ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΘΗΜΩΝΙΕΣ: Μια σπουδαία δουλειά που αναγνωρίστηκε και τιμήθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Απο­νε­μή­θη­καν τα Βρα­βεία του Φεστι­βάλ Κινη­μα­το­γρά­φου Θεσ­σα­λο­νί­κης. Το φιλμ της Βαλε­ντί­να Μαου­ρέλ «Έχω Ηλε­κτρι­σμέ­να Όνει­ρα», μια συμπα­ρα­γω­γή του 2022 του Βελ­γί­ου, της Γαλ­λί­ας και της Κόστα Ρίκα κέρ­δι­σε το Βρα­βείο Καλύ­τε­ρης Ται­νί­ας – Χρυ­σός Αλέ­ξαν­δρος «Θόδω­ρος Αγγε­λό­που­λος». Ανά­με­σα στις ται­νί­ες που δια­κρί­θη­καν ήταν η (πρώ­τη μεγά­λου μήκους) ται­νία Αση­μί­νας Προ­έ­δρου «Πίσω από τις θημωνιές»

Σύμ­φω­να με την κρι­τι­κή επι­τρο­πή για το τμή­μα Meet the Neighbors [απο­τε­λου­νταν φέτος από την Τώνια Μισια­λή (σκη­νο­θέ­τις-παρα­γω­γός, Κύπρος), τον Άβι Νέσερ (σκη­νο­θέ­της-σενα­ριο­γρά­φος, Ισρα­ήλ) και την Τζόις Πιερ­πο­λίν (παρα­γω­γός-συνι­δρύ­τρια του δικτύ­ου Women’s Impact Network, ΗΠΑ)], Ειδι­κή Μνεία απο­νέ­με­ται στην ταινία:

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΘΗΜΩΝΙΕΣ / BEHIND THE HAYSTACKS της Αση­μί­νας Προ­έ­δρου, Ελλά­δα-Γερ­μα­νία-Βόρεια Μακε­δο­νία, 2022

Σκε­πτι­κό: Νιώ­σα­με ομό­φω­να την ανά­γκη να βρα­βεύ­σου­με τρεις ται­νί­ες, γι’ αυτό και απο­φα­σί­σα­με να απο­νεί­μου­με Ειδι­κή Μνεία σε μια ται­νία, η οποία μας επη­ρέ­α­σε βαθιά, θέλο­ντας να τιμή­σου­με τη σπου­δαία δου­λειά της σκη­νο­θέ­τι­δας. H ται­νία πραγ­μα­τεύ­ε­ται ένα σημα­ντι­κό ζήτη­μα, που είναι εξαι­ρε­τι­κά επί­και­ρο στις μέρες μας. Οι δυνα­τές ερμη­νεί­ες αφή­νουν το στίγ­μα τους, καθώς οι χαρα­κτή­ρες παρέ­μει­ναν στο μυα­λό μας ακό­μη και μετά το τέλος της ται­νί­ας. Η Ειδι­κή Μνεία απο­νέ­με­ται στην ται­νία Πίσω από τις θημω­νιές, σε σκη­νο­θε­σία της Αση­μί­νας Προέδρου.

Συντελεστές της ταινίας

Στην ται­νία «Πίσω από τις θημω­νιές» σε σενά­ριο και σκη­νο­θε­σία της Αση­μί­νας Προ­έ­δρου, διευ­θυ­ντής φωτο­γρα­φί­ας είναι ο Σίμος Σαρ­κε­τζής, υπεύ­θυ­νη μοντάζ η Ηλέ­κτρα Βενά­κη. υπεύ­θυ­νοι ήχου είναι οι Νίκος Παπα­δη­μη­τρί­ου, Ηλέ­κτρα Βενά­κη, Περ­σε­φό­νη Μήλιου, Κώστας Βαρυ­μπο­πιώ­της. Η μου­σι­κή είναι του Μάριου Στρόφαλη.

Παί­ζουν οι ηθο­ποιοί Στά­θης Στα­μου­λα­κά­τος, Λένα Ουζου­νί­δου, Ευγε­νία Λάβδα, Χρή­στος Κοντο­γε­ώρ­γης, Ντί­να Μιχαη­λί­δου και Πασχά­λης Τσα­ρού­χας. Η παρα­γω­γή είναι των εται­ρειών Αργο­ναύ­τες ΑΕ, FICTION PARK, Sektor Film (Ιωάν­να Μπο­λο­μύ­τη, Markus Halberschmidt, Vladimir Anastasov, Angela Nestorovska).

Παρακολουθούμε την ιστορία από τρεις οπτικές, του πατέρα, αγρότη και ψαρά, ο οποίος λόγω χρεών αρχίζει να διακινεί παράνομα μετανάστες»

«Η ται­νία δια­δρα­μα­τί­ζε­ται στα σύνο­ρα Ελλά­δας – Βόρειας Μακε­δο­νί­ας, στη Δοϊ­ρά­νη, σε ένα ελλη­νι­κό χωριό. Είμα­στε στο 2015, υπάρ­χει ένα μετα­να­στευ­τι­κό κύμα προς τη Βόρεια Ευρώ­πη και στην ιστο­ρία της ται­νί­ας μετα­νά­στες προ­σπα­θούν να περά­σουν μέσω της λίμνης» είπε ‑πριν το φεστι­βάλ- σε συνέ­ντευ­ξη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Αση­μί­να Προ­έ­δρου, σκη­νο­θέ­τρια και σενα­ριο­γρά­φος της ται­νί­ας, που είχε βρα­βευ­θεί το 2016 ως πρό­τζεκτ στο Φόρουμ Συμπα­ρα­γω­γών Crossroads του Φεστι­βάλ Κινη­μα­το­γρά­φου Θεσσαλονίκης.

«Παρα­κο­λου­θού­με την ιστο­ρία από τρεις οπτι­κές, του πατέ­ρα, αγρό­τη και ψαρά, ο οποί­ος λόγω χρε­ών αρχί­ζει να δια­κι­νεί παρά­νο­μα μετα­νά­στες, της συζύ­γου του που είναι εκκλη­σά­ρισ­σα του χωριού, έμπι­στη του παπά και βρί­σκε­ται σε μία ανα­ζή­τη­ση για το ποιος είναι ο πραγ­μα­τι­κός Λόγος του Θεού και της κόρης, η οποία προ­σπα­θεί να ορί­σει τη ζωή της μέσα σε ένα κατα­πιε­στι­κό περι­βάλ­λον», εξή­γη­σε η σκη­νο­θέ­τρια, η οποία το 2015 ταξί­δε­ψε πρώ­τη φορά στην περιο­χή της Δοϊ­ρά­νης για την εύρε­ση κατάλ­λη­λων τοπο­θε­σιών για τα γυρί­σμα­τα. Όταν συνά­ντη­σε πρό­σφυ­γες που προ­σπα­θού­σαν να περά­σουν τα σύνο­ρα και τους επέ­στρε­φαν πίσω από τη Βόρεια Μακε­δο­νία από τη Δοϊ­ρά­νη, απο­φά­σι­σε να εντά­ξει την πτυ­χή αυτή στην ιστο­ρία της ταινίας.

Το θέμα της ται­νί­ας, όπως διευ­κρί­νι­σε, «έχει να κάνει με το πώς οι άνθρω­ποι τσα­κι­ζό­μα­στε σε ένα σύστη­μα που δε λει­τουρ­γεί και στο οποίο υπάρ­χει δια­φθο­ρά», σημειώ­νο­ντας ότι με τις τρεις ιστο­ρί­ες των μελών της ίδιας οικο­γέ­νειας και τους άλλους χαρα­κτή­ρες δίπλα στους κεντρι­κούς προ­σπά­θη­σε «να σκια­γρα­φή­σει την κοινωνία».

Η ται­νία γυρί­στη­κε σε τρεις νομούς της Ελλά­δας ‑Αττι­κή, Βοιω­τία και Κιλ­κίς- και σε δύο χώρες ‑Ελλά­δα και Βόρεια Μακε­δο­νία- το 2021, την περί­ο­δο του δεύ­τε­ρου lockdown λόγω της παν­δη­μί­ας με πολ­λούς περιο­ρι­σμούς σε ισχύ.

«Ήταν πολύ απαι­τη­τι­κά τα γυρί­σμα­τα. Το βασι­κό πρό­βλη­μα στην Ελλά­δα είναι ότι ποτέ δεν έχεις τους απα­ραί­τη­τους πόρους και αυτό δημιουρ­γεί την ανά­γκη να βρί­σκεις λύσεις. Η ται­νία είχε πάρα πολ­λούς χώρους, πάρα πολ­λούς κομπάρ­σους και γυρί­στη­κε σε μία περί­ο­δο μεγά­λης ανα­σφά­λειας», επι­σή­μα­νε η Αση­μί­να Προ­έ­δρου, προ­σθέ­το­ντας ότι για τον παρα­γω­γό είναι μεγά­λο ρίσκο, όταν απο­φα­σί­ζει να γυρί­σει μία ται­νία σε συν­θή­κες lockdown.

Ακυ­ρώ­σεις παρα­χώ­ρη­σης χώρων, αδυ­να­μία εύρε­σης κοστου­μιών και σκη­νι­κών λόγω των κλει­στών κατα­στη­μά­των και η συνε­χής προ­σπά­θεια προ­σαρ­μο­γής σε νέα δεδο­μέ­να ήταν μετα­ξύ των πολ­λών δυσκο­λιών, σύμ­φω­να με τη σκηνοθέτρια.

«Μπο­ρεί να έχεις γυρί­σει ένα πολύ μεγά­λο κομ­μά­τι της ται­νί­ας και να ζητούν από την παρα­γω­γή να αλλά­ξεις το σενά­ριο ή να βγά­λεις έναν χώρο» εξή­γη­σε και εξή­ρε τη συνερ­γα­σία με τους καλ­λι­τε­χνι­κούς συνερ­γά­τες της.

«Με τον διευ­θυ­ντή φωτο­γρα­φί­ας, την ενδυ­μα­το­λό­γο, τον σκη­νο­γρά­φο κάνα­με “μαγι­κά”. Είχα­με διά­φο­ρους περιο­ρι­σμούς και προ­σπα­θού­σα­με να βρού­με δημιουρ­γι­κές, καλ­λι­τε­χνι­κές λύσεις», είπε. «Πήρα από­φα­ση να γυρί­σου­με την ται­νία με πολ­λά κοντι­νά πλά­να, επει­δή δεν είχα­με τον αριθ­μό των κομπάρ­σων που θέλα­με και δε θα μπο­ρού­σα­με να στή­σου­με τους χώρους, όπως επι­θυ­μού­σα­με» συμπλήρωσε.

Οι αντι­ξο­ό­τη­τες ωστό­σο, όπως παρα­δέ­χθη­κε, τη βοή­θη­σαν να μάθει να δια­χει­ρί­ζε­ται πολύ καλύ­τε­ρα, πιο ψύχραι­μα μια σει­ρά από δύσκο­λες καταστάσεις.

Ασημίνα Προέδρου

Η Αση­μί­να Προ­έ­δρου ‑γεν­νή­θη­κε το 1982 στην Αθή­να- όταν ήταν στη πέμ­πτη δημο­τι­κού είδε την ται­νία «Σινε­μά ο Παρά­δει­σος» και απο­φά­σι­σε να γίνει σκη­νο­θέ­τρια κινη­μα­το­γρά­φου. Σπού­δα­σε Οικο­νο­μι­κά, εργά­στη­κε ως οικο­νο­μο­λό­γος σε εται­ρεία για 14 χρό­νια και απο­φά­σι­σε τελι­κά να κάνει σπου­δές στον κινη­μα­το­γρά­φο, στην Αθήνα.

Είναι η σκη­νο­θέ­της της πολυ­βρα­βευ­μέ­νης μικρού μήκους ται­νί­ας Red Hulk (2013), η οποία κέρ­δι­σε, μετα­ξύ άλλων, το Χρυ­σό Διό­νυ­σο στο Φεστι­βάλ Δρά­μας (2013) και το Α΄ Βρα­βείο Καλύ­τε­ρης Μικρού Μήκους στις Νύχτες Πρε­μιέ­ρας (2013) και έκα­νε διε­θνή πρε­μιέ­ρα στο Φεστι­βάλ Κινη­μα­το­γρά­φου του Clermont- Ferrand (2014).

Φιλ­μο­γρα­φία

2012 Facets of Loneliness (μμ)
2013 Red Hulk (μμ)
2022 Behind the Haystacks

Σκλη­ρός Απρί­λης του 2020μ.Χ.