Σήμερα εκδικάζεται στο Εφετείο η υπόθεση της καθαρίστριας από τα Γιάννενα, μητέρας 12 παιδιών η οποία πρωτόδικα καταδικάστηκε ερήμην σε 8 χρόνια κάθειρξη επειδή το 2001 έχοντας 11 ανήλικα παιδιά παραποίησε κατά ένα χρόνο, το έτος κτήσης του απολυτηρίου δημοτικού για να λάβει μέρος σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ για μια θέση βοηθητικού προσωπικού. Η εργαζόμενη είναι σήμερα μητέρα 13 παιδιών, 4 από τα οποία αυτή τη στιγμή είναι ανήλικα ενώ τα 8 από τα 9 ενήλικα είναι άνεργα και εργάζεται από το 2003 στο ΠΓΝΙ.
Προφανώς η επιλογή να κάνει κάποιος μια παρατυπία δεν επικροτείται. Όμως η πρωτόδικη απόφαση και ο τρόπος που ελήφθη προκαλεί αγανάκτηση
1. Η καθαρίστρια ζήτησε αναβολή για ιατρικούς λόγους (ιατρικώς τεκμηριωμένοι) και ο δικαστής την αρνήθηκε.
2. Ο δικαστής που της αρνήθηκε την αναβολή την καταδίκασε, ερήμην, σε 8 χρόνια,
3. Οι νόμοι είναι για να τηρούνται και οι ποινές να είναι αντίστοιχες των «εγκλημάτων». Ο δικαστής δικάζει με το γράμμα του νόμου και το πνεύμα του ανθρωπισμού. Είναι παράλογο και άδικο όμως να καταδικάζεται για απάτη έναντι του Δημοσίου και κατάχρηση δημοσίου χρήματος μια γυναίκα που ρίσκαρε για μια δουλειά με τον πενιχρό μισθό του βοηθητικού προσωπικού, ώστε να ζήσει τα παιδιά της.
4. Οι νόμοι είναι νόμοι. Ποια η φύση των νόμων; Άτεγκτοι εκδικητικοί νόμοι για τους πένητες ελαστικοί, φιλικοί για το τους έχοντες (δε χρειάζονται να παρανομήσουν, πχ παραγράφηκαν λόγω πενταετίας τα οφειλόμενα Κοντομηνά, όχι όμως μιας μητέρας 11 παιδιών όταν «παρανόμησε» – 13 σήμερα). Η νομικός πολιτισμός δεν κρίνεται μόνο από τους νόμους που έχει, αλλά και από το πώς τους χρησιμοποιεί.
5. Η αστική δικαιοσύνη έχει «ερμητικά κλειστά τα μάτια» μπροστά στην πραγματική κοινωνική αδικία, που καταδικάζει στη φτώχεια και στην ανέχεια χιλιάδες εργαζόμενους και συνταξιούχους, που αναζητούν απελπισμένα τρόπο να ζήσουν.
Αυτή η δίωξη, όπως και η δίωξη της καθαρίστριας στο Βόλο αθροίζονται από την κυβέρνηση των «κίτρινων γαντιών» στις δεκάδες διώξεις συνδικαλιστών, μαθητών και πρόσφατα αγροτών που παλεύουν για τα δικαιώματά τους και στην κατά 90% κήρυξη παράνομων των απεργιακών κινητοποιήσεων αποκαλύπτοντας το αποκρουστικό ταξικό πρόσωπο της αστικής δικαιοσύνης.