Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πέστε κάτω

Επι­μέ­λεια Βασί­λης Κρί­τσας //

Ο επαγ­γελ­μα­τι­κός αθλη­τι­σμός είναι ένα καλά απο­στει­ρω­μέ­νο περι­βάλ­λον, όπου κατά κανό­να φιλ­τρά­ρε­ται και ελέγ­χε­ται κάθε ενέρ­γεια στο γήπε­δο και την κερ­κί­δα, για να μην ξεφύ­γει από τα αυστη­ρά όρια που θεσπί­ζουν οι αρχές και τα συμ­φέ­ρο­ντα που εμπλέ­κο­νται στο χώρο. Πολ­λές φορές όμως το συναί­σθη­μα, η ανθρω­πιά κι η αλλη­λεγ­γύη βρί­σκουν μικρές χαρα­μά­δες για να βγουν στην επι­φά­νεια και να κλέ­ψουν την παρά­στα­ση, επι­σκιά­ζο­ντας κάθε αγω­νι­στι­κή δραστηριότητα.

Μια τέτοια περί­πτω­ση είχα­με στον αγώ­να ποδο­σφαί­ρου ΑΕΛ-Αχαρ­ναϊ­κού, όπου με πρω­το­βου­λία των γηπε­δού­χων οι 22 παί­κτες έπε­σαν στο χορ­τά­ρι, αμέ­σως μετά τη σέντρα στον αγώ­να και έκα­ναν δίλε­πτη καθι­στι­κή δια­μαρ­τυ­ρία, πριν συνε­χί­σουν το παι­χνί­δι, ως μια ελά­χι­στη συμ­βο­λι­κή κίνη­ση για το δρά­μα των προ­σφύ­γων και τα εκα­το­ντά­δες παι­διά, που χάνουν καθη­με­ρι­νά τη ζωή τους στο Αιγαίο. Μια πρω­το­βου­λία, που έτυ­χε της αμέ­ρι­στης στή­ρι­ξης και απο­δο­χής των Λαρι­σαί­ων φιλά­θλων στις κερκίδες.

Στα γήπε­δα, όπου η Ελλά­δα ανα­στε­νά­ζει, και οι οπα­δοί συνη­θί­ζουν να φωνά­ζουν ειρω­νι­κά “πέστε κάτω” στους ποδο­σφαι­ρι­στές του αντι­πά­λου, παί­κτες και φίλα­θλοι έδει­ξαν πως η ζωή έρχε­ται πρώ­τη απ’ όλα (πάνω από την μπά­λα και τις οπα­δι­κές προ­τι­μή­σεις), κι ας επι­μέ­νουν οι κρα­τού­ντες να τη βου­λιά­ζουν κάθε μέρα στον πάτο, είτε στη θάλασ­σα, είτε στη στε­ριά. Τους μόνους που πρέ­πει να ρίξουν στο βυθό οι λαοί, πριν πιά­σουν πάτο οι ζωές όλων μας…

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο