Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ποίημα: Η απόφαση της Ιεράς Συνόδου (Ειρηναίος Μαράκης)

“Στο ένα τετραγωνικό
θα κάτσω να προσευχηθώ
έτσι θα ‘μαι προστατευμένος
απ’ τον κορονοϊό

κι αν τύχει και πεθάνω
διό­λου δεν ανησυχώ
θα ‘μαι εξασφαλισμένος
στον άλλο κόσμο όπως σ’ αυτό”

είπε ο κυρ Παντελής
μια Κυρια­κή πρωία
κι έχα­σε την ψυχού­λα του
στη Θεία Λειτουργία!

Σ’ εξέ­τα­ση που γίνηκε
βρέ­θη­κε θετικός
μαζί του αρρωστήσανε
ο παπάς και του παπά ο γιος

που χρέη ψάλ­τη εκτελούσε
στη θέση του αριστερού
που κατ’ οίκον
διακονούσε!

(Περιτ­τό να πούμε
πως πήγα­νε καλιά τους
άδι­κα στεί­λαν στον Θεό
τα παρα­κά­λια τους!)

Το ‘μαθε, λοι­πόν, ο Μητροπολίτης
και του φάνη­κε βαρύ
να πεθαί­νουν από την αρρώστια
ακό­μα και οι Χριστιανοί!

“Κάποια μεγά­λη αμαρ­τία θα είχα­νε κι αυτοί”
ήταν το πόρι­σμα της Ιεράς Συνόδου
κι ευθύς φιρ­μά­νι έβγαλε
απα­γό­ρευ­σης εισόδου!

“Σε άθε­ους, αξύριστους
και σε κομμουνιστές
σε κίναι­δους, σε άπλυτους
σε καρναβαλιστές

για λόγους ασφαλείας
ημών κι υμών των χριστιανών
η είσο­δος απαγορεύεται
των αμαρτωλών”!

Μα κάπο­τε αρρώ­στη­σε και ο Μητροπολίτης
όλοι τους ρωτούσανε
“ήταν κι αυτός αμαρτωλός;”

ώσπου μια γριά έδω­σε την απάντηση
“ναι, δεν ήτα­νε εξαίρεση
λει­τούρ­γη­μα είχε κάνει
την υπεξαίρεση!”

17.3.2020

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο