Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΠΑΜΕ: Όλοι στην απεργία στις 10 Ιούνη — Να μην περάσει το αντεργατικό έκτρωμα!

Στον πόλεμο απαντάμε με πόλεμο! Δεν θα επιτρέψουμε τον εργασιακό μεσαίωνα!
Στις 10 π.μ. στα Προπύλαια η απεργιακή συγκέντρωση των συνδικάτων στην Αθήνα

Ολες και όλοι στην απερ­γία στις 10 Ιού­νη, στις απερ­για­κές συγκε­ντρώ­σεις σε όλες τις πόλεις»: Με το κάλε­σμα αυτό απευ­θύ­νε­ται το Πανερ­γα­τι­κό Αγω­νι­στι­κό Μέτω­πο στους εργα­ζό­με­νους και τα συν­δι­κά­τα, για «να μην περά­σει το αντερ­γα­τι­κό έκτρω­μα! Να παρα­λύ­σει η χώρα!».

Στην Αθήνα η απεργιακή συγκέντρωση θα πραγματοποιηθεί στις 10 π.μ. στα Προπύλαια, ενώ ήδη έχουν ανακοινωθεί συγκεντρώσεις σε δεκάδες πόλεις.

PDF Logo

ΠΑΜΕ — ΑΠΕΡΓΙΑ 10 ΙΟΥΝΗ — ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 

Ανα­λυ­τι­κά το κάλε­σμα του ΠΑΜΕ:

«Ολες και όλοι στον αγώ­να ενά­ντια στο νομο­σχέ­διο — έκτρω­μα που φέρ­νει η κυβέρ­νη­ση και χτυ­πά­ει την καρ­διά των εργα­τι­κών δικαιω­μά­των, δια­λύ­ει το 8ωρο, ξεμο­να­χιά­ζει τους εργα­ζό­με­νους απέ­να­ντι στα δόντια της εργο­δο­σί­ας, χτυ­πά­ει τη συν­δι­κα­λι­στι­κή δρά­ση, τα σωμα­τεία, το δικαί­ω­μα στην απερ­γία! Δεν αφή­νει τίπο­τα ανέγγιχτο!

Η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ μάς κήρυ­ξε πόλε­μο φέρ­νο­ντας νομο­σχέ­διο με τις “ανα­τρο­πές του αιώ­να”! Στο υπάρ­χον αντερ­γα­τι­κό οπλο­στά­σιο που έχουν εξα­σφα­λί­σει οι επι­χει­ρη­μα­τι­κοί όμι­λοι απ’ όλες τις προη­γού­με­νες κυβερ­νή­σεις, η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ επι­διώ­κει να προ­σθέ­σει ένα νομο­σχέ­διο που θεμε­λιώ­νει γερά όλα τα μέτρα που πέρα­σαν με αφορ­μή την παν­δη­μία, επε­κτεί­νει την “ευε­λι­ξία” και δυνα­μώ­νει την έντα­ση της εκμετάλλευσης.

Είναι ένα νομο­σχέ­διο με πάγιες αλλά και νέες απαι­τή­σεις των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων, με μέτρα — κόλα­ση για τους εργα­ζό­με­νους. Εξα­σφα­λί­ζει στη μεγα­λο­ερ­γο­δο­σία του κάθε κλά­δου να βγει άθι­κτη και ενι­σχυ­μέ­νη από τη νέα οικο­νο­μι­κή κρί­ση, να ξεμπερ­δεύ­ει μια και καλή με τον στα­θε­ρό εργά­σι­μο χρό­νο, το 8ωρο, την Κυρια­κή αργία, τις απερ­γί­ες και τις εργα­τι­κές διεκ­δι­κή­σεις. Είναι μέτρα που εξα­σφα­λί­ζουν στους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους ακό­μα πιο φθη­νούς, ευέ­λι­κτους, ανα­λώ­σι­μους και αφο­πλι­σμέ­νους εργαζόμενους.

Δεν υπάρ­χει δεύ­τε­ρη σκέ­ψη, δεν υπάρ­χει δια­φο­ρε­τι­κός δρό­μος! Το αντερ­γα­τι­κό νομο­σχέ­διο πρέ­πει να πετα­χτεί στα σκουπίδια!

Να παρα­λύ­σει η χώρα απ’ άκρη σ’ άκρη, από κλά­δο σε κλά­δο, σε κάθε χώρο δου­λειάς! Οργα­νώ­νου­με τον αγώ­να μας μέσα σε κάθε χώρο δου­λειάς, στα εργο­στά­σια, στις βιο­μη­χα­νι­κές ζώνες, στα γρα­φεία, στους χώρους Εκπαίδευσης!

Καλού­με όλους τους εργα­ζό­με­νους, τη νεο­λαία, τις γυναί­κες, όλες τις ζωντα­νές δυνά­μεις του εργα­τι­κού — λαϊ­κού κινή­μα­τος και τις εκα­το­ντά­δες συν­δι­κα­λι­στι­κές οργα­νώ­σεις που όλο αυτό το διά­στη­μα βρί­σκο­νται μπρο­στά στην οργά­νω­ση του αγώ­να, να πάρουν την υπό­θε­ση της απερ­γί­ας και της κλι­μά­κω­σης των αγώ­νων στα χέρια τους!

Να δυνα­μώ­σει ένα ενιαίο απερ­για­κό μέτω­πο σε ιδιω­τι­κό και δημό­σιο τομέα, που θα απαι­τεί την από­συρ­ση εδώ και τώρα του αντερ­γα­τι­κού τερατουργήματος.

Κλι­μα­κώ­νου­με τους αγώ­νες μας! Οι απερ­γί­ες του Νοέμ­βρη και της 6ης Μάη απέ­να­ντι στο αντερ­γα­τι­κό έκτρω­μα όταν η ηγε­σία της ΓΣΕΕ τις χαρα­κτή­ρι­ζε γελοί­ες, οι μεγά­λες κινη­το­ποι­ή­σεις εν μέσω παν­δη­μί­ας για την προ­στα­σία της υγεί­ας, οι κλα­δι­κές κινη­το­ποι­ή­σεις που ξεσπούν τους τελευ­ταί­ους μήνες, η κατά μέτω­πο σύγκρου­ση με τους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους και το πολι­τι­κό προ­σω­πι­κό τους, είναι ο μόνος δρό­μος που μπο­ρεί να απο­τρέ­ψει σχε­δια­σμούς, να φέρει νίκες, είναι ο δρό­μος της ελπίδας!

Η κανο­νι­κό­τη­τα, ο εκσυγ­χρο­νι­σμός και η πρό­ο­δος δεν είναι η σύγ­χρο­νη σκλα­βιά! Απα­ντά­με αγω­νι­στι­κά σε κυβέρ­νη­ση και επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους, στη βαρ­βα­ρό­τη­τα που θέλουν να μας επι­βά­λουν! Στον πόλε­μο τους απα­ντά­με με πόλεμο!

Οι εργα­ζό­με­νοι και τα σωμα­τεία τους να προ­σπε­ρά­σουν την ηγε­σία της ΓΣΕΕ, που βρί­σκε­ται σε δια­τε­ταγ­μέ­νη υπη­ρε­σία στη διά­θε­ση της κυβέρ­νη­σης και των εργο­δο­τι­κών ενώ­σε­ων. Ολους αυτούς τους μήνες έχει δώσει τον καλύ­τε­ρο εαυ­τό της για να στη­ρί­ξει τα κυβερ­νη­τι­κά μέτρα, για να περά­σει το αντερ­γα­τι­κό νομο­σχέ­διο σε συν­θή­κες νηνεμίας!

Αυτές τις μέρες καρ­φώ­νο­νται μόνοι τους, καθώς την ίδια στιγ­μή που ο Χατζη­δά­κης ανέ­φε­ρε πως το περιε­χό­με­νο του νομο­σχε­δί­ου το γνώ­ρι­ζαν όλοι πολύ και­ρό πριν, η εργα­το­πα­τε­ρί­στι­κη ομά­δα στην ηγε­σία της ΓΣΕΕ ανα­γκά­στη­κε να ομο­λο­γή­σει πως μέσα στο νομο­σχέ­διο εμπε­ριέ­χο­νται μέτρα και δια­τά­ξεις που δεν υπήρ­χαν σε πρω­τύ­τε­ρα σχέ­δια. Αρα και γνώ­ρι­ζαν και συν­δια­μόρ­φω­ναν τα μέτρα αγκα­ζέ με την κυβέρνηση!

Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο! Δεν υπάρχει βήμα πίσω για υποχώρηση!

Μπο­ρού­με να φέρου­με τα πάνω κάτω! Το απερ­για­κό κάλε­σμα των σωμα­τεί­ων να φτά­σει παντού, σε όλους τους κλά­δους, σε κάθε εργα­σια­κό χώρο.

Να μην επιτρέψουμε τη ραγδαία επιδείνωση της ζωής μας!

Να μη μεί­νει εργα­ζό­με­νος ανε­νη­μέ­ρω­τος για το περιε­χό­με­νο του αντερ­γα­τι­κού εκτρώ­μα­τος! Οσα ψέμα­τα κι αν χρη­σι­μο­ποιούν η κυβέρ­νη­ση και οι εργο­δο­τι­κές ενώ­σεις, όσο φτια­σί­δω­μα προ­σπα­θεί να του ρίξει η ηγε­σία της ΓΣΕΕ, το νομο­θε­τι­κό έκτρω­μα ΔΕΝ ΔΙΟΡΘΩΝΕΤΑΙ!

Να δυνα­μώ­σει ο απερ­για­κός αγώ­νας για:

  • Να απο­συρ­θεί τώρα το νομο­σχέ­διο — έκτρωμα!
  • Να καταρ­γη­θούν οι νόμοι της διευ­θέ­τη­σης, της “ευε­λι­ξί­ας”, του χτυ­πή­μα­τος των Συλ­λο­γι­κών Συμ­βά­σε­ων και της ΕΓΣΣΕ, του παγώ­μα­τος των μισθών, οι νόμοι που μετα­τρέ­πουν την Ασφά­λι­ση σε τζό­γο. Να καταρ­γη­θούν οι απερ­γο­κτό­νοι νόμοι του ΣΥΡΙΖΑ (νόμος Αχτσιό­γλου) και του χτυ­πή­μα­τος των δια­δη­λώ­σε­ων (νόμος Χρυ­σο­χο­ΐ­δη), τα αντερ­γα­τι­κά μέτρα που πέρα­σαν με αφορ­μή την πανδημία.
  • Ζωή και δου­λειά με δικαιώ­μα­τα, με αυξή­σεις στους μισθούς, στις συντά­ξεις, στις κοι­νω­νι­κές παροχές.
  • Μεί­ω­ση του εργά­σι­μου χρό­νου, για 7ωρο — 5ήμερο — 35ωρο!
Δεν θα επι­τρέ­ψου­με τον εργα­σια­κό μεσαίωνα!

Είναι χρέ­ος σε μας και στα παι­διά μας, είναι για το παρόν και το μέλ­λον μας, για τη ζωή μας!

Το χρω­στά­με στις προη­γού­με­νες γενιές εργα­τών που με θυσί­ες και αιμα­το­βαμ­μέ­νους αγώ­νες κατέ­κτη­σαν και υπε­ρα­σπί­στη­καν τα δικαιώ­μα­τα που κυβέρ­νη­ση και επι­χει­ρη­μα­τι­κοί όμι­λοι θέλουν να τα τελειώσουν!

Δούλοι του 21ου αιώνα δεν θα γίνουμε!

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο