Τουλάχιστον 20.000 στρέμματα –μέχρι τώρα, στα Γεράνεια στάχτη, κάηκαν σπίτια και εκκενώθηκαν χωριά, ζημιές σε υποδομές.
Με τη φωτιά που ξέσπασε το βράδυ της Τετάρτης στον Σχίνο Κορινθίας να έχει καταστρέψει τεράστια δασική έκταση, σπίτια και εξοχικές κατοικίες, είναι παραπάνω από φανερό ότι και στη φετινή αντιπυρική περίοδο (διανύουμε μόλις την 21η μέρα από την έναρξή της) θα αποτυπωθεί με τα πιο μελανά χρώματα μια εγκληματική πολιτική που έχει να κάνει με στρατηγικές και προτεραιότητες, με το πώς το αστικό κράτος αντιμετωπίζει τη λαϊκή περιουσία αφήνοντας –στη συγκεκριμένη περίπτωση, τα δάση όχι μόνο ανυπεράσπιστα αλλά νομοθετώντας συνεχώς για να τα παραδώσει βορά στο κεφάλαιο.
Δείτε τον (συνήθη) «δημοσιογραφικό» τρόπο της κρατικής ΕΡΤ (καρμπόν και με τα υπόλοιπα κανάλια): υπεύθυνος ο «στρατηγός άνεμος» και οι κουκουνάρες – «κουκουνάγες που πιάνουν φωτιά και εκτινάσσονται» κατά Γ. Ράλλη λίγο πριν από τις εκλογές του 1981, καθώς Πεντέλη, Εκάλη και Κεφαλάρι καίγονταν κι ο Ευ. Αβέρωφ το καλύτερο που σκέφτηκε ν’ απαντήσει ως υπουργός Άμυνας και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ήταν πως φταίνε «αναρχικοί νιχιλιστές» που ήρθαν με τα στουπιά απ’ την «άκρα Αριστερά».
Θυμίζουμε πως πριν λίγες μέρες τρία ολόκληρα χρόνια μετά την τραγωδία στο Μάτι (Ιούλης 2018 –επί Συριζα_ΑνΕλ, δεύτερη πιο φονική πυρκαγιά παγκοσμίως κατά τον 21ο αιώνα) όπου 102 άνθρωποι πέθαναν (μεταξύ αυτών ένα μωράκι 6 μηνών) + τουλάχιστον 15 ακόμη από τους 187, που εισήχθησαν στο νοσοκομείο το πόρισμα του ανακριτή μιλάει για «εγκληματική αμέλεια και αδιαφορία, στα όρια του ενδεχόμενου δόλου» και αναφέρει:
«Παρακολουθούσαν αμέτοχοι τη φωτιά σαν τον Ξέρξη που έβλεπε τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας από το χρυσό του θρόνο στο όρος Αιγάλεω», και διαπιστώνει «εκτεταμένη προσπάθεια συγκάλυψης των ευθυνών μέσω πιέσεων προς τον πραγματογνώμονα».
Το θέμα είναι σε ποιους αναφέρεται το πόρισμα, όπως και τα 10άδες σε παρόμοιες περιπτώσεις κλπ. «φυσικές» ‑κατ’ ευφημισμό, καταστροφές (βλ φωτιά Πάρνηθας καλοκαίρι του 2007 Ricomex –Σεπ 1999 κλπ.), δηλ ποιους αφορά η «εγκληματική αμέλεια και αδιαφορία».
Δεν έχουμε καμιά πρόθεση να εμπλακούμε στα «τεχνικά», γιατί απλά το ζήτημα έχει να κάνει με πολιτικές και όχι με «ατομική ευθύνη», κάτι που όλα τα πορίσματα κάνουν «γαργάρα»: μιλάει –και χωρίς να θέλουμε να κάνουμε το δικηγόρο του διαβόλου, για «απουσία εναέριας επιτήρησης», «καθηλωμένο αεροσκάφος τύπου PZL», «ανεκμετάλλευτα τα DRONES», με γλαφυρά του είδους «στις 16:48 επικοινώνησα από το κινητό μου με το Διοικητή του ΕΣΚ και κατά λέξη του είπα: “Δε στέλνεις, Γιάννη, κανένα εναέριο, μην ανοίξουμε δουλειές εκεί πέρα;” …μου απάντησε ότι θα δει τι μπορεί να κάνει».
Μάλιστα …
Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα!
Το Φλεβάρη του 2019 η επιτροπή υπό τον καθηγητή Γιόχαν Γκολντάμερ (επικεφαλής του Διεθνούς Παρατηρητηρίου για τις πυρκαγιές στο Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ, «αιρετικός» γιατί υποστηρίζει ότι πιο σημαντική της καταστολής είναι η πρόληψη των πυρκαγιών…) διαπίστωσε «παντελή έλλειψη ενιαίου σχεδιασμού για την πρόληψη των πυρκαγιών και μεγάλα κενά στη λειτουργία των φορέων που σχετίζονται με την πυροπροστασία».
Στην έκθεση Γκολντάμερ (150 σελίδων) αναφέρεται ότι στην πρόληψη δασικών πυρκαγιών συμμετέχουν 45 συναρμόδιοι φορείς, χωρίς όμως να μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους. Σημαντικό είναι επίσης το γεγονός ότι η Δασική Υπηρεσία, που είναι τυπικά επιφορτισμένη με τον συντονιστικό ρόλο στον τομέα της πρόληψης, αδυνατεί να εκτελέσει τα καθήκοντά της λόγω νομικού κενού.
Αναφέρει ακόμη ότι τα κενά στον τομέα της αντιμετώπισης των πυρκαγιών υπερβαίνουν το σχεδιασμό και τη χρηματοδότηση και επεκτείνονται στα μέτωπα της εκπαίδευσης και της επιχειρησιακής δράσης, τονίζοντας ότι η Πυροσβεστική εφαρμόζει σε δασικές πυρκαγιές πρακτικές που κανονικά είναι χρήσιμες σε αστικές φωτιές.
Ακόμα, προτείνει την αντιμετώπιση των πυρκαγιών από την πολιτεία «ενιαία, μέσα από ένα ολοκληρωμένο και συνεκτικό πλαίσιο διαχείρισης των πυρκαγιών δασών και υπαίθρου, και όχι με μεμονωμένες και ασύνδετες υπηρεσίες και δράσεις πρόληψης ή καταστολής. Ο συνολικός και ενιαίος σχεδιασμός θα πρέπει να αφορά την πρόληψη και καταστολή των πυρκαγιών, καθώς και την αποκατάσταση των καμένων εκτάσεων σε μία λυσιτελή διαδικασία με σκοπό την ενίσχυση της ανθεκτικότητας όλων των παραγόντων που πρέπει να προστατευτούν (κοινωνία, οικονομία, περιβάλλον)».
Το ΚΚΕ
Του ΚΚΕ «έχει μαλλιάσει» η γλώσσα τα τελευταία 30 (και πλέον) χρόνια, να θέτει το πρόβλημα στην ουσία του, που αφορά τη στοχευμένη οργάνωση της πρόληψης.
Έχει οργανώσει συσκέψεις και ημερίδες –μεταξύ αυτών τη «σημαδιακή» (2 μήνες πριν την τραγωδία στο Μάτι) εκδήλωση (Μάης 2018) με θέμα: «Πυρασφάλεια και δασοπροστασία» — βλ και εισηγητική ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ «Ο λαός να πάρει στα χέρια του την υπόθεση προστασίας των δασών παλεύοντας για ριζική αλλαγή πολιτικής» (εκδόθηκε και σε βιβλίο από τη ΣΕ)
Στο μεταξύ έχει περάσει μόλις ενάμισης μήνας από τότε που το ΚΚΕ χτυπούσε «καμπανάκι κινδύνου» στη Βουλή, ζητώντας να δοθεί προτεραιότητα στα ζητήματα της πυρασφάλειας και της δασοπροστασίας.
Εχει, μάλιστα, σημασία ότι η προειδοποίηση αυτή γινόταν σε μια συγκυρία που η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα πανηγύριζαν για την κύρωση ενός πρωτοκόλλου συνεργασίας της Πυροσβεστικής Ελλάδας και Κύπρου, καλλιεργώντας κάλπικες προσδοκίες στον λαό ότι μ’ αυτόν τον τρόπο θα αναβαθμιστούν οι επιχειρησιακές δυνατότητες και ότι θα κινδυνέψουμε λιγότερο από τις φωτιές.
Το ίδιο ισχύει και με την αναπροσαρμογή της Πολιτικής Προστασίας στα ευρωατλαντικά πρότυπα, με την ίδρυση γραφείου του ΝΑΤΟ μέσα στη νέα υπηρεσία και τη συνεργασία της με την Ευρωπαϊκή Αστυνομία, αντί η κυβέρνηση να ενισχύσει ουσιαστικά την πυροπροστασία και την πυρόσβεση.
Αλλά και το πρόγραμμα RESCUE της ΕΕ τον ίδιο στόχο υπηρετεί: Να κρύψει κάτω από τη διακρατική συνεργασία, που αυξάνει τάχα τα διαθέσιμα μέσα σε περίπτωση φωτιάς, τις τεράστιες ελλείψεις της Πυροσβεστικής σε μέσα και υποδομές, να τις νομιμοποιήσει στη συνείδηση του λαού, να μεταθέσει τις ευθύνες μακριά από το κράτος και την κυβέρνηση, που σε κάθε στραβοτιμονιά θα μπορεί να επικαλείται τις «ατέλειες» του ευρωπαϊκού μηχανισμού.
Τα στοιχεία όμως είναι αμείλικτα: Ο αριθμός των πυροσβεστών παραμένει τραγικά χαμηλός, μόλις 16.500 το 2020, πολύ πίσω από τις πραγματικές ανάγκες, με ελλιπή εξοπλισμό και μέσα. Και δεν είναι μόνο αυτό. Περίπου 1.700 από το προσωπικό της Πυροσβεστικής είναι εκτός επιχειρησιακού σχεδιασμού, καθώς στελεχώνουν τις υπηρεσίες των ιδιωτικών αεροδρομίων της «Fraport», του «Ελευθέριος Βενιζέλος», των ιδιωτικών οδικών αξόνων κ.λπ.
Επομένως, το παιχνίδι είναι χαμένο από τα …αποδυτήρια για τα δάση και τον λαό, στο έδαφος της πολιτικής εμπορευματοποίησης της γης, που αποτελεί υπόβαθρο των εκατοντάδων εμπρησμών κάθε χρόνο.
Είναι, μάλιστα, χαρακτηριστικό ότι πολύ πριν από την προχτεσινή φωτιά και εν μέσω πανδημίας, η κυβέρνηση με fast track διαδικασίες, έφερε και ψήφισε νέο περιβαλλοντικό νόμο — εύφλεκτη ύλη για τα εναπομείναντα δάση στο όνομα της διευκόλυνσης των επενδύσεων.
Ανάμεσα σε άλλα, ο νόμος δίνει τη δυνατότητα να αναπτυχθούν τουριστικές επιχειρηματικές δραστηριότητες στον πυρήνα των Εθνικών Δρυμών της Πάρνηθας και του Σουνίου, ανοίγει τον δρόμο για περαιτέρω επέκταση επενδύσεων στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), επαναφέρει το ζήτημα των «οικιστικών πυκνώσεων».
Δεν περνάνε, επίσης, απαρατήρητες οι καταγγελίες κατοίκων, εκπροσώπων φορέων, ακόμα και στελεχών της Τοπικής Διοίκησης, ότι η διαδικασία διαμόρφωσης των δασικών χαρτών, που βρίσκεται σε εξέλιξη, μπορεί και να ενθαρρύνει την εκδήλωση νέων πυρκαγιών, αφού «ό,τι γράψει» τώρα «δεν ξεγράφει».
Θυμίζουμε, άλλωστε, ότι βασικός σκοπός των δασικών χαρτών είναι «να καθαρίσουν το τοπίο» στη γη — εμπόρευμα, ώστε να «προσφερθεί» στους πεινασμένους για κέρδη μονοπωλιακούς ομίλους, διευκολύνοντας παράλληλα τη συγκέντρωση γης σε λίγα χέρια, σε βάρος των μικροϊδιοκτητών γης και των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων.
Κανένας εφησυχασμός δεν δικαιολογείται, λοιπόν, μπροστά στο καλοκαίρι, οπότε κάθε χρόνο καταγράφονται οι περισσότερες και μεγαλύτερες πυρκαγιές. Η πείρα από όλες τις φωτιές, κι από αυτήν της Κορινθίας, δείχνει ότι το κράτος γίνεται «επιτελικό» και ξεδιπλώνει τις ικανότητές του μόνο όταν πρόκειται να ανταποκριθεί στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, να στηρίξει τα κέρδη τους.
Αντίθετα, όταν πρόκειται για τις λαϊκές ανάγκες, ακόμα και για τη στοιχειώδη προστασία της περιουσίας και της ζωής του λαού από φυσικά φαινόμενα, η «ατομική ευθύνη» και το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» έρχονται ως προκάλυμμα των μεγάλων ελλείψεων, της απουσίας οργανωμένου σχεδίου πρόληψης και διαχείρισης των καταστροφών, της λογικής του «κόστους — οφέλους» στην οργάνωση της προστασίας από τη φωτιά και τα άλλα φυσικά φαινόμενα.
Πύρινη «κόλαση» σε Κορινθία & Δυτική Αττική
Η καταστροφή στο μέτωπο της μεγάλης πυρκαγιάς που ξεκίνησε από τον Σχίνο Κορινθίας ήταν σε πλήρη εξέλιξη μέχρι αργά χτες το βράδυ. Μία καταστροφή μόλις λίγες μέρες από την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου (1 Μάη) και που αναδεικνύει, για άλλη μια φορά, τις διαχρονικές εγκληματικές ευθύνες των κυβερνήσεων που όχι μόνο αφήνουν στο έλεος των πυρκαγιών τον λαό και τους πυροσβέστες, αλλά πολύ περισσότερο, με την πολιτική τους, πυροδοτούν «βόμβες» όπως αυτή στην Κορινθία, χτες στο Μάτι, αύριο κάπου αλλού…
Κυβερνήσεις και αστικά κόμματα που την ίδια στιγμή που αναμασούν τα περί «πράσινης ανάπτυξης για την προστασία του περιβάλλοντος» που στην πραγματικότητα έχει στόχο το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους, αφήνουν χιλιάδες στρέμματα δασικής έκτασης και σπίτια να γίνονται κυριολεκτικά προσάναμμα… Και δεν είναι μόνο αυτό: Ο νέος περιβαλλοντικός νόμος αλλά και οι νέοι δασικοί χάρτες αποτελούν την καλύτερη «εύφλεκτη ύλη», ώστε ο δασικός πλούτος να καταστρέφεται. Και πώς να μη γίνει αυτό, όταν αποχαρακτηρίζονται δασικές εκτάσεις ή όταν δίνεται η δυνατότητα να γίνονται επενδύσεις στον τομέα της Ενέργειας, ακόμα και σε περιοχές NATURA! Αλλωστε, όπως και στην Εύβοια παλιότερα, έτσι και στην περίπτωση των Γερανείων, ήδη κυκλοφορούν πληροφορίες για σημαντικά επενδυτικά σχέδια που προγραμματίζονταν στη συγκεκριμένη περιοχή…
Το ΚΚΕ είχε προειδοποιήσει από τις αρχές Απρίλη!
«Χτυπάμε καμπανάκι κινδύνου προς την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα, αλλά και συνολικά προς τον ελληνικό λαό. Είναι αναγκαίο να δοθεί προτεραιότητα στα ζητήματα πυρασφάλειας και δασοπροστασίας».
Με αυτήν τη χαρακτηριστική φράση ο βουλευτής του ΚΚΕ Νίκος Παπαναστάσης, μιλώντας στη Βουλή στις 9 Απρίλη, είχε τοποθετηθεί με αφορμή συζήτηση για την κύρωση του «Πρωτοκόλλου Συνεργασίας μεταξύ του Πυροσβεστικού Σώματος Ελλάδος και της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Κύπρου (…) για συνεργασία των Πυροσβεστικών Σωμάτων των δύο χωρών σε θέματα αρμοδιότητάς τους».
Σε εκείνη τη συνεδρίαση ο βουλευτής του ΚΚΕ κατέθεσε στοιχεία για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα το Πυροσβεστικό Σώμα. Ανέφερε χαρακτηριστικά: Υπάρχουν τρεις κατηγορίες προσωπικού: Οι μόνιμοι πυροσβέστες, οι πενταετούς υποχρέωσης και οι εποχιακοί πυροσβέστες με εξάμηνη απασχόληση. Πέρυσι ο συνολικός αριθμός των πυροσβεστών ήταν περίπου 16.500, πολύ λίγοι σε σχέση με τις ανάγκες, και απ’ αυτούς περίπου 1.700 είναι εκτός επιχειρησιακού σχεδιασμού, καθώς στελεχώνουν τις υπηρεσίες των ιδιωτικών αεροδρομίων της «Fraport», του «Ελευθέριος Βενιζέλος», των ιδιωτικών οδικών αξόνων κ.λπ. Οι πυροσβέστες αντιμετωπίζουν από απλήρωτη εργασία μέχρι ακατάλληλους χώρους διαμονής και ξεκούρασης. «Η κυβέρνηση αναβάθμισε την Πολιτική Προστασία σε υφυπουργείο», αντί όμως αυτό να σηματοδοτήσει «την αναβάθμιση της δομής, του προσανατολισμού και των παρεχόμενων υπηρεσιών με όφελος για το λαό και την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων», αυτό που έγινε ήταν η δημιουργία γραφείου του ΝΑΤΟ στην Πολιτική Προστασία και η συνεργασία της με την Ευρωπαϊκή Αστυνομία.
Για την ιστορία, το Πρωτόκολλο Συνεργασίας είχε καταψηφίσει το ΚΚΕ τότε, αναδεικνύοντας ότι όπως προκύπτει και από το περιεχόμενο της συμφωνίας δεν πρόκειται για μία απλή συνεργασία, αλλά για συνεργασία «ανάμεσα σε δύο μηχανισμούς που πέρα από το κύριο έργο τους, μέσα και από το ευρωενωσιακό πλαίσιο που καθορίζει τη λειτουργία τους, τους εντάσσει στους μηχανισμούς καταστολής». Οπως είχε επισημάνει ο Ν. Παπαναστάσης, με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο που διατηρούν η μία μετά την άλλη οι αντιλαϊκές κυβερνήσεις, το Πυροσβεστικό Σώμα συμμετέχει επικουρικά μαζί και με το Λιμενικό στον κυρίαρχο κατασταλτικό ρόλο που έχει η Αστυνομία εναντίον των αγώνων του λαϊκού κινήματος. Ταυτόχρονα, όμως, παραμένει χωρίς επαρκές μόνιμο προσωπικό με πλήρη εργασιακά δικαιώματα, χωρίς όλα τα κατάλληλα μέσα και εξοπλισμό. Την κυβέρνηση, αντί να λάβει τα απαραίτητα μέτρα, όταν μάλιστα σε περίπου 20 μέρες αρχίζει η αντιπυρική περίοδος, την ενδιαφέρουν αυτού του είδους οι «συνεργασίες».
Το ΚΚΕ στον τόπο της καταστροφής
Στην περιοχή βρέθηκε από την πρώτη στιγμή κλιμάκιο του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Δημήτρη Μπακάλη, μέλος του Γραφείου της ΤΕ Βορειοδυτικής Αττικής και Γραμματέα της ΚΟΒ Μεγάρων — Κινέττας του ΚΚΕ. και στο Αλεποχώρι κλιμάκιο της ΤΕ Βορειοδυτικής Αττικής, με επικεφαλής τον Γιώργο Τάτση, μέλος της ΕΠ της ΚΟ Αττικής και Γραμματέα της ΤΕ, ο οποίος σε δήλωσή του τόνισε: «Οι κάτοικοι της Δυτικής Αττικής για ακόμη μία φορά βιώνουν τον κίνδυνο και τον φόβο για τη ζωή τους και το βιος τους. Βλέπουν κυριολεκτικά τη μία καταστροφή να διαδέχεται την άλλη, εξαιτίας της υποχρηματοδότησης και της υποστελέχωσης όλων των υπηρεσιών πολιτικής προστασίας που διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις έχουν επιβάλει. Η κυβέρνηση έχει τη βασική ευθύνη να ρίξει τώρα στη μάχη της κατάσβεσης της φωτιάς όλο το αναγκαίο δυναμικό και τα μέσα που απαιτούνται για αυτό. Να ενισχύσει τώρα όλες τις αναγκαίες υποδομές πυρόσβεσης».
Πηγή-Περισσότερα
Ακολουθήστε το Ατέχνως σε Google News, Facebook Twitter