Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης //
Ας δούμε τι σκέφτηκαν οι Εργοδότες και οι Εργατοπατέρες της ΓΣΕ Σουηδίας. Περιορίζουν το δικαίωμα της απεργίας σε αγαστή συμφωνία μεταξύ τους. Απεργία κάνεις μόνο σε περίπτωση που δεν υπογράφει ο εργοδότης συλλογική Σύμβαση όποια κιαν είναι αυτή. Κακές συνθήκες δουλειάς, το κάτι καλύτερο, συμπαράσταση, διώξεις συναδέλφων, αθέτηση της Συλλογικής Σύνδεσης, γενικότερα πολιτικά η εθνικά θέματα δεν είναι λόγος απεργίας. Τι να περιμένει κανείς από τα εργοδοτικά σωματεία άλλωστε; Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Διαλέγει ο εργοδότης με ποιο σωματείο θα υπογράψει Σύμβαση! Που σημαίνει αν τα “βρει” με τους πχ μπογιατζήδες με καλύτερους όρους γι’αυτόν, αυτό θα ισχύει και για τους υπόλοιπους εργαζόμενους στις κατασκευές. Βγάζουν σε μειοδοτικό διαγωνισμό τα εργοδοτικά δικαιώματα! Όμως δεν θα υπογράφει ο εργοδότης σύμβαση με σωματεία που είναι εκτός ΓΣΕ, αποκλείοντας έτσι τις ελάχιστες φωνές αντίστασης όπως τους Λιμενεργάτες, τους “Συνδικαλιστές” και άλλους. Έτσι τα βόλεψαν στην συνεργασία μεταξύ των τάξεων και οι Εργοδότες και οι Εργατοπατέρες. Θέλουν να επιβάλλουν απόλυτη σιωπή. Σιωπή Νεκροταφείου. Πώς να μην είναι μετά ο “λαγός” της Ευρώπης η Σουηδία στην απάτη των εργατικών δικαιωμάτων.
Από χρόνια ο Σύνδεσμος Εργοδοτών προσπαθούσε να δυσκολέψει την απεργία παρόλο που στην Σουηδία η απεργία είναι δυσεύρετο είδος λόγω τις εργασιακής ειρήνης που έχει συμφωνηθεί από τα εργοδοτικά Συνδικάτα. Υπάρχουν όμως και αντάρτες.. Η αφορμή δόθηκε με την απεργία της Ομοσπονδίας Λιμενεργατών στην προβλήτα 4 στην πόλη του Γκέτεμποργκ που κρατά από το 2016. Ο Εργοδότης η Μέρσκ υπέγραψε συλλογική σύμβαση με την Ομοσπονδία των Εργαζομένων στις Μεταφορές θεωρώντας πως περιλαμβάνει και τους λιμενεργάτες και αγνοώντας την Ομοσπονδία τους και επειδή τού ρχεται φθηνότερα. Η Ομοσπονδία Μεταφορών υπέγραψε ευχαρίστως την Σύμβαση γιατί έτσι έβγαζε εκτός παιχνιδιού την Ομοσπονδία των Λιμενεργατών που δεν είναι μέλος της συμβιβασμένης ΓΣΕ Σουηδίας, δεν υπακούει στην εργατική ειρήνη και έχει τα δικά της αιτήματα.
Απεργία στο λιμάνι
Οι Λιμενεργάτες δεν το έβαζαν κάτω και έτσι η Σοσιαλδημοκράτισσα υπουργός εργασίας αποφάσισε τον Μάιο του 2017 να συστήσει δική της επιτροπή για να περιορίσει την απείθαρχη απεργία. Είχαν προηγηθεί κραυγές από τους εργοδότες, τους εξαγωγείς και την ηγεσία της ΓΣΕ ενάντια στην “ανεύθυνη”στάση των λιμενεργατών. Ένα μήνα πριν βγει το πόρισμα η ηγεσία της ΓΣΕ Σουηδίας, της Συνομοσπονδίας Υπαλλήλων και των Ακαδημαϊκών υπέγραψαν άρον των άρον και χωρίς την σύμφωνη γνώμη των 13 από τις 14 Ομοσπονδίες της ΓΣΕ και χωρίς να ρωτήσουν τα μέλη τους την κατάπτυστη αυτή συμφωνία με τον Σύνδεσμο Εργοδοτών. Η δικαιολογία τους ήταν πως το πόρισμα του Υπουργείου ήταν δυσμενέστατο. Κλασσική περίπτωση Σοσιαλδημοκρατικής Απάτης. Δεν πέρασαν δυο ώρες μετά την ανακοίνωση της συμφωνίας και σε έκτακτη συνάντηση με τους δημοσιογράφους δήλωσε η Υπουργός Εργασίας πως δέχεται την συμφωνία και θα πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων το δικό της πόρισμα. Κατά τα άλλα είναι πρότυπο και μοντέλο του καπιταλισμού η Σουηδία…
Έρχεται όμως η απάντηση. Στις 25 Αυγούστου σωματεία όπως του μετρό Στοκχόλμης που έχει πρόεδρο Έλληνα κομμουνιστή, συνδικαλιστές και μέλη των Σωματείων που αντιδρούν στην συμφωνία από όλη την Σουηδία συγκεντρώνονται στην Στοκχόλμη. Το σύνθημα είναι : Αντεπίθεση. Υπερασπίσου την απεργία. Αυτή η συμφωνία δεν πρέπει να περάσει!
________________________________________________________________________________________________
Πάνος Αλεπλιώτης Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000. Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης στην Ελλάδα και στην Σουηδία
