Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΠΟΥ: Ένα στα τέσσερα νοσοκομεία παγκοσμίως δεν διαθέτει τρεχούμενο νερό

Ένα στα τέσ­σε­ρα νοσο­κο­μεία στο κόσμο δεν δια­θέ­τουν τρε­χού­με­νο νερό και βασι­κές υπη­ρε­σί­ες υγιει­νής και απο­λύ­μαν­σης, εκθέ­το­ντας το ιατρο­νο­ση­λευ­τι­κό προ­σω­πι­κό και τους ασθε­νείς σε αυξη­μέ­νο κίν­δυ­νο μόλυν­σης από κορο­νο­ϊό, προει­δο­ποί­η­σε σήμε­ρα ο Παγκό­σμιος Οργα­νι­σμός Υγείας.

Περί­που 1,8 δισε­κα­τομ­μύ­ριο άνθρω­ποι επι­σκέ­πτο­νται ή εργά­ζο­νται σε ένα νοσο­κο­μείο που δεν δια­θέ­τει τρε­χού­με­νο νερό ή σύστη­μα απο­χέ­τευ­σης, επε­σή­μα­ναν ο ΠΟΥ και η Unicef σε κοι­νή τους έκθε­ση, η οποία βασί­στη­κε στα δεδο­μέ­να 165 χωρών.

“Το να εργά­ζο­νται σε ένα νοσο­κο­μείο χωρίς νερό, σύστη­μα απο­χέ­τευ­σης και απο­λύ­μαν­ση ισο­δυ­να­μεί με το να στέλ­νου­με τους νοση­λευ­τές και τους για­τρούς να εργα­στούν χωρίς ατο­μι­κό εξο­πλι­σμό προ­στα­σί­ας”, τόνι­σε ο γενι­κός γραμ­μα­τέ­ας του ΠΟΥ Τέντρος Αντα­νόμ Γκεμπρεγέσους.

Υπεν­θύ­μι­σε εξάλ­λου ότι “η παρο­χή νερού, η απο­λύ­μαν­ση και το σύστη­μα απο­χέ­τευ­σης είναι ζωτι­κής σημα­σί­ας για την ανά­σχε­ση της covid-19. Όμως παρα­μέ­νουν πολ­λά προ­βλή­μα­τα να ξεπε­ρα­στούν, κυρί­ως στις λιγό­τε­ρο ανε­πτυγ­μέ­νες χώρες”.

Σύμ­φω­να με τον ΠΟΥ, το ποσο­στό των επαγ­γελ­μα­τιών υγεί­ας που έχουν μολυν­θεί από κορο­νο­ϊό είναι πολύ υψη­λό­τε­ρο σε σχέ­ση με τον υπό­λοι­πο πλη­θυ­σμό: αν και αντι­προ­σω­πεύ­ουν λιγό­τε­ρο από το 3% του πλη­θυ­σμού, απο­τε­λούν το 14% των κρουσμάτων.

“Στέλ­νο­ντας επαγ­γελ­μα­τί­ες υγεί­ας και ανθρώ­πους που έχουν ανά­γκη θερα­πεία σε εγκα­τα­στά­σεις χωρίς καθα­ρό νερό, ασφα­λείς τουα­λέ­τες ή ακό­μη και σαπού­νι θέτου­με τις ζωές τους σε κίν­δυ­νο”, τόνι­σε η εκτε­λε­στι­κή διευ­θύ­ντρια της Unicef Ενριέ­τα Φόρε. “Αυτό ήταν αλή­θεια πριν την παν­δη­μία covid-19, αλλά φέτος αυτή έχει κατα­στή­σει αδύ­να­το να αγνο­ή­σου­με τις διαφορές”.

Σύμ­φω­να με την έκθε­ση, ένα νοσο­κο­μείο στα τέσ­σε­ρα παγκο­σμί­ως δεν δια­θέ­τει τρε­χού­με­νο νερό, ένα στα τρία δεν μπο­ρεί να δια­σφα­λί­σει την υγιει­νή των χεριών στους χώρους παρο­χής φρο­ντί­δας, ένα στα δέκα δεν έχει υπη­ρε­σί­ες απο­λύ­μαν­σης και ένα στα τρία δεν δια­χω­ρί­ζει με ασφά­λεια τα απορρίμματα.

Στις 47 λιγό­τε­ρο ανε­πτυγ­μέ­νες χώρες του κόσμου η κατά­στα­ση είναι κατα­στρο­φι­κή: ένα στα δύο νοσο­κο­μεία δεν έχει πόσι­μο νερό, ένα στα τέσ­σε­ρα υπη­ρε­σί­ες υγιει­νής χεριών στους χώρους παρο­χής φρο­ντί­δας και τρία στα πέντε δεν δια­θέ­τουν βασι­κές υπη­ρε­σί­ες απολύμανσης.

Σύμ­φω­να με τον ΠΟΥ και τη Unicef, το κόστος για τη δημιουρ­γία εγκα­τα­στά­σε­ων παρο­χής πόσι­μου νερού σε όλα τα νοσο­κο­μεία των 47 αυτών χωρών ανέρ­χε­ται σε ένα δολά­ριο ανά κάτοι­κο. Επι­πλέ­ον, κατά μέσο όρο η λει­τουρ­γία και η δια­τή­ρη­ση των υπη­ρε­σιών αυτών κοστί­ζει 0,20 δολά­ριο ανά κάτοι­κο το έτος.

«Ο Χικ­μέτ στην Ελλά­δα», του Ηρα­κλή Κακαβάνη

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο