Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Προσαρμόζεται ακόμα και μέσα στα σκατά»

Δεν χάνει ευκαι­ρία να δεί­χνει τον χυδαίο, ωμό αντι­κομ­μου­νι­σμό του, ο οποί­ος πάντο­τε συνο­δεύ­ε­ται με ανι­στό­ρη­τες ανα­φο­ρές και εκτι­μή­σεις.  Ο λόγος για τον Γ. Πρε­τε­ντέ­ρη – τη γνω­στή ντρο­πή της δημο­σιο­γρα­φί­ας – που από το στα­σί­δι του στα «ΝΕΑ» έστα­ξε πρό­σφα­τα (11/2), για πολ­λο­στή φορά, χολή ενά­ντια στο ΕΑΜ, τον ΔΣΕ και το ΚΚΕ.

«Η δημο­κρα­τία» γρά­φει ο αντι­στό­ρη­τος Γιάν­νης «ευτυ­χώς σώθη­κε από το ΕΑΜ τον Δεκέμ­βριο του 1944 και από τους κομ­μου­νι­στές στο Γράμ­μο το 1949».

Παλιά μου τέχνη κόσκι­νο για σφουγ­γο­κω­λά­ριους του συστή­μα­τος τύπου Πρε­τε­ντέ­ρη να προ­σπα­θούν να απα­ξιώ­σουν τους ηρω­ϊ­κούς αγώ­νες του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και του Δημο­κρα­τι­κού Στρα­τού και ταυ­τό­χρο­να να δικαιο­λο­γή­σουν τα αίσχη των «νικη­τών του Εμφυλίου».

Αξί­ζει να πει κανείς τίπο­τα για τον Πρε­τε­ντέ­ρη; Θα αρκε­στού­με στο σχό­λιο του Βασί­λη Ραφαη­λί­δη, το οποίο απο­δί­δει καλύ­τε­ρα απ’ οτι­δή­πο­τε άλλο την αλή­θεια για τον αρθρο­γρά­φο των «ΝΕΩΝ»: «Ο Ι. Κ. Πρε­τε­ντέ­ρης έχει μια απί­θα­νη προ­σαρ­μο­στι­κό­τη­τα. Προ­σαρ­μό­ζε­ται ακό­μα και μέσα στα σκα­τά».

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο