Προς το 21ο Συνέδριο του ΚΚΕ – Θέσεις — 2ο κείμενο

Σε θέση μάχης οι Οργα­νώ­σεις ΚΚΕ-ΚΝΕ με το 2ο κεί­με­νο των Θέσε­ων της ΚΕ για το 21ο Συνέ­δριο υπό μάλης ήδη έχουν ξεχυ­θεί σε χώρους δου­λειάς και γει­το­νιές, εργο­στά­σια και για­πιά, μεγά­λα εμπο­ρι­κά κατα­στή­μα­τα και νοσο­κο­μεία, γρα­φεία και άλλες υπη­ρε­σί­ες, Μέσα Μετα­φο­ράς, καρά­βια, συνοι­κί­ες, δρό­μοι, πάρ­κα και πολ­λά ακό­μα σημεία σε κάθε μικρή και μεγά­λη πόλη σε όλη τη χώρα.
Θέμα του κει­μέ­νου που κυκλο­φο­ρεί με τον «Ριζο­σπά­στη του Σαβ­βα­το­κύ­ρια­κου» είναι

«Η σημερινή διεθνής πραγματικότητα και το πολιτικό – στρατιωτικό πλαίσιο του σύγχρονου κόσμου.
Η κατάσταση στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα και η δράση του ΚΚΕ. Οι εκτιμήσεις του ΚΚΕ για τις εξελίξεις στην εγχώρια οικονομία και στο αστικό πολιτικό σύστημα».

ℹ️   Το «Ατέ­χνως» όπως έκα­νε και με το πρώ­το κεί­με­νο, θα το ανα­δη­μο­σιεύ­σει αμέ­σως μόλις ανέ­βει επί­ση­μα (από το ΜΜΕ του ΚΚΕ) ηλεκτρονικά

Προς το παρόν μια παρου­σί­α­ση «σε τίτλους» (όπως παρα­στα­τι­κά φαί­νε­ται και στη φωτο κεφαλίδας)–για όσους ανα­γνώ­στες μας αδη­μο­νούν και δεν έχουν ακό­μη πάρει  το Ριζοσπάστη.
Το κεί­με­νο είναι διαρ­θρω­μέ­νο σε έξη (6) κεφά­λαια και 41 συνο­λι­κά ενό­τη­τες, που περι­λαμ­βά­νουν ανα­λυ­τι­κά όλες τις πλευ­ρές του υπό εξέ­τα­ση θέματος

1. κεφ. Α -
   Η σημε­ρι­νή διε­θνής πραγματικότητα
2. Η νέα διε­θνής οικο­νο­μι­κή κρίση
3. Ανι­σό­με­τρη εκδή­λω­ση της κρί­σης και όξυν­ση των ανταγωνισμών
4. Εκδή­λω­ση της κρί­σης στην ΕΕ
5. (…)
   η αντι­φα­τι­κό­τη­τα που χαρα­κτη­ρί­ζει αντι­κει­με­νι­κά την πορεία της ευρω­ζώ­νης και της ΕΕ αντανακλάται…
6. η από­φα­ση της ΕΕ να προ­χω­ρή­σει, για πρώ­τη φορά, σε κοι­νό δανει­σμό για να δώσει επι­δο­τή­σεις σε κρά­τη — μέλη απο­τε­λεί βήμα προς την κατεύ­θυν­ση εμβά­θυν­σης της ενο­ποί­η­σης της ΕΕ.
7. Η αστι­κή δια­χεί­ρι­ση της νέας κρίσης
8. Καμιά πρό­τα­ση αστι­κής δια­χεί­ρι­σης, κεϊν­σια­νή ή νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρη, δεν μπο­ρεί να ματαιώ­σει, να ακυ­ρώ­σει τις νομο­τέ­λειες της καπι­τα­λι­στι­κής παρα­γω­γής, την αναρ­χία και την ανι­σο­με­τρία της, την αντίθεση …
9. κεφ Β -
   Το διε­θνές πολι­τι­κο-στρα­τιω­τι­κό πλαί­σιο του σύγ­χρο­νου κόσμου
   Σφο­δροί αντα­γω­νι­σμοί απ’ άκρη σ’ άκρη της υδρογείου -
   Η περιο­χή μας
10. Η μάχη ΗΠΑ — Κίνας για την πρω­το­κα­θε­δρία στο ιμπε­ρια­λι­στι­κό σύστημα
11. Ο ΝΑΤΟι­κος σχε­δια­σμός και η δια­πά­λη στο εσω­τε­ρι­κό του
12. Η ένω­ση του κεφα­λαί­ου στην Ευρώ­πη — η ΕΕ
13. Νέες πολι­τι­κές, διπλω­μα­τι­κές — στρα­τιω­τι­κές συμ­μα­χί­ες και η απο­χώ­ρη­ση από παλιές
14. Στρα­τιω­τι­κή ισχύς συνέ­χι­ση της πολι­τι­κής με βίαια μέσα
15. Η συμ­με­το­χή της αστι­κής τάξης της Ελλά­δας στους ανταγωνισμούς
16. Ελλη­νο­τουρ­κι­κές σχέσεις
    Οι κίν­δυ­νοι πολε­μι­κής ανα­μέ­τρη­σης και η «συνεκ­με­τάλ­λευ­ση»
17. Για το Κυπριακό
18. Κεφ. Γ
    Η κατά­στα­ση στο διε­θνές κομ­μου­νι­στι­κό κίνη­μα (ΔΚΚ) και η δρά­ση του ΚΚΕ
    Σε ποια φάση βρι­σκό­μα­στε σήμε­ρα στο ΔΚΚ
19. Ιδε­ο­λο­γι­κά — πολι­τι­κά ζητή­μα­τα που απαι­τούν την προ­σο­χή μας
20. Πρω­το­βου­λί­ες και δρά­σεις όπου συμ­με­τέ­χει το Κόμμα
    Ευρω­παϊ­κή Κομ­μου­νι­στι­κή Πρω­το­βου­λία — η διε­θνής κομ­μου­νι­στι­κή επιθεώρηση
21. Διε­θνείς και περι­φε­ρεια­κές συναντήσεις
    Κοι­νές τοποθετήσεις
22. Στή­ρι­ξη και ανά­πτυ­ξη της διε­θνι­στι­κής δράσης
23. Η δια­δι­κα­σία της επα­να­στα­τι­κής ανασυγκρότησης
24. Κεφ. Δ
    Εξε­λί­ξεις στην εγχώ­ρια οικονομία
    Από την ασθε­νι­κή ανά­καμ­ψη στη νέα επι­βρά­δυν­ση και τη μετε­ξέ­λι­ξη της σε βαθιά κρί­ση της καπι­τα­λι­στι­κής οικονομίας
25. Η κυβερ­νη­τι­κή οικο­νο­μι­κή πολι­τι­κή μετά την τυπι­κή λήξη των μνημονίων
26. Οι επι­πτώ­σεις από τη γενι­κό­τε­ρη δανεια­κή επι­βά­ρυν­ση της χώρας
27. Η παρού­σα κρί­ση και οι επι­πτώ­σεις της στους διά­φο­ρους κλά­δους της οικονομίας
28. Οι προ­σαρ­μο­γές στη δια­χεί­ρι­ση της αστι­κής οικο­νο­μι­κής πολι­τι­κής στις συν­θή­κες της νέας διε­θνούς κρίσης
29. Η επι­δο­μα­τι­κή πολι­τι­κή της κυβέρ­νη­σης σε συν­θή­κες lockdown
30. Επι­τά­χυν­ση του ψηφια­κού μετασχηματισμού
31. Κεφ Ε
    Οι εξε­λί­ξεις στο αστι­κό πολι­τι­κό σύστημα
32. Για την «ψηφια­κή διακυβέρνηση»
33. Για τη δημο­τι­κή και περι­φε­ρεια­κή διοίκηση
34. Κεφ Στ
    Οι πολι­τι­κές δυνά­μεις στην Ελλά­δα- Νέα Δημοκρατία
35. Συρι­ζα – Προ­ο­δευ­τι­κή Συμμαχία
36. ΚιΝαλ – ΠΑΣΟΚ
37. Ο οπορ­του­νι­στι­κός χώρος
38. Ο ακρο­δε­ξιάς — εθνι­κι­στι­κός φασι­στι­κός χώρος
39. Η αστι­κή τάξη παίρ­νει μέτρα για τη στα­θε­ρο­ποί­η­ση του συστήματος
40. Έντα­ση της κατα­στο­λής και του αυταρχισμού
41. Το ΚΚΕ με συνέ­πεια στο πλευ­ρό του λαού

Όπως ανα­φέ­ρε­ται εισα­γω­γι­κά, στο διά­στη­μα που μεσο­λά­βη­σε από το 20ό Συνέ­δριο του Κόμ­μα­τος, οξύν­θη­κε η βασι­κή αντί­θε­ση κεφα­λαί­ου — εργα­σί­ας, ενι­σχύ­θη­κε η ανι­σο­με­τρία ανά­με­σα στα καπι­τα­λι­στι­κά κρά­τη, διευ­ρύ­νε­ται αντι­κει­με­νι­κά το χάσμα ανά­με­σα στον πλού­το που συγκε­ντρώνεται σε μεγά­λους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους και τη σχε­τι­κή και από­λυ­τη φτώ­χεια την οποία βιώ­νει η πλειο­ψη­φία των εργαζομένων.

• Οι νέες τεχνο­λο­γι­κές δυνα­τό­τη­τες, που παρου­σιά­ζο­νται ως «4η βιομη­χανική επα­νά­στα­ση», αντί να απε­λευ­θε­ρώ­νουν τους εργα­ζό­με­νους, αντί να αξιο­ποιού­νται για τη διευ­ρυ­νό­με­νη ικα­νο­ποί­η­ση των κοι­νω­νι­κών ανα­γκών, γίνο­νται στα χέρια του κεφα­λαί­ου εργα­λείο για έντα­ση της εκμετάλλευσης.
• Μια σει­ρά από στοι­χεία βεβαιώ­νουν την αύξη­ση ορι­σμέ­νων εκδη­λώ­σε­ων του παρα­σι­τι­σμού του συστή­μα­τος (ναρ­κω­τι­κά, πορ­νεία, εγκλη­μα­τι­κό­τη­τα κ.ά.).

Τα προη­γού­με­να χρό­νια ανα­δεί­χτη­καν ιδιαί­τε­ρα οι αρνη­τι­κές επι­πτώ­σεις της καπι­τα­λι­στι­κής ανά­πτυ­ξης στο περιβάλλον.
Οι ιμπε­ρια­λι­στι­κές συγκρού­σεις και οι πόλε­μοι ενί­σχυ­σαν τις προ­σφυ­γι­κές ροές.

Όλες αυτές οι εξε­λί­ξεις πιστο­ποιούν ότι ο καπι­τα­λι­σμός είναι ένα σύστη­μα ιστο­ρι­κά ξεπε­ρα­σμέ­νο, επι­βε­βαιώ­νουν ότι, παρά τον αρνη­τι­κό συσχε­τι­σμό δυνά­μεων, η επο­χή μας είναι επο­χή περά­σμα­τος από τον καπι­τα­λι­σμό στον σοσια­λι­σμό — κομ­μου­νι­σμό.

• Η εκδή­λω­ση της νέας βαθιάς διε­θνούς οικο­νο­μι­κής κρί­σης και η φανε­ρή αδυ­να­μία των δημό­σιων συστη­μά­των Υγεί­ας στην αντι­με­τώ­πι­ση της πανδη­μίας στα ιμπε­ρια­λι­στι­κά κέντρα φωτί­ζουν τη σήψη και τις οξύ­τα­τες αντιθέ­σεις του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος, παρά την επέ­κτα­σή του μετά τη νίκη της αντε­πα­νά­στα­σης στα τέλη του 20ού αιώνα.
• Η αύξη­ση της μακρό­χρο­νης ανερ­γί­ας και του βαθ­μού εκμε­τάλ­λευ­σης της εργα­τι­κής τάξης, η ενί­σχυ­ση της τάσης σχε­τι­κής και από­λυ­της εξα­θλί­ω­σης, η αδυ­να­μία αξιο­ποί­η­σης των σύγ­χρο­νων επι­στη­μο­νι­κών δυνα­το­τή­των προ­στασίας της υγεί­ας των λαϊ­κών δυνά­με­ων, των μορ­φω­τι­κών ανα­γκών τους κ.ά., ανα­δει­κνύ­ουν την όξυν­ση της βασι­κής αντί­θε­σης ανά­με­σα στο κεφά­λαιο και την εργα­σία και γενι­κό­τε­ρα του συνό­λου των κοι­νω­νι­κών αντιθέσεων.
• Στο έδα­φος της νέας διε­θνούς κρί­σης δυνα­μώ­νει ο αντα­γω­νι­σμός μετα­ξύ ιμπε­ρια­λι­στι­κών συμ­μα­χιών, αλλά και μετα­ξύ καπι­τα­λι­στι­κών κρα­τών στο εσω­τε­ρι­κό των συμ­μα­χιών, για τον έλεγ­χο των αγο­ρών, των ενερ­γεια­κών πη­γών και των δρό­μων μετα­φο­ράς, δια­μορ­φώ­νο­ντας εστί­ες κιν­δύ­νου πολεμι­κής ανα­μέ­τρη­σης από την Ανα­το­λι­κή Μεσό­γειο, την Αφρι­κή, τη ΝΑ Ασία έως την Αρκτική.
• Τα χρό­νια που πέρα­σαν έγι­νε φανε­ρό ότι συσ­σω­ρεύ­ε­ται δυσα­ρέ­σκεια που πολ­λές φορές εκφρά­ζε­ται με ξεσπά­σμα­τα λαϊ­κής οργής και αγανάκτη­σης ακό­μα και σε ισχυ­ρά καπι­τα­λι­στι­κά κρά­τη. Ως τέτοια μπο­ρού­με να ση­μειώσουμε τις απερ­γί­ες και κινη­το­ποι­ή­σεις ενά­ντια στην πολι­τι­κή Μακράν, στη Γαλ­λία, τις δια­δη­λώ­σεις με αφορ­μή τη δολο­φο­νία του Φλόιντ, στις ΗΠΑ. Στο βαθ­μό, βεβαί­ως, που δεν υπάρ­χει συγκρο­τη­μέ­νο κομ­μου­νι­στι­κό κόμ­μα, εργα­τι­κό ‑ταξι­κά προ­σα­να­το­λι­σμέ­νο κίνη­μα- κυριαρ­χούν ο αποπροσανα­τολισμός και η ενσω­μά­τω­ση σε αντα­γω­νι­ζό­με­νους σχε­δια­σμούς τμη­μά­των της αστι­κής τάξης. Αυτοί οι αντα­γω­νι­σμοί εκφρά­στη­καν και πρό­σφα­τα με την υπο­κι­νού­με­νη από δυνά­μεις του Ντ. Τραμπ εισβο­λή στο Καπι­τώ­λιο της Ουά­σιγ­κτον, με αφορ­μή την κυβερ­νη­τι­κή εναλ­λα­γή στις ΗΠΑ. Η λεγά­με­νη «επι­στρο­φή στην ομα­λό­τη­τα» δεν πρό­κει­ται να αντι­με­τω­πί­σει αυτούς τους αντα­γω­νι­σμούς, ούτε πολύ περισ­σό­τε­ρο τα οξυ­μέ­να προ­βλή­μα­τα που βιώ- νουν τόσο ο αμε­ρι­κα­νι­κός λαός όσο και οι λαοί όλου του κόσμου, εξαι­τί­ας της πολι­τι­κής δια­χρο­νι­κά όλων των κυβερ­νή­σε­ων των ΗΠΑ, Ρεπου­μπλι­κα­νών και Δημοκρατικών.
• Παρ’ όλα αυτά, οι λαϊ­κές κινη­το­ποι­ή­σεις σε μια σει­ρά κα­πιταλιστικά κρά­τη δεν πρέ­πει να υπο­τι­μη­θούν ως στοι­χεία που φανε­ρώ­νουν δυνα­τό­τη­τες για την ανά­πτυ­ξη του εργα­τι­κού — λαϊ­κού κινή­μα­τος στο μέλλον.

ΤΟ ΚΚΕ ΜΕ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

Το ΚΚΕ όλα τα προη­γού­με­να χρό­νια στά­θη­κε με συνέ­πεια στο πλευ­ρό του λαού, σε κάθε μικρό και μεγά­λο πρόβλημα.
Στα­θε­ρά απο­κα­λύ­πτει τον αδιέ­ξο­δο και αντι­λαϊ­κό χαρα­κτή­ρα όλων των εκδο­χών της αστι­κής κυβερ­νη­τι­κής δια­χεί­ρι­σης, συγκρού­ε­ται με τις αντι­λαϊ­κές πολι­τι­κές των αστι­κών κομ­μά­των και των κυβερ­νή­σε­ών τους, του κρά­τους τους και των μη­χανισμών του, μηδέ της Δημο­τι­κής και Περι­φε­ρεια­κής Διοί­κη­σης εξαιρουμένης.

Μαχη­τι­κά οι εκπρό­σω­ποί του υπε­ρα­σπί­ζο­νται τα συμ­φέ­ρο­ντα των εργα­τι­κών λαϊ­κών δυνά­με­ων και μέσα στο ελλη­νι­κό Κοι­νο­βού­λιο και στο Ευρω­κοι­νο­βού­λιο και στα Δημο­τι­κά και Περι­φε­ρεια­κά Συμ­βού­λια, βρί­σκο­νται καθη­με­ρι­νά στους δρό­μους του αγώ­να. Το ΚΚΕ απο­κα­λύ­πτει τον ψευ­δε­πί­γρα­φο χαρα­κτή­ρα της «εθνι­κής ομο­ψυ­χί­ας» που συγκα­λύ­πτει τις ασυμ­φι­λί­ω­τες ταξι­κές αντι­θέ­σεις που υπάρ­χουν μέσα στην κοινωνία.

Έχει ατα­λά­ντευ­το μέτω­πο στον αστι­κό εθνι­κι­σμό και τον αστι­κό κοσμο­πο­λι­τι­σμό, στην κρα­τι­κή βία και κατα­στο­λή, στην πολι­τι­κή περιο­ρι­σμού των λαϊ­κών δημο­κρα­τι­κών δικαιω­μά­των κι ελευ­θε­ριών, στον φα­σισμό ως γνή­σιο τέκνο του καπιταλισμού.

Ενό­ψει του 21ου Συνε­δρί­ου του ΚΚΕ, η Κεντρι­κή Επι­τρο­πή του απευ­θύ­νει στον λαό, στους εργα­ζό­με­νους, μισθω­τούς και αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νους βιοπαλαι­στές, στους νέους και τις νέες, τις γυναί­κες των λαϊ­κών δυνά­με­ων, ένα πλα­τύ κά­λεσμα αγω­νι­στι­κής συμπό­ρευ­σης με το ΚΚΕ, μέσα στους καθη­με­ρι­νούς αγώ­νες, στο εργα­τι­κό — λαϊ­κό κίνη­μα, σε όλες τις πολι­τι­κές μάχες.

Απευ­θύ­νε­ται σε όλους και όλες όσοι ανα­γνω­ρί­ζουν στο ΚΚΕ την αξιό­πι­στη και μαχη­τι­κή δύνα­μη για τα συμ­φέ­ρο­ντά τους, ανε­ξάρ­τη­τα από το τι ψήφι­ζε ο καθέ­νας και η καθε­μιά μέχρι σήμε­ρα. Απευ­θύ­νε­ται στα μέλη και στε­λέ­χη του Κόμ­μα­τος και της ΚΝΕ να πρω­τοστατήσουν σε αυτήν την προ­σπά­θεια, να κάνουν πλα­τιά γνω­στές τις θέσεις του ΚΚΕ, να γίνουν ακό­μα πιο στα­θε­ρά τα βήμα­τα στην πολύ­πλευ­ρη και ολό­πλευ­ρη ισχυ­ρο­ποί­η­ση του ΚΚΕ.

Το ΚΚΕ θα βρί­σκε­ται στην πρώ­τη γραμ­μή, ώστε οι καθη­με­ρι­νοί αγώ­νες να οδη­γούν στην ενί­σχυ­ση του ταξι­κά προ­σα­να­το­λι­σμέ­νου εργα­τι­κού κινή­μα­τος, σε μαζι­κή συμ­με­το­χή στα εργα­τι­κά σωμα­τεία, στους φορείς των αυτοαπασχολού­μενων επαγ­γελ­μα­τιών, των αγρο­τών, του ριζο­σπα­στι­κού γυναι­κεί­ου κινή­μα­τος, των μαθη­τών, των φοι­τη­τών. Να δυνα­μώ­νει η κοι­νή δρά­ση, η κοι­νω­νι­κή συμ­μα- χία σε αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή — αντι­μο­νο­πω­λια­κή κατεύ­θυν­ση, η σύγκρου­ση με τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς οργα­νι­σμούς, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, να ανοί­γει ο δρό­μος για την ανα­τρο­πή της καπι­τα­λι­στι­κής βαρβαρότητας.

Η προ­ο­πτι­κή αυτή όχι μόνο δεν απο­κό­βει αλλά κάνει ακό­μα πιο ισχυ­ρή την πάλη για όλα τα εργα­τι­κά — λαϊ­κά προ­βλή­μα­τα, για να δια­μορ­φω­θούν προϋπο­θέσεις πραγ­μα­τι­κής επί­λυ­σής τους. Πολύ περισ­σό­τε­ρο, που η άνο­δος της παρα­γωγικότητας της εργα­σί­ας, η ανά­πτυ­ξη της τεχνο­λο­γί­ας και της επι­στή­μης μπο­ρούν να εξα­σφα­λί­σουν τη ριζι­κή βελ­τί­ω­ση της ζωής του λαού και την αντιμετώ­πιση των κοι­νω­νι­κών προβλημάτων.

Όλες οι εξελίξεις αναδεικνύουν ακόμα περισσότερο ότι η οργάνωση της οικο­νομίας με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος, η εξουσία στα χέρια μιας κοινωνικής μειοψηφίας, των εκπροσώπων των μονοπωλιακών ομίλων, γίνονται εμπόδια για την κοινωνική πρόοδο κι ευημερία.

Αναδεικνύουν την αναγκαιότητα του σοσι­αλισμού — κομμουνισμού, δηλαδή της εργατικής εξουσίας για τη θεμελίωση της κοινωνικής ιδιοκτησίας, του κεντρικού επιστημονικού σχεδιασμού της οικονομίας και όλων των υπηρεσιών, με κριτήριο μόνο τη διευρυνόμενη ικανοποίηση όλων των κοινωνικών αναγκών.

🔺  Το επόμενο Σ|Κ με το Ριζοσπάστη το τρίτο κείμενο