Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Παναγιώτης Μέλας: Απ’ το ’21 ως το ’21

Καη­μέ­νε Έλλη­να, χρό­νια δια­κό­σα περιμένεις
να ξανα­σά­νεις, να χαρείς ετού­τη δω την ώρα
κι από τα τότε καρ­τε­ράς και όλο υπομένεις
να ξημε­ρώ­σει ξαστε­ριά, να στα­μα­τή­σει η μπόρα.

Δυο αιώ­νες σε κοι­μί­ζα­νε στο φως του εικοσιένα·
τώρα σου λένε: «Απ’ την αρχή πάλι να ξεκινήσεις»,
οι στρα­βο­θό­λω­τοι του μπάρ­μπα-Κώστα οι σκεμπέδες,
«νήστε­ψε τώρα να σωθείς, κι απέ να κοινωνήσεις».

Μητρο­πο­λί­τες σοβα­ροί, μαλά­μα­τα και τιάρες,
σβέρ­κοι χοντροί, ράσα φαρ­διά, στο χέρι το χαζράνι·
«Μετα­νο­εί­τε, αδελ­φοί». Και στρα­τη­γοί με κλάρες,
και υπουρ­γοί, και στο λαι­μό καδέ­να με γιορντάνι.

Αυτοί, αγκα­λιά με τους τρα­νούς και τους ναζί με μαύρα
«Πατρίς, Θρη­σκεία, Φαμε­λιά. Μην κάνεις κακές σκέψεις·
το λάβα­ρο σηκώ­θη­κε, εκεί, στην Άγια Λαύρα
και “ανα­γεν­νή­θη το Έθνος μας”. Πρέ­πει να το πιστέψεις».

Ορθώ­σου!
Δε ροβο­λάς τον ουρα­νό με τα φτε­ρά του Πήγασου.
Δε σ’ αγροι­κά, δεν παίρ­νεις δώρα τ’ Άη-Βασίλη.
Από τα βάθη της ιστο­ρί­ας κρέ­νει ο Ρήγας σου
Εμπρός! Και­ρός να πέσει η δική σου η Βαστίλη.

Ξύπνα!
Λαέ μου μωρο­πί­στευ­τε, λαέ βασανισμένε,
λαέ μικρέ, ηρω­ι­κέ, λαέ ξεγελασμένε
χρέ­ος σου ν’ ανα­ση­κω­θείς, χρέ­ος να μη διστάσεις
και τα δια­κό­σα χρό­νια σου ως πρέ­πει να γιορτάσεις.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο