Ποιοι «πέφτουν από τα σύννεφα» για τις υποκλοπές;

Οι καταγ­γε­λί­ες και οι απο­κα­λύ­ψεις σχε­τι­κά με τις παρα­κο­λου­θή­σεις και τις υπο­κλο­πές ιδιω­τι­κών τηλε­φω­νι­κών συνο­μι­λιών είναι, χωρίς αμφι­βο­λία, εξαι­ρε­τι­κά σοβαρές.

Η κυβέρ­νη­ση και ο ίδιος ο Πρω­θυ­πουρ­γός οφεί­λουν να δώσουν συγκε­κρι­μέ­νες απα­ντή­σεις και να πάψουν να κρύ­βο­νται πίσω από τις «θυσί­ες» της κάθε «Ιφι­γέ­νειας», τις αστειό­τη­τες του τύπου «δεν ήξε­ρα, δεν άκου­σα» και τα υπο­κρι­τι­κά περί «ασυγ­χώ­ρη­του λάθους» που διαρρέονται.

Και αυτό για­τί εδώ δεν έχου­με να κάνου­με ούτε με «κακούς χει­ρι­σμούς» και «λάθη», όπως λέει η κυβέρ­νη­ση, ούτε με κάτι το «πρω­το­φα­νές», όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.

Έχου­με να κάνου­με μονά­χα με την «κορυ­φή του παγό­βου­νου» της κατά­στα­σης που έχει δια­μορ­φω­θεί δια­χρο­νι­κά και η οποία περι­γρά­φε­ται από την πλή­ρη ασυ­δο­σία των διά­φο­ρων κέντρων, μηχα­νι­σμών και υπη­ρε­σιών, επί­ση­μων και ανε­πί­ση­μων, εγχώ­ριων και ξένων, «στο πιά­το» των οποί­ων βρί­σκο­νται οι ιδιω­τι­κές συνο­μι­λί­ες και τα προ­σω­πι­κά δεδο­μέ­να του καθε­νός και της καθεμιάς.

Η ελλη­νι­κή νομο­θε­σία, έχο­ντας ενσω­μα­τώ­σει τις κατευ­θύν­σεις της ΕΕ, προ­βλέ­πει μαζι­κές άρσεις του απορ­ρή­του της επι­κοι­νω­νί­ας στο όνο­μα της «εθνι­κής ασφά­λειας». Πρό­κει­ται για μια αστι­κή νομι­κή έννοια — «ομπρέ­λα», που μπο­ρεί να χωρέ­σει κυριο­λε­κτι­κά τα πάντα, πόσο μάλ­λον τις θέσεις και τη δρά­ση, που η αστι­κή τάξη θεω­ρεί πραγ­μα­τι­κά επι­κίν­δυ­νες για την εξου­σία της.

Όπως δια­βά­ζου­με στην ιστο­σε­λί­δα της Αρχής Δια­σφά­λι­σης του Απορ­ρή­του των Επι­κοι­νω­νιών (ΑΔΑΕ), «η άρση του συνταγ­μα­τι­κώς προ­στα­τευό­με­νου δικαιώ­μα­τος στην απόρ­ρη­τη, ελεύ­θε­ρη αντα­πό­κρι­ση είναι νοη­τή μόνο υπό τους όρους και τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις που θέτει το ίδιο το Σύνταγ­μα, στο άρθρο 19 και εξει­δι­κεύ­ει ο σχε­τι­κός εκτε­λε­στι­κός νόμος (ν. 2225/1994, ΦΕΚ 121Α/20.07.1994)».

Με άλλα λόγια, οι «νόμι­μες παρα­κο­λου­θή­σεις» για τις οποί­ες μιλά­ει η κυβέρ­νη­ση, βασί­ζο­νται σε νόμο που υπάρ­χει από το 1994, δηλα­δή εδώ και 28 χρό­νια και συνε­χί­ζει να υπάρ­χει με όλες τις κυβερ­νή­σεις που έχουν περά­σει από τότε μέχρι σήμερα.

Καμία δεν τον «έθι­ξε», αντί­θε­τα όσες παρεμ­βά­σεις έγι­ναν ήταν στην κατεύ­θυν­ση της ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρης «απλο­ποί­η­σης» των σχε­τι­κών δια­δι­κα­σιών, με κατάρ­γη­ση «περιτ­τών» και «χρο­νο­βό­ρων» προ­ϋ­πο­θέ­σε­ων, που απο­τε­λού­σαν, δήθεν, «δικλεί­δες ασφαλείας».

Πρα­κτι­κά, μια άρση του απορ­ρή­του για «λόγους εθνι­κής ασφα­λεί­ας» μπο­ρεί να γίνει χωρίς καμία ουσια­στι­κή αιτιο­λό­γη­ση, με μια απλή εισαγ­γε­λι­κή διά­τα­ξη που απο­στέλ­λε­ται στην ΑΔΑΕ και η οποία δεν χρειά­ζε­ται να ανα­φέ­ρει καν το όνο­μα του στό­χου, παρά μόνο τον αριθ­μό της τηλε­φω­νι­κής σύνδεσης.

Στο γρά­φη­μα που επε­ξερ­γά­στη­κε το 902.gr και το οποίο περι­λαμ­βά­νει στοι­χεία των ετή­σιων εκθέ­σε­ων πεπραγ­μέ­νων της ΑΔΑΕ, φαί­νε­ται η δια­χρο­νι­κή τάση αλμα­τώ­δους αύξη­σης που παρου­σιά­ζει ο αριθ­μός τέτοιων εισαγ­γε­λι­κών διατάξεων.

Ενδει­κτι­κά:

– το 2010, με κυβέρ­νη­ση ΠΑΣΟΚ, παρα­τη­ρεί­ται αύξη­ση κατά 115,7% σε σχέ­ση με την προη­γού­με­νη χρονιά.

– το 2018, με κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ, παρα­τη­ρεί­ται αύξη­ση 54,7% σε σχέ­ση με το 2017 και 

– το 2020, με κυβέρ­νη­ση ΝΔ κατα­γρά­φε­ται νέα μεγά­λη αύξη­ση 17,7% σε σχέ­ση με το 2019.

Σαν απο­τέ­λε­σμα, το 2020 φτά­σα­με να έχου­με κατά μέσο όρο 38 τέτοιες εισαγ­γε­λι­κές δια­τά­ξεις την ημέ­ρα! Κανο­νι­κή «υπό­θε­ση ρου­τί­νας» δηλαδή…

Σημειω­τέ­ον ότι οι αριθ­μοί αφο­ρούν στο πλή­θος των εισαγ­γε­λι­κών δια­τά­ξε­ων και όχι των ατό­μων για τα οποία δια­τάσ­σε­ται η άρση του απορ­ρή­του. Κι αυτό για­τί στο πλαί­σιο κάθε διά­τα­ξης μπο­ρεί να περι­λαμ­βά­νε­ται πάνω από ένας τηλε­φω­νι­κός αριθμός.

Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, ο αριθ­μός των προ­σώ­πων, το απόρ­ρη­το των οποί­ων αίρε­ται είναι υπερ­πολ­λα­πλά­σιος και απροσ­διό­ρι­στος, αφού μία άρση μπο­ρεί να αφο­ρά ακό­μα και ολό­κλη­ρες περιοχές.

Όλοι αυτοί οι άνθρω­ποι, μάλι­στα, δεν θα μάθουν ποτέ ότι υπήρ­ξαν στό­χοι υπο­κλο­πών και μάλι­στα αυτό πλέ­ον γίνε­ται «κανο­νι­κά και με τον νόμο», αφού με τρο­πο­λο­γία που έφε­ρε τον Μάρ­τιο του 2021 η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, καταρ­γή­θη­κε η υπο­χρέ­ω­ση ενη­μέ­ρω­σης του «στό­χου» μετά την ολο­κλή­ρω­ση της δια­δι­κα­σί­ας, εφό­σον η άρση απορ­ρή­του είχε γίνει με την επί­κλη­ση λόγων «εθνι­κής ασφαλείας».

Τρα­γι­κή ειρω­νεία: τη συγκε­κρι­μέ­νη τρο­πο­λο­γία υπερ­ψή­φι­σε και το ΠΑΣΟΚ, ο πρό­ε­δρος του οποί­ου φέρε­ται να έπε­σε και θύμα της…

Τα παρα­πά­νω, βέβαια, περ­νούν «στα ψιλά» της προ­σχη­μα­τι­κής αντι­πα­ρά­θε­σης ανά­με­σα στα αστι­κά κόμ­μα­τα, η οποία, όσον αφο­ρά το νομο­θε­τι­κό πλαί­σιο, επι­κε­ντρώ­νε­ται σχε­δόν απο­κλει­στι­κά στη μετα­φο­ρά της ΕΥΠ στην αρμο­διό­τη­τα του Πρω­θυ­πουρ­γού το καλο­καί­ρι του 2019, με τον ΣΥΡΙΖΑ να εντο­πί­ζει τη λύση σε μία ακό­μα «δια­κομ­μα­τι­κή κοι­νο­βου­λευ­τι­κή επι­τρο­πή» που θα έχει την ευθύνη…

ΥΓ1: Οι διά­φο­ροι «έκπλη­κτοι» καλό θα ήταν να εξη­γή­σουν για­τί έχουν «θάψει» εδώ και 6 χρό­νια ‑είτε ως κυβέρ­νη­ση, είτε ως αντι­πο­λί­τευ­ση- τις συνε­χείς καταγ­γε­λί­ες του ΚΚΕ για περι­στα­τι­κά συνα­κρο­ά­σε­ων στην έδρα της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του.

ΥΓ2: Αν τα παρα­πά­νω συμ­βαί­νουν νόμι­μα, μπο­ρεί κανείς να βάλει με το μυα­λό του τι «πανη­γύ­ρι» γίνε­ται παρα­σκη­νια­κά, σε συν­θή­κες, μάλι­στα, ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέ­μου στην περιο­χή και μετα­τρο­πής της χώρας σε μια απέ­ρα­ντη αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟϊ­κή βάση, στο έδα­φος της οποί­ας «σου­λα­τσά­ρουν» κάθε μέρα στρα­τεύ­μα­τα και εξο­πλι­σμοί, με ευθύ­νη όλων των κυβερνήσεων.

ΥΓ3: Το «φακέ­λω­μα» σήμε­ρα περι­λαμ­βά­νει πολ­λές περισ­σό­τε­ρες και πιο σύγ­χρο­νες μεθό­δους από την παρα­κο­λού­θη­ση μιας τηλε­φω­νι­κής συνο­μι­λί­ας και επε­κτεί­νε­ται σε όλο το φάσμα αυτού που ονο­μά­ζε­ται «προ­σω­πι­κά δεδο­μέ­να». Ο σχε­τι­κός νόμος για την «προ­στα­σία» των προ­σω­πι­κών δεδο­μέ­νων, που επί­σης αφή­νει ορθά­νοι­χτη την πόρ­τα των εξαι­ρέ­σε­ων με την απλή επί­κλη­ση «λόγων εθνι­κής ασφα­λεί­ας», ψηφί­στη­κε τον Αύγου­στο του 2019 από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και Μέρα25.

ΥΓ4: Πριν τοπο­θε­τη­θεί με τόση σιγου­ριά ο ΣΥΡΙΖΑ για το ότι «σε οποια­δή­πο­τε άλλη ευρω­παϊ­κή δημο­κρα­τι­κή χώρα» τέτοια περι­στα­τι­κά θα οδη­γού­σαν σε άμε­ση παραί­τη­ση της κυβέρ­νη­σης, ας ρωτή­σει το «προ­ο­δευ­τι­κό» πρό­τυ­πό του, την κυβέρ­νη­ση της Ισπα­νί­ας, όπου μόλις τον περα­σμέ­νο Μάιο απο­κα­λύ­φθη­κε η παρα­κο­λού­θη­ση 65 πολι­τι­κών, ακα­δη­μαϊ­κών και άλλων ατό­μων που συν­δέ­ο­νται με το κίνη­μα υπέρ της ανε­ξαρ­τη­σί­ας της Κατα­λο­νί­ας, με το ισραη­λι­νό λογι­σμι­κό Pegasus.

Πηγή: 902.gr

Αλή­θειες και ψέμα­τα για το λιμό στην Ουκρα­νία, Νίκος Μόττας