Αψίδες παλιών θριάμβων
πολύβουοι ξενυχτισμένοι πεζόδρομοι
καφέδες, βιβλία, δισκάδικα, ναρκωτικά
περισσεύει το θράσος της νιότης
Κάθονται σε γυάλινους πύργους
ζουν σε μία σύγχρονη Βαβέλ
κτίζουν συχνά στην άμμο
περνούν το σήμερα για χτες
Και εγώ να περιμένω
στην Πλατεία Ναυαρίνου
ψάχνοντας στα ανάκτορα του Γαλέριου
τα καρφιά για την επόμενη σταύρωση
«ΚΛΕΙΩ»
