Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΠΑΜΕ: Οργή λαού — Συνεχίζουμε με νέο συλλαλητήριο την Κυριακή στο Σύνταγμα

«Συνε­χί­ζου­με με νέο, μεγά­λο συλ­λα­λη­τή­ριο του Εργα­τι­κού Κέντρου Πει­ραιά, των συν­δι­κά­των, των φοι­τη­τι­κών συλ­λό­γων, των μαζι­κών φορέ­ων, την Κυρια­κή 12 Μαρ­τί­ου στο Σύνταγ­μα, στις 12 μ.» τονί­ζει σε ανα­κοί­νω­σή του για τη σημε­ρι­νή συγκλο­νι­στι­κή απερ­γία και τις μεγα­λειώ­δεις δια­δη­λώ­σεις σε όλη τη χώρα, το ΠΑΜΕ ανα­φέ­ρει τα εξής:

«ΟΡΓΗ ΛΑΟΥ!

Η λαο­θά­λασ­σα που κατέ­κλυ­σε τους δρό­μους της Αθή­νας, της Θεσ­σα­λο­νί­κης, της Πάτρας, της Λάρι­σας και κάθε άλλης πόλης της χώρας φώνα­ξε “ΗΤΑΝ ΠΡΟΔΙΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟ ΕΓΚΛΗΜΑ”.

Ο εργα­ζό­με­νος λαός και η νεο­λαία, οι μαθη­τές και οι φοι­τη­τές με τον παλ­μό τους, μετέ­τρε­ψαν τη θλί­ψη και την οργή σε αγώ­να, σε φωνή, έγι­ναν η φωνή των νεκρών και έστει­λαν την κυβερ­νη­τι­κή προ­πα­γάν­δα στα σκουπίδια.

Οι εικό­νες από τις σημε­ρι­νές μεγα­λειώ­δεις δια­δη­λώ­σεις δε μπο­ρούν ούτε να κρυ­φτούν, ούτε να επι­σκια­στούν από το οργα­νω­μέ­νο κυβερ­νη­τι­κό προ­βο­κα­τό­ρι­κο σχέ­διο για να δια­λυ­θεί η δια­δή­λω­ση της Αθήνας.

Η απερ­γία πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε ενά­ντια στην οργα­νω­μέ­νη προ­σπά­θεια συγκά­λυ­ψης του δολο­φο­νι­κού εγκλή­μα­τος στα Τέμπη, ενά­ντια στην εργο­δο­τι­κή τρο­μο­κρα­τία στους χώρους δου­λειάς, ενά­ντια στα μέτρα κατα­στο­λής και εκφο­βι­σμού του λαού και παρά την απου­σία της θλι­βε­ρής ηγε­σί­ας της ΓΣΕΕ, την οποία τα συν­δι­κά­τα προ πολ­λού έχουν ξεπεράσει.

ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΣΤΟΣ – ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΑΞΙΑ

Διεκ­δι­κού­με τη ζωή που μας αξί­ζει, ζωή με σύγ­χρο­να δικαιώ­μα­τα, ένα καλύ­τε­ρο μέλ­λον για εμάς και τα παι­διά μας.

Το έγκλη­μα αυτό δε θα συγκαλυφθεί

Η σημε­ρι­νή κυβέρ­νη­ση, η προη­γού­με­νη κυβέρ­νη­ση, τα κόμ­μα­τα που κυβέρ­νη­σαν και υλο­ποιούν την πολι­τι­κή που αφή­νει πίσω της εκα­τόμ­βες νεκρών, έχουν ήδη κατα­δι­κα­στεί στη συνεί­δη­ση του λαού και της νεο­λαί­ας. Είναι ένο­χοι! Τα υπο­κρι­τι­κά κρο­κο­δεί­λια δάκρυα τους δεν συγκι­νούν κανέναν.

Συνε­χί­ζου­με ακό­μα πιο πολ­λοί ακό­μα πιο αποφασισμένοι

Δεν είναι η ώρα της σιω­πής, είναι η ώρα της φωνής και της διεκδίκησης!

Συνε­χί­ζου­με με νέο, μεγά­λο συλ­λα­λη­τή­ριο του Εργα­τι­κού Κέντρου Πει­ραιά, των συν­δι­κά­των, των φοι­τη­τι­κών συλ­λό­γων, των μαζι­κών φορέ­ων, την Κυρια­κή 12 Μαρ­τί­ου στο Σύνταγ­μα, στις 12 μ.»

 

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο