Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΠΟΥ: Στόχος η μείωση αλατιού κατά 30% μέχρι το 2025

Η μεί­ω­ση αλα­τιού κατά 30% έχει τεθεί ως ένας από τους βασι­κούς στό­χους του Παγκό­σμιου Οργα­νι­σμού Υγεί­ας (ΠΟ Υγεί­ας) μέχρι το 2025. Σε αυτό το πλαί­σιο, για το έτος 2019 η περί­ο­δος 4–11 Μαρ­τί­ου ήταν η εβδο­μά­δα ευαι­σθη­το­ποί­η­σης του γενι­κού πλη­θυ­σμού ως προς τη μεί­ω­ση του αλα­τιού σε παγκό­σμιο επίπεδο.

Ο Παγκό­σμιος Οργα­νι­σμός Υγεί­ας συστή­νει η κατα­νά­λω­ση αλα­τιού να είναι μικρό­τε­ρη από 5 γραμ­μά­ρια την ημέ­ρα για τους ενή­λι­κες, ενώ για τα παι­διά οι συστά­σεις είναι ακό­μη μικρό­τε­ρες. Τα 5 γραμ­μά­ρια (περί­που ένα κου­τα­λά­κι του γλυ­κού) αφο­ρούν συνο­λι­κά στο αλά­τι που προ­στί­θε­ται στο πιά­το και στο μαγεί­ρε­μα, στα επε­ξερ­γα­σμέ­να τρό­φι­μα (π.χ. σε αλμυ­ρές τρο­φές αλλά και κρυμ­μέ­νο σε μη αλμυ­ρές τρο­φές), καθώς και σε αυτό που βρί­σκε­ται φυσι­κά σε μη επε­ξερ­γα­σμέ­να τρόφιμα.

Όπως επι­ση­μαί­νε­ται σε σχε­τι­κή ανα­κοί­νω­ση του ΕΦΕΤ, η κατα­νά­λω­ση σε όλες τις ευρω­παϊ­κές χώρες είναι υψη­λή και ενδεί­ξεις από επι­στη­μο­νι­κές μελέ­τες στην Ελλά­δα δεί­χνουν ότι η κατα­νά­λω­ση αλα­τιού μπο­ρεί να είναι και διπλά­σια του στό­χου που έχει θέσει ο ΠΟ Υγείας.

Την τελευ­ταία δεκα­ε­τία, ο ΕΦΕΤ έχει προ­βεί σε διά­φο­ρες δρά­σεις ευαι­σθη­το­ποί­η­σης, τόσο του γενι­κού πλη­θυ­σμού όσο και μεμο­νω­μέ­νων πλη­θυ­σμια­κών ομά­δων για την ανα­γκαιό­τη­τα μεί­ω­σης αλα­τιού (σποτ στο μετρό Αττι­κής, ημε­ρί­δα απο­κλει­στι­κά για τη μεί­ω­ση αλα­τιού, δια­λέ­ξεις σε σχο­λεία της χώρας κ.λπ.), ενώ έχει υπο­γρά­ψει πρω­τό­κολ­λα συνερ­γα­σί­ας, τόσο με τη Λέσχη Αρχι­μα­γεί­ρων Ελλά­δας όσο και με την Ομο­σπον­δία Αρτο­ποιών Ελλά­δας, με στό­χο τη μεί­ω­ση της περιε­κτι­κό­τη­τας αλα­τιού στα γεύ­μα­τα και στο ψωμί, αντίστοιχα.

Σύμ­φω­να με τον Παγκό­σμιο Οργα­νι­σμό Υγεί­ας, η μεί­ω­ση αλα­τιού στα τρό­φι­μα είναι εφι­κτή και απο­τε­λεί μία από τις πιο οικο­νο­μι­κά συμ­φέ­ρου­σες δρά­σεις για τη δημό­σια υγεία. Σε αυτήν την προ­σπά­θεια απαι­τεί­ται ευαι­σθη­το­ποί­η­ση και δρά­σεις, τόσο από τη βιο­μη­χα­νία τρο­φί­μων και τους υπευ­θύ­νους μαζι­κής εστί­α­σης όσο και από τους ίδιους τους καταναλωτές.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο