Με τον στεγασμένο χώρο που έγινε η εκδήλωση να γεμίζει σε κάθε του γωνιά με νέους όλων των ηλικιών, πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση – συζήτηση με τίτλο «Σύγκρουση ΝΑΤΟ — Ρωσίας στην Ουκρανία: Τι μας διδάσκουν οι εξελίξεις; Οι θέσεις του ΚΚΕ» στο πλαίσιο της 31ης Αντιιμπεριαλιστικής Κατασκήνωσης της ΚΝΕ στις Νηές Μαγνησίας.
Στην εκδήλωση, μίλησε ο Λουκάς Αναστασόπουλος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ, ενώ ακολούθησε συζήτηση και παρεμβάσεις, με τους συμμετέχοντες να παρακολουθούν με ιδιαίτερη προσοχή.
Αποσπάσματα απο την ομιλία του Λ. Αναστασόπουλου
Οι εικόνες που φτάνουν καθημερινά στις οθόνες των τηλεοράσεων, των υπολογιστών και των κινητών μας διαμορφώνουν πραγματικά ένα πρωτόγνωρο τοπίο που δίνει την εντύπωση σε πολλούς νέους και πολλούς εργαζόμενους ότι ζούμε σε έναν τελείως διαφορετικό κόσμο σε σχέση με πριν.
Πραγματικά τους τελευταίους 4 και πλέον μήνες, μετά την τυπική έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, υπάρχει ένας καταιγισμός εξελίξεων, μια διαρκής κλιμάκωση των ανταγωνισμών και της πολεμικής προετοιμασίας. (…)
Και ενώ αρκετοί εργαζόμενοι πίστεψαν ίσως αρχικά ότι όλη αυτή η κατάσταση αφορά κάποια μέρη του πλανήτη που βρίσκονται μακριά μας, ότι είναι ίσως κάτι το προσωρινό που θα τελειώσει πριν αγγίξει τη ζωή μας εδώ στην Ελλάδα, τα πράγματα αποδείχθηκαν πολύ διαφορετικά.
Ο εμπορικός, ενεργειακός και οικονομικός πόλεμος που υπήρχε πριν τον πραγματικό πόλεμο και οξύνθηκε μετά την έναρξή του μεταφράστηκε σε διόγκωση της ακρίβειας, σε άνοδο της τιμής των καυσίμων, των τροφίμων και πολλών ειδών πρώτης ανάγκης. Το άνοιγμα του λογαριασμού της ΔΕΗ και του φυσικού αερίου έγινε ένας εφιάλτης για το σύνολο των εργατικών και λαϊκών οικογενειών. Οι διακοπές μετατράπηκαν σε ένα όνειρο θερινής νυκτός για πολλούς νέους και τις οικογένειές τους. Ενώ πλέον είναι καθημερινή η συζήτηση για την επιβολή δελτίου ενέργειας ακόμα και επισιτιστικής κρίσης από το χειμώνα. Δηλαδή όχι μόνο πανάκριβη ενέργεια και τρόφιμα αλλά και ταυτόχρονες ελλείψεις. Τα βαριά σύννεφα μιας νέας οικονομικής κρίσης μαζεύονται ξανά πυκνά στον ορίζοντα.(…)
Όλα αυτά τα φαινόμενα, η ακρίβεια, η οικονομική κρίση, ο πόλεμος βρίσκονται στο DNA του σημερινού συστήματος, της σημερινής άδικης κοινωνίας που ονομάζεται καπιταλισμός.
Είναι αυτό το σύστημα που βομβαρδίζει τα δικαιώματά μας, τις σπουδές μας, χτυπάει το εισόδημα των οικογενειών μας, δημιουργεί την ακρίβεια και φέρνει σε πολλούς λαούς ανά την υφήλιο τη φρίκη του πολέμου.
Ας σκεφτούμε για παράδειγμα, σύντροφοι και φίλοι, τι ήταν αυτό που γέννησε τον σημερινό πόλεμο στην Ουκρανία;
Ως απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα φυσικά έχουμε ακούσει πάρα πολλά τον τελευταίο καιρό. Η προπαγάνδα του ΝΑΤΟ, για παράδειγμα, λέει ότι έφταιγε ο Πούτιν, που πήρε μια παρανοϊκή απόφαση να ξεκινήσει τον πόλεμο ή ότι στην Ουκρανία συγκρούεται η αυταρχική ανατολή με τη δημοκρατική δύση. Από την άλλη μεριά η Ρωσία λέει ανάμεσα στα άλλα ότι ο πόλεμος γίνεται για να αντιμετωπιστεί ο φασισμός στην Ουκρανία ή για να σταματήσει η επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα σύνορά της.
Κι όμως τα ίδια τα γεγονότα που παρακολουθήσαμε αυτούς τους 4 μήνες διαψεύδουν όλους αυτούς τους ισχυρισμούς. Αρκεί να φέρουμε στην μνήμη μας ξανά την αντιπαράθεση για το αν οι χώρες της Ευρώπης θα προμηθεύονται το ρώσικο φυσικό αέριο ή το αμερικανικό LNG, για το αν οι πληρωμές θα γίνονται σε ρούβλια ή σε δολάρια, για το ποιες χώρες θα γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ και ποιες θα στραφούν στη νέα ευρασιατική συμμαχία που είναι τώρα υπό διαμόρφωση με πρωταγωνιστές τη Ρωσία και την Κίνα.
Γίνεται φανερό λοιπόν ότι παρά τα αρχικά προσχήματα η βαθύτερη αιτία του πολέμου είναι ένας παγκόσμιος ανταγωνισμός για το ποιος θα ελέγχει αγορές, δρόμους μεταφοράς εμπορευμάτων, αγωγούς Ενέργειας, σφαίρες επιρροής και πλουτοπαραγωγικές πηγές. Ένας ανταγωνισμός για το ποια μονοπώλια θα κερδίσουν απέναντι στους αντιπάλους τους και ποια θα βγουν χαμένα.
Όποιον κλάδο, καπιταλιστική χώρα ή περιοχή της Γης και αν εξετάσουμε, θα δούμε ένα πλήθος από μονοπώλια και μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους που συγκεντρώνουν τεράστια κέρδη από την εκμετάλλευση των εργαζομένων, που τα κεφάλαιά τους πολλές φορές συγκρίνονται με προϋπολογισμούς καπιταλιστικών κρατών. Και βρίσκονται σε διαρκή ανταγωνισμό αναμεταξύ τους για το πώς θα μοιράσουν τα λάφυρα από τη ληστεία, την εκμετάλλευση δηλαδή της εργατικής τάξης.
Σε αυτό το κουβάρι των ανταγωνισμών συμμετέχει κάθε καπιταλιστικό κράτος για να προασπίσει τα συμφέροντα των δικών του μονοπωλίων. Και αυτό γίνεται με όλους τους τρόπους και με διπλωματικά και με στρατιωτικά μέσα.
Ο πόλεμος που διεξάγεται τώρα στην Ουκρανία δεν είναι λοιπόν παρά ένα κομμάτι από το παζλ του ανταγωνισμού ανάμεσα στις ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ από τη μια μεριά και στις Ρωσία — Κίνα από την άλλη για την πρωτοκαθεδρία στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα. Ένας ανταγωνισμός που πλέον μετά τον Φλεβάρη διεξάγεται με πολλές μεγαλύτερες ή μικρότερες εστίες έντασης σε όλο τον κόσμο, από τον Ειρηνικό έως τον βόρειο πόλο, κάνοντας τον κίνδυνο ενός γενικευμένου πολέμου πιο ορατό από ποτέ.
Η ελπίδα στη συμπόρευση με το ΚΚΕ
Αυτή η εικόνα που περιγράψαμε μέχρι τώρα δεν είναι όμως η μοναδική που είδαμε τους μήνες που προηγήθηκαν. Εκτός από αυτές τις ζοφερές εικόνες του ιμπεριαλιστικού πολέμου, της ακρίβειας και της επερχόμενης οικονομικής κρίσης είδαμε και τις εικόνες της ελπίδας.
Τις εικόνες των αγώνων των εργαζομένων σε μια σειρά χώρους, στην Υγεία, στην COSCO, στην “e‑food”, στα “Πετρέλαια Καβάλας”, στη ΛΑΡΚΟ. Είχαμε τις κινητοποιήσεις στα Πανεπιστήμια ενάντια στα νομοσχέδια της κυβέρνησης. Είχαμε το ελπιδοφόρο μήνυμα της πρωτιάς της “Πανσπουδαστικής” στους Φοιτητικούς Συλλόγους και την ενίσχυση των ταξικών ψηφοδελτίων σε μια σειρά σωματεία και κλάδους.
Φάνηκε δηλαδή η δύναμη, έστω και σε ένα πρώτο αλλά σημαντικό επίπεδο, που μπορεί να έχει ο λαός, οι εργαζόμενοι και η νεολαία. Δύναμη οργάνωσης του αγώνα, απόκρουσης αντιλαϊκών μέτρων και υπεράσπισης δικαιωμάτων και απόσπασης νέων κατακτήσεων.
Και φυσικά στην καρδιά αυτής της ελπιδοφόρας εικόνας ήταν και συνεχίζουν να είναι το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, που δίνουν ώθηση, έμπνευση, κουράγιο, αντοχή σε αυτούς τους αγώνες, που πρωτοστατούν στην προσπάθεια για να πολλαπλασιαστούν αυτές οι αγωνιστικές διαθέσεις.
Αυτό, σύντροφοι και φίλοι, είναι ένα μήνυμα που πρέπει να φτάσει σε όσο το δυνατόν περισσότερους νέους, όσο το δυνατόν περισσότερους εργαζόμενους. Ότι τις δύσκολες και σύνθετες συνθήκες του ιμπεριαλιστικού πολέμου και των συνέπειών του στην οικονομία που έχουμε μπροστά μας, ο λαός είναι ικανός να τις αντιμετωπίσει, να σηκώσει κεφάλι και αυτή του η δύναμη πολλαπλασιάζεται με ένα ισχυρό ΚΚΕ, γιατί είναι η μοναδική δύναμη που μπορεί και δίνει απαντήσεις στα σημερινά αδιέξοδα, με τον λαό πρωταγωνιστή.
Είναι η μόνη δύναμη που πρωτοστατεί στην οργάνωση του αγώνα ενάντια στα επικίνδυνα σχέδια βαθύτερης εμπλοκής της Ελλάδας στον πόλεμο, που βάζει επιτακτικά το ζήτημα της απεμπλοκής.
Στην πορεία εμπλοκής της χώρας μας στο κουβάρι των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων έχουν μεγάλη ευθύνη τόσο ή ΝΔ όσο και ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Όλοι τους χέρι — χέρι, βήμα το βήμα προώθησαν χωρίς κανένα δισταγμό τους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και κατευθύνσεις στην περιοχή μας.
Όλοι τους, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις συμφωνούν με τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνει η χώρα στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και μετά την πρόσφατη σύνοδό του. Οι εξοπλισμοί που ήρθαν ήδη στη Βουλή ξεπερνούν 3,1 δισεκατομμύρια. Συμφωνούν με το νέο επικίνδυνο στρατιωτικό δόγμα του ΝΑΤΟ και τη διεύρυνση της λυκοσυμμαχίας με Φινλανδία και Σουηδία. Συμφωνούν με τη μετατροπή της χώρας σε ενεργειακό κόμβο.
Μόνο οι θέσεις και η δράση του ΚΚΕ ράγισαν το γυαλί της ευρωατλαντικής συναίνεσης. Οι μπογιατισμένες ΝΑΤΟικές φρεγάτες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, τα μπλόκα σε ΝΑΤΟικές αμαξοστοιχίες και κομβόι στην Αλεξανδρούπολη, οι μεγάλες πορείες και συγκεντρώσεις ενάντια στον πόλεμο, οι αμέτρητες συσκέψεις και περιοδείες για την ενημέρωση του λαού και την οργάνωση του αγώνα ήταν μερικές μονάχα από τις αγωνιστικές στιγμές που σημάδεψαν τους προηγούμενους μήνες.
Ήταν συνέχεια μιας σταθερής, αταλάντευτης δράσης του ΚΚΕ και της ΚΝΕ όλα τα προηγούμενα χρόνια μαζί με χιλιάδες εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους ενάντια σε κάθε πολεμική επέμβαση και ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Από τις κινητοποιήσεις ενάντια στον πόλεμο και τις ΝΑΤΟικές επεμβάσεις σε Συρία, Λιβύη, Ιράκ, Αφγανιστάν έως τις μαχητικές πορείες και δράσεις ενάντια στον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία το ΚΚΕ ήταν ο οργανωτής του αγώνα.
Αυτόν τον αγώνα συνεχίζουμε και σήμερα σύντροφοι και φίλοι βάζοντας προμετωπίδα να κλείσουν οι βάσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, να μην τολμήσει η κυβέρνηση να στείλει προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων στην Ουκρανία ή οπουδήποτε αλλού εκτός συνόρων, να ακυρωθεί η ελεεινή Ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις Βάσεις.
Αυτός ο αγώνας για την απεμπλοκή της χώρας µας από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, από τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, είναι σύντροφοι και φίλοι η πραγματική ελπίδα για την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων, για την εναντίωση στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και στην αμφισβήτηση των συνόρων της χώρας.
Και το λέμε αυτό γιατί την τελευταία περίοδο εξελίσσονται γοργά τα επικίνδυνα σχέδια του ΝΑΤΟ για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, για παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, οξύνεται η αντιπαράθεση των αστικών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας και δεν είναι απίθανη ακόμα και η εκδήλωση ενός θερμού επεισοδίου.
Ενάντια σε όλα αυτά ο λαός μπορεί και πρέπει να χαράξει τη δική του πορεία, ειρήνης, συνεργασίας και κοινής πάλης µε όλους τους λαούς, µε αποδέσμευση από ΝΑΤΟ — ΕΕ, µε τον λαό αφέντη στον τόπο του, µε την εξουσία στα δικά του χέρια».
902.gr
«Τσε Γκεβάρα, πρεσβευτής της Επανάστασης», του Νίκου Μόττα
