Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

“Πινελιές” της XXII Διεθνούς Συνάντησης Κομμουνιστικών & Εργατικών Κομμάτων: Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός είν’ ο νέος κόσμος …

Με δεδο­μέ­νη τη θέση «ο σοσια­λι­σμός είναι το μέλ­λον και οι λαοί η μόνη υπερ­δύ­να­μη που μπο­ρεί να τον πραγ­μα­τώ­σει» και τη δια­πά­λη για το «τι είναι ιμπε­ρια­λι­σμός», όπως εκφρά­στη­κε ειση­γη­τι­κά στην 22η Διε­θνή Συνά­ντη­ση Κομ­μου­νι­στι­κών & Εργα­τι­κών Κομ­μά­των από το μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Γιώρ­γο Μαρί­νο, παρα­θέ­του­με χαρα­κτη­ρι­στι­κά δημο­σιεύ­μα­τα της εφη­με­ρί­δας Granma, οργά­νου του ΚΚ Κού­βας, που χωρίς να χρειά­ζε­ται να μπουν στο μικρο­σκό­πιο, δεί­χνουν πόσο δια­φο­ρε­τι­κές αφε­τη­ρί­ες υπάρ­χουν και επο­μέ­νως την ουσία του προ­βλή­μα­τος, που αφο­ρά τις δυσκο­λί­ες στην κοι­νή δρά­ση του κομ­μου­νι­στι­κού κινή­μα­τος στη βάση των αρχών του μαρ­ξι­σμού λενι­νι­σμού και του προ­λε­τα­ρια­κού διεθνισμού.

Miguel Díaz-Canel

Ο Πρώ­τος Γραμ­μα­τέ­ας της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Κού­βας και Πρό­ε­δρος της Δημο­κρα­τί­ας, Miguel Díaz-Canel Bermúdez, δέχθη­κε φίλους από δια­φο­ρε­τι­κά γεω­γρα­φι­κά πλά­τη, που έχουν έρθει στο νησί για να συμ­με­τά­σχουν στην XXII Διε­θνή Συνάντηση.

«Εκτι­μού­με βαθύ­τα­τα την παρου­σία σας στην Κού­βα», είπε, ως ημέ­ρα προ­βλη­μα­τι­σμού εδώ στην Αβά­να, με την παρου­σία 142 αντι­προ­σώ­πων από 57 χώρες και 73 κομ­μου­νι­στι­κών και εργα­τι­κών κομμάτων.

Μέχρι τις 29 Οκτώ­βρη — το κεντρι­κό σύν­θη­μα  Ενω­μέ­νοι είμα­στε ισχυ­ρό­τε­ροι , θα δονεί μια συζή­τη­ση που θα απο­τε­λέ­σει φάρο στη μεγά­λη αβε­βαιό­τη­τα του κόσμου.

Στην αίθου­σα του Portocarrero, ο αρχη­γός του κρά­τους μίλη­σε για τη συνά­ντη­ση ως μια ευκαι­ρία από την οποία πρέ­πει «να εντο­πι­στούν στρα­τη­γι­κές ενό­τη­τας μετα­ξύ όλων των πολι­τι­κών δυνά­με­ων, των κομ­μου­νι­στών και εκεί­νων της αρι­στε­ράς, ενό­ψει των μεγά­λων προ­κλή­σε­ων που έχου­με στο επί­πε­δο κάθε χώρας, σε περι­φε­ρεια­κό και σε διε­θνές επί­πε­δο, πριν από όλη την ιμπε­ρια­λι­στι­κή πολι­τι­κή, όλη την καπι­τα­λι­στι­κή πολι­τι­κή που φέρ­νει όλα τα κακά σε αυτόν τον κόσμο. Πρώ­τα από όλα, στις εργα­τι­κές τάξεις, στους εργα­ζό­με­νους, αλλά και στους λαούς μας».

Συνο­δευό­με­νος από το μέλος του Πολι­τι­κού Γρα­φεί­ου και Γραμ­μα­τέα Οργά­νω­σης της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του ΚΚΕ, Roberto Morales Ojeda, καθώς και άλλα μέλη της Γραμ­μα­τεί­ας, έκα­νε ανα­φο­ρά σε μια κεντρι­κή και ενιαία ιδέα για την κατα­πο­λέ­μη­ση του καπι­τα­λι­σμού και ενά­ντια στον ιμπε­ρια­λι­σμό.

Για τις περί­πλο­κες μέρες που βιώ­νει η Κού­βα και για την ιμπε­ρια­λι­στι­κή λογι­κή που επι­διώ­κει να στραγ­γα­λί­σει την Επα­νά­στα­ση, για τον εντει­νό­με­νο απο­κλει­σμό, για το πώς το νησί αντι­με­τώ­πι­σε και νίκη­σε τον COVID-19, παρά το γεγο­νός ότι η κυβέρ­νη­ση των ΗΠΑ του αρνή­θη­κε κυριο­λε­κτι­κά το οξυ­γό­νο, μίλη­σε Díaz-Canel.

Και κυρί­ως για τη σοσια­λι­στι­κή λογι­κή ως απά­ντη­ση σε κάθε πόλε­μο, για τις συμ­με­το­χι­κές δια­δι­κα­σί­ες της Κού­βας, τόσο στο Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα όσο και στην Κυβέρ­νη­ση· της αξί­ας της άρθρω­σης των επα­να­στα­τι­κών δυνά­με­ων· της συνερ­γα­σί­ας με τις νέες γενιές· της οικο­νο­μι­κής μάχης και της δημιουρ­γι­κής –με προ­ο­πτι­κή, αντίστασης.

Ο αξιω­μα­τού­χος ζήτη­σε επί­σης να μην αφή­σου­με τους εαυ­τούς μας να ηττη­θούν, αλλά να συνε­χί­σου­με τον αγώ­να με ενό­τη­τα και συνέ­χεια ‑παγκο­σμιο­ποί­η­ση της αλλη­λεγ­γύ­ης, δηλώ­νο­ντας ότι «το μέλ­λον πρέ­πει να ανή­κει στον σοσια­λι­σμό», αφού –είπε, ο καπι­τα­λι­σμός δεν έχει δεί­ξει τίπο­τα όσον αφο­ρά την προ­στα­σία και τη χει­ρα­φέ­τη­ση του ανθρώ­που και των λαών

Το σύνθημα στη Διεθνή Συνάντηση – διάσκεψη

Ο Roberto Morales Ojeda, μέλος του ΠΓ και Οργά­νω­τι­κός Γραμ­μα­τέ­ας της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος της Κού­βας, εγκαι­νιά­ζο­ντας την ΧΧΙΙ Διε­θνή Συνά­ντη­ση Κομ­μου­νι­στι­κών και Εργα­τι­κών Κομ­μά­των, καλω­σό­ρι­σε στην πατρί­δα του José Martí και του Fidel Castro, τις 73 αντι­προ­σω­πεί­ες από 57 χώρες και ρώτη­σε τους συνέ­δρους: Τι μας ενώ­νει όλους; κομ­μου­νι­στές, σοσια­λι­στές, επα­να­στά­τες και εργά­τες; Και εξή­γη­σε για τον αντι­ι­μπε­ρια­λι­σμό ως κύρια μορ­φή ενό­τη­τας, η οποία συνο­ψί­ζει την κοι­νή δέσμευ­ση για την κατά­κτη­ση ενός κόσμου ειρή­νης και πλή­ρους κοι­νω­νι­κής δικαιοσύνης.

Υπεν­θύ­μι­σε ότι αυτό το γεγο­νός λαμ­βά­νει χώρα στην ίδια την εξε­γερ­μέ­νη και αμε­τα­νό­η­τη Κού­βα, η οποία έχει τιμω­ρη­θεί σκλη­ρά για την υπε­ρά­σπι­ση του σοσια­λι­στι­κού ιδε­ώ­δους και τη δέσμευ­σή της σε όλους τις δίκαιες υποθέσεις.

Δια­δρα­μα­τί­ζε­ται επί­σης σε μια επο­χή όπου οι ανι­κα­νο­ποί­η­τες κοι­νω­νι­κές απαι­τή­σεις πολ­λα­πλα­σιά­ζο­νται, η φτώ­χεια, οι ανι­σό­τη­τες, η ανερ­γία και η επι­σι­τι­στι­κή ανα­σφά­λεια αυξά­νο­νται, τα προ­βλή­μα­τα υγεί­ας είναι ακό­μη πιο παγκό­σμια και θανα­τη­φό­ρα όπως επί­σης, οι κοι­νω­νι­κές αδι­κί­ες και η φτώ­χεια –ακραία και μη.

Ομοί­ως, η εξά­πλω­ση του φασι­σμού, της ξενο­φο­βί­ας και της ρητο­ρι­κής μίσους είναι μάστι­γα που στοι­χειώ­νουν όλο και πιο συχνά πολ­λές από τις κοι­νω­νί­ες και τις περιο­χές μας.
«Εκτός από όλες τις απει­λές που ανα­φέρ­θη­καν, αντι­με­τω­πί­ζου­με μια αυτο­κρα­το­ρία που ανα­νε­ώ­νει τις προ­σπά­θειές της για να δια­τη­ρή­σει και να ενι­σχύ­σει την ηγε­μο­νία της», είπε.

Αντι­μέ­τω­πος με αυτές τις πιε­στι­κές προ­κλή­σεις, ο ηγέ­της του κου­βα­νι­κού κόμ­μα­τος σκέ­φτη­κε: Τι θα κάνου­με ώστε τα έθνη μας, και ο κόσμος γενι­κό­τε­ρα, να γίνουν ασφα­λέ­στε­ροι; Πώς θα προ­σεγ­γί­σου­με το ιδα­νι­κό της κοι­νω­νι­κής δικαιο­σύ­νης που συγκι­νεί τα κομ­μου­νι­στι­κά κόμ­μα­τα και τους εργά­τες; και τι θα κάνου­με για να στα­μα­τή­σου­με την υπο­βάθ­μι­ση του περιβάλλοντος;

Ο ανα­πό­φευ­κτος στό­χος αυτής της συνά­ντη­σης, τόνι­σε, είναι η εδραί­ω­ση της ενό­τη­τας του διε­θνούς κομ­μου­νι­στι­κού και εργα­τι­κού κινή­μα­τος, ακό­μη περισ­σό­τε­ρο όταν ο ιμπε­ρια­λι­σμός εκτο­ξεύ­ε­ται βίαια ενά­ντια σε οτι­δή­πο­τε ορί­ζε­ται ως κομ­μου­νι­στι­κό, σοσια­λι­στι­κό ή απλώς προοδευτικό.

Εξή­γη­σε ότι μερι­κά από αυτά τα ερω­τή­μα­τα θα έχουν ανε­ξά­ντλη­τες απα­ντή­σεις, αλλά επι­βε­βαιώ­νουν επί­σης ότι η τρέ­χου­σα διε­θνής τάξη δεν είναι βιώ­σι­μη και ότι πρέ­πει να επι­κε­ντρώ­σου­με όλες τις προ­σπά­θειες στον αγώ­να για να κατα­κτή­σου­με μια νέα.

«Αυτή η συνά­ντη­ση είναι ένα ευνοϊ­κό πλαί­σιο για να σκια­γρα­φή­σου­με τις στρα­τη­γι­κές και τις ενέρ­γειες που μας οδη­γούν σε αυτό το μονο­πά­τι, ακό­μη κι όταν γνω­ρί­ζου­με ότι δεν θα είναι εύκο­λο», τόνισε.

Με αυτή την έννοια, κάλε­σε να εργα­στού­με για την ενό­τη­τα των εργα­τών, των αγρο­τών, των φοι­τη­τών, των γυναι­κών, της νεο­λαί­ας, των ιθα­γε­νών και των απο­γό­νων της Αφρι­κής για να πολε­μή­σου­με και να χτί­σου­με μαζί τους έναν καλύ­τε­ρο κόσμο που είναι δυνα­τός και απαραίτητος.

Υπό αυτή την προ­ϋ­πό­θε­ση, ελπί­ζου­με ότι αυτή η ΧΧΙΙ Διε­θνής Συνά­ντη­ση Κομ­μου­νι­στι­κών και Εργα­τι­κών Κομ­μά­των θα είναι απο­τε­λε­σμα­τι­κή στις συζη­τή­σεις και στα συμπε­ρά­σμα­τά της, αλλά κυρί­ως ότι θα συμ­βά­λει στους αγώ­νες των Κομ­μά­των και των λαών μας.

Η επα­να­λαμ­βα­νό­με­νη λέξη στην παρέμ­βα­ση του Morales Ojeda ήταν ενό­τη­τα! και δήλω­σε ότι «για να είναι αυτή η ενό­τη­τα αλη­θι­νή και στέ­ρεη, ανθε­κτι­κή στις διχα­στι­κές ιμπε­ρια­λι­στι­κές προ­σπά­θειες, πρέ­πει να την εδραιώ­σου­με στη βάση του σεβα­σμού του ιστο­ρι­κού πλαι­σί­ου και των ιδιαι­τε­ρο­τή­των κάθε χώρας και των πολι­τι­κών δια­δι­κα­σιών μας».

Ο Κου­βα­νός ηγέ­της εκμε­ταλ­λεύ­τη­κε την ευκαι­ρία για να ευχα­ρι­στή­σει τα κόμ­μα­τα και τους λαούς που εκπρο­σω­πούν οι συμ­με­τέ­χο­ντες στη συνά­ντη­ση για την αλλη­λεγ­γύη τους προς την Κού­βα, ειδι­κά στον αγώ­να κατά του γενο­κτό­νου απο­κλει­σμού –εμπάρ­γκο των ΗΠΑ που μας κάνει τόσο κακό.

Μεξικό: Θαυμάζουμε τον αγώνα του κουβανικού λαού

Ο Luis Alfonso Jiménez, οργα­νω­τι­κός γραμ­μα­τέ­ας της ΚΕ του Λαϊ­κού Σοσια­λι­στι­κού Κόμ­μα­τος του Μεξι­κού (Partido Popular Socialista de México), δήλω­σε στην Granma ότι είναι πολύ χαρού­με­νος που συμ­με­τέ­χει σε αυτή τη XXII Διε­θνή Συνά­ντη­ση, επει­δή ως Μεξι­κα­νοί έχου­με συν­δέ­θη­κε στε­νά με τον αγώ­να του κου­βα­νι­κού λαού: «Θαυ­μά­ζου­με αυτόν τον αγώ­να», είπε.

Το Κόμ­μα του ‑τόνι­σε, βρί­σκε­ται σε αυτή τη συνά­ντη­ση για να μοι­ρα­στεί με τα άλλα κομ­μου­νι­στι­κά, εργα­τι­κά και σοσια­λι­στι­κά κόμ­μα­τα τα μεγά­λα προ­βλή­μα­τα που αντι­με­τω­πί­ζει η ανθρω­πό­τη­τα, σχε­τι­κά με την αλλη­λεγ­γύη που πρέ­πει να επι­κρα­τή­σει μετα­ξύ των λαών, και ιδιαί­τε­ρα με τα επι­κε­φα­λής μαρ­ξι­στι­κά-λενι­νι­στι­κά κόμ­μα­τα, που ορί­ζουν τις πολι­τι­κές τους μέσα από την αρχή του προ­λε­τα­ρια­κού διε­θνι­σμού.

Εξή­γη­σε ότι είναι μεγά­λη χαρά που γιορ­τά­ζου­με αυτή τη συνά­ντη­ση εδώ στην Αβά­να και επι­πλέ­ον, αυτή η εκδή­λω­ση έχει τη μεγα­λύ­τε­ρη σημα­σία για­τί οι ιδέ­ες θα συγκλί­νουν γύρω από την αλλη­λεγ­γύη που πρέ­πει να επι­κρα­τή­σει και τον διεθνισμό.

Τόνι­σε επί­σης ότι ένα σχέ­διο δρά­σης θα επι­τρέ­ψει συντο­νι­σμέ­νη δρά­ση και «μια υπερ­βα­τι­κή εμπει­ρία όπου θα σκια­γρα­φή­σου­με την κοι­νή τακτι­κή στρα­τη­γι­κή των κομ­μου­νι­στι­κών και εργα­τι­κών κομ­μά­των του κόσμου, εξ ου και η κεφα­λαιώ­δης σημα­σία», κατέληξε.

Παραγουάη: Είναι απαραίτητο να αναπτυχθεί μια κοινή επαναστατική στρατηγική

Ο Najeeb Amado Martínez, γενι­κός γραμ­μα­τέ­ας του ΚΚ Παρα­γουά­ης, τόνι­σε ότι είναι εξαι­ρε­τι­κά σημα­ντι­κό το κομ­μου­νι­στι­κό και το εργα­τι­κό κόμ­μα να έρθουν πιο κοντά και να συνε­χί­σουν να συνα­ντώ­νται, να συζη­τούν και να ανταλ­λάσ­σουν απόψεις.

Εξή­γη­σε ότι πέρα από το γεγο­νός ότι αυτή τη στιγ­μή δεν υπάρ­χουν προ­ϋ­πο­θέ­σεις για να δημιουρ­γη­θεί μεγα­λύ­τε­ρος βαθ­μός διάρ­θρω­σης, αυτό είναι απα­ραί­τη­το, καθώς και η θέσπι­ση μιας κοι­νής επα­να­στα­τι­κής στρα­τη­γι­κής που να εκφρά­ζε­ται με τις ιδιαι­τε­ρό­τη­τες της περι­φε­ρεια­κής ανάπτυξης.

«Η διε­θνής συνά­ντη­ση, κατά τη γνώ­μη του κόμ­μα­τός μας, έχει ως απο­στο­λή να ανα­πτύ­ξει μια κοι­νή επα­να­στα­τι­κή στρα­τη­γι­κή ικα­νή να κάνει τις εκφρά­σεις της πιο ευέ­λι­κτες σύμ­φω­να με τις εθνι­κές πραγ­μα­τι­κό­τη­τες», τόνι­σε.

Σε σχέ­ση με την αλλη­λεγ­γύη του κόμ­μα­τός του προς την Κού­βα, δήλω­σε ότι είναι πολύ αδελ­φι­κή και θα συνε­χί­σει να ενισχύεται.

Αργεντινή: «Η Κούβα είναι ο φάρος που φωτίζει τους λαούς του κόσμου»

Το μέλος της Πολι­τι­κής Επι­τρο­πής της ΚΕ του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Αργε­ντι­νής, Tania Caputo δήλω­σε ότι συμ­με­τέ­χουν σε αυτή τη σημα­ντι­κή συνά­ντη­ση για­τί το κόμ­μα της κατα­νο­εί ότι σε αυτή τη φάση της ιστο­ρί­ας της ανθρω­πό­τη­τας ‑τόσο τραγική‑, υπάρ­χει δυνα­τό­τη­τα οι επα­να­στά­τες και οι κομ­μου­νι­στές του κόσμου να σκε­φτούν μια στρα­τη­γι­κή για να αντι­με­τω­πί­σουν τον καπι­τα­λι­σμό, με τη στα­θε­ρή πεποί­θη­ση ότι θα χτί­σουν τον σοσια­λι­σμό σε κάθε χώρα.

«Για εμάς, η Κού­βα είναι ο φάρος που φωτί­ζει τους λαούς του κόσμου και ειδι­κό­τε­ρα στη Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή», είπε στη Granma.

Πρό­σθε­σε ότι η υπε­ρά­σπι­ση της κου­βα­νι­κής επα­νά­στα­σης και η άρνη­ση του εγκλη­μα­τι­κού απο­κλει­σμού που επι­βλή­θη­κε από τις Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες, δεν αντι­προ­σω­πεύ­ει μόνο μια επί­δει­ξη αλλη­λεγ­γύ­ης προς το λαό και την κυβέρ­νη­ση των Μεγά­λων Αντιλ­λών, αλλά είναι επί­σης μέρος του αγώ­να για απε­λευ­θέ­ρω­ση της ηπεί­ρου μας και του κόσμου, όπου η Κού­βα λαμ­βά­νε­ται ως παρά­δειγ­μα και η υπε­ρά­σπι­ση της Επα­νά­στα­σης θεω­ρεί­ται μέρος του αγώ­να των λαών.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο