Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Προσάναμμα για την καταστροφή η διαχρονική εγκληματική πολιτική

Του­λά­χι­στον 20.000 στρέμ­μα­τα –μέχρι τώρα, στα Γερά­νεια στά­χτη, κάη­καν σπί­τια και εκκε­νώ­θη­καν χωριά, ζημιές σε υπο­δο­μές.
Με τη φωτιά που ξέσπα­σε το βρά­δυ της Τετάρ­της στον Σχί­νο Κοριν­θί­ας να έχει κατα­στρέ­ψει τερά­στια δασι­κή έκτα­ση, σπί­τια και εξο­χι­κές κατοι­κί­ες, είναι παρα­πά­νω από φανε­ρό ότι και στη φετι­νή αντι­πυ­ρι­κή περί­ο­δο (δια­νύ­ου­με μόλις την 21η μέρα από την έναρ­ξή της) θα απο­τυ­πω­θεί με τα πιο μελα­νά χρώ­μα­τα μια εγκλη­μα­τι­κή πολι­τι­κή που έχει να κάνει με στρα­τη­γι­κές και προ­τε­ραιό­τη­τες, με το πώς το αστι­κό κρά­τος αντι­με­τω­πί­ζει τη λαϊ­κή περιου­σία αφή­νο­ντας –στη συγκε­κρι­μέ­νη περί­πτω­ση, τα δάση όχι μόνο ανυ­πε­ρά­σπι­στα αλλά νομο­θε­τώ­ντας συνε­χώς για να τα παρα­δώ­σει βορά στο κεφάλαιο.

Δεί­τε τον (συνή­θη) «δημο­σιο­γρα­φι­κό» τρό­πο της κρα­τι­κής ΕΡΤ (καρ­μπόν και με τα υπό­λοι­πα κανά­λια): υπεύ­θυ­νος ο «στρα­τη­γός άνε­μος» και οι κου­κου­νά­ρες – «κου­κου­νά­γες που πιά­νουν φωτιά και εκτι­νάσ­σο­νται» κατά Γ. Ράλ­λη λίγο πριν από τις εκλο­γές του 1981, καθώς Πεντέ­λη, Εκά­λη και Κεφα­λά­ρι καί­γο­νταν κι ο Ευ. Αβέ­ρωφ το καλύ­τε­ρο που σκέ­φτη­κε ν’ απα­ντή­σει ως υπουρ­γός Άμυ­νας και αντι­πρό­ε­δρος της κυβέρ­νη­σης ήταν πως φταί­νε «αναρ­χι­κοί νιχι­λι­στές» που ήρθαν με τα στου­πιά απ’ την «άκρα Αριστερά».

Θυμί­ζου­με πως πριν λίγες μέρες τρία ολό­κλη­ρα χρό­νια μετά την τρα­γω­δία στο Μάτι (Ιού­λης 2018 –επί Συριζα_ΑνΕλ, δεύ­τε­ρη πιο φονι­κή πυρ­κα­γιά παγκο­σμί­ως κατά τον 21ο αιώ­να) όπου 102 άνθρω­ποι πέθα­ναν (μετα­ξύ αυτών ένα μωρά­κι 6 μηνών) + του­λά­χι­στον 15 ακό­μη από τους 187, που εισή­χθη­σαν στο νοσο­κο­μείο το πόρι­σμα του ανα­κρι­τή μιλά­ει για «εγκλη­μα­τι­κή αμέ­λεια και αδια­φο­ρία, στα όρια του ενδε­χό­με­νου δόλου» και αναφέρει:
«Παρα­κο­λου­θού­σαν αμέ­το­χοι τη φωτιά σαν τον Ξέρ­ξη που έβλε­πε τη Ναυ­μα­χία της Σαλα­μί­νας από το χρυ­σό του θρό­νο στο όρος Αιγά­λεω», και δια­πι­στώ­νει «εκτε­τα­μέ­νη προ­σπά­θεια συγκά­λυ­ψης των ευθυ­νών μέσω πιέ­σε­ων προς τον πραγ­μα­το­γνώ­μο­να».

Το θέμα είναι σε ποιους ανα­φέ­ρε­ται το πόρι­σμα, όπως και τα 10άδες σε παρό­μοιες περι­πτώ­σεις κλπ. «φυσι­κές» ‑κατ’ ευφη­μι­σμό, κατα­στρο­φές (βλ φωτιά Πάρ­νη­θας καλο­καί­ρι του 2007 Ricomex –Σεπ 1999 κλπ.), δηλ ποιους αφο­ρά η «εγκλη­μα­τι­κή αμέ­λεια και αδια­φο­ρία».
Δεν έχου­με καμιά πρό­θε­ση να εμπλα­κού­με στα «τεχνι­κά», για­τί απλά το ζήτη­μα έχει να κάνει με πολι­τι­κές και όχι με «ατο­μι­κή ευθύ­νη», κάτι που όλα τα πορί­σμα­τα κάνουν «γαρ­γά­ρα»: μιλά­ει –και χωρίς να θέλου­με να κάνου­με το δικη­γό­ρο του δια­βό­λου, για «απου­σία ενα­έ­ριας επι­τή­ρη­σης», «καθη­λω­μέ­νο αερο­σκά­φος τύπου PZL», «ανεκ­με­τάλ­λευ­τα τα DRONES», με γλα­φυ­ρά του είδους «στις 16:48 επι­κοι­νώ­νη­σα από το κινη­τό μου με το Διοι­κη­τή του ΕΣΚ και κατά λέξη του είπα: “Δε στέλ­νεις, Γιάν­νη, κανέ­να ενα­έ­ριο, μην ανοί­ξου­με δου­λειές εκεί πέρα;” …μου απά­ντη­σε ότι θα δει τι μπο­ρεί να κάνει».
Μάλιστα …
Τι είχες Γιάν­νη, τι είχα πάντα!
Το Φλε­βά­ρη του 2019 η επι­τρο­πή υπό τον καθη­γη­τή Γιό­χαν Γκολ­ντά­μερ (επι­κε­φα­λής του Διε­θνούς Παρα­τη­ρη­τη­ρί­ου για τις πυρ­κα­γιές στο Πανε­πι­στή­μιο του Φράι­μπουργκ, «αιρε­τι­κός» για­τί υπο­στη­ρί­ζει ότι πιο σημα­ντι­κή της κατα­στο­λής είναι η πρό­λη­ψη των πυρ­κα­γιών…) δια­πί­στω­σε «παντε­λή έλλει­ψη ενιαί­ου σχε­δια­σμού για την πρό­λη­ψη των πυρ­κα­γιών και μεγά­λα κενά στη λει­τουρ­γία των φορέ­ων που σχε­τί­ζο­νται με την πυρο­προ­στα­σία».1

Στην έκθε­ση Γκολ­ντά­μερ (150 σελί­δων) ανα­φέ­ρε­ται ότι στην πρό­λη­ψη δασι­κών πυρ­κα­γιών συμ­με­τέ­χουν 45 συναρ­μό­διοι φορείς, χωρίς όμως να μπο­ρούν να συνεν­νοη­θούν μετα­ξύ τους. Σημα­ντι­κό είναι επί­σης το γεγο­νός ότι η Δασι­κή Υπη­ρε­σία, που είναι τυπι­κά επι­φορ­τι­σμέ­νη με τον συντο­νι­στι­κό ρόλο στον τομέα της πρό­λη­ψης, αδυ­να­τεί να εκτε­λέ­σει τα καθή­κο­ντά της λόγω νομι­κού κενού.
Ανα­φέ­ρει ακό­μη ότι τα κενά στον τομέα της αντι­με­τώ­πι­σης των πυρ­κα­γιών υπερ­βαί­νουν το σχε­δια­σμό και τη χρη­μα­το­δό­τη­ση και επε­κτεί­νο­νται στα μέτω­πα της εκπαί­δευ­σης και της επι­χει­ρη­σια­κής δρά­σης, τονί­ζο­ντας ότι η Πυρο­σβε­στι­κή εφαρ­μό­ζει σε δασι­κές πυρ­κα­γιές πρα­κτι­κές που κανο­νι­κά είναι χρή­σι­μες σε αστι­κές φωτιές.
Ακό­μα, προ­τεί­νει την αντι­με­τώ­πι­ση των πυρ­κα­γιών από την πολι­τεία «ενιαία, μέσα από ένα ολο­κλη­ρω­μέ­νο και συνε­κτι­κό πλαί­σιο δια­χεί­ρι­σης των πυρ­κα­γιών δασών και υπαί­θρου, και όχι με μεμο­νω­μέ­νες και ασύν­δε­τες υπη­ρε­σί­ες και δρά­σεις πρό­λη­ψης ή κατα­στο­λής. Ο συνο­λι­κός και ενιαί­ος σχε­δια­σμός θα πρέ­πει να αφο­ρά την πρό­λη­ψη και κατα­στο­λή των πυρ­κα­γιών, καθώς και την απο­κα­τά­στα­ση των καμέ­νων εκτά­σε­ων σε μία λυσι­τε­λή δια­δι­κα­σία με σκο­πό την ενί­σχυ­ση της ανθε­κτι­κό­τη­τας όλων των παρα­γό­ντων που πρέ­πει να προ­στα­τευ­τούν (κοι­νω­νία, οικο­νο­μία, περιβάλλον)».Σχίνος purkagia εγκληματική ευθύνη του κράτους

Το ΚΚΕ

Του ΚΚΕ «έχει μαλ­λιά­σει» η γλώσ­σα τα τελευ­ταία 30 (και πλέ­ον) χρό­νια, να θέτει το πρό­βλη­μα στην ουσία του, που αφο­ρά τη στο­χευ­μέ­νη οργά­νω­ση της πρόληψης.
Έχει οργα­νώ­σει συσκέ­ψεις και ημε­ρί­δες –μετα­ξύ αυτών τη «σημα­δια­κή» (2 μήνες πριν την τρα­γω­δία στο Μάτι) εκδή­λω­ση (Μάης 2018) με θέμα: «Πυρα­σφά­λεια και δασο­προ­στα­σία» — βλ και ειση­γη­τι­κή ομι­λία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ «Ο λαός να πάρει στα χέρια του την υπό­θε­ση προ­στα­σί­ας των δασών παλεύ­ο­ντας για ριζι­κή αλλα­γή πολι­τι­κής» (εκδό­θη­κε και σε βιβλίο από τη ΣΕ)

Στο μετα­ξύ έχει περά­σει μόλις ενά­μι­σης μήνας από τότε που το ΚΚΕ χτυ­πού­σε «καμπα­νά­κι κιν­δύ­νου» στη Βου­λή, ζητώ­ντας να δοθεί προ­τε­ραιό­τη­τα στα ζητή­μα­τα της πυρα­σφά­λειας και της δασο­προ­στα­σί­ας.
Εχει, μάλι­στα, σημα­σία ότι η προει­δο­ποί­η­ση αυτή γινό­ταν σε μια συγκυ­ρία που η κυβέρ­νη­ση και τα άλλα αστι­κά κόμ­μα­τα πανη­γύ­ρι­ζαν για την κύρω­ση ενός πρω­το­κόλ­λου συνερ­γα­σί­ας της Πυρο­σβε­στι­κής Ελλά­δας και Κύπρου, καλ­λιερ­γώ­ντας κάλ­πι­κες προσ­δο­κί­ες στον λαό ότι μ’ αυτόν τον τρό­πο θα ανα­βαθ­μι­στούν οι επι­χει­ρη­σια­κές δυνα­τό­τη­τες και ότι θα κιν­δυ­νέ­ψου­με λιγό­τε­ρο από τις φωτιές.
Το ίδιο ισχύ­ει και με την ανα­προ­σαρ­μο­γή της Πολι­τι­κής Προ­στα­σί­ας στα ευρω­α­τλα­ντι­κά πρό­τυ­πα, με την ίδρυ­ση γρα­φεί­ου του ΝΑΤΟ μέσα στη νέα υπη­ρε­σία και τη συνερ­γα­σία της με την Ευρω­παϊ­κή Αστυ­νο­μία, αντί η κυβέρ­νη­ση να ενι­σχύ­σει ουσια­στι­κά την πυρο­προ­στα­σία και την πυρόσβεση.
Αλλά και το πρό­γραμ­μα RESCUE της ΕΕ τον ίδιο στό­χο υπη­ρε­τεί: Να κρύ­ψει κάτω από τη δια­κρα­τι­κή συνερ­γα­σία, που αυξά­νει τάχα τα δια­θέ­σι­μα μέσα σε περί­πτω­ση φωτιάς, τις τερά­στιες ελλεί­ψεις της Πυρο­σβε­στι­κής σε μέσα και υπο­δο­μές, να τις νομι­μο­ποι­ή­σει στη συνεί­δη­ση του λαού, να μετα­θέ­σει τις ευθύ­νες μακριά από το κρά­τος και την κυβέρ­νη­ση, που σε κάθε στρα­βο­τι­μο­νιά θα μπο­ρεί να επι­κα­λεί­ται τις «ατέ­λειες» του ευρω­παϊ­κού μηχανισμού.

Πυρασφάλειακαι δασοπροστασία ΚΕ ΚΚΕΤα στοι­χεία όμως είναι αμεί­λι­κτα: Ο αριθ­μός των πυρο­σβε­στών παρα­μέ­νει τρα­γι­κά χαμη­λός, μόλις 16.500 το 2020, πολύ πίσω από τις πραγ­μα­τι­κές ανά­γκες, με ελλι­πή εξο­πλι­σμό και μέσα. Και δεν είναι μόνο αυτό. Περί­που 1.700 από το προ­σω­πι­κό της Πυρο­σβε­στι­κής είναι εκτός επι­χει­ρη­σια­κού σχε­δια­σμού, καθώς στε­λε­χώ­νουν τις υπη­ρε­σί­ες των ιδιω­τι­κών αερο­δρο­μί­ων της «Fraport», του «Ελευ­θέ­ριος Βενι­ζέ­λος», των ιδιω­τι­κών οδι­κών αξό­νων κ.λπ.
Επο­μέ­νως, το παι­χνί­δι είναι χαμέ­νο από τα …απο­δυ­τή­ρια για τα δάση και τον λαό, στο έδα­φος της πολι­τι­κής εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­σης της γης, που απο­τε­λεί υπό­βα­θρο των εκα­το­ντά­δων εμπρη­σμών κάθε χρόνο.
Είναι, μάλι­στα, χαρα­κτη­ρι­στι­κό ότι πολύ πριν από την προ­χτε­σι­νή φωτιά και εν μέσω παν­δη­μί­ας, η κυβέρ­νη­ση με fast track δια­δι­κα­σί­ες, έφε­ρε και ψήφι­σε νέο περι­βαλ­λο­ντι­κό νόμο — εύφλε­κτη ύλη για τα ενα­πο­μεί­να­ντα δάση στο όνο­μα της διευ­κό­λυν­σης των επενδύσεων.
Ανά­με­σα σε άλλα, ο νόμος δίνει τη δυνα­τό­τη­τα να ανα­πτυ­χθούν του­ρι­στι­κές επι­χει­ρη­μα­τι­κές δρα­στη­ριό­τη­τες στον πυρή­να των Εθνι­κών Δρυ­μών της Πάρ­νη­θας και του Σου­νί­ου, ανοί­γει τον δρό­μο για περαι­τέ­ρω επέ­κτα­ση επεν­δύ­σε­ων στις Ανα­νε­ώ­σι­μες Πηγές Ενέρ­γειας (ΑΠΕ), επα­να­φέ­ρει το ζήτη­μα των «οικι­στι­κών πυκνώσεων».

Δεν περ­νά­νε, επί­σης, απα­ρα­τή­ρη­τες οι καταγ­γε­λί­ες κατοί­κων, εκπρο­σώ­πων φορέ­ων, ακό­μα και στε­λε­χών της Τοπι­κής Διοί­κη­σης, ότι η δια­δι­κα­σία δια­μόρ­φω­σης των δασι­κών χαρ­τών, που βρί­σκε­ται σε εξέ­λι­ξη, μπο­ρεί και να ενθαρ­ρύ­νει την εκδή­λω­ση νέων πυρ­κα­γιών, αφού «ό,τι γρά­ψει» τώρα «δεν ξεγράφει».
Θυμί­ζου­με, άλλω­στε, ότι βασι­κός σκο­πός των δασι­κών χαρ­τών είναι «να καθα­ρί­σουν το τοπίο» στη γη — εμπό­ρευ­μα, ώστε να «προ­σφερ­θεί» στους πει­να­σμέ­νους για κέρ­δη μονο­πω­λια­κούς ομί­λους, διευ­κο­λύ­νο­ντας παράλ­λη­λα τη συγκέ­ντρω­ση γης σε λίγα χέρια, σε βάρος των μικροϊ­διο­κτη­τών γης και των μικρο­με­σαί­ων αγροτοκτηνοτρόφων.
Κανέ­νας εφη­συ­χα­σμός δεν δικαιο­λο­γεί­ται, λοι­πόν, μπρο­στά στο καλο­καί­ρι, οπό­τε κάθε χρό­νο κατα­γρά­φο­νται οι περισ­σό­τε­ρες και μεγα­λύ­τε­ρες πυρ­κα­γιές. Η πεί­ρα από όλες τις φωτιές, κι από αυτήν της Κοριν­θί­ας, δεί­χνει ότι το κρά­τος γίνε­ται «επι­τε­λι­κό» και ξεδι­πλώ­νει τις ικα­νό­τη­τές του μόνο όταν πρό­κει­ται να αντα­πο­κρι­θεί στις ανά­γκες των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων, να στη­ρί­ξει τα κέρ­δη τους.

Αντί­θε­τα, όταν πρό­κει­ται για τις λαϊ­κές ανά­γκες, ακό­μα και για τη στοι­χειώ­δη προ­στα­σία της περιου­σί­ας και της ζωής του λαού από φυσι­κά φαι­νό­με­να, η «ατο­μι­κή ευθύ­νη» και το «ο σώζων εαυ­τόν σωθή­τω» έρχο­νται ως προ­κά­λυμ­μα των μεγά­λων ελλεί­ψε­ων, της απου­σί­ας οργα­νω­μέ­νου σχε­δί­ου πρό­λη­ψης και δια­χεί­ρι­σης των κατα­στρο­φών, της λογι­κής του «κόστους — οφέ­λους» στην οργά­νω­ση της προ­στα­σί­ας από τη φωτιά και τα άλλα φυσι­κά φαινόμενα.sxinos fotia

Πύρινη «κόλαση» σε Κορινθία & Δυτική Αττική

Η κατα­στρο­φή στο μέτω­πο της μεγά­λης πυρ­κα­γιάς που ξεκί­νη­σε από τον Σχί­νο Κοριν­θί­ας ήταν σε πλή­ρη εξέ­λι­ξη μέχρι αργά χτες το βρά­δυ. Μία κατα­στρο­φή μόλις λίγες μέρες από την έναρ­ξη της αντι­πυ­ρι­κής περιό­δου (1 Μάη) και που ανα­δει­κνύ­ει, για άλλη μια φορά, τις δια­χρο­νι­κές εγκλη­μα­τι­κές ευθύ­νες των κυβερ­νή­σε­ων που όχι μόνο αφή­νουν στο έλε­ος των πυρ­κα­γιών τον λαό και τους πυρο­σβέ­στες, αλλά πολύ περισ­σό­τε­ρο, με την πολι­τι­κή τους, πυρο­δο­τούν «βόμ­βες» όπως αυτή στην Κοριν­θία, χτες στο Μάτι, αύριο κάπου αλλού…
Κυβερ­νή­σεις και αστι­κά κόμ­μα­τα που την ίδια στιγ­μή που ανα­μα­σούν τα περί «πρά­σι­νης ανά­πτυ­ξης για την προ­στα­σία του περι­βάλ­λο­ντος» που στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα έχει στό­χο το άνοιγ­μα νέων πεδί­ων κερ­δο­φο­ρί­ας για τους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους, αφή­νουν χιλιά­δες στρέμ­μα­τα δασι­κής έκτα­σης και σπί­τια να γίνο­νται κυριο­λε­κτι­κά προ­σά­ναμ­μα… Και δεν είναι μόνο αυτό: Ο νέος περι­βαλ­λο­ντι­κός νόμος αλλά και οι νέοι δασι­κοί χάρ­τες απο­τε­λούν την καλύ­τε­ρη «εύφλε­κτη ύλη», ώστε ο δασι­κός πλού­τος να κατα­στρέ­φε­ται. Και πώς να μη γίνει αυτό, όταν απο­χα­ρα­κτη­ρί­ζο­νται δασι­κές εκτά­σεις ή όταν δίνε­ται η δυνα­τό­τη­τα να γίνο­νται επεν­δύ­σεις στον τομέα της Ενέρ­γειας, ακό­μα και σε περιο­χές NATURA! Αλλω­στε, όπως και στην Εύβοια παλιό­τε­ρα, έτσι και στην περί­πτω­ση των Γερα­νεί­ων, ήδη κυκλο­φο­ρούν πλη­ρο­φο­ρί­ες για σημα­ντι­κά επεν­δυ­τι­κά σχέ­δια που προ­γραμ­μα­τί­ζο­νταν στη συγκε­κρι­μέ­νη περιοχή…

Το ΚΚΕ είχε προει­δο­ποι­ή­σει από τις αρχές Απρίλη!
«Χτυ­πά­με καμπα­νά­κι κιν­δύ­νου προς την κυβέρ­νη­ση και τα άλλα κόμ­μα­τα, αλλά και συνο­λι­κά προς τον ελλη­νι­κό λαό. Είναι ανα­γκαίο να δοθεί προ­τε­ραιό­τη­τα στα ζητή­μα­τα πυρα­σφά­λειας και δασοπροστασίας».
Με αυτήν τη χαρα­κτη­ρι­στι­κή φρά­ση ο βου­λευ­τής του ΚΚΕ Νίκος Παπα­να­στά­σης, μιλώ­ντας στη Βου­λή στις 9 Απρί­λη, είχε τοπο­θε­τη­θεί με αφορ­μή συζή­τη­ση για την κύρω­ση του «Πρω­το­κόλ­λου Συνερ­γα­σί­ας μετα­ξύ του Πυρο­σβε­στι­κού Σώμα­τος Ελλά­δος και της Πυρο­σβε­στι­κής Υπη­ρε­σί­ας Κύπρου (…) για συνερ­γα­σία των Πυρο­σβε­στι­κών Σωμά­των των δύο χωρών σε θέμα­τα αρμο­διό­τη­τάς τους».Νίκος Παπαναστάσης Papanastasis KKE

Σε εκεί­νη τη συνε­δρί­α­ση ο βου­λευ­τής του ΚΚΕ κατέ­θε­σε στοι­χεία για την κατά­στα­ση στην οποία βρί­σκε­ται σήμε­ρα το Πυρο­σβε­στι­κό Σώμα. Ανέ­φε­ρε χαρα­κτη­ρι­στι­κά: Υπάρ­χουν τρεις κατη­γο­ρί­ες προ­σω­πι­κού: Οι μόνι­μοι πυρο­σβέ­στες, οι πεντα­ε­τούς υπο­χρέ­ω­σης και οι επο­χια­κοί πυρο­σβέ­στες με εξά­μη­νη απα­σχό­λη­ση. Πέρυ­σι ο συνο­λι­κός αριθ­μός των πυρο­σβε­στών ήταν περί­που 16.500, πολύ λίγοι σε σχέ­ση με τις ανά­γκες, και απ’ αυτούς περί­που 1.700 είναι εκτός επι­χει­ρη­σια­κού σχε­δια­σμού, καθώς στε­λε­χώ­νουν τις υπη­ρε­σί­ες των ιδιω­τι­κών αερο­δρο­μί­ων της «Fraport», του «Ελευ­θέ­ριος Βενι­ζέ­λος», των ιδιω­τι­κών οδι­κών αξό­νων κ.λπ. Οι πυρο­σβέ­στες αντι­με­τω­πί­ζουν από απλή­ρω­τη εργα­σία μέχρι ακα­τάλ­λη­λους χώρους δια­μο­νής και ξεκού­ρα­σης. «Η κυβέρ­νη­ση ανα­βάθ­μι­σε την Πολι­τι­κή Προ­στα­σία σε υφυ­πουρ­γείο», αντί όμως αυτό να σημα­το­δο­τή­σει «την ανα­βάθ­μι­ση της δομής, του προ­σα­να­το­λι­σμού και των παρε­χό­με­νων υπη­ρε­σιών με όφε­λος για το λαό και την προ­στα­σία των δασι­κών οικο­συ­στη­μά­των», αυτό που έγι­νε ήταν η δημιουρ­γία γρα­φεί­ου του ΝΑΤΟ στην Πολι­τι­κή Προ­στα­σία και η συνερ­γα­σία της με την Ευρω­παϊ­κή Αστυνομία.

Για την ιστο­ρία, το Πρω­τό­κολ­λο Συνερ­γα­σί­ας είχε κατα­ψη­φί­σει το ΚΚΕ τότε, ανα­δει­κνύ­ο­ντας ότι όπως προ­κύ­πτει και από το περιε­χό­με­νο της συμ­φω­νί­ας δεν πρό­κει­ται για μία απλή συνερ­γα­σία, αλλά για συνερ­γα­σία «ανά­με­σα σε δύο μηχα­νι­σμούς που πέρα από το κύριο έργο τους, μέσα και από το ευρω­ε­νω­σια­κό πλαί­σιο που καθο­ρί­ζει τη λει­τουρ­γία τους, τους εντάσ­σει στους μηχα­νι­σμούς κατα­στο­λής». Οπως είχε επι­ση­μά­νει ο Ν. Παπα­να­στά­σης, με το ισχύ­ον νομο­θε­τι­κό πλαί­σιο που δια­τη­ρούν η μία μετά την άλλη οι αντι­λαϊ­κές κυβερ­νή­σεις, το Πυρο­σβε­στι­κό Σώμα συμ­με­τέ­χει επι­κου­ρι­κά μαζί και με το Λιμε­νι­κό στον κυρί­αρ­χο κατα­σταλ­τι­κό ρόλο που έχει η Αστυ­νο­μία ενα­ντί­ον των αγώ­νων του λαϊ­κού κινή­μα­τος. Ταυ­τό­χρο­να, όμως, παρα­μέ­νει χωρίς επαρ­κές μόνι­μο προ­σω­πι­κό με πλή­ρη εργα­σια­κά δικαιώ­μα­τα, χωρίς όλα τα κατάλ­λη­λα μέσα και εξο­πλι­σμό. Την κυβέρ­νη­ση, αντί να λάβει τα απα­ραί­τη­τα μέτρα, όταν μάλι­στα σε περί­που 20 μέρες αρχί­ζει η αντι­πυ­ρι­κή περί­ο­δος, την ενδια­φέ­ρουν αυτού του είδους οι «συνερ­γα­σί­ες».

Το ΚΚΕ στον τόπο της καταστροφής

Στην περιο­χή βρέ­θη­κε από την πρώ­τη στιγ­μή κλι­μά­κιο του ΚΚΕ με επι­κε­φα­λής τον Δημή­τρη Μπα­κά­λη, μέλος του Γρα­φεί­ου της ΤΕ Βορειο­δυ­τι­κής Αττι­κής και Γραμ­μα­τέα της ΚΟΒ Μεγά­ρων — Κινέτ­τας του ΚΚΕ. και στο Αλε­πο­χώ­ρι κλι­μά­κιο της ΤΕ Βορειο­δυ­τι­κής Αττι­κής, με επι­κε­φα­λής τον Γιώρ­γο Τάτση, μέλος της ΕΠ της ΚΟ Αττι­κής και Γραμ­μα­τέα της ΤΕ, ο οποί­ος σε δήλω­σή του τόνι­σε: «Οι κάτοι­κοι της Δυτι­κής Αττι­κής για ακό­μη μία φορά βιώ­νουν τον κίν­δυ­νο και τον φόβο για τη ζωή τους και το βιος τους. Βλέ­πουν κυριο­λε­κτι­κά τη μία κατα­στρο­φή να δια­δέ­χε­ται την άλλη, εξαι­τί­ας της υπο­χρη­μα­το­δό­τη­σης και της υπο­στε­λέ­χω­σης όλων των υπη­ρε­σιών πολι­τι­κής προ­στα­σί­ας που δια­χρο­νι­κά όλες οι κυβερ­νή­σεις έχουν επι­βά­λει. Η κυβέρ­νη­ση έχει τη βασι­κή ευθύ­νη να ρίξει τώρα στη μάχη της κατά­σβε­σης της φωτιάς όλο το ανα­γκαίο δυνα­μι­κό και τα μέσα που απαι­τού­νται για αυτό. Να ενι­σχύ­σει τώρα όλες τις ανα­γκαί­ες υπο­δο­μές πυρόσβεσης».

Πηγή-Περισσότερα

Ακολουθήστε το Ατέχνως σε Google News, Facebook Twitter

 

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο