ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ: Ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημ. Κουτσούμπα — Η νεολαία έχει επιλογή, να συμπορευτεί με ΚΚΕ και ΚΝΕ στον δρόμο της ανατροπής!

«Φίλες και φίλοι ‑Συντρό­φισ­σες και σύντροφοι,

Εδώ, σ’ αυτήν τη μαχη­τι­κή συγκέ­ντρω­ση τόσων νέων ανθρώ­πων, μπο­ρού­με να πού­με πως το ΚΚΕ για άλλη μία φορά στην πολύ­χρο­νη, ηρω­ι­κή Ιστο­ρία του, σε μία κρί­σι­μη για τον λαό και τη χώρα στιγ­μή, κρά­τη­σε ψηλά τη σημαία που είναι γραμ­μέ­νη με το δίκιο των λαών.

Αυτή μας η στά­ση, το να βρο­ντο­φω­νά­ζου­με δηλα­δή πως οι λαοί δεν πρέ­πει να δια­λέ­ξουν στρα­τό­πε­δο ληστών, αλλά να βρουν την ελπί­δα στην οργά­νω­ση και την πάλη για τα δικά τους συμ­φέ­ρο­ντα, είναι παρα­κα­τα­θή­κη για το λαό και τη νέα γενιά της χώρας μας.

Το κάλε­σμα για τη σημε­ρι­νή εκδή­λω­ση λέει: “Μάθε την αλή­θεια”. Και ισχύ­ει στο ακέ­ραιο. Μιας και η αλή­θεια παρα­μορ­φώ­νε­ται από τα αντί­πα­λα ιμπε­ρια­λι­στι­κά στρατόπεδα.

Στη χώρα μας, βέβαια, έχου­με το “προ­νό­μιο”, τα αστι­κά επι­τε­λεία να παρου­σιά­ζουν ως “αλή­θεια”, μόνο τα ΝΑΤΟι­κά φιρμάνια.

Μάλι­στα, διά­φο­ροι σεση­μα­σμέ­νοι στη δια­στρέ­βλω­ση των θέσε­ων του ΚΚΕ, έχουν φτά­σει στο σημείο να μας κατη­γο­ρούν — τρο­μά­ρα τους — για “κόκ­κι­νο πουτινισμό”!!!

Μα καλά, δεν είδαν τη μεγα­λειώ­δη συγκέ­ντρω­ση στη ρωσι­κή πρε­σβεία; Αλή­θεια, ποιο άλλο κόμ­μα στην Ελλά­δα κινη­το­ποι­ή­θη­κε έτσι μαζι­κά αμέ­σως έξω από τη ρώσι­κη πρεσβεία;

Δεν είδαν τις τόσες ανα­κοι­νώ­σεις κατα­δί­κης της αντι­δρα­στι­κής κυβέρ­νη­σης της Ρωσί­ας, που έφτα­σε στο σημείο να στεί­λει στρα­τεύ­μα­τα πριν από λίγους μήνες για να κατα­στεί­λει την εργα­τι­κή — λαϊ­κή εξέ­γερ­ση στο Καζακστάν;

Αλλά όχι λέει… Όλα αυτά θα ίσχυαν εάν δεν βγά­ζα­τε άχνα για τις παράλ­λη­λες ευθύ­νες των Αμε­ρι­κα­νών, του ΝΑΤΟ…

Τώρα θα φταί­με εμείς, αν τους πού­με πως τέτοια αγά­πη για τους Αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κούς δεν είχαν ούτε όσοι, σε άλλες επο­χές, περί­με­ναν με αγω­νία “τα ναυ­τά­κια τα ζου­μπουρ­λού­δι­κα” για να “κονο­μή­σουν”…

Φίλες και φίλοι, Συντρό­φισ­σες και σύντροφοι,

Πριν από 30 χρό­νια, όταν κατέ­βαι­νε η κόκ­κι­νη σημαία από το Κρεμ­λί­νο στη Μόσχα, σημα­το­δο­τώ­ντας την ανα­τρο­πή της πρώ­της προ­σπά­θειας της ανθρω­πό­τη­τας για την οικο­δό­μη­ση μιας κοι­νω­νί­ας χωρίς εκμε­τάλ­λευ­ση ανθρώ­που από άνθρω­πο, οι νικη­τές τότε, υπό­σχο­νταν έναν κόσμο ευη­με­ρί­ας και διαρ­κούς ανά­πτυ­ξης για όλους.

Έναν κόσμο στον οποίο οι αντι­πα­ρα­θέ­σεις και οι διε­νέ­ξεις θα μπο­ρούν να λύνο­νται με ειρη­νι­κό τρό­πο, με τον “δρό­μο της διπλω­μα­τί­ας και των διαπραγματεύσεων”!

Και ξέρε­τε, στο στρα­τό­πε­δο όσων πανη­γύ­ρι­ζαν τότε, ήταν μαζί τα αστι­κά κρά­τη και κόμ­μα­τα των χώρων της Δύσης, οι “παπα­γά­λοι” τους των μέσων ενη­μέ­ρω­σης, η ανερ­χό­με­νη αστι­κή τάξη της Ρωσί­ας, που πλια­τσι­κο­λο­γού­σε πάνω στην περιου­σία του λαού και φυσι­κά οι άνθρω­ποί της, όπως ο Πού­τιν, που τώρα ξαφ­νι­κά μετα­μορ­φώ­θη­κε σε δικτά­το­ρα και ανθρω­πό­μορ­φο τέρας.

Τέτοιοι τύποι ακού­γα­με ότι θα φέρουν την ελευ­θε­ρία και την ευη­με­ρία στον λαό της Ρωσί­ας, που δήθεν κατα­πιε­ζό­ταν επί Σοβιε­τι­κής Ένωσης.

Να τους χαί­ρο­νται λοι­πόν τους “απε­λευ­θε­ρω­τές” τους, είναι όλοι δικοί τους!

Και να πάψουν να τους συν­δέ­ουν με τη Σοβιε­τι­κή Ένω­ση και τους κομ­μου­νι­στές, για­τί αυτο­ε­ξευ­τε­λί­ζο­νται σε όποιον ξέρει δυο γραμ­μά­ρια Ιστο­ρία και δεν τρώ­ει κουτόχορτο…

Από τότε μέχρι σήμε­ρα, όχι μόνο ειρή­νη και ευη­με­ρία δεν είδα­με, αλλά αντί­θε­τα, είδα­με δεκά­δες πολε­μι­κές επεμ­βά­σεις από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, αλλά και από την ΕΕ, που ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΜέΡΑ25 μας λένε τόσο και­ρό ότι “κοι­μό­ταν” και επι­τέ­λους ξύπνη­σε για να εξο­πλι­στεί σαν αστα­κός και για να εκτε­λέ­σει κυρώ­σεις απέ­να­ντι στη Ρωσία.

Λες και αυτά προ­μη­νύ­ουν κάτι καλό για τους λαούς της Ευρώπης.

Έχουν μεγά­λες ευθύ­νες όσοι επί τόσα χρό­νια καλ­λιερ­γού­σαν αυτα­πά­τες για τον ρόλο της ΕΕ, που είναι δήθεν ένας “πολι­τι­κός οργα­νι­σμός”, που ασχο­λεί­ται μόνο με το να δίνει …συμ­βου­λές για να τηρού­νται κάποιοι κανό­νες για το περι­βάλ­λον, την οικο­νο­μία, τα ανθρώ­πι­να δικαιώ­μα­τα κ.λπ.

Ας πάνε να τα πουν αυτά στους λαούς της Συρί­ας, του Αφγα­νι­στάν, της Λιβύ­ης, της Κεντρο­α­φρι­κα­νι­κής Δημο­κρα­τί­ας και φυσι­κά της Σερ­βί­ας, που έχουν νιώ­σει για τα καλά στο πετσί τους τι σημαί­νει ΕΕ και ΝΑΤΟ.

Σε όλες αυτές τις επεμ­βά­σεις είχε ενερ­γή συμ­με­το­χή και η Ελλά­δα, για λογα­ρια­σμό της ελλη­νι­κής άρχου­σας τάξης της, που διεκ­δι­κού­σε μεγα­λύ­τε­ρο κομ­μά­τι από την ιμπε­ρια­λι­στι­κή λεία.

Το ίδιο κάνει και σήμε­ρα, μετα­τρέ­πο­ντας ολό­κλη­ρη τη χώρα σε ένα πολε­μι­κό ορμη­τή­ριο των αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κών, ενώ ‑όπως έγι­νε γνω­στό- ετοι­μά­ζε­ται να στεί­λει και έμψυ­χο υλι­κό, αρχι­κά στον νέο σχη­μα­τι­σμό του ΝΑΤΟ στη Βουλ­γα­ρία και μετά ποιος ξέρει πού…

Μέχρι και στη Μοζαμ­βί­κη στέλ­νουν προ­σω­πι­κό των ενό­πλων δυνά­με­ων, των εδι­κών δυνά­με­ων, για να είναι η Ελλά­δα το “καλό παι­δί” του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Σήμε­ρα, με τον πόλε­μο στην Ουκρα­νία, ο μύθος των “ειρη­νι­κών διευ­θε­τή­σε­ων” έγι­νε στά­χτη μπρο­στά στα μάτια όλης της ανθρω­πό­τη­τας. Και το ίδιο στά­χτη θα γίνουν και οι προσ­δο­κί­ες για μόνι­μη διευ­θέ­τη­ση του προ­βλή­μα­τος μέσα από κάποια συμ­φω­νία για κατά­παυ­ση του πυρός!!!

Λες και δεν υπήρ­χαν ήδη οι Συμ­φω­νί­ες του Μινσκ για την Ουκρα­νία, οι οποί­ες έγι­ναν κουρελόχαρτο.

Καμία δια­πραγ­μά­τευ­ση, καμία διπλω­μα­τι­κή κίνη­ση δεν μπο­ρεί να αναι­ρέ­σει την πραγ­μα­τι­κή αιτία του πολέ­μου: Τον ασί­γα­στο αντα­γω­νι­σμό των αστι­κών τάξε­ων για τους ενερ­γεια­κούς πόρους και δρό­μους μετα­φο­ράς, τις αγο­ρές, τις σφαί­ρες επιρ­ρο­ής και πάει λέγοντας.

Κι όλα αυτά συμ­βαί­νουν για­τί έτσι μόνο μπο­ρεί να υπάρ­ξει ο καπιταλισμός.

Είναι το απο­τέ­λε­σμα της φυσιο­λο­γι­κής λει­τουρ­γί­ας του, που βασί­ζε­ται στο κυνή­γι του μέγι­στου ποσο­στού κέρ­δους και όσοι το κρύ­βουν αυτό, είτε δεν είναι και τόσο καταρ­τι­σμέ­νοι όσο παρου­σιά­ζο­νται, είτε ηθε­λη­μέ­να εξαπατούν.

Φίλες και φίλοι, Συντρό­φισ­σες και σύντροφοι,

Μέσα στα πυκνά γεγο­νό­τα των τελευ­ταί­ων ημε­ρών, έχουν πέσει για τα καλά οι μάσκες, για τις υπο­τι­θέ­με­νες μεγά­λες δια­φο­ρές ανά­με­σα στα αστι­κά κόμματα.

Η συναί­νε­ση της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ στο ζήτη­μα της εμπλο­κής της χώρας στον πόλε­μο “βγά­ζει μάτι”.

Και η εμπλο­κή δεν είναι μόνο ή κυρί­ως τα παλιά ρωσι­κά όπλα που έστει­λε η κυβέρ­νη­ση Μητσο­τά­κη στην Ουκρα­νία του Ζελέν­σκι, για τα οποία πάλι δεν δια­φώ­νη­σε ο ΣΥΡΙΖΑ, απλά είπε “ότι θα έπρε­πε να έχει ενη­με­ρω­θεί από πριν”…

Εμπλο­κή της Ελλά­δας, είναι:

η λει­τουρ­γία των βάσε­ων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ,

η διά­θε­ση όλων των υπο­δο­μών, λιμα­νιών, αερο­δρο­μί­ων, του οδι­κού και σιδη­ρο­δρο­μι­κού δικτύ­ου για να περ­νά­νε τα ΝΑΤΟι­κά στρα­τεύ­μα­τα και

ο εξο­πλι­σμός για να πηγαί­νουν στο “θέα­τρο των επιχειρήσεων”.

Και αυτά έχουν τη σφρα­γί­δα και της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ.

Δεν ξεπλέ­νε­ται ο ΣΥΡΙΖΑ, που το πρωί λέει ότι πρέ­πει να τηρή­σου­με τις συμ­βα­τι­κές μας συμ­μα­χι­κές υπο­χρε­ώ­σεις και το από­γευ­μα τρα­γου­δά­ει αντι­πο­λε­μι­κά τρα­γού­δια, διορ­γα­νώ­νει συζη­τή­σεις για το νέο φιλει­ρη­νι­κό κίνημα.

Ούτε ξεπλέ­νο­νται όσοι χει­ρο­κρό­τη­σαν στη Βου­λή τον Ζελέν­σκι, που τελι­κά κατέ­λη­ξαν να χει­ρο­κρο­τά­νε τους ναζί του τάγ­μα­τος Αζόφ.

Οι δικαιο­λο­γί­ες ότι “δεν ήξε­ραν ότι θα γίνει έτσι”, ότι όταν συνέ­βη αυτό δεν σηκώ­θη­καν όρθιοι να χει­ρο­κρο­τή­σουν, ή κάτι τέτοια δεν τους ξεπλένουν!

Μα καλά, αλή­θεια, πόσο χαμη­λά θα φτά­σουν εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ στην προ­σπά­θειά τους και δια­πι­στευ­τή­ρια να δίνουν σε ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ και να παρου­σιά­ζο­νται ως “προ­ο­δευ­τι­κοί”;

Ο ένας μας λέει ότι αντι­στά­θη­κε στρα­βο­μου­τσου­νιά­ζο­ντας… Ο άλλος ότι δεν χει­ρο­κρό­τη­σε με θέρ­μη… Ο τρί­τος ότι ένιω­σε εσω­τε­ρι­κή ανα­στά­τω­ση και θυμό… Αλλά όλοι τους ήταν εκεί!

Έλε­ος επι­τέ­λους! Η Ιστο­ρία έγρα­ψε ότι αυτοί που παρευ­ρέ­θη­καν σε αυτό το αίσχος ήταν η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ και ένας από το ΜέΡΑ25.

Το ΚΚΕ δικαιώθηκε για τη στάση του

Είμα­στε περή­φα­νοι για­τί τα έδρα­να του ΚΚΕ στην ελλη­νι­κή Βου­λή ήταν άδεια όταν μιλού­σε ο Ζελέν­σκι και οι ναζί εγκλη­μα­τί­ες του Αζόφ.

Πάντως, πρέ­πει να παρα­δε­χτού­με ότι οι δια­φο­ρές ανά­με­σα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ είναι όντως χαοτικές!

Οι βου­λευ­τές της ΝΔ χει­ρο­κρό­τη­σαν τον Ζελέν­σκι και τη ναζι­στι­κή κου­στω­δία του όρθιοι, ενώ οι του ΣΥΡΙΖΑ καθι­στοί! Η ΝΔ στέλ­νει τις ελλη­νι­κές ένο­πλες δυνά­μεις με προ­φο­ρι­κή ΝΑΤΟι­κή εντο­λή, ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει επί­ση­μη βού­λα και υπο­γρα­φή του ΝΑΤΟ ή της ΕΕ.

Και μιας και οι δια­φο­ρές απο­δει­κνύ­ε­ται ότι δεν είναι τόσο …ανυ­πέρ­βλη­τες, όλο και φου­ντώ­νει το τελευ­ταίο διά­στη­μα η συζή­τη­ση για τις μετε­κλο­γι­κές συνερ­γα­σί­ες, με τις δια­τυ­πώ­σεις να μην είναι πια τόσο από­λυ­τες και να μένουν διά­φο­ρα σενά­ρια ανοικτά.

Μέσα στους καπνούς του πολέ­μου, καί­γε­ται και το ψέμα, πως δήθεν οι καπι­τα­λι­στές νοιά­ζο­νται για το περι­βάλ­λον, ανα­δει­κνύ­ο­ντας τις δια­χρο­νι­κές ευθύ­νες όλων των κυβερ­νή­σε­ων για την περι­βαλ­λο­ντι­κή υπο­βάθ­μι­ση και την ενερ­γεια­κή φτώ­χεια που βιώ­νει ο λαός.

Μέχρι πριν από κάποιους μήνες, όποιος τολ­μού­σε να κρι­τι­κά­ρει τη στρα­τη­γι­κή της απο­λι­γνι­το­ποί­η­σης και της πρά­σι­νης μετά­βα­σης, το “Green New Deal” της ΕΕ και των ΗΠΑ, χαρα­κτη­ρι­ζό­ταν από ανάλ­γη­τος απέ­να­ντι στα περι­βαλ­λο­ντι­κά προ­βλή­μα­τα, μέχρι ψεκα­σμέ­νος αρνη­τής της κλι­μα­τι­κής αλλαγής!

Αυτά έλε­γαν και για το ΚΚΕ, που ανα­δεί­κνυε και ανα­δει­κνύ­ει την ανά­γκη σχε­δια­σμέ­νης και ισόρ­ρο­πης αξιο­ποί­η­σης όλων των μεθό­δων παρα­γω­γής Ενέρ­γειας, η οποία παράλ­λη­λα πρέ­πει να πάψει να απο­τε­λεί εμπόρευμα.

Προ­σπα­θούν να μας πεί­σουν ότι όλη η ευαι­σθη­σία της ανθρω­πό­τη­τας, του κόσμου όλου, είχε μαζευ­τεί στους γρα­φειο­κρά­τες και τους “λομπί­στες” των Βρυ­ξελ­λών, στον Μπάι­ντεν και στα κορά­κια των ΑΠΕ.

Αυτοί, μαζί με κάποιες άλλες εται­ρεί­ες που έχουν ρυπά­νει το περι­βάλ­λον πιο πολύ απ’ ό,τι θα προ­λά­βου­με να το ρυπά­νου­με εμείς με τα πλα­στι­κά μας καλα­μά­κια ακό­μα κι αν ζήσου­με 100 ζωές, είχαν δει ξαφ­νι­κά το φως το αλη­θι­νό και ζητού­σαν να τους εμπι­στευ­τούν οι λαοί για να λύσουν το πρόβλημα!

Το μόνο που έπρε­πε να γίνει, έλε­γαν όλοι αυτοί ‑και με μια φωνή η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ και το ΜέΡΑ­25- ήταν να εγκα­τα­λει­φθεί ο λιγνί­της, ένα στρα­τη­γι­κό, φθη­νό, καύ­σι­μο ηλε­κτρο­πα­ρα­γω­γής που δια­θέ­τει σε αφθο­νία η χώρα μας και να επι­δο­τη­θούν με δισε­κα­τομ­μύ­ρια τα κορά­κια των ΑΠΕ, οι αυτο­κι­νη­το­βιο­μη­χα­νί­ες της ηλε­κτρο­κί­νη­σης και άλλοι.

Έκα­ναν, μάλι­στα, τον λιγνί­τη πανά­κρι­βο με τεχνη­τό τρό­πο, με τους περι­βό­η­τους φόρους ρύπων.

Έφτια­ξαν μάλι­στα και ειδι­κό χρη­μα­τι­στή­ριο σε επί­πε­δο ΕΕ, για να κερ­δο­σκο­πούν με τα δικαιώ­μα­τα εκπο­μπής, μάλ­λον από την πολ­λή ευαι­σθη­σία τους, και επέ­λε­ξαν το φυσι­κό αέριο ως μετα­βα­τι­κό καύ­σι­μο για όσο δεν επαρ­κούν ακό­μα οι ΑΠΕ.

Το ΚΚΕ από τότε εξη­γού­σε, απο­κά­λυ­πτε ότι όλα αυτά καμία σχέ­ση με το περι­βάλ­λον δεν έχουν, αλλά είναι ο τρό­πος που βρή­καν για να απα­ξιώ­σουν επεν­δυ­μέ­νο κεφά­λαιο και υπο­δο­μές και να δώσουν κερ­δο­φό­ρα διέ­ξο­δο σε άλλα, μεγά­λα κεφά­λαια που έχουν συσσωρεύσει.

Και τώρα που η τιμή του φυσι­κού αερί­ου έφτα­σε στον θεό, συμπα­ρα­σύ­ρο­ντας την τιμή του ηλε­κτρι­κού ρεύ­μα­τος, ξαφ­νι­κά θυμή­θη­καν τον λιγνίτη…

Άλλοι μιλά­νε για τα “πρά­σι­να πυρη­νι­κά”, αλλά ταυ­τό­χρο­να επι­τα­χύ­νουν στην ίδια κατεύ­θυν­ση: Την απε­λευ­θέ­ρω­ση της Ενέρ­γειας και την απε­λευ­θέ­ρω­ση της “πρά­σι­νης μετά­βα­σης”, που μας έφε­ραν εδώ.

Την ώρα, μάλι­στα, που ο λαός και η νεο­λαία παθαί­νουν “εγκε­φα­λι­κά” από τους λογα­ρια­σμούς του ρεύ­μα­τος και τις μεγά­λες αυξή­σεις στα καύ­σι­μα, ακού­με ξανά πως υπάρ­χουν χρή­μα­τα για πολε­μι­κούς εξο­πλι­σμούς, που δεν έχουν καμία σχέ­ση με την άμυ­να της χώρας.

Ακού­με πως υπάρ­χουν “δημο­σιο­νο­μι­κά περι­θώ­ρια”, για να δίνο­νται δισε­κα­τομ­μύ­ρια στις μεγά­λες επι­χει­ρή­σεις, αλλά για τις ανά­γκες του λαού και της νεο­λαί­ας, σύμ­φω­να με την κυβέρ­νη­ση, οι “αντο­χές της οικο­νο­μί­ας”, επι­τρέ­πουν ένα μπι­τό­νι βεν­ζί­νη το τρίμηνο!

Φίλες και φίλοι, Συντρό­φισ­σες και σύντροφοι,

Εδώ, από το Πολυ­τε­χνείο, θέλου­με να δώσου­με και μια ακό­μα απά­ντη­ση στο και­νού­ριο παρα­μύ­θι της κυβέρ­νη­σης πως με τον νέο νόμο — πλαί­σιο “όλα αλλά­ζουν” δήθεν, στα Πανεπιστήμια.

Μια ματιά, όμως, στις βασι­κές δια­τά­ξεις του νόμου, μας φανε­ρώ­νει ότι …“όλα τα ίδια μένουν” και μάλι­στα γίνο­νται χει­ρό­τε­ρα για τους φοιτητές!

Για­τί όλα αυτά τα χρό­νια, με τους νόμους όλων των προη­γού­με­νων κυβερ­νή­σε­ων του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, έχει δια­μορ­φω­θεί ένα πλαί­σιο που υπη­ρε­τεί την επι­χει­ρη­μα­τι­κή δρά­ση στα ΑΕΙ.

Αυτό το πλαί­σιο εμπλου­τί­ζει η ΝΔ, προ­σθέ­το­ντας νέες πινε­λιές σε ένα Πανε­πι­στή­μιο “πολ­λα­πλών χρή­σε­ων”, που αφή­νει στο περι­θώ­ριο την ανά­γκη για ολο­κλη­ρω­μέ­νη επι­στη­μο­νι­κή γνώ­ση και ειδί­κευ­ση των φοιτητών.

Κι έχουν το θρά­σος να λένε πως είναι και υπέρ­μα­χοι του σύγ­χρο­νου πανεπιστημίου!

Για ποιο πανε­πι­στή­μιο όμως αλή­θεια μιλάνε;

Μιλά­νε για ένα πανε­πι­στή­μιο που λει­τουρ­γεί ως κέντρο spinoff εται­ρειών, τζο­γά­ρο­ντας τα λεφτά του ελλη­νι­κού λαού όντως σε και­νο­τό­μες ιδέ­ες, για να τις εκμε­ταλ­λεύ­ο­νται, όμως, τελι­κά, τζά­μπα οι ιδιώ­τες επιχειρηματίες.

Μιλά­νε για ένα πανε­πι­στή­μιο που μοιά­ζει με μεγά­λο ιδιω­τι­κό ΙΕΚ, που που­λά­ει γνώ­ση — κον­σέρ­βα με πανά­κρι­βα δίδακτρα.

Ένα πανε­πι­στή­μιο που θα είναι και γρα­φείο realestate, που νοι­κιά­ζει την περιου­σία του, αντί να την αξιο­ποιεί για τη διδα­σκα­λία ή τη στέ­γα­ση των φοιτητών!

Αλλά και ένα πανε­πι­στή­μιο που θα θυμί­ζει περισ­σό­τε­ρο του­ρι­στι­κό γρα­φείο που προ­σελ­κύ­ει αλλο­δα­πούς φοι­τη­τές, προ­σφέ­ρο­ντας “λίγο κρα­σί, λίγο θάλασ­σα…” και ένα πτυ­χίο με δίδα­κτρα ακρι­βο­πλη­ρω­μέ­να έως και 70.000 ευρώ!

Ένα super market γνώ­σης, όπου ο κάθε φοι­τη­τής θα επι­λέ­γει μαθή­μα­τα και θα παίρ­νει ένα είδος υπο­τί­θε­ται πτυ­χί­ου, χωρίς δικαί­ω­μα στην άσκη­ση του επαγ­γέλ­μα­τος, με τον ίδιο να ανα­λαμ­βά­νει την ευθύ­νη της τυχόν ανερ­γί­ας του, όταν βγει στην εργα­σια­κή ζούγκλα.

Ένα τέτοιο πανε­πι­στή­μιο χρειά­ζε­ται και τον manager για να διευ­θύ­νει την επι­χει­ρη­μα­τι­κή του δρα­στη­ριό­τη­τα και την πανε­πι­στη­μια­κή αστυ­νο­μία για να το προ­στα­τεύ­ει από κάθε φωνή διεκδίκησης.

Σε ένα τέτοιο πανε­πι­στή­μιο ό,τι δεν είναι κερ­δο­φό­ρο για τους ομί­λους, πετιέ­ται στο καλά­θι των αχρήστων!

Για ακό­μη μια φορά, δεκά­δες τμή­μα­τα βρί­σκο­νται στη μαύ­ρη λίστα του υπουρ­γεί­ου για κλεί­σι­μο, με τους φοι­τη­τές να πλη­ρώ­νουν το μάρμαρο.

Δεκά­δες τμή­μα­τα κιν­δυ­νεύ­ουν να μετα­τρα­πούν σε 3ετή “ΤΕΙ”, δημιουρ­γώ­ντας άλλη μια κατη­γο­ρία πτυ­χί­ων και απο­φοί­των, χωρίς δικαιώ­μα­τα, αντί­στοι­χη με τα διε­τή προ­γράμ­μα­τα κατάρ­τι­σης που ήθε­λε να ιδρύ­σει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Κι αν κάποιος βια­στεί να σκε­φτεί ότι η κυβέρ­νη­ση “νοι­κο­κυ­ρεύ­ει τα ΑΕΙ”, ας ρίξει μια ματιά στα τμή­μα­τα “Φραν­κεν­στάιν” που ίδρυ­σε ο ΣΥΡΙΖΑ και δια­τη­ρεί η ΝΔ, στα οποία συγ­χω­νεύ­τη­καν μέχρι και η Αισθη­τι­κή με την Ακτινολογία!

Αλή­θεια, με βάση ποιο “αντι­κει­με­νι­κό” κρι­τή­ριο, τμή­μα­τα μετα­κι­νού­νται από τη Θεσ­σα­λο­νί­κη στις Σέρ­ρες, ξεσπι­τώ­νο­ντας εκα­το­ντά­δες φοιτητές;

Με ποια “αξιο­λό­γη­ση” η ΑΣΠΑΙΤΕ παρα­μέ­νει το μονα­δι­κό ίδρυ­μα που δεν έχει εντα­χθεί στον πανε­πι­στη­μια­κό τομέα και κιν­δυ­νεύ­ει με συγ­χώ­νευ­ση όλων των τμη­μά­των της σε ένα;

Αλή­θεια, πού ακού­στη­κε οι φοι­τη­τές του Τμή­μα­τος Ναυ­τι­λια­κών Σπου­δών του Πανε­πι­στη­μί­ου Πει­ραιά να κάνουν μάθη­μα στις εγκα­τα­στά­σεις του ΣΕΦ; Και να δια­κό­πτουν τα μαθή­μα­τά τους σε κάθε αγώ­να; Ή να επι­στρέ­φουν στην τηλεκ­παί­δευ­ση, για­τί στο ΣΕΦ διορ­γα­νώ­νε­ται έκθε­ση επίπλου;

Από πού κι ως πού κάθε τυχάρ­πα­στος manager ή “σύμ­βου­λος επι­χει­ρή­σε­ων”, θα γίνει και καθη­γη­τής που θα διδά­σκει σε μετα­πτυ­χια­κά; Έτσι θα αντι­με­τω­πι­στεί το “braindrain”; Αυτό επι­τάσ­σει η εξέ­λι­ξη της επι­στή­μης; Την επι­στρο­φή σε κομπο­γιαν­νί­τες που που­λά­νε καπι­τα­λι­στι­κά μαν­τζού­νια σαν φάρ­μα­κο διά πάσαν νόσον;

Πώς γίνε­ται να υπάρ­ξει διε­πι­στη­μο­νι­κό­τη­τα, αν πρώ­τα δεν υπάρ­χει επι­στη­μο­νι­κό­τη­τα; Δηλα­δή, ολο­κλη­ρω­μέ­νη γνώ­ση του επι­στη­μο­νι­κού αντι­κει­μέ­νου, ικα­νό­τη­τα εμβά­θυν­σης σε αυτό και όχι τυχαία επι­λο­γή δεξιοτήτων;

Δεν περι­μέ­νου­με φυσι­κά να απα­ντή­σει η κυβέρ­νη­ση και το υπουρ­γείο Παι­δεί­ας. Δεν έχου­με για αυτούς την παρα­μι­κρή αυταπάτη.

Απά­ντη­ση, όμως, πρέ­πει και μπο­ρεί να δώσει το φοι­τη­τι­κό κίνη­μα, στέλ­νο­ντας στα σκου­πί­δια και τον νέο νόμο υπο­βάθ­μι­σης των σπουδών.

Όπως πάγω­σε την είσο­δο της πανε­πι­στη­μια­κής αστυ­νο­μί­ας και την εφαρ­μο­γή του νόμου Κερα­μέ­ως — Χρυ­σο­χο­ΐ­δη, όπως έβα­λε εμπό­δια στην επι­χει­ρη­μα­τι­κή λει­τουρ­γία των ΑΕΙ, όπως κατά­φε­ρε να αφή­σει στα χαρ­τιά, μια σει­ρά δια­τά­ξεις των προη­γού­με­νων νόμων, τις οποί­ες τώρα επα­να­φέ­ρει η κυβέρ­νη­ση σε νέο περιτύλιγμα.

Απέ­να­ντι, λοι­πόν, στις δια­κη­ρύ­ξεις του υπουρ­γεί­ου Παι­δεί­ας για το νέο νόμο — πλαί­σιο, απα­ντά­με με όρους κινή­μα­τος, πάνω στο στέ­ρεο βάθρο που μας δίνει η πρό­τα­ση του ΚΚΕ, για το πανε­πι­στή­μιο των σύγ­χρο­νων ανα­γκών και δυνα­το­τή­των της επο­χής μας.

- Είναι η μόνη πρό­τα­ση που απο­δει­κνύ­ει ότι οι αξιο­πρε­πείς συν­θή­κες φοί­τη­σης, εργα­σί­ας και ζωής δεν είναι πολυ­τέ­λεια, αλλά ανα­γκαιό­τη­τα της εποχής.

- Είναι η μόνη πρό­τα­ση που αντι­πα­ρα­τί­θε­ται με το σύνο­λο της στρα­τη­γι­κής του επι­χει­ρη­μα­τι­κού πανε­πι­στη­μί­ου και όχι μόνο σε δευ­τε­ρεύ­ου­σες πλευ­ρές της.

- Είναι η μόνη πρό­τα­ση που υπε­ρα­σπί­ζε­ται τον επι­στη­μο­νι­κό χαρα­κτή­ρα προ­γραμ­μά­των σπου­δών και τη σύν­δε­σή τους με πλή­ρη εργα­σια­κά δικαιώ­μα­τα των αποφοίτων.

Η πρόταση του ΚΚΕ για το Πανεπιστήμιο μπορεί να δώσει πνοή, δυναμική και αντοχή στους καθημερινούς αγώνες.

Ανοί­γο­ντας τον δρό­μο για να μπο­ρεί η επι­στή­μη να παί­ξει τον πραγ­μα­τι­κό ρόλο της, να μπο­ρεί το Πανε­πι­στή­μιο να συμ­βα­δί­ζει με τις δυνα­τό­τη­τες της επο­χής μας.

Φίλες και φίλοι, Συντρό­φισ­σες και σύντροφοι,

Σε λίγες βδο­μά­δες, στις 18 του Μάη, θα γίνουν οι φοι­τη­τι­κές εκλογές.

Έχουν μιλή­σει μέχρι τώρα πολ­λοί στο όνο­μα των φοι­τη­τών. Τώρα, είναι η ώρα να μιλή­σε­τε εσείς!

Στις φοι­τη­τι­κές εκλο­γές οι φοι­τη­τές έχε­τε μια ευκαι­ρία! Η φωνή της διεκ­δί­κη­σης και του αγώ­να να ακου­στεί πιο δυνατά!

Να τιμω­ρή­σε­τε την πολι­τι­κή της κυβέρ­νη­σης, να δυνα­μώ­σε­τε τη συλ­λο­γι­κή διεκ­δί­κη­ση για τα δικαιώ­μα­τά σας, που τα στε­ρούν όλες οι μέχρι σήμε­ρα κυβερ­νή­σεις και η ΕΕ με τις οδη­γί­ες της.

Αυτή η φωνή, που προ­σπά­θη­σαν να τη φιμώ­σουν μέσα στην καρα­ντί­να, να την κατα­στεί­λουν, όταν δια­δή­λω­νε για “να γίνε­τε φοι­τη­τές ξανά”, να την ενο­χο­ποι­ή­σουν για τη δια­σπο­ρά του ιού…

Αυτήν τη φωνή προ­σπά­θη­σαν διά­φο­ροι να τη συμ­βου­λέ­ψουν να σιγή­σει και να “λογα­ρια­στεί μετά”, περι­μέ­νο­ντας δήθεν σωτή­ρες τύπου ΣΥΡΙΖΑ…

Προ­σπά­θη­σαν να τη συκο­φα­ντή­σουν όταν πάλευε ενά­ντια στον πόλε­μο και την εμπλο­κή της Ελλάδας…

Ήρθε, όμως η ώρα να ακου­στεί αυτή η φωνή δυνα­τά, καθα­ρά, μαχη­τι­κά: Με την ενί­σχυ­ση της “Παν­σπου­δα­στι­κής”.

Αυτό φοβού­νται, γι’ αυτό έχουν αμο­λή­σει τη ΔΑΠ να δια­στρε­βλώ­νει τις θέσεις και τη δρά­ση όσων αγωνίζονται!

Γι’ αυτό βάζουν εμπό­δια ακό­μα και στην ίδια τη διε­ξα­γω­γή των φοι­τη­τι­κών εκλο­γών. Για να απο­φύ­γουν να εκφρα­στεί το κύμα της δυσα­ρέ­σκειας και της οργής που νιώ­θει η πλειο­ψη­φία των φοι­τη­τών, απέ­να­ντι σε μια πολι­τι­κή που θέλει την Παι­δεία — εμπό­ρευ­μα, τα πτυ­χία χωρίς αντί­κρι­σμα και τους φοι­τη­τές πελάτες.

Λογα­ριά­ζουν όμως χωρίς τον ξενοδόχο!

Ήδη οι φοι­τη­τές του Διε­θνούς Πανε­πι­στή­μιου Ελλά­δας, του ΔΙΠΑΕ, μίλη­σαν κι έσπα­σαν το από­στη­μα της βίας και νοθεί­ας που είχε επι­βλη­θεί για δεκα­ε­τί­ες στο πρώ­ην ΤΕΙ Θεσσαλονίκης!

Χιλιά­δες φοι­τη­τές σε όλη τη χώρα ιδρύ­ουν νέους συλ­λό­γους στα τμή­μα­τα που φτιά­χτη­καν πριν από λίγα χρό­νια, δίνο­ντας νέα πνοή και δυνα­μι­κή στο φοι­τη­τι­κό κίνημα!

Αυτές οι ελπι­δο­φό­ρες διερ­γα­σί­ες πρέ­πει να εκφρα­στούν και στην κάλπη.

Έτσι θα απο­κτή­σουν ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρη δυνα­μι­κή, αντο­χή, αλλά και πανελ­λα­δι­κή έκφρα­ση, αν με τις φοι­τη­τι­κές εκλο­γές προ­κύ­ψει ένας καλύ­τε­ρος συσχε­τι­σμός στα όργα­να πάλης των φοιτητών.

Κι αυτό μπο­ρεί να γίνει, ενι­σχύ­ο­ντας τη μόνη δύνα­μη που μπο­ρεί επί της ουσί­ας να αντι­πα­λέ­ψει τη βάρ­βα­ρη κυβερ­νη­τι­κή πολιτική.

Για­τί, το κύριο ζήτη­μα είναι ποια δύνα­μη μπο­ρεί να οργα­νώ­σει τον αγώ­να, να συσπει­ρώ­σει ευρύ­τε­ρες δυνά­μεις, να δια­μορ­φώ­νει προ­ϋ­πο­θέ­σεις για να δυνα­μώ­νει το κίνη­μα και σε ποια κατεύ­θυν­ση να κινηθεί.

- Αυτή η δύνα­μη δεν μπο­ρεί να είναι προ­φα­νώς η κυβερ­νη­τι­κή παρά­τα­ξη. Ομο­λό­γη­σαν, πως η ενί­σχυ­σή της θα είναι η μονα­δι­κή προ­ϋ­πό­θε­ση για να εφαρ­μο­στούν οι μεταρ­ρυθ­μί­σεις της κυβέρ­νη­σης μέσα στα πανε­πι­στή­μια. Με τους γνω­στούς τρό­πους που μας έχουν συνη­θί­σει όλα αυτά τα χρόνια.

Οι φοι­τη­τές και οι φοι­τή­τριες όμως τους λένε: Με αυτό το πλευ­ρό να κοιμούνται!

- Αυτές οι δυνά­μεις, επί­σης, δεν μπο­ρεί να είναι ούτε οι εκφρα­στές της αμαρ­τω­λής σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας μέσα στα πανε­πι­στή­μια. Αφού, έχουν δώσει εξε­τά­σεις στην εξα­πά­τη­ση, “συγ­χω­ρο­χάρ­τι” σε όποια αντι­δρα­στι­κή πολι­τι­κή έχει εφαρ­μο­στεί στα πανε­πι­στή­μια τα τελευ­ταία χρόνια.

- Ούτε όμως και αυτήν τη δύνα­μη μπο­ρούν να απο­τε­λέ­σουν οι διά­φο­ρες ομά­δες, που κάθε χρό­νο αλλά­ζουν όνο­μα, με τις γνω­στές και επα­να­λαμ­βα­νό­με­νες πότε συγκολ­λή­σεις τους και πότε δια­σπά­σεις τους κατά το δοκούν, και μονί­μως ενω­μέ­νοι μόνο στα ψεύ­τι­κα τα λόγια τα μεγά­λα που δια­χρο­νι­κά έχουν οδη­γή­σει το κίνη­μα στην απο­γο­ή­τευ­ση και την ενσω­μά­τω­ση: Παλιό­τε­ρα στην αγκα­λιά του ΠΑΣΟΚ και τώρα του ΣΥΡΙΖΑ.

Σήμε­ρα με την ΚΝΕ συμπο­ρεύ­ο­νται χιλιά­δες προ­ο­δευ­τι­κοί, αγω­νι­στές φοι­τη­τές που θέλουν να σπου­δά­σουν δωρε­άν, να γνω­ρί­σουν ολο­κλη­ρω­μέ­να την επι­στή­μη τους, να εργα­στούν με δικαιώ­μα­τα, που βλέ­πουν πως υπάρ­χει διέ­ξο­δος στη διεκ­δί­κη­ση και στον αγώ­να, στην ενό­τη­τα όλων όσοι έχουν κοι­νό συμ­φέ­ρον να ανα­τρέ­ψουν την αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή και να παλέ­ψουν για ένα Πανε­πι­στή­μιο της γνώ­σης, της δημιουρ­γί­ας, της ακα­δη­μαϊ­κής ελευ­θε­ρί­ας, των κοι­νω­νι­κών αναγκών.

Φίλες και φίλοι, Συντρό­φισ­σες και σύντροφοι,

Ιδιαί­τε­ρα σε μια περί­ο­δο που ο ζόφος του συστή­μα­τος μοιά­ζει να έχει κατα­κλύ­σει τα πάντα, είναι εύλο­γο η ανη­συ­χία και η οργή για αυτόν τον κόσμο των “τερά­των”, να συνυ­πάρ­χει με τον ειλι­κρι­νή προ­βλη­μα­τι­σμό που ακού­με από πολ­λούς νέους και νέες: “Μπο­ρού­με άρα­γε να κάνου­με κάτι εμείς απέ­να­ντι σε όλα αυτά”;

Απα­ντά­με και εμείς ειλι­κρι­νά: Ναι, το κίνη­μα σήμε­ρα δεν είναι ακό­μα σε θέση, ούτε και έχει την ευκαι­ρία αυτήν τη στιγ­μή να απει­λή­σει άμε­σα την εξου­σία των εκμεταλλευτών.

Αυτό, όμως, δεν σημαί­νει ότι δεν το υπο­λο­γί­ζουν, ότι δεν το αφου­γκρά­ζο­νται, ότι δεν μετρά­νε τις δια­θέ­σεις μας, ότι δεν μας φοβού­νται σε τελι­κή ανάλυση.

Και ο πόλε­μος που γίνε­ται στη “γει­το­νιά” μας, ήρθε να το δεί­ξει αυτό, σε έναν μικρό μόνο βαθ­μό, σε σχέ­ση με το τι θα δού­με από δαύ­τους σε άλλες καταστάσεις.

Αλή­θεια, αν δεν μας υπο­λο­γί­ζουν, τότε για­τί όλο αυτό το μένος για τις κινη­το­ποι­ή­σεις ενά­ντια στην εμπλο­κή της χώρας στον πόλεμο;

Για­τί όλη αυτή η συκο­φά­ντη­ση, η διαστρέβλωση;

Για­τί δεν μπο­ρούν να δεχτούν ούτε καν τη δια­φο­ρε­τι­κή άπο­ψη που δια­τυ­πώ­νε­ται από πολ­λούς καλλιτέχνες;

Για­τί το κρά­τος, που απο­δει­κνύ­ε­ται ανί­κα­νο να προ­στα­τεύ­σει έγκαι­ρα έναν δρό­μο για να μην εγκλω­βι­στούν οδη­γοί, στέλ­νει σε χρό­νο dt τις δυνά­μεις κατα­στο­λής να ξυλο­φορ­τώ­σουν και να συλ­λά­βουν δια­δη­λω­τές που ζητούν να μην περ­νά­νε τα ΝΑΤΟι­κά στρα­τεύ­μα­τα και όπλα μέσα από τη χώρα μας;

Για­τί όλος αυτός ο εμε­τι­κός αντικομμουνισμός;

Πολύ απλά. Είναι για­τί ξέρουν ότι ο εργα­ζό­με­νος λαός είναι αυτός που έχει τη δύνα­μη, όταν το απο­φα­σί­σει και δια­μορ­φω­θούν οι κατάλ­λη­λες προ­ϋ­πο­θέ­σεις, να στα­μα­τή­σει και να αχρη­στεύ­σει ολό­κλη­ρες πολε­μι­κές μηχανές.

Να τσα­κί­σει μηχα­νι­σμούς που σήμε­ρα φαντά­ζουν πανί­σχυ­ροι, να τα φέρει όλα πάνω — κάτω, να κάνει ριζι­κές αλλαγές.

Αυτό που μπο­ρού­με να κάνου­με, λοι­πόν, είναι να βρε­θού­με στη σωστή πλευ­ρά της Ιστορίας.

Και αυτή είναι μια επι­λο­γή που το ΚΚΕ και η ΚΝΕ την κάνει καθημερινά.

Και ναι! Είμα­στε περή­φα­νοι για αυτό.

Όχι από κομπα­σμό, αλλά για­τί κάθε μέρα, κάθε ώρα, σε σύγκρου­ση με τα συμ­φέ­ρο­ντα των εκμε­ταλ­λευ­τών, προ­σπα­θού­με να ανοί­γου­με ένα “παρά­θυ­ρο” αισιο­δο­ξί­ας, να πλη­θαί­νουν οι στιγ­μές που κάνουν τον λαό να χαμο­γε­λά­ει, απο­κτώ­ντας εμπι­στο­σύ­νη στη δύνα­μή του.

Αλή­θεια, πότε δόθη­κε η μάχη ενά­ντια στην εμπλο­κή της χώρας στον πόλε­μο που είναι και η πραγ­μα­τι­κή αλλη­λεγ­γύη στον λαό της Ουκρανίας;

Μήπως δόθη­κε όταν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ συνα­ντιό­ντου­σαν με την υφυ­πουρ­γό Εξω­τε­ρι­κών των ΗΠΑ Νού­λαντ — ξέρε­τε ποια… αυτή που σε ένα ηχη­τι­κό που κυκλο­φο­ρεί στο δια­δί­κτυο και το έβα­λε πρό­σφα­τα και η ΚΝΕ σ’ ένα βίντεό της, στό­λι­σε με διά­φο­ρα κοσμη­τι­κά επί­θε­τα τις “αξί­ες της ΕΕ” το 2014, για να δώσουν τα δια­πι­στευ­τή­ριά τους στους μακελάρηδες;

Ή δίνε­ται στην πρά­ξη, όταν σε σιδη­ρο­δρο­μι­κές γραμ­μές, σε λιμά­νια και όπου αλλού βρί­σκου­με ΝΑΤΟι­κούς μακε­λά­ρη­δες, γίνε­ται προ­σπά­θεια αντί­στα­σης, για να τους βάλου­με εμπόδια;

Πότε κέρ­δι­σαν έστω και μια “ανά­σα” οι εργαζόμενοι;

Πότε καθυ­στέ­ρη­σαν την εφαρ­μο­γή αντι­λαϊ­κών νόμων οι μαθη­τές και οι φοιτητές;

Όταν περί­με­ναν πως μια επό­με­νη κυβέρ­νη­ση θα τους λύσει τα προβλήματα;

Ή όταν οι οικο­δό­μοι νέκρω­σαν τα γιαπιά,

Οι ναυ­τερ­γά­τες βρέ­θη­καν στις μπου­κα­πόρ­τες των πλοίων,

Οι λιμε­νερ­γά­τες στα­μά­τη­σαν τις γερανογέφυρες,

Οι δια­νο­μείς “κοκ­κί­νι­σαν” με τα μηχα­νά­κια τους τούς δρόμους,

Οι μαθη­τές ομόρ­φυ­ναν με τη μαχη­τι­κό­τη­τα και τον ενθου­σια­σμό τους τούς πρώ­τες αγώ­νες στην αρχή της παν­δη­μί­ας και

Οι φοι­τη­τές αντι­με­τώ­πι­σαν την κατα­στο­λή και τα σχέ­δια για περαι­τέ­ρω υπο­βάθ­μι­ση των σπου­δών τους;

Πότε πραγ­μα­τι­κά η νέα γενιά έσφι­ξε τη γρο­θιά από ικανοποίηση;

Όταν όλες οι αστι­κές δυνά­μεις καλού­σαν σε “υπο­μο­νή και κοι­νω­νι­κή συνο­χή” την περί­ο­δο της παν­δη­μί­ας; Ή όταν είδαν τα γαρί­φα­λα υψω­μέ­να στην εμβλη­μα­τι­κή Πρω­το­μα­γιά­τι­κη συγκέντρωση;

Πότε είδα­με τη δύνα­μη να βγαί­νει από τις γροθιές;

Όταν όλοι καλ­λιερ­γού­σαν τον φόβο και τον νοση­ρό ατο­μι­σμό στο ξεκί­νη­μα της καρα­ντί­νας, ή όταν στην πρώ­τη κινη­το­ποί­η­ση στην Ευρώ­πη, οι για­τροί μας ζητού­σαν τα ιατρι­κά τους όπλα να πολεμήσουν;

Πότε έσπα­σε ο αυταρ­χι­σμός της κυβέρνησης;

Όταν στε­λέ­χη του ΣΥΡΙΖΑ καλού­σαν τον λαό να πει­θαρ­χή­σει στις κυβερ­νη­τι­κές απα­γο­ρεύ­σεις ή όταν στην κινη­το­ποί­η­ση για την εξέ­γερ­ση του Πολυ­τε­χνεί­ου τα συν­θή­μα­τα δεν σίγη­σαν, καθώς οι αύρες κυνη­γού­σαν τους διαδηλωτές;

Πότε, αλή­θεια, ο εργα­ζό­με­νος άνθρω­πος αισθάν­θη­κε περή­φα­νος για τον μόχθο του και δυνα­τός για να διεκ­δι­κή­σει ό,τι του αξίζει;

Όταν τα αστι­κά κόμ­μα­τα του λένε να περι­μέ­νει μπας και δει άσπρη μέρα από τα δισε­κα­τομ­μύ­ρια που θα μπου­κω­θούν οι μεγά­λοι όμι­λοι από το Ταμείο Ανά­καμ­ψης ή όταν οι εργά­τες της ΛΑΡΚΟ απο­δί­δο­ντας τιμή στα νεκρά και ζωντα­νά παλι­κά­ρια της τάξης τους, εδώ και 26 μήνες, στέ­κο­νται όρθιοι, ενω­μέ­νοι και δυνατοί;

Πότε η οργή έγι­νε ελπί­δα την περί­ο­δο των μεγά­λων πυρ­κα­γιών; Όταν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ σκύ­λευαν για το επί ποιας κυβέρ­νη­σης έγι­ναν οι περισ­σό­τε­ρες κατα­στρο­φές, ή όταν το ΚΚΕ κάλε­σε σε δρά­ση με το σύν­θη­μα “Μόνο ο λαός μπο­ρεί να σώσει τον λαό”;

Ναι, αυτοί είμαστε!
Αυτό είναι το ΚΚΕ και η ΚΝΕ.
Πάντα στη σωστή πλευρά της Ιστορίας!

Η νεολαία έχει επιλογή!
Να συμπορευτεί με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ σε κάθε χώρο,
να βαδίσει τον δρόμο της ανατροπής!

“Μόνοι τους και όλοι μας”, όπως λέει και το σύν­θη­μα της “Παν­σπου­δα­στι­κής”!

Στις 18 Μάη να γεμί­σουν οι κάλ­πες των φοι­τη­τι­κών εκλο­γών με τα ψηφο­δέλ­τια της νίκης και του αγώνα!

Ζήτω η ΚΝΕ! “Παν­σπου­δα­στι­κή” πρώ­τη δύνα­μη!”