των λοχα­γών που έθε­σε τέρ­μα, μέσα σε ένα πρω­ι­νό, σχε­δόν χωρίς να χυθεί καθό­λου αίμα, σε περισ­σό­τε­ρα από 40 χρό­νια δικτα­το­ρί­ας του Σαλαζάρ.

Ελευ­θε­ρία της έκφρα­σης, καθο­λι­κή ψηφο­φο­ρία, ισό­τη­τα ευκαι­ριών ανδρών και γυναι­κών, δικαί­ω­μα στην απερ­γία, κοι­νω­νι­κή ασφά­λι­ση για όλους… οι Πορ­το­γά­λοι ανα­κά­λυ­πταν τότε τη δημοκρατία.

Ο “Οτέ­λο” γεν­νή­θη­κε στη Μοζαμ­βί­κη το 1936 και ξεκί­νη­σε τη στρα­τιω­τι­κή στα­διο­δρο­μία του τη δεκα­ε­τία του 1960, ενώ η χώρα είχε εμπλα­κεί στους αποι­κια­κούς πολέμους.

Μετά την Επα­νά­στα­ση, η δημο­φι­λία του τον έκα­νε να ελπί­ζει σε έναν βαρύ­νο­ντα πολι­τι­κό ρόλο, και ήταν υπο­ψή­φιος δύο φορές στις προ­ε­δρι­κές εκλο­γές, το 1976 ως υπο­ψή­φιος λαϊ­κών οργα­νώ­σε­ων και το 1980 ως επι­κε­φα­λής ενός ακρο­α­ρι­στε­ρού κινήματος.

Ο Οτέ­λο Σαράι­βα ντε Καρ­βά­λιο συνε­λή­φθη τον Ιού­νη του 1984 με την κατη­γο­ρία ότι ήταν ιδρυ­τής της οργά­νω­σης “Λαϊ­κές Δυνά­μεις 25 Απρί­λη”, που ενε­πλά­κη σε πολ­λές φονι­κές επι­θέ­σεις από το 1980 έως το 1987, πράγ­μα που ο ίδιος αρνεί­ται, και κατα­δι­κά­στη­κε σε κάθειρ­ξη 18 ετών το 1987. Απε­λευ­θε­ρώ­θη­κε όμως το 1989, όπως και πολ­λοί άλλοι που είχαν κατα­δι­κα­στεί μαζί του.

Το τρο­με­ρό παι­δί της Επα­νά­στα­σης, που πέρα­σε πέντε χρό­νια στη φυλα­κή, δια­κή­ρυτ­τε πάντα την αθω­ό­τη­τά του και κατα­δί­κα­ζε τη βία, όμως είχε παρα­δε­χθεί πως ήταν ο εμπνευ­στής ενός “συνο­λι­κού σχε­δί­ου” που απο­σκο­πού­σε στην κατά­λη­ψη της εξου­σί­ας από τους εργάτες.

“Έπαι­ξε έναν διε­στραμ­μέ­νο και ολέ­θριο ρόλο στην περί­ο­δο που ακο­λού­θη­σε την 25η Απρι­λί­ου”, ανέ­φε­ρε σε μια ανα­κοί­νω­ση το ακρο­δε­ξιό κόμ­μα Chega (Αρκε­τά).

Ο λοχα­γός του Απρι­λί­ου, που “προ­ξε­νεί και προ­ξέ­νη­σε βαθύ δια­χω­ρι­σμό στην πορ­το­γα­λι­κή κοι­νω­νία”, ήταν “ένας πρω­τα­γω­νι­στής πρώ­της γραμ­μής σε μια κρί­σι­μη στιγ­μή της σύγ­χρο­νης πορ­το­γα­λι­κής ιστο­ρί­ας”, παρα­δέ­χθη­κε από την πλευ­ρά του ο Πορ­το­γά­λος πρό­ε­δρος Μαρ­σέ­λο Ρεμπέ­λο σε Σόου­ζα σε μια ανακοίνωση.

Ο συντη­ρη­τι­κός αρχη­γός του κρά­τους διευ­κρί­νι­σε εξάλ­λου πως είναι “πολύ νωρίς” για να “μπο­ρέ­σει να τον κρί­νει η ιστο­ρία με την απα­ραί­τη­τη απόσταση”.

Ν. Μπε­λο­γιάν­νης Ν. Πλου­μπί­δης – Στο σπί­τι των ηρώων