«Πικάσο και Αρχαιότητα. Γραμμή και πηλός» στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

Μια σπά­νια και πρω­τό­τυ­πη έκθε­ση ξεκι­νά αύριο, 20 Ιου­νί­ου, στο Μου­σείο Κυκλα­δι­κής Τέχνης, η οποία θα διαρ­κέ­σει έως τις 20 Οκτω­βρί­ου 2019. Τίτλος της «Πικά­σο και Αρχαιό­τη­τα. Γραμ­μή και πηλός» και παρου­σιά­ζει για πρώ­τη φορά 68 σπά­νια κερα­μι­κά και σχέ­δια του Πικά­σο, τα οποία «συνο­μι­λούν» θεμα­τι­κά με 67 αρχαιό­τη­τες. Τα έργα αυτά του Πικά­σο απει­κο­νί­ζουν πτη­νά, τετρά­πο­δα και θαλάσ­σια όντα, ανθρώ­πι­νες μορ­φές, μυθο­λο­γι­κά ή μει­ξο­γε­νή όντα (Κένταυ­ρος-Μινώ­ταυ­ρος), καθώς και άλλα έργα εμπνευ­σμέ­να από αρχαί­ες τρα­γω­δί­ες και κωμω­δί­ες, δημιουρ­γώ­ντας έναν ακό­μη «Θεϊ­κό Διά­λο­γο» μετα­ξύ αρχαί­ας ελλη­νι­κής και μοντέρ­νας τέχνης, όπως ονο­μά­ζε­ται η ομώ­νυ­μη σει­ρά εκθέ­σε­ων του Μου­σεί­ου Κυκλα­δι­κής Τέχνης. Σημειώ­νε­ται ότι στο πλαί­σιο αυτού του δια­λό­γου έχουν προη­γη­θεί εκθέ­σεις όπως των Jannis Kounellis, Ai Weiwei, Cy Twombly κ.α.

«Η έκθε­ση “Πικά­σο και Αρχαιό­τη­τα. Γραμ­μή και Πηλός” είναι άλλος ένας διά­λο­γος. Η αγά­πη μου για την κερα­μι­κή τέχνη από την αρχαιό­τη­τα μέχρι σήμε­ρα μου έδω­σε το ερέ­θι­σμα να παρου­σιά­σου­με σε αυτό το πλαί­σιο κερα­μι­κά και σχέ­δια του Πάμπλο Πικά­σο σε σχέ­ση με την αρχαιό­τη­τα. Όταν πρό­τει­να την ιδέα στον Bernard και στην Almine Picasso τη δέχτη­καν με ενθου­σια­σμό. Είναι μεγά­λη μου χαρά που φέτος όλο αυτό υλο­ποι­ή­θη­κε», ανέ­φε­ρε η πρό­ε­δρος του Μου­σεί­ου Κυκλα­δι­κής Τέχνης, Σάντρα Μαρι­νο­πού­λου ‑κατά τη συνέ­ντευ­ξη Τύπου που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε σήμερα‑, συμπλη­ρώ­νο­ντας ότι η έκθε­ση συμπί­πτει με μια σει­ρά εκθέ­σε­ων σε πανευ­ρω­παϊ­κό επί­πε­δο με τον τίτλο “Picasso‑M?diterranee”, που ξεκί­νη­σε το 2017 και ολο­κλη­ρώ­νε­ται φέτος.

«Είμαι πολύ ευτυ­χής που βρί­σκο­μαι σήμε­ρα εδώ», δήλω­σε από την πλευ­ρά του ο Μπερ­νάρ Ρουίζ Πικά­σο, εγγο­νός του Πάμπλο Πικά­σο και πρό­ε­δρος του Fundaci?n Almine y Bernard Ruiz-Picasso para el Arte. «Δεν είναι απλώς μια έκθε­ση κι ένας διά­λο­γος ανά­με­σα στην αρχαία και στη σύγ­χρο­νη τέχνη. Είναι ένα δια­λο­γι­κό παι­χνί­δι μετα­ξύ καλ­λι­τε­χνών που έχουν τον ίδιο σκο­πό. Να μας δώσουν τους λόγους ύπαρ­ξης που χρεια­ζό­μα­στε για να συνε­χί­σου­με να είμα­στε ανθρώ­πι­να όντα», υπο­γράμ­μι­σε ο ίδιος.