Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας: Δεν δίνουν το πτυχίο σε φοιτήτρια επειδή δεν πλήρωσε το χαράτσι στις Εστίες

Μετά την περί­πτω­ση του Λαυ­ρέ­ντη Κου­ρε­λά, τελειό­φοι­του φοι­τη­τή του Τμή­μα­τος Ηλε­κτρο­λό­γων Μηχα­νι­κών του πρώ­ην ΤΕΙ Λάρι­σας, που δεν μπο­ρού­σε να πάρει το πτυ­χίο του, με την αιτιο­λο­γία ότι χρω­στού­σε χρή­μα­τα στο Πανε­πι­στή­μιο, καθώς δεν πλή­ρω­σε το χαρά­τσι για τη δια­μο­νή στις Εστί­ες, η ίδια αιτιο­λο­γία και ο εσω­τε­ρι­κός κανο­νι­σμός των εστιών μπαί­νει ξανά εμπό­διο σε μια φοι­τή­τρια. Συγκε­κρι­μέ­να, η Μάτιου Ελι­σά­βετ, αρι­στού­χος τελειό­φοι­τη του Τμή­μα­τος Νοση­λευ­τι­κής, καταγ­γέλ­λει με επι­στο­λή της προς τον πρύ­τα­νη του Πανε­πι­στη­μί­ου Θεσ­σα­λί­ας ότι για 270 ευρώ δεν της δίνουν το πτυ­χίο, με απο­τέ­λε­σμα να κιν­δυ­νεύ­ει να μην ορκι­στεί και να μην μπο­ρεί να βρει δου­λειά στο αντι­κεί­με­νό της. Πιο ανα­λυ­τι­κά στην επι­στο­λή σημειώ­νο­νται τα εξής:

«Ονο­μά­ζο­μαι Μάτιου Ελι­σά­βετ, είμαι από το Χρυ­σό Σερ­ρών και είμαι αρι­στού­χος τελειό­φοι­τη του τμή­μα­τος Νοσηλευτικής.

Με την παρού­σα επι­στο­λή μου προς τον Πρύ­τα­νη του Πανε­πι­στη­μί­ου Θεσ­σα­λί­ας εκφρά­ζω την αγα­νά­κτη­ση μου για­τί ο εσω­τε­ρι­κός κανο­νι­σμός λει­τουρ­γί­ας των εστιών με εμπο­δί­ζει να πάρω το πτυ­χίο μου.

Για ακό­μα μια φορά ζητούν χρή­μα­τα από φοι­τη­τές με μηδε­νι­κό ή πολύ χαμη­λό εισό­δη­μα, να πλη­ρώ­σουν το “χαρά­τσι” της φοι­τη­τι­κής μέρι­μνας για να πάρουν το πτυ­χίο τους, όπως πριν κάποιους μήνες ζητού­σαν χρή­μα­τα από τον συμ­φοι­τη­τή μου Λαυρέντη.

Μετά απ’ όλα όσα έχουν γίνει τις τελευ­ταί­ες μέρες με το δυστύ­χη­μα στα Τέμπη νιώ­θω μέσα μου, οργή και αγα­νά­κτη­ση για­τί ακό­μα μια φορά απο­δει­κνύ­ε­ται ότι οι στοι­χειώ­δεις ανά­γκες μας μπαί­νουν σε 2η μοίρα.

Οι γονείς μου είναι χαμη­λο­συ­ντα­ξιού­χοι και αδυ­να­τούν να στη­ρί­ξουν οικο­νο­μι­κά και τα 4 παι­διά που είμα­στε στην οικο­γέ­νεια, με εμέ­να και τον αδελ­φό μου να σπου­δά­ζου­με, την μικρή μου αδελ­φή να πάει ακό­μα σχο­λείο και την μεγα­λύ­τε­ρη μου αδελ­φή να προ­σπα­θεί να φτιά­ξει τη ζωή της στην Αθήνα.

Θεω­ρώ άδι­κο, κάθε Σεπτέμ­βρη εγώ και οι συμ­φοι­τη­τές μου να περ­νά­με από “δια­γω­νι­σμό φτώ­χειας” για να πάρου­με ένα δωμά­τιο. Θεω­ρώ άδι­κο το χαρά­τσι να είναι προ­ϋ­πό­θε­ση για να μπο­ρεί ένας φτω­χός φοι­τη­τής να πάρει πτυχίο.

Και αυτό για­τί δεν ήταν επι­λο­γή μου να μένω σε μια τρύ­πα, με τοί­χους μέσα στη μού­χλα και με σοβά­δες να πέφτουν.

Δεν ήταν δική μου επι­λο­γή στις αρχές του εξα­μή­νου να μένω σε ένα δωμά­τιο που μου έκο­ψαν το νερό για­τί είχε σοβα­ρές βλά­βες και ήταν ακα­τάλ­λη­λο για να μεί­νει άνθρω­πος εκεί μέσα, αλλά εγώ ανα­γκά­στη­κα για­τί το Πανε­πι­στή­μιο Θεσ­σα­λί­ας θα μου άλλα­ζε δωμά­τιο μόνο αν έβρι­σκα τα λεφτά να πληρώσω…

Επι­λο­γή μου όμως ήταν και είναι απέ­να­ντι σε όλα αυτά να αγω­νί­ζο­μαι για τη ζωή μου και για τους συμ­φοι­τη­τές μου. Όπως αγω­νί­στη­κα και κατά­φε­ρα να πάρω βαθ­μό με μέσο όρο άρι­στα, όπως αγω­νί­στη­κα για τους συμ­φοι­τη­τές μου στις Εστί­ες και στη σχο­λή μου για κάθε μικρό ή μεγά­λο πρό­βλη­μα, όντας εκλεγ­μέ­νη και στο Δ.Σ. του συλ­λό­γου Εστιών και ΣΕΥΠ.

Γι’ αυτό και ζητώ η εξευ­τε­λι­στι­κή αυτή διά­τα­ξη του εν λόγω κανο­νι­σμού να καταρ­γη­θεί στην πρά­ξη απο­δει­κνύ­ο­ντας έμπρα­κτα εσείς ο ίδιος ότι είστε δίπλα στους φοι­τη­τές και τις ανά­γκες τους. Περι­μέ­νω άμε­ση απά­ντη­ση σας».

Πηγή: 902.gr

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο