Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη για τον Φιντέλ Κάστρο: «Ο άρτος της οργής»

Πάνω απ’ τα καμπα­να­ριά του κόσμου

πετούν από­ψε τα κοράκια

Οι πολι­τεί­ες ψάλ­λου­νε μες στο σκοτάδι

το μεγα­λυ­νά­ρι της ειρήνης

Κι ορθός, κατά­ντι­κρυ στον ουρα­νό, σαν το Αη

Γιώρ­γη λάμπο­ντας ο Φιντέλ Κάστρο

κόβει τον άγιον άρτο τη Οργής -

της γης οι πικρα­μέ­νοι κι ι φτωχοι:

λάβε­τε, φάγετε.

Τάσος Λει­βα­δί­της

 

Το αθη­σαύ­ρι­στο ποί­η­μα δημο­σιεύ­τη­κε στην «Αυγή» στις 25/10/1962, είναι μέρες που η κρί­ση των πυραύ­λων στην Κού­βα βρί­σκε­ται στην κορύ­φω­σή της. Πρώ­τη ανα­δη­μο­σί­ευ­ση σήμε­ρα, στο Ατέχνως.

Η Κρί­ση των Πυραύ­λων στην Κού­βα: Ποτέ άλλο­τε η ανθρω­πό­τη­τα δεν έφτα­σε τόσο κοντά στο πυρη­νι­κό ολοκαύτωμα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο