Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πληθαίνουν τα δημοσιεύματα για (απαράδεκτη) συμφωνία δανεισμού των Γλυπτών του Παρθενώνα

Πυκνώ­νουν τα δημο­σιεύ­μα­τα του διε­θνούς Τύπου για συμ­φω­νία Βρε­τα­νι­κού Μου­σεί­ου — Ελλά­δας για δανει­σμό των Γλυ­πτών του Παρ­θε­νώ­να με μια φόρ­μου­λα ανά­λο­γη με αυτήν που επι­λέ­χθη­κε για την «συλ­λο­γή Στερν».

Οι «Times» του Λον­δί­νου δίνουν συγ­χα­ρη­τή­ρια στον πρό­ε­δρο του Βρε­τα­νι­κού Μου­σεί­ου, Τζορτζ Όσμπορν. «Τα σημά­δια δεί­χνουν ότι ο Όσμπορν, ο οποί­ος συνα­ντή­θη­κε πρό­σφα­τα με τον Κυριά­κο Μητσο­τά­κη για να συζη­τή­σουν μια συμ­φω­νία, είναι κοντά στην ανα­κοί­νω­ση ενός συμ­βι­βα­σμού σύμ­φω­να με τον οποίο τα Μάρ­μα­ρα θα επι­στρα­φούν στην Αθή­να με δάνειο αορί­στου χρό­νου σε αντάλ­λαγ­μα για μάλ­λον συντο­μό­τε­ρα δάνεια εκθε­μά­των που φυλάσ­σο­νται στο Μου­σείο της Ακρό­πο­λης», γρά­φει δημο­σί­ευ­μα της βρε­τα­νι­κής εφη­με­ρί­δας, το οποίο ήρθε να προ­στε­θεί σε άλλα ανά­λο­γου περιε­χο­μέ­νου δημο­σιεύ­μα­τα από Bloomberg και La Republica (χτες και σήμερα).

Από την άλλη το ελλη­νι­κό υπουρ­γείο Πολι­τι­σμού επι­χει­ρεί να δια­σκε­δά­σει την ανη­συ­χία περί εντα­φια­σμού του αιτή­μα­τος για επι­στρο­φή τους στην Ελλάδα.

«Επα­να­λαμ­βά­νου­με, για μια ακό­μη φορά, την πάγια θέση της χώρας μας ότι δεν ανα­γνω­ρί­ζει στο Βρε­τα­νι­κό Μου­σείο νομή, κατο­χή και κυριό­τη­τα των Γλυ­πτών, καθώς απο­τε­λούν προ­ϊ­όν κλο­πής», ανα­φέ­ρει το υπουρ­γείο Πολι­τι­σμού, υπο­στη­ρί­ζο­ντας ότι «η κυβέρ­νη­ση, από την αρχή της θητεί­ας της, κινεί­ται με σοβα­ρό­τη­τα, υπευ­θυ­νό­τη­τα, ευαι­σθη­σία και απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα, προ­κει­μέ­νου να υλο­ποι­η­θεί ο εθνι­κός στό­χος της επι­στρο­φής των Γλυ­πτών του Παρ­θε­νώ­να στην Αθή­να και της επα­νέ­νω­σης τους στο Μου­σείο της Ακρόπολης».

Επί­σης, το υπουρ­γείο Πολι­τι­σμού προ­τρέ­πει τον ΣΥΡΙΖΑ να στα­μα­τή­σει «να κορυ­βα­ντιά», κατη­γο­ρώ­ντας τον για «μικρο­κομ­μα­τι­κούς υπο­λο­γι­σμούς» γύρω από το συγκε­κρι­μέ­νο θέμα.

Τα δημο­σιεύ­μα­τα ανα­φέ­ρουν ότι η φόρ­μου­λα που συζη­τά η ελλη­νι­κή κυβέρ­νη­ση με το Βρε­τα­νι­κό Μου­σείο είναι ανά­λο­γη με αυτήν που επι­λέ­χθη­κε για την «συλ­λο­γή Στερν». Με την συγκε­κρι­μέ­νη απα­ρά­δε­κτη συμ­φω­νία ανα­γνω­ρί­ζε­ται ότι δεκά­δες κυκλα­δι­κά ειδώ­λια, προ­ϊ­ό­ντα λαθρα­να­σκα­φών από την Ελλά­δα, που βρέ­θη­καν στην κατο­χή ιδιώ­τη συλ­λέ­κτη στις ΗΠΑ, ανή­κουν μεν στο ελλη­νι­κό Δημό­σιο, το οποίο όμως τα παρα­χω­ρεί για πενή­ντα χρό­νια για να εκτί­θε­νται στο Μητρο­πο­λι­τι­κό Μου­σείο της Νέας Υόρ­κης (ΜΕΤ). Μετά τα πρώ­τα 25 χρό­νια, ανά δια­στή­μα­τα οι αρχαιό­τη­τες θα έρχο­νται στην Ελλά­δα για να εκτί­θε­νται στο (ιδιω­τι­κό) Μου­σείο Κυκλα­δι­κής Τέχνης του Ιδρύ­μα­τος Γου­λαν­δρή. Αντί­στοι­χα, το ελλη­νι­κό κρά­τος θα δανεί­ζει στο ΜΕΤ της Νέας Υόρ­κης αρχαιό­τη­τες του κυκλα­δι­κού πολιτισμού.

Υπεν­θυ­μί­ζου­με πως το ΚΚΕ είχε κατα­ψη­φί­σει ως απα­ρά­δε­κτη την σχε­τι­κή συμ­φω­νία που είχε έρθει για κύρω­ση στη Βου­λή από την κυβέρ­νη­ση, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ αντί να την κατα­ψη­φί­σει, απο­χώ­ρη­σε από την ψηφοφορία…

Ο Μαρξ και η αισθη­τι­κή, του Μιχα­ήλ Λίφσιτς

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο