Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Πρέπει να συνεργασθούμε με τον καθένα (με τους Γερμανούς επίσης) που ημπορεί να μας σώσει από την εθνικήν αυτήν καταστροφήν» (ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ)

Οι συντρι­πτι­κές νίκες του κόκ­κι­νου στρα­τού κατά των γερ­μα­νι­κών φασι­στι­κών στρα­τευ­μά­των και των συμ­μά­χων τους, τον Ιού­νιο μέχρι τον Σεπτέμ­βριο του 1944 , αλλά και οι νίκες των Αγγλων-αμε­ρι­κά­νων σε άλλα μέτω­πα του Β’ Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου φανέ­ρω­σαν την επι­κεί­με­νη τελι­κή συντρι­βή του φασισμού.

Η επί­θε­ση του σοβιε­τι­κού στρα­τού κατά της Ρου­μα­νί­ας (η οποία ήταν σύμ­μα­χος των Γερ­μα­νών και συμ­με­τεί­χε μάλι­στα στην επί­θε­ση κατά της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης) άρχι­σε στις 20 του Αυγού­στου 1944. Με την είσο­δο του σοβιε­τι­κού στρα­τού στο Βου­κου­ρέ­στι, στις 30 του Αυγού­στου 1944, ολο­κλη­ρώ­νε­ται η απε­λευ­θέ­ρω­ση της Ρου­μα­νί­ας από το ναζι­στι­κό ζυγό και το φασι­στι­κό καθε­στώς Αντο­νέ­σκου. Η νέα νίκη του Κόκ­κι­νου Στρα­τού σήμα­νε την αρχή του τέλους της γερ­μα­νι­κής κυριαρ­χί­ας στα Βαλκάνια.

Η είσο­δος του κόκ­κι­νου στρα­τού στο βουλ­γα­ρι­κό έδα­φος στις 8 Σεπτεμ­βρί­ου 1944, συνέ­βα­λε (μαζί με τον εθνι­κα­πε­λευ­θε­ρω­τι­κό αγώ­να του λαού από το Πατριω­τι­κό Μέτω­πο που είχε συγκρο­τη­θεί με τη συμ­με­το­χή του ΚΚΒ) στην ανα­τρο­πή του μοναρ­χο­φα­σι­στι­κoύ καθε­στώ­τος στη Βουλ­γα­ρία και την εγκα­θί­δρυ­ση στις 9 Σεπτεμ­βρί­ου της νέας κυβέρ­νη­σης (Πατριω­τι­κό Λαϊ­κό Μέτω­πο). Στις 28 Οκτώ­βρη οι αντι­πρό­σω­ποι της ΕΣΣΔ, Μ. Βρε­τα­νί­ας και ΗΠΑ υπο­γρά­φουν συμ­φω­νία ανα­κω­χής με τη Βουλ­γα­ρία. Τηρώ­ντας τους όρους της ανα­κω­χής απο­σπά­σμα­τα του βουλ­γά­ρι­κου στρα­τού μαζί με το σοβιε­τι­κό στρα­τό πολε­μούν σε επι­χεί­ρη­σες για την απε­λευ­θέ­ρω­ση της Γιου­γκο­σλα­βί­ας, Ουγ­γα­ρί­ας και Αυστρί­ας. Στην Ελλά­δα μεγά­λο κομ­μά­τι της χώρας έχει αρχί­σει να απε­λευ­θε­ρώ­νε­ται από τις δυνά­μεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.

Το ντο­κου­μέ­ντο

Πρό­κει­ται για προ­κή­ρυ­ξη (ανυ­πό­γρα­φη) που κυκλο­φό­ρη­σε στη Βέροια (χωρίς ημε­ρο­μη­νία, αλλά σαφώς πριν την απε­λευ­θέ­ρω­ση της- πιθα­νά τέλη Σεπτέμ­βρη). Ο Τίτλος της εύγλωτ­τος: « Η ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ».Βρίσκεται στα ΓΑΚ Ν. Ημα­θί­ας (Αρχείο Μιχά­λη Αδαμίδη).

Η προ­κή­ρυ­ξη που βγή­κε με την άδεια φυσι­κά των γερ­μα­νι­κών αρχών κατο­χής, απο­δει­κνύ­ει περί­τρα­να ότι ο δοσι­λο­γι­σμός, πήγαι­νε μαζί με τον αντι­κο­μου­νι­σμό. Μάλι­στα τον «χρη­σι­μο­ποιού­σαν» και εκεί­νη την επο­χή (αλλά και αργό­τε­ρα) ως «δικαιο­λό­γη­ση» της πρά­ξης τους στο όνο­μα της προ­στα­σί­ας των «συμ­φε­ρό­ντων του έθνους». Με την προ­κή­ρυ­ξη αυτή ανα­πα­ρά­γε­ται η θεω­ρία του «από Βορ­ρά κιν­δύ­νου», του «παν­σλα­βι­σμού», ενώ ο φόβος από την επέ­λα­ση του κόκ­κι­νου στρα­τού, αλλά και της συμ­βο­λής του στις πολι­τι­κές-κοι­νω­νι­κές αλλα­γές που επι­φέ­ρει στις χώρες των Βαλ­κα­νί­ων (π.χ Ρου­μα­νία, Βουλ­γα­ρία) είναι έκδη­λος. Μάλι­στα εντύ­πω­ση προ­κα­λεί και η κρι­τι­κή προς την Αγγλία και η ωμή παρα­δο­χή της ανά­γκης συνερ­γα­σί­ας με τους γερ­μα­νούς κατα­κτη­τές που μπο­ρούν δήθεν «να μας σώσουν από την εθνι­κή καταστροφή».

Ολό­κλη­ρη η ανα­κοί­νω­ση αναφέρει :

«Ο Κομ­μου­νι­σμός έχει εισβάλ­λει εις την Βουλ­γα­ρί­αν ωσάν ένας παν­σλα­βι­κός χεί­μαρ­ρος. Ο κίν­δυ­νος από Βορ­ρά έγι­νε και πάλιν, όπως τόσας φοράς εις την ιστο­ρί­αν μας, εξαι­ρε­τι­κώς απει­λη­τι­κός. Ενα­ντί­ον του κιν­δύ­νου αυτού πρέ­πει να ενω­θού­με όλοι και να συγκε­ντρώ­σου­με τας δυνά­μεις μας δια να προ­φυ­λά­ξω­με την πατρί­δα μας από μίαν Βουλ­γα­ρο­κομ­μου­νι­στι­κήν κατά­κτη­σιν που θα κατέ­κλυ­ζε την Ελλά­δα ωσάν τερά­στιον κύμα φωτιάς και σφαγών.

Το παρά­δειγ­μα της Πωλω­νί­ας, της Φιλαν­δί­ας και τελευ­ταί­ως της Ρου­μα­νί­ας μας δεί­χνει ότι η Αγγλία δεν ημπο­ρεί να μας προ­στα­τεύ­ση. Η έμμο­νος ιδέα ότι ο Κομ­μου­νι­σμός θα στα­μα­τή­ση εις τα σύνο­ρα της Ελλά­δος είναι τρέλ­λα. Πρέ­πει να συνερ­γα­στ­θού­με με τον καθέ­να (με τους Γερ­μα­νούς επί­σης) που ημπο­ρεί να μας σώσει από την εθνι­κήν αυτήν κατα­στρο­φήν. Δια­φο­ρε­τι­κά θα ξανα­ζή­σω­με ακό­μη μίαν φοράν την κατα­στρο­φήν του 1922, αλλά πολύ φοβε­ρω­τέ­ραν. Ο εχθρός έχει ήδη τους προ­πο­μπούς του μέσα εις την χώραν μας.

Ονο­μά­ζο­νται ΕΑΜ και ΕΛΑΣ και είναι έτοι­μοι να θυσιά­σουν τα εθνι­κά μας συμ­φέ­ρο­ντα εις μίαν κομ­μου­νι­στι­κήν επα­νά­στα­σιν και να ανοί­ξουν εις τους εχθρούς τα σύνο­ρά μας από Βορ­ρά. Στα αυτιά του καθε­νός φθά­νει το σύν­θη­μα: «Αυτήν την στιγ­μήν του κιν­δύ­νου ενω­θή­τε κατά του Βουλαροκομμουνισμού.

Σκε­φθή­τε λογι­κά και υπο­στη­ρί­ξε­τε το κάθε τι που θα μας σώση από αυτήν την απειλήν.

Το κεφά­λι ψηλά με θάρ­ρος, αγω­νι­σθή­τε και σώστε την πατρίδα!»

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο