Πού θα πάμε, τι θα δούμε, τι θ’ ακούσουμε την Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ ΟΔΗΓΗΤΗ — ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Άρχι­σαν χτες οι εκδη­λώ­σεις του 43ου Φεστι­βάλ ΚΝΕ-Οδη­γη­τή στο πρώ­ην στρα­τό­πε­δο «Παύ­λου Μελά» στη Σταυ­ρού­πο­λη, οι οποί­ες θα ολο­κλη­ρω­θούν το Σάβ­βα­το με την ομι­λία του γενι­κού γραμ­μα­τέα του ΚΚΕ, Δημή­τρη Κου­τσού­μπα, στις 9.45 το βράδυ.

Στο χώρο του φεστι­βάλ στο τρι­ή­με­ρο των εκδη­λώ­σε­ων, παράλ­λη­λα με τις τρεις σκη­νές (Κεντρι­κή, Λαϊ­κή, Μαθη­τι­κή), θα λει­τουρ­γούν εργα­τι­κό στέ­κι, περί­πτε­ρο ΑΕΙ-ΤΕΙ, μαθη­τι­κό στέ­κι, περί­πτε­ρο θερα­πευ­τι­κών κοι­νο­τή­των, θεμα­τι­κές και εικα­στι­κές εκθέ­σεις αφιε­ρω­μέ­νες στα 100 χρό­νια από την Οκτω­βρια­νή Επα­νά­στα­ση. Θα λει­τουρ­γή­σει επί­σης χώρος δρα­στη­ριο­τή­των για μικρό­τε­ρες ηλι­κί­ες («Μικρό­κο­σμος») παι­δό­το­πος, βιβλιοπωλείο.

Το μου­σι­κό πρό­γραμ­μα περι­λαμ­βά­νει συναυ­λί­ες με γνω­στούς καλλιτέχνες.

Το πρό­γραμ­μα του 43ου Φεστι­βάλ ΚΝΕ-Οδη­γη­τή στη Θεσσαλονίκη

ΜΟΥΣΙΚΗ

«Ερω­τό­κρι­τος»

Η Εθνι­κή Λυρι­κή Σκη­νή παρου­σιά­ζει μία μου­σι­κή εκδο­χή του «Ερω­τό­κρι­του» σε σύν­θε­ση, λιμπρέ­το και μου­σι­κή διεύ­θυν­ση Δημή­τρη Μαρα­μή και σκη­νο­θε­σία Κων­στα­ντί­νου Ρήγου στις 9 μ.μ. στο Ηρώδειο.

Βρα­διά τζαζ 

Βρα­διά τζαζ με τους «Toubanaki & the Buzz Bastardz» στις 8.30 μ.μ. στο Ανοι­χτό Θέα­τρο Κολω­νού με ελεύ­θε­ρη είσοδο.

ΒΙΒΛΙΟ

«Η ιστο­ρία ενός Σου­η­δού κατασκόπου»

Ο Σου­η­δός συγ­γρα­φέ­ας και δημο­σιο­γρά­φος Γιαν Γκι­γιού θα συνο­μι­λή­σει με τον δημο­σιο­γρά­φο Νίκο Σερ­βε­τά και τον μετα­φρα­στή Γρη­γό­ρη Κον­δύ­λη για το βιβλίο του «Η ιστο­ρία ενός Σου­η­δού κατα­σκό­που» (εκδ. Μεταίχ­μιο) στο βιβλιο­πω­λείο «Ιανός» και ώρα 8.30 μ.μ. Στα­δί­ου 24

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Αθή­να 1917 Με το βλέμ­μα της Στρα­τιάς της Ανατολής

Η Αθή­να πριν 100 χρό­νια μέσα από σπά­νιο οπτι­κό υλι­κό της φωτο­γρα­φι­κής υπη­ρε­σί­ας του Γαλ­λι­κού συμ­μα­χι­κού εκστρα­τευ­τι­κού σώμα­τος, το οποίο έδρα­σε στα Βαλ­κά­νια στην διάρ­κεια του Α΄ Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου και είναι γνω­στό ως «Στρα­τιά της Ανα­το­λής». Την έκθε­ση διορ­γα­νώ­νει η Γαλ­λι­κή Σχο­λής της Αθή­νας. Στο Μου­σείο Μπε­νά­κη: Πει­ραιώς 138. Ώρα 20.00

 Η Αθή­να πριν από εκα­τό χρό­νια με το φακό των Γάλ­λων στρατιωτών

ΔΗΜΟΣ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ

Our Festival 3

Οι συντε­λε­στές του Our Festival 3 καλούν τους θεα­τές να ενι­σχύ­σουν την δρά­ση αλλη­λεγ­γύ­ης του δήμου Χαλαν­δρί­ου, συγκε­ντρώ­νο­ντας τρό­φι­μα, φάρ­μα­κα και άλλα είδη πρώ­της ανά­γκης για το Κοι­νω­νι­κό Παντο­πω­λείο του Δήμου, το Κοι­νω­νι­κό Ιατρείο Αλλη­λεγ­γύ­ης Χαλαν­δρί­ου και για τις δομές αλλη­λεγ­γύ­ης στους πρόσφυγες.

Παρα­σκευή (15/9)
17: 00 Συμ­με­το­χι­κό Εργαστήριο κατασκευών | SVOURA Project

Μέρος Α΄

Το εργαστήριο στοχεύει στη συλ­λο­γι­κή κατα­σκευή μέρους της μικρής σκηνής που θα δια­μορ­φω­θεί στο πλαίσιο του Our festival, χρησιμοποιώντας τα σκουπίδια της περιοχής ως δημιουρ­γι­κό εργαλείο. Στόχος του εργαστηρίου είναι να εμπλέξει παι­διά, καλλιτέχνες και ενήλικες σε μια δημιουρ­γι­κή διαδικασία συλλογικών κατασκευών, ενώ ταυτόχρονα θέτει ερωτήματα ανα­φο­ρι­κά με την κατανάλωση και την παρα­γω­γή σκουπιδιών, ως ατο­μι­κή και συλ­λο­γι­κή πράξη.Συγκεκριμένα, στο πλαίσιο του εργαστηρίου θα κατασκευαστούν καθίσματα από ελα­στι­κά και μια δια­κο­σμη­τι­κή κουρτίνα για τη σκη­νή του θεάτρου, χρησιμοποιώντας τα πλα­στι­κά μπουκάλια που καταναλώθηκαν κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ Ρεματιάς.

Πλη­ρο­φο­ρί­ες – Δηλώ­σεις συμ­με­το­χής: 6944561694

20: 00 Όνει­ρο Καλο­και­ρι­νής Νύχτας | Εται­ρεία Θεά­τρου Θέση

Θέα­τρο

Πέντε ηθο­ποιοί, χρη­σι­μο­ποιώ­ντας ελά­χι­στα σκη­νι­κά αντι­κεί­με­να, μάσκες, ζωντα­νή μου­σι­κή, στοι­χεία παντο­μί­μας και αυτο­σχε­δια­σμούς, υπο­δύ­ο­νται όλους τους ρόλους του έργου. Με χιού­μορ, απλό­τη­τα, ευθύ­τη­τα και σεβα­σμό στη γλώσ­σα του ποι­η­τή συν­θέ­τουν μια παρά­στα­ση γεμά­τη έρω­τα, κωμι­κο­τρα­γι­κές κατα­στά­σεις, μαγεία, ξωτι­κά και ανθρώ­πι­νη αφέλεια.

Με ταυ­τό­χρο­νη διερ­μη­νεία στην Ελλη­νι­κή Νοη­μα­τι­κή Γλώσσα.

21: 30  – VORTEX | Μαριάν­να Βαρβιάνη

Χορός

VORTEX είναι η οργά­νω­ση των υλι­κών μέσα από τη δίνη. Εμπνευ­σμέ­νη από παρα­δο­σια­κούς χορούς κυκλι­κής μορ­φής, χτί­ζε­ται μια χορο­γρα­φία σύγ­χρο­νου χορού που αφο­ρά το σημείο καμπής προς την αλλα­γή. Μέσα από κυκλι­κές κινή­σεις, καθη­με­ρι­νές χει­ρο­νο­μί­ες και γεω­με­τρι­κά μοτί­βα, απο­δί­δε­ται ο παραλ­λη­λι­σμός ενός στοι­χεί­ου μέσα σε μια δίνη με ένα άτο­μο σε ένα κοι­νω­νι­κό περιβάλλον.

22: 00  – DESERT MONKS

Συναυ­λία

Το τετρα­με­λές σχή­μα από την Αθή­να αφή­νει για λίγο το studio και παρου­σιά­ζει υλι­κό από το επερ­χό­με­νο ντε­μπού­το album του “Dark Grooves”. Οικεί­ες χροιές που ακρο­βα­τούν ανά­με­σα στο λυρι­σμό, την εσω­στρέ­φεια και το ξέσπα­σμα με σαφή alternative rock προ­σα­να­το­λι­σμό, που δανεί­ζε­ται στοι­χεία από πολ­λά γνώ­ρι­μα μου­σι­κά είδη για να μας παρα­σύ­ρει σε ένα ταξί­δι από την Ευρώ­πη των 70’s έως το Seattle και πίσω.

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

«ΠΟΡΕΙΕΣ» ΤΗΣ ΜΑΤΩΣ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ  Μονα­δι­κός προ­ο­ρι­σμός η συνά­ντη­ση με τον Άλλον

Στο Καφέ του Εθνι­κού Αρχαιο­λο­γι­κού Μουσείου,παρουσιάζεται η έκθε­ση της Μάτως Ιωαν­νί­δου με τίτλο «Πορεί­ες» από 7 Σεπτεμ­βρί­ου μέχρι 22 Οκτωβρίου.

Η εικα­στι­κός Μάτω Ιωαν­νί­δου, μέσα από έργα με σινι­κή, λάδια και μικτές τεχνι­κές, απο­πει­ρά­ται να απο­δώ­σει την κίνη­ση και τη ρευ­στό­τη­τα της εποχής.Πορείες μονα­χι­κές όπου απου­σιά­ζει η ανθρώ­πι­νη φιγού­ρα και πρω­τα­γω­νι­στούν οι δρό­μοι, αλλά και πορεί­ες – καρα­βά­νια ανθρώ­πων που μας ακι­νη­το­ποιούν με το βλέμ­μα τους. Μονα­δι­κός προ­ο­ρι­σμός η συνά­ντη­ση με τον Άλλον. Όπως σημειώ­νει η ίδια:

«Όλα σε κίνη­ση, μετα­βα­τι­κή επο­χή με ιλιγ­γιώ­δεις ταχύ­τη­τες. Έργα πολύ­πτυ­χα που δια­στέλ­λο­νται, με γρή­γο­ρες χει­ρο­νο­μί­ες, πυκνώ­μα­τα και αραιώ­σεις του υλι­κού, μελά­νια με λάδι: Βίαια περά­σμα­τα από το σκο­τά­δι στο φως. Τα πρό­σω­πα μόνο ξεφεύ­γουν: λεπτοί χει­ρι­σμοί με πενά­κι, για τη μέγι­στη, κατά το δυνα­τόν, ακρί­βεια στην έκφραση».

Η Μάτω Ιωαν­νί­δου σπού­δα­σε γαλ­λι­κή φιλο­λο­γία και θεα­τρο­λο­γία (Σορ­βόν­νη) και ζωγρα­φι­κή στην Ανώ­τα­τη Σχο­λή Καλών Τεχνών του Παρι­σιού (εργα­στή­ρια R. Plin και J. Bertholle), ενώ έχει πραγ­μα­το­ποι­ή­σει ατο­μι­κές και ομα­δι­κές εκθέ­σεις στην Ελλά­δα και το εξω­τε­ρι­κό. Την έκθε­ση επι­με­λεί­ται η Μαρία Ξυπολοπούλου.

«Θραύ­σμα­τα» της Αλε­ξάν­δρας Αθανασιάδη

Στην γκα­λε­ρί Citronne στον Πόρο εγκαι­νιά­ζε­ται η έκθε­ση «Θραύ­σμα­τα» της Αλε­ξάν­δρας Αθα­να­σιά­δη. Δύο ενό­τη­τες –άλο­γα και θώρα­κες– απο­τε­λούν τη βασι­κή θεμα­τι­κή της έκθε­σης, θεμα­τι­κή συνύ­παρ­ξης η οποία παρα­πέ­μπει σε ένα δια­χρο­νι­κό ηρω­ι­κό στοι­χείο. Εως τις 15/10.

«Las Incantadas, οι Μαγε­μέ­νες. Ενα μνη­μείο σαν παραμύθι!»

Εγκαί­νια της μόνι­μης έκθε­σης «Las Incantadas, οι Μαγε­μέ­νες. Ενα μνη­μείο σαν παρα­μύ­θι!» στη 1.30 μ.μ. στο Αρχαιο­λο­γι­κό Μου­σείο Θεσσαλονίκης.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Dreamalities» στην Blank Wall Gallery

Εκθε­ση φωτο­γρα­φί­ας της Julie de Waroquier με τίτλο «Dreamalities» φιλο­ξε­νεί­ται στην Blank Wall Gallery (Φωκί­ω­νος Νέγρη 55) έως τις 21 Σεπτεμβρίου.

«ΑΟΡΑΤΗ ΠΟΛΗ» ΤΟΥ ΞΕΝΟΦΩΝΤΑ ΠΑΠΑΕΥΘΥΜΙΟΥ  Ένα ταξί­δι σε μια «άγνω­στη» Πάτρα

07 — 30 Σεπτεμ­βρί­ου 2017

Η Γκα­λε­ρί Cube, εγκαι­νιά­ζει τη φθι­νο­πω­ρι­νή εικα­στι­κή περί­ο­δο με την έκθε­ση φωτο­γρα­φί­ας του Ξενο­φώ­ντα Παπα­ευ­θυ­μί­ου «Αόρα­τη Πόλη». Η συγκε­κρι­μέ­νη φωτο­γρα­φι­κή ενό­τη­τα απο­τε­λεί συνέ­χεια της προη­γού­με­νης δου­λειάς του που παρου­σιά­στη­κε στην Cube με τίτλο «παρου­σί­ες απου­σί­ες στον αστι­κό χώρο»(2014), αλλά και μέρος ενός on going φωτο­γρα­φι­κού project που πραγ­μα­τεύ­ε­ται την ευρύ­τε­ρη έννοια του αστι­κού τοπίου.

Η Αλε­ξάν­δρα Πανα­γο­πού­λου, δημο­σιο­γρά­φος, γρά­φει για τα έργα της θεμα­τι­κής ενό­τη­τας «Αόρα­τη Πόλη»: […] [«Άλλη είναι η πόλη για όποιον περ­νά χωρίς να μπει μέσα, και άλλη για όποιον εγκλω­βί­ζε­ται σε αυτή και δεν μπο­ρεί να ξεφύ­γει· άλλη είναι η πόλη στην οποία φτά­νει κανείς για πρώ­τη φορά, άλλη είναι εκεί­νη που αφή­νει πίσω του για να μην ξανα­γυ­ρί­σει ποτέ»[…] (Αόρα­τες πόλεις – Ιτα­λο Καλβίνο)

Η Πάτρα, είναι η πρω­τα­γω­νί­στρια στις φωτο­γρα­φί­ες του Ξενο­φώ­ντα Παπα­ευ­θυ­μί­ου. Είναι η «Αόρα­τη Πόλη» του, που την παρου­σιά­ζει μέσα από τα καρέ της μηχα­νής του.  Ως άλλος Μάρ­κο Πόλο περι­γρά­φει την πόλη στην οποία ζει, επι­στρα­τεύ­ο­ντας όχι αντι­κεί­με­να και χει­ρο­νο­μί­ες, αλλά «κρυμ­μέ­νες» γωνιές της πόλης, στιγ­μές και στιγ­μιό­τυ­πα μιας άλλης Πάτρας, που βρί­σκε­ται μπρο­στά μας αλλά τις περισ­σό­τε­ρες φορές δεν στρέ­φου­με το βλέμ­μα μας προς αυτή.

Μια περι­ή­γη­ση, μερι­κές φορές παι­χνι­διά­ρι­κη και μερι­κές φορές μελαγ­χο­λι­κή, της δύνα­μης της φαντα­σί­ας και της μοί­ρας του ανθρώ­πι­νου πολι­τι­σμού. Βλέ­πο­ντας τις φωτο­γρα­φί­ες του Ξενο­φώ­ντα Παπα­ευ­θυ­μί­ου, κατα­λα­βαί­νει κανείς πως  ο ίδιος δεν μιλά­ει για την ίδια την πόλη, με τον τρό­πο που κανείς αντι­λαμ­βά­νε­ται την συγκε­κρι­μέ­νη λέξη. Η δική του Πάτρα, δεν είναι φτιαγ­μέ­νη από σίδε­ρο και τσι­μέ­ντο αλλά από ιδέ­ες. Κάθε του φωτο­γρα­φία είναι ένα νοη­τι­κό πεί­ρα­μα. Δεί­τε τις φωτο­γρα­φί­ες αυτές σαν να είστε ένας ταξι­δευ­τής, σαν να έχε­τε όλο τον χρό­νο του κόσμου στα χέρια σας για να ανα­κα­λύ­ψε­τε το τι κρύβουν.

Ποι­η­τι­κές, σκλη­ρές κάποιες φορές αλλά πάντα γεμά­τες νόη­μα, οι φωτο­γρα­φί­ες του Ξενο­φώ­ντα Παπα­ευ­θυ­μί­ου προ­κα­λούν την σκέ­ψη μας και κινού­νται στο όριο του μαγι­κού ρεα­λι­σμού. Και πάλι ως άλλος Μάρ­κο Πόλο, στις περι­η­γή­σεις του στην Πάτρα δεν συγκε­ντρώ­νει χρυ­σό ή υλι­κά αγα­θά αλλά ιστο­ρί­ες τις οποί­ες φυλα­κί­ζει στις φωτο­γρα­φί­ες του, αφή­νο­ντας σε εμάς να τις αφη­γη­θού­με. Μέσα σε αυτές θα δού­με δια­φο­ρε­τι­κές πλευ­ρές της Πάτρας. Μιλά­νε για την έννοια της δια­βί­ω­σης σε αυτή, την έννοια του σπι­τιού αλλά και την έννοια του να ανή­κεις κάπου. Ένα ταξί­δι σε ψυχο­λο­γι­κές, αισθη­τή­ριες και φυσι­κές κατα­στά­σεις. Είναι η πόλη στην οποία όσοι μένου­με κου­βα­λά­με πάντα μέσα μας, είτε το κατα­λα­βαί­νου­με είτε όχι. Μια πόλη που αντα­να­κλά την ανθρώ­πι­νη συμπε­ρι­φο­ρά, που δεί­χνει τις επι­πτώ­σεις της απλη­στί­ας, του θυμού και της ματαιο­δο­ξί­ας. Κάθε φωτο­γρα­φία αφη­γεί­ται και μία ιστο­ρία, για το τι άφη­σε πίσω της η ανθρώ­πι­νη παρου­σία και το πέρα­σμα του χρόνου.