Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πέθανε ο «Σπάρτακος» του Χόλυγουντ Κερκ Ντάγκλας

Έφυ­γε από τη ζωή σε ηλι­κία 103 ετών ο θρυ­λι­κός ηθο­ποιός του Χόλυ­γουντ Κερκ Ντάγκλας.

«Με τερά­στια λύπη μας, τα αδέρ­φια μου και εγώ, γνω­στο­ποιού­με ότι ο Κερκ Ντά­γκλας μας άφη­σε σήμε­ρα σε ηλι­κία 103 ετών», έγρα­ψε στον προ­σω­πι­κό του λογα­ρια­σμό στο Instagram ο γιός του, επί­σης γνω­στός ηθο­ποιός, Μάικλ Ντάγκλας.

O Κερκ Ντά­γκλας, γεν­νή­θη­κε στο Άμστερ­νταμ της Νέας Υόρ­κης το 1916. Το πραγ­μα­τι­κό του όνο­μα είναι Ισούρ Ντα­νιέ­λο­βιτς. Οι γονείς του ήταν ο Χέρ­σελ Χάρι Ντα­νιέ­λο­βιτς και η Μπράι­να Μπέρ­θα Σάν­γκελ, Εβραί­οι μετα­νά­στες από τη Λευκορωσία.

Προ­ερ­χό­με­νος από φτω­χή οικο­γέ­νεια, σε νεα­ρή ηλι­κία ο Κέρκ που­λού­σε τρό­φι­μα σε ανθρα­κω­ρύ­χους για να βοη­θή­σει την κατά­στα­ση στο σπί­τι του. Αργό­τε­ρα, έχο­ντας γίνει ήδη διά­ση­μος, δήλω­σε σε συνέ­ντευ­ξή του ότι άλλα­ξε του­λά­χι­στον 40 δου­λειές πριν γίνει ηθοποιός.

Το 1941 κατε­τά­γη στο Ναυ­τι­κό και πολέ­μη­σε στα μέτω­πα του Β’ Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου. Τότε ήταν που άλλα­ξε το όνο­μά του σε Κερκ Ντά­γκλας, το οποίο δια­τή­ρη­σε μέχρι σήμερα.

Το 1946, έκα­νε το κινη­μα­το­γρα­φι­κό του ντε­μπού­το στην ται­νία «Αμαρ­τω­λές γυναί­κες» («The Strange Love of Mar­tha Ivers) του Λού­ις Μάιλ­στο­ουν κι έγι­νε διά­ση­μος αρκε­τά γρή­γο­ρα, ερμη­νεύ­ο­ντας τον αδί­στα­κτο πυγ­μά­χο στην ται­νία του Μαρκ Ρόμπ­σον «Φλο­γι­σμέ­να Πάθη» («Champion», 1949), ερμη­νεία που του χάρι­σε την πρώ­τη του υπο­ψη­φιό­τη­τα για το Όσκαρ Α’ Ανδρι­κού Ρόλου.

douglasΤο ταλέ­ντο του επι­βε­βαιώ­θη­κε στη συνέ­χεια σε πολ­λές ται­νί­ες, ανά­με­σά στις οποί­ες είναι: «Οι σταυ­ρο­φό­ροι της Δύσης» («The Big Sky», 1952) του Χάουαρντ Χοκς, «Η ωραία και το κτή­νος» («The Bad and the Beautiful») του Βιν­σέ­ντε Μινέ­λι, όπου ήταν και πάλι υπο­ψή­φιος για Όσκαρ, «Χωρίς συρ­μα­το­πλέγ­μα­τα» («Man Without a Star», 1955) του Κινγκ Βίντορ, «Η ζωή ενός ανθρώ­που» («Lust for Life», 1956) του Βιν­σέ­ντε Μινέ­λι, όπου υπο­δύ­θη­κε τον ζωγρά­φο Βαν Γκογκ και ήταν για τρί­τη φορά υπο­ψή­φιος για Όσκαρ, «Ασύλ­λη­πτος επα­να­στά­της» («Lonely Are the Brave», 1962) του Ντέι­βιντ Μίλερ, «Οι ακα­τα­νί­κη­τοι» (The War Wagon, 1967) του Μπερτ Κένε­ντι, «Ο συμ­βι­βα­σμός (The Arrangement, 1969) του Ηλία Καζάν, «Ήταν ένας παλιάν­θρω­πος («There Was a Crooked Man…»,1969) του Τζό­ζεφ Μάν­κιε­βιτς κ.ά.

Το 1955 δημιούρ­γη­σε την εται­ρεία κινη­μα­το­γρα­φι­κών παρα­γω­γών Bryna Productions. Ανά­με­σα στις ται­νί­ες που χρη­μα­το­δό­τη­σε και πρω­τα­γω­νί­στη­σε ήταν το πολε­μι­κό δρά­μα «Σταυ­ροί στο Μέτω­πο» («Paths of Glory», 1957) και το ιστο­ρι­κό δρά­μα «Σπάρ­τα­κος» («Spartacus», 1960), που βοή­θη­σαν στην ανά­δει­ξη του Στάν­λεϊ Κιού­μπρικ σε σκη­νο­θέ­τη πρώ­της γραμ­μής. Στον «Σπάρ­τα­κο», ο Ντά­γκλας ως παρα­γω­γός έσπα­σε τη λίστα του γερου­σια­στή Μακάρ­θι με τους απα­γο­ρευ­μέ­νους κινη­μα­το­γρα­φι­στές του Χόλι­γουντ κι έβα­λε το όνο­μα του σενα­ριο­γρά­φου Ντάλ­τον Τρά­μπο στους τίτλους της ταινίας.

To 1973 σκη­νο­θέ­τη­σε την πρώ­τη του ται­νία, την περι­πέ­τεια «Skalawag», για να ακο­λου­θή­σει το γου­έ­στερν «Posse» δύο χρό­νια αργό­τε­ρα. Από τη δεκα­ε­τία του 1980 ασχο­λή­θη­κε με τη λογο­τε­χνία, γρά­φο­ντας βιβλία ανα­μνή­σε­ων, βιβλία για παι­διά και μυθι­στο­ρή­μα­τα. Το 1996 τιμή­θη­κε με Όσκαρ για το σύνο­λο του έργου του στον κινηματογράφο.

Θεω­ρού­με­νος ως προ­ο­δευ­τι­κός για τα δεδο­μέ­να των ΗΠΑ, βοή­θη­σε αρκε­τούς καλ­λι­τέ­χνες που βρέ­θη­καν στη «μαύ­ρη λίστα» της Μακαρ­θι­κής περιό­δου, κατά δεκα­ε­τία του 1950, να επα­νέλ­θουν στην κανο­νι­κό­τη­τα και στο επάγ­γελ­μά τους. Γιος του είναι ο γνω­στός ηθο­ποιός και παρα­γω­γός Μάικλ Ντάγκλας.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο