Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Παλιό σπίτι

Μετέ­ω­ρο στα χρό­νια της αντιπαροχής
κυμα­το­θραύ­στης στις αυλές
σπι­τιών που γκρεμιζόταν
κιβω­τός ξεβαμ­μέ­νων ονείρων
άγρυ­πνος φύλα­κας παι­δι­κών παιχνιδιών
τότε που το κρυ­φτό δεν γινόταν
για να ξεφύ­γου­με από τον εαυ­τό μας
τότε που ο έρωτας
κρα­τού­σε όσο ένα μπλουζ το Κριστόφ
Πόσα τελι­κά όρθια σπίτια
μένουν σε μια γκρε­μι­σμέ­νη ζωή;

«ΚΛΕΙΩ»

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο