Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πέθανε ο Πελέ — Παγκόσμια συγκίνηση για τον «βασιλιά του ποδοσφαίρου»

«Έφυ­γε» από τη ζώη σε ηλι­κία 82 ετών, έπει­τα από πολυ­ή­με­ρη νοση­λεία στο νοσο­κο­μείο «Άλμπερτ Άιν­στάιν» του Σάο Πάο­λο, ο «βασι­λιάς του ποδο­σφαί­ρου» και μια από τις εμβλη­μα­τι­κό­τε­ρες προ­σω­πι­κό­τη­τες του παγκό­σμιου αθλη­τι­σμού, ο θρυ­λι­κός Πελέ.

Η υγεία του Πελέ, ο οποί­ος τα τελευ­ταία χρό­νια πάλευε ενά­ντια στον καρ­κί­νο, είχε επι­δει­νω­θεί τους τελευ­ταί­ους μήνες με απο­τέ­λε­σμα την εισα­γω­γή του στο νοσοκομείο.

Το «μαύρο μαργαριτάρι» που κατέκτησε τον κόσμο

Στις 23 Οκτω­βρί­ου 1940 γεν­νή­θη­κε ο Πελέ ως Έντσον Αρά­ντες ντο Νασι­μέ­ντο στις 23 Οκτω­βρί­ου 1940 στην πόλη Τρες Κορα­σό­ες της Βρα­ζι­λί­ας, ως ο πρω­τό­το­κος γιος του ποδο­σφαι­ρι­στή Ντο­ντί­νιο (Joao Ramos do Nascimento). Οι γονείς του του έδω­σαν το όνο­μα του περί­φη­μου εφευ­ρέ­τη Τόμας Έντι­σον, τον φώνα­ζαν όμως με το χαϊ­δευ­τι­κό «Ντί­κο».

Το παρα­τσού­κλι «Πελέ» θα του κολ­λή­σει στα σχο­λι­κά του χρό­νια, πιθα­νό­τα­τα από τη λάθος προ­φο­ρά εκ μέρους του μικρού Ντί­κο του ονό­μα­τος του αγα­πη­μέ­νου του ποδο­σφαι­ρι­στή, του γκολ­κί­περ της Βάσκο ντα Γκά­μα Μπι­λέ. Ο ίδιος πάντως στην αυτο­βιο­γρα­φία του ισχυ­ρί­ζε­ται ότι δεν έχει ιδέα τι σημαί­νει το όνο­μα, ούτε και οι παι­δι­κοί του φίλοι γνω­ρί­ζουν πώς του κόλ­λη­σε το «Πελέ».

Ήταν 29 Ιου­νί­ου 1958, όταν στο στά­διο «Ρασού­ντα» της Στοκ­χόλ­μης έγι­νε ο μεγά­λος τελι­κός του 6ου Παγκό­σμιου Κυπέλ­λου, με αντι­πά­λους τη Σου­η­δία και τη Βρα­ζι­λία, παρου­σία 52.000 θεα­τών και με διαι­τη­τή τον Γάλ­λο Μορίς Γκιγκ.  Στο παι­γνί­δι συμ­με­τεί­χε ένας 17χρονος πιτσι­ρι­κάς, ονό­μα­τι Έντσον Αρά­ντες Ντο Νασι­μέ­ντο, που ως Πελέ θα γρά­ψει ιστορία.

Η Βρα­ζι­λία κέρ­δι­σε με 5–2 την Σου­η­δία και κατέ­κτη­σε το πρώ­το της παγκό­σμιο κύπελ­λο. Τα τέρ­μα­τα σημεί­ω­σαν οι: Λίντ­χολμ (4′), Βάβα (10′, 32′), Πελέ (56′), Ζαγκά­λο (68′), Σίμον­σον (80′) και Πελέ (89′).

pele3

Ο μόλις 17 ετών Πελέ, σκο­ρά­ρει δύο φορές στον τελι­κό. Το πρώ­το του γκολ σε αυτό τον αγώ­να είναι ένα από τα πιο όμορ­φα γκολ της καριέ­ρας του.

Στον αμέ­σως προη­γού­με­νο αγώ­να ο Πελέ είχε πετύ­χει χατ τρικ σε βάρος της Γαλ­λί­ας, ενώ το πρώ­το του γκολ στο Μου­ντιάλ το πέτυ­χε στο αγώ­να με τη Σοβιε­τι­κή Ένωση.

Παρα­μέ­νει ο νεό­τε­ρος ποδο­σφαι­ρι­στής που σκό­ρα­ρε ποτέ σε αγώ­να Παγκο­σμί­ου Κυπέλ­λου αν και το μεγά­λο καμά­ρι του Πελέ δεν είναι άλλο από το ρεκόρ που κατέ­χει ως ο μόνος παί­κτης που έχει στην τρο­παιο­θή­κη του τρεις κού­πες Μουντιάλ!

Ονο­μά­στη­κε «βασι­λιάς», θεω­ρεί­ται από πολ­λούς ότι είναι ο καλύ­τε­ρος παί­κτης όλων των επο­χών, αν και ποτέ δεν… αντι­με­τώ­πι­σε το ευρω­παϊ­κό ποδό­σφαι­ρο, ως παί­κτης σε σύλ­λο­γο, λόγος για τον οποίο κάποιοι εξα­κο­λου­θούν να υπο­τι­μούν τα 1.281 γκολ που πέτυ­χε σε 1.363 παιχνίδια.

Ονο­μά­στη­κε ως ο καλύ­τε­ρος ποδο­σφαι­ρι­στής του 20ού αιώ­να από την FIFA και την Διε­θνή Ομο­σπον­δία Ιστο­ρί­ας και Στα­τι­στι­κής Ποδο­σφαί­ρου (IFFHS) και χαρα­κτη­ρί­σθη­κε από τον πρώ­ην πρω­θυ­πουρ­γό της Βρα­ζι­λί­ας, Ζάνιο Κουά­δρος, ως «εθνι­κός θησαυ­ρός για τη χώρα» και «ιστο­ρι­κή-αθλη­τι­κή κλη­ρο­νο­μιά της ανθρω­πό­τη­τας», εμπο­δί­ζο­ντας την μετα­κί­νη­σή του σε ομά­δα του εξωτερικού.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο