Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πολλά τα δεκανίκια

Με απώ­λειες για τα συγκυ­βερ­νώ­ντα κόμ­μα­τα φαί­νε­ται ότι ολο­κλη­ρώ­θη­κε η εκλο­γι­κή δια­δι­κα­σία στη Γερμανία.

Ο καυ­γάς για το πάπλω­μα, ανά­με­σα σε δεξιά και σοσιαλ­δη­μο­κρά­τες, έβγα­λε κερ­δι­σμέ­νους τους ακρο­δε­ξιούς, που όπως κι όλα τα άλλα αστι­κά κόμ­μα­τα μπή­καν στην ενδο­α­στι­κή αντι­πα­ρά­θε­ση εξυ­πη­ρε­τώ­ντας συμ­φέ­ρο­ντα δια­φο­ρε­τι­κής μερί­δας του κεφαλαίου.

Οι κού­φιες υπο­σχέ­σεις των σοσιαλ­δη­μο­κρα­τών πάσης φύσε­ως δεν έπια­σαν τόπο, η Μέρ­κελ βρέ­θη­κε ανά­με­σα στις συμπλη­γά­δες της εξυ­πη­ρέ­τη­σης του αιτή­μα­τος των μονο­πω­λί­ων για φθη­νά εργα­τι­κά χέρια μέσα από δια­λο­γή προ­σφύ­γων και την ακρο­δε­ξιά και οι φασί­στες έχυ­σαν το δηλη­τή­ριό τους.

To SPD μέσα από την πανω­λε­θρία μας είπε ότι περ­νά στην αντι­πο­λί­τευ­ση, αλλά το σύστη­μα έχει κι άλλου δεκα­νί­κια για την προ­ά­σπι­ση της καπι­τα­λι­στι­κής ανά­πτυ­ξης. Για την ώρα δεν έχουν φθά­σει στα επί­πε­δα της δεκα­ε­τί­ας του ’30, όταν και στή­ρι­ξαν ως μονα­δι­κό δεκα­νί­κι των μονο­πω­λί­ων τους ναζί…

Γκά­νταλφ / dialogos.com.cy

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο