ΠΑΜΕ: Τα κέρδη τους, οι νεκροί μας — Στις 6 Μάη απεργούμε και τιμάμε την Πρωτομαγιά μαζικά, ταξικά, αγωνιστικά!

«6 Μάη απεργούμε! Τιμάμε τη φετινή Πρωτομαγιά με τις αξίες της τάξης μας! Μαζικά, ταξικά, αγωνιστικά!»,

«Μένου­με ενω­μέ­νοι, δυνα­τοί, δεν κάνου­με βήμα πίσω από τα δικαιώ­μα­τά μας, τις διεκ­δι­κή­σεις!», υπο­γραμ­μί­ζει το ΠΑΜΕ και σημειώνει:

«Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά,  6 Μάη — Ημέρα Απεργίας. Στην Αθήνα — Όλοι στο Σύνταγμα — Στις 10 π.μ. Τα κέρδη τους  — Οι νεκροί μας. Βαδίζουμε στο δρόμο της ανατροπής»

Ολό­κλη­ρη η ανα­κοί­νω­ση του ΠΑΜΕ έχει ως εξής:

«‘Πρω­το­μα­γιά. Γεια σας, όλοι πάμε στη μάχη!
‘Όταν ο άνθρω­πος δίνει τη ζωή του για ανώ­τε­ρα ιδα­νι­κά, δεν πεθαί­νει ποτές!»
(Σημειώ­μα­τα αγω­νι­στών στο δρό­μο για την εκτέ­λε­ση την Πρω­το­μα­γιά του 1944 )

6 ΜΑΗ απεργούμε!
Τιμάμε τη φετινή Πρωτομαγιά με τις αξίες της τάξης μας!
Μαζικά, ταξικά, αγωνιστικά!

ΠΑΜΕ Τα κέρδη τους, οι νεκροί μας -
Στις 6 Μάη απεργούμε και τιμάμε την Πρωτομαγιά μαζικά, ταξικά, αγωνιστικά!

Εργα­ζό­με­νες, εργα­ζό­με­νοι, νέες, νέοι, άνερ­γοι, συνταξιούχοι,

Η 1η Μάη είναι η μέρα-σύμ­βο­λο στον αγώ­να των εργα­τών όλου του κόσμου για την κατάρ­γη­ση της εκμε­τάλ­λευ­σης ανθρώ­που από άνθρω­πο. Είναι μέρα που τιμά­με τους νεκρούς της τάξης μας, τους ηρω­ι­κούς αγώ­νες και τις κατα­κτή­σεις του εργα­τι­κού κινή­μα­τος στην ασί­γα­στη πάλη με το κεφά­λαιο. Είναι εμβλη­μα­τι­κή μέρα που η παγκό­σμια εργα­τι­κή τάξη ανα­νε­ώ­νει την από­φα­σή της για να συνε­χί­σει αυτόν τον ηρω­ι­κό αγώ­να ως τη νίκη.

Όπως την Πρω­το­μα­γιά του 2020 τα Συν­δι­κά­τα έδω­σαν οργα­νω­μέ­να μήνυ­μα ελπί­δας από το Σύνταγ­μα και από άλλες πόλεις της Ελλά­δας σε ολό­κλη­ρο τον κόσμο, τσα­κί­ζο­ντας στην πρά­ξη τις κυβερ­νη­τι­κές απα­γο­ρεύ­σεις και ανα­δει­κνύ­ο­ντας το μήνυ­μα της Εργα­τι­κής Πρω­το­μα­γιάς μέσα στην παν­δη­μία, έτσι και φέτος κάνου­με δική μας υπό­θε­ση και την οργά­νω­ση της Εργα­τι­κής Πρωτομαγιάς.

Οι νεκροί μας είναι τα κέρδη τους!
Η πανδημία “θερίζει” το λαό μας

Ένας χρό­νος παν­δη­μί­ας ανέ­δει­ξε με τον πιο απο­κα­λυ­πτι­κό τρό­πο πως το σύστη­μα της εκμε­τάλ­λευ­σης δεν εξαν­θρω­πί­ζε­ται. Στη χώρα μας οι νεκροί ξεπέ­ρα­σαν τους 9.000, οι δια­σω­λη­νω­μέ­νοι από Covid είναι καθη­με­ρι­νά εκα­το­ντά­δες. Ακό­μη περισ­σό­τε­ροι είναι όσοι πάσχουν από άλλες ασθέ­νειες και βρί­σκο­νται καθη­με­ρι­νά εκτός ΜΕΘ, ανα­μέ­νο­ντας ένα κρε­βά­τι, με κόστος μερι­κές φορές τη ζωή τους.

Είναι τερά­στιες οι ευθύ­νες όλων των κυβερ­νή­σε­ων για την κατάρ­ρευ­ση των δημό­σιων νοσο­κο­μεί­ων, την ίδια ώρα που οι ιδιω­τι­κοί όμι­λοι Υγεί­ας κερ­δο­σκο­πούν σε βάρος των λαών.
Η κυβέρ­νη­ση αντί να προ­χω­ρή­σει στην επί­τα­ξη των ιδιω­τι­κών κλι­νι­κών για να βρε­θούν απλές κλί­νες, ΜΕΘ και το ανα­γκαίο προ­σω­πι­κό, νοι­κιά­ζει με το “αζη­μί­ω­το” ιδιω­τι­κές κλι­νι­κές υπο­δο­μές και τους δίνει και για­τρούς από τα δημό­σια νοσοκομεία.
Οι επι­χει­ρη­μα­τι­κοί όμι­λοι δεν έχουν να προ­σφέ­ρουν τίπο­τε καλό στην εργα­τι­κή τάξη παρά μόνο θύμα­τα από παν­δη­μί­ες και πολέ­μους. Είναι εκα­τομ­μύ­ρια τα εγκλή­μα­τά τους σε χώρους δου­λειάς. Είναι δισε­κα­τομ­μύ­ρια όσοι βιώ­νουν καθη­με­ρι­νά αδιέ­ξο­δα για να μπο­ρούν μερι­κές χιλιά­δες Κροί­σοι να απο­λαμ­βά­νουν τον πλού­το από την εκμε­τάλ­λευ­ση των λαών.

Κάτω τα χέρια από το 8ωρο!

Η κυβέρ­νη­ση με το νόμο που θα φέρει το επό­με­νο διά­στη­μα κηρύσ­σει τον πόλε­μο στην εργα­τι­κή τάξη.

135 χρό­νια από την εξέ­γερ­ση των εργα­τών του Σικά­γου και 101 χρό­νια μετά την κατά­κτη­ση του 8ωρου στην Ελλά­δα, η κυβέρ­νη­ση επέ­λε­ξε να το καταρ­γή­σει, να επι­βά­λει ανε­ξά­ντλη­τα ωρά­ρια, απλή­ρω­τη δου­λειά, ενώ με το νομο­σχέ­διο επι­χει­ρεί να βάλει τα Συν­δι­κά­τα και τη συλ­λο­γι­κή δρά­ση στο γύψο.
Οι καπι­τα­λι­στές και οι κυβερ­νή­σεις τους βαφτί­ζουν “πρό­ο­δο” να δου­λεύ­ου­με όπως το 1919, 10 ώρες την ημέ­ρα, ενώ σήμε­ρα υπάρ­χουν όλες οι δυνα­τό­τη­τες για μεί­ω­ση του χρό­νου εργα­σί­ας σε 7ωρο και 6ωρο, σε 5ήμερο. Απαι­τούν την αύξη­ση της απλή­ρω­της δου­λειάς, μέχρι και 150 ώρες.

Εργαζόμενοι-λάστιχο με βάση τις ανάγκες των επιχειρήσεων

Η κατάρ­γη­ση του στα­θε­ρού ημε­ρή­σιου εργά­σι­μου χρό­νου, αυτό που ΕΕ — κυβερ­νή­σεις και επι­χει­ρη­μα­τι­κοί όμι­λοι το περιέ­γρα­ψαν ως “ευε­λι­ξία” στην αγο­ρά εργα­σί­ας, φτά­νει στο κόκ­κι­νο την εκμε­τάλ­λευ­ση. Το “τέντω­μα” του καθη­με­ρι­νού ωρα­ρί­ου, η εντα­τι­κο­ποί­η­ση της δου­λειάς, η “διευ­θέ­τη­ση” του εργά­σι­μου χρό­νου με βάση τις ανά­γκες των επι­χει­ρή­σε­ων, σε βάρος των δικαιω­μά­των και της ζωής τους, απο­τε­λούν ισχυ­ρά πλήγ­μα­τα στη ζωή των εργαζομένων.
Ο νόμος που ανέ­τρε­ψε τις εργα­σια­κές σχέ­σεις και το ωρά­ριο, προ­βλέ­πε­ται ήδη από νομο­θε­τι­κές ρυθ­μί­σεις στις οποί­ες έχουν βάλει το αντερ­γα­τι­κό τους λιθα­ρά­κι όλες οι προη­γού­με­νες κυβερ­νή­σεις ως σήμε­ρα. Η περί­φη­μη διευ­θέ­τη­ση του εργά­σι­μου χρό­νου θεσμο­θέ­τη­σε την παρά­τα­ση του εργά­σι­μου χρό­νου σε 9 και 10 ώρες δου­λειάς ανά τρί­μη­νο ή εξά­μη­νο, χωρίς πλη­ρω­μή υπε­ρω­ρί­ας, διό­τι σε ένα μελ­λο­ντι­κό χρο­νι­κό διά­στη­μα θα γίνε­ται ανά­λο­γη μεί­ω­ση του ημε­ρή­σιου εργά­σι­μου χρό­νου ή θα δίνο­νται ρεπό, ή μεγα­λύ­τε­ρες άδειες.

Από τη μία δυνα­μώ­νει η απλή­ρω­τη εργα­σία ανά­λο­γα με τις ανά­γκες των επι­χει­ρή­σε­ων και από την άλλη δια­λύ­ε­ται η κοι­νω­νι­κή ζωή των εργα­ζο­μέ­νων, η φυσι­κή αντο­χή, ο απα­ραί­τη­τος ημε­ρή­σιος χρό­νος που χρειά­ζε­ται ένας άνθρω­πος για να ξεκου­ρά­ζε­ται, να βρί­σκε­ται με την οικο­γέ­νεια του, να έχει ελεύ­θε­ρο χρόνο.
Με το νέο νομο­σχέ­διο η κυβέρ­νη­ση θέλει να απαλ­λά­ξει την εργο­δο­σία και από τα τελευ­ταία αγκά­θια που την δυσκό­λευαν στην εφαρ­μο­γή του μέτρου, ακυ­ρώ­νο­ντας την προ­ϋ­πό­θε­ση της συμ­φω­νί­ας του εργο­δό­τη και του συλ­λο­γι­κού οργά­νου εκπρο­σώ­πη­σης των εργα­ζο­μέ­νων για την εφαρ­μο­γή της “διευ­θέ­τη­σης”. Προ­σπα­θούν να απο­μο­νώ­σουν τον κάθε εργα­ζό­με­νο σε κάθε κλά­δο και χώρο δου­λειάς, να γίνε­ται πιο εύκο­λη λεία στις δαγκά­νες της εργοδοσίας.

Η δήθεν “εθελοντική” συμφωνία και συναίνεση του εργαζόμενου

Οι ισχυ­ρι­σμοί του υπουρ­γού γύρω από τις θετι­κές προ­ε­κτά­σεις των ατο­μι­κών συμ­βά­σε­ων και της ατο­μι­κής δια­πραγ­μά­τευ­σης απο­τε­λούν πρό­κλη­ση για τους εργα­ζό­με­νους. Η δήθεν εθε­λο­ντι­κή επι­λο­γή της 10ωρης εργα­σί­ας γίνε­ται ανέκ­δο­το αυτές τις μέρες στους χώρους δουλειάς.

Χιλιά­δες εργα­ζό­με­νοι, κυρί­ως νέοι που εργά­ζο­νται σε κάθε κλά­δο αντι­με­τω­πί­ζουν στο πετσί τους την εργο­δο­τι­κή τρο­μο­κρα­τία και ασυ­δο­σία, το περί­φη­μο διευ­θυ­ντι­κό δικαί­ω­μα που δίνει το δικαί­ω­μα στην εργο­δο­σία μονο­με­ρώς να “αλλά­ζει τα φώτα” στο ωρά­ριο, να τρο­πο­ποιεί μονο­με­ρώς τον τόπο, τον χρό­νο και το είδος της παρε­χό­με­νης εργασίας.

Η διαρ­κής κινη­τι­κό­τη­τα των εργα­ζο­μέ­νων από κλά­δο σε κλά­δο και από δου­λειά σε δου­λειά, οι εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες απο­λύ­σεις, οι στρα­τιές ανέρ­γων που ανα­κυ­κλώ­νο­νται κάθε μήνα είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κά παρα­δείγ­μα­τα που δεί­χνουν το σημε­ρι­νό ναρ­κο­πέ­διο των εργα­σια­κών σχέ­σε­ων. Σε αυτό το έδα­φος οι εργο­δό­τες έχουν ανε­ξά­ντλη­τη πηγή όπλων για να εκβιά­ζουν, να απει­λούν και να επι­τυγ­χά­νουν τους όρους εργα­σί­ας που επιθυμούν.

Δίνουν γην και ύδωρ στις επιχειρήσεις

Παρ’ όλα αυτά η κυβέρ­νη­ση τους δίνει ένα ακό­μα επι­πλέ­ον όπλο. Αν εργα­ζό­με­νος που “εθε­λο­ντι­κά” απο­λυ­θεί από την εργα­σία του, έχει το σθέ­νος να διεκ­δι­κή­σει το δίκιο του στα δικα­στή­ρια και στο τέλος δικαιω­θεί, δηλα­δή στη γλώσ­σα τους η από­λυ­ση να θεω­ρη­θεί παρά­νο­μη, τότε ο εργο­δό­της αντί να δεσμεύ­ε­ται από αυτήν την από­φα­ση, ΔΕΝ είναι υπο­χρε­ω­μέ­νος να την υλοποιήσει!

Δεν έχει δηλα­δή την υπο­χρέ­ω­ση επα­να­πρό­σλη­ψης του εργα­ζό­με­νου και μπο­ρεί να τη σκα­που­λά­ρει με μια μικρή απο­ζη­μί­ω­ση που θα ξεκι­νά από τους 3 μισθούς, αν και εφό­σον το επι­τρέ­πει η οικο­νο­μι­κή κατά­στα­ση της επιχείρησης.

Αντεργατικό νομοσχέδιο-κόλαση

Τις ρυθ­μί­σεις που κάνουν το ωρά­ριο και τη ζωή των εργα­ζο­μέ­νων “λάστι­χο” συμπλη­ρώ­νει στο νομο­σχέ­διο η πρό­βλε­ψη για αύξη­ση των νόμι­μων υπε­ρω­ριών, καθώς και η έντα­ξη ακό­μα περισ­σό­τε­ρων επι­χει­ρή­σε­ων στη λίστα αυτών που μπο­ρούν να λει­τουρ­γούν τις Κυριακές.

Παράλ­λη­λα, μονι­μο­ποιούν την “τηλερ­γα­σία” ως έναν νέο τρό­πο οργά­νω­σης της εργα­σί­ας που μετα­τρέ­πει το σπί­τι σε χώρο δου­λειάς, τσα­κί­ζο­ντας την επαγ­γελ­μα­τι­κή, προ­σω­πι­κή και οικο­γε­νεια­κή μας ζωή.

Ιδιω­τι­κο­ποιούν τις επι­κου­ρι­κές συντά­ξεις μετα­τρέ­πο­ντας την Κοι­νω­νι­κή Ασφά­λι­ση σε ατο­μι­κή υπό­θε­ση, με συντά­ξεις και παρο­χές που θα εξαρ­τώ­νται όχι από τις ανά­γκες, αλλά από την τσέ­πη του κάθε ασφαλισμένου.

Προ­ω­θούν το ηλε­κτρο­νι­κό φακέ­λω­μα και νέο χτύ­πη­μα στα συν­δι­κα­λι­στι­κά μας δικαιώ­μα­τα για να μας δέσουν χει­ρο­πό­δα­ρα, να μην μπο­ρού­με να απερ­γή­σου­με, να συν­δι­κα­λι­στού­με, να παρεμ­βαί­νουν απρο­κά­λυ­πτα στη λει­τουρ­γία των Συν­δι­κά­των μας.

Η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ συν­δέ­ει οργα­νι­κά το νέο αντερ­γα­τι­κό τερα­τούρ­γη­μα με την εκτα­μί­ευ­ση δισ. ευρώ από το Ταμείο Ανά­καμ­ψης, που προ­ο­ρί­ζο­νται για τους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους. Ομο­λο­γεί κυνι­κά ότι απο­τε­λεί προ­α­παι­τού­με­νο η ισο­πέ­δω­ση κορυ­φαί­ων εργα­τι­κών κατα­κτή­σε­ων για να δώσει νέο πακτω­λό χρη­μά­των στα μονο­πώ­λια, για να ανοί­ξει νέους δρό­μους κερ­δο­φο­ρί­ας, σε Ενέρ­γεια, Μετα­φο­ρές, Ύδρευ­ση, Άρδευ­ση, Χρή­σεις Γης, Υγεία, Παι­δεία, με νέα κίνη­τρα και προ­νό­μια για το κεφά­λαιο και νέες ανα­τρο­πές στη ζωή του λαού. Στο χρέ­ος των 340 δισ. ευρώ που δημιουρ­γή­θη­κε για τις ανά­γκες των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων και θα πλη­ρώ­νουν οι λαϊ­κές — εργα­τι­κές οικο­γέ­νειες για πολ­λές γενιές, θα προ­στε­θούν άλλα 60 δισ.

Επι­βε­βαιώ­νε­ται ότι η περι­βό­η­τη “ανά­πτυ­ξη”, που μας τάζουν τα κόμ­μα­τα της πλου­το­κρα­τί­ας, η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ, αφο­ρά τους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους και τα κέρ­δη τους. Δίπλα τους και με ενερ­γό ρόλο στέ­κε­ται η απα­ξιω­μέ­νη ηγε­σία της ΓΣΕΕ που πλέ­ον δεν παί­ζει απλά αντι­δρα­στι­κό ρόλο στην ενσω­μά­τω­ση των εργα­ζο­μέ­νων, αλλά συν­δια­μορ­φώ­νει την επί­θε­ση ως χρή­σι­μος σύμ­μα­χος της κυβέρνησης.

Πραγ­μα­τι­κή πρό­ο­δος είναι η πάλη των εργαζομένων
για δου­λειά με δικαιώ­μα­τα και ζωή με αξιοπρέπεια.
135 χρό­νια μετά το Σικά­γο, ο τρο­χός της Ιστο­ρί­ας πίσω δεν πάει!
Η ζωή που μας αξί­ζει προ­ϋ­πο­θέ­τει οι εργα­ζό­με­νοι να απο­λαμ­βά­νουν τον πλού­το που παρά­γουν με τον ιδρώ­τα και τον κόπο τους. Η επι­στη­μο­νι­κή γνώ­ση να αξιο­ποιεί­ται για την ικα­νο­ποί­η­ση των σύγ­χρο­νων κοι­νω­νι­κών ανα­γκών και όχι για να πλου­τί­ζουν οι επι­χει­ρη­μα­τι­κοί όμι­λοι. Η ανά­πτυ­ξη της τεχνο­λο­γί­ας, των ψηφια­κών εργα­λεί­ων και μέσων να αξιο­ποιεί­ται για τη βελ­τί­ω­ση των συν­θη­κών ζωής και δου­λειάς, για τη μεί­ω­ση του εργά­σι­μου χρό­νου και την ευη­με­ρία όλου του λαού.

Για μια κοι­νω­νία που θα μας επι­τρέ­πει να χαι­ρό­μα­στε τη ζωή μας, να είμα­στε υγιείς, να αντέ­χου­με στις επι­δη­μί­ες, να έχου­με τη δυνα­τό­τη­τα να ονει­ρευό­μα­στε, να ζού­με ανθρώπινα.

Για να μπει ένα ορι­στι­κό τέλος στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς αντα­γω­νι­σμούς και πολέ­μους που ανα­δει­κνύ­ουν τη σαπί­λα του καπι­τα­λι­σμού, τρο­φο­δο­τούν και τρο­φο­δο­τού­νται από τις κρί­σεις, δημιουρ­γούν κύμα­τα προ­σφυ­γιάς, φτώ­χειας, κάνουν ακό­μη πιο σφο­δρή την επί­θε­ση του κεφα­λαί­ου κατά της εργα­τι­κής τάξης και των λαών.

Η υπό­θε­ση βρί­σκε­ται στα χέρια των εργα­ζο­μέ­νων της χώρας, σε όλους τους λαούς. Τα Συν­δι­κά­τα σηκώ­νου­με το βάρος της μαζι­κής οργά­νω­σης και της κλι­μά­κω­σης των αγώ­νων, ανοί­γου­με το δρό­μο της ανατροπής.

Μένου­με ενω­μέ­νοι, δυνα­τοί, δεν κάνου­με βήμα πίσω από τα δικαιώ­μα­τά μας, τις διεκδικήσεις!

Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά!
6 ΜΑΗ — ΗΜΕΡΑ ΑΠΕΡΓΙΑΣ

ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
10 π.μ.

ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ — ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΜΑΣ
ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ!