Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πρώην εργαζόμενη των «Ράδιο Αρβύλα»: Ο Κανάκης και όλοι ήξεραν ότι ο Στάθης Παναγιωτόπουλος «είναι ένας γλοιώδης παρενοχλητής»

Ο Στά­θης Πανα­γιω­τό­που­λος ήταν ένας καθ’ έξιν «γλοιώ­δης παρε­νο­χλη­τής» γυναι­κών και αυτό το ήξε­ραν τα άλλα τρία μέλη των «Ράδιο Αρβύ­λα» και το ανε­χό­ταν. Αυτό υπο­στη­ρί­ζει σε ανάρ­τη­σή της πρώ­ην εργα­ζό­με­νη των «Ράδιο Αρβύ­λα», η οποία σε ανάρ­τη­σή της γρά­φει ότι «ήξε­ραν ότι ο εν λόγω τύπος είναι ένας γλοιώ­δης παρε­νο­χλη­τής», και ανα­φέ­ρει επί­σης και το μήνυ­μα που της είχε στεί­λει και της έλε­γε «πόσο καλός είναι στο στο­μα­τι­κό έρωτα». 

όπως χαρα­κτη­ρι­στι­κά λέει για τους Κανά­κη, Κιού­ση, Σερ­βε­τά, «ανα­γνω­ρί­ζω τις καλές τους προ­θέ­σεις εν γένει, αλλά το σύν­νε­φο από το οποίο δεί­χνουν να έπε­σαν, όχι».

Δια­βά­στε την ανάρτηση:

«Σαν πρώ­ην εργα­ζό­με­νη στο Ράδιο Αρβύ­λα θα τα πω, για­τί σαν γυναί­κα τα έχω πει πολ­λά­κις και τα είπαν κι άλλοι καλύ­τε­ρα από ‘μένα.

Το θέμα της δημο­σί­ευ­σης πορ­νο­γρα­φι­κού υλι­κού εν αγνοία των συμ­με­τε­χό­ντων έχει προ­φα­νώς πολ­λές δια­στά­σεις, κοι­νω­νι­κές, ψυχο­λο­γι­κές, νομι­κές. Θέλω εδώ να ανα­φερ­θώ σε μία μόνο, αυτή που αφο­ρά την ανο­χή των άλλων.

Ας δεχτού­με ότι οι υπό­λοι­ποι τρεις του πάνελ δεν ήξε­ραν ότι ο τέταρ­τος ανε­βά­ζει στο ίντερ­νετ προ­σω­πι­κές στιγ­μές άλλων ανθρώ­πων εν αγνοία τους. Μιας και είναι αδύ­να­το να ξέρου­με αν ισχύ­ει στ’ αλή­θεια ή όχι, ας δεχτού­με ότι δεν το ήξε­ραν. Θέλω όμως, σαν άνθρω­πος που συνερ­γά­στη­κα μαζί τους, να πω τι ήξεραν.

Ήξε­ραν ότι ο εν λόγω τύπος είναι ένας γλοιώ­δης παρε­νο­χλη­τής. Ήξε­ραν ότι την πέφτει σε ό,τι κινεί­ται, προ­χω­ρώ­ντας άμε­σα και σε κινή­σεις – χοντρά­δες αν τυχόν η εκά­στο­τε κοπέ­λα προ­σπα­θού­σε να αρνη­θεί με ευγε­νι­κό τρό­πο. Γιατί δεν έφτα­νε να δεί­ξεις ευγε­νι­κά ότι δεν ενδια­φέ­ρε­σαι, καθώς κάθε ευγέ­νεια την έπαιρ­νε ως αφορ­μή για περισ­σό­τε­ρο μπάσιμο.

Ήξε­ραν όλοι ότι παρε­νο­χλού­σε τα κορί­τσια στο γρα­φείο, στο στού­ντιο, όπου στε­κό­ταν κι όπου βρι­σκό­ταν. Φαί­νε­ται βέβαια και στην ίδια την εκπο­μπή όλα αυτά τα χρό­νια πως είναι απο­δε­κτό από τους υπό­λοι­πους το γλοιώ­δες πέσι­μό του σε συνερ­γά­τι­δες και καλε­σμέ­νες μουσικούς.

Έχω πολ­λά παρα­δείγ­μα­τα να δώσω και από τη συμπε­ρι­φο­ρά του προς εμέ­να. Όπως ότι με προ­σκά­λε­σε μέσα στο στού­ντιο την ώρα της ραδιο­φω­νι­κής του εκπο­μπής και ενώ βρι­σκό­μουν στο χώρο για θέμα­τα της τηλε­ο­πτι­κής, για να μου δεί­ξει πώς γίνε­ται η εκπο­μπή και να μου την πέσει εντός και εκτός αέρα. Όπως ότι μου έφε­ρε λου­λού­δια “από τον κήπο της μητέ­ρας του”, στα καλά καθού­με­να και μπρο­στά στους συνα­δέλ­φους μου στη συντα­κτι­κή ομά­δα της Αρβύλας.

Για το πόσο ντρά­πη­κα φυσι­κά, ούτε λόγος. Όταν παραι­τή­θη­κα από την Αρβύ­λα με πλη­σί­α­σε για να μου τάξει άλλη δου­λειά και όταν δέχτη­κα να συνα­ντη­θού­με να το συζη­τή­σου­με μου είπε έξω από τα δόντια ότι θα χρεια­στεί πρώ­τα “να περά­σω από το σπί­τι του για να μου δεί­ξει τη συλ­λο­γή με τα CD του”.

Και όταν έφυ­γα αηδια­σμέ­νη από εκεί­νη τη συνά­ντη­ση φυσι­κά δεν πτο­ή­θη­κε, καθώς μου έστελ­νε μηνύ­μα­τα, στα οποία ποτέ δεν αντα­πο­κρι­νό­μουν, για ΧΡΟΝΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΑ. SMS και viber, πρωί ή βρά­δυ, χωρίς ποτέ να αντα­πο­κρί­νο­μαι, δεν είχε καμία σημα­σία για τον “Σκύ­λο”.

Το τελευ­ταίο μήνυ­μα μου το έστει­λε πριν 4 περί­που χρό­νια (8 χρό­νια από την τελευ­ταία φορά που τον είδα!!), για να με ενη­με­ρώ­σει, έτσι στο άσχε­το, για τις επι­δό­σεις του στο στο­μα­τι­κό έρω­τα. Ναι, καλά διαβάσατε.

Δεν ξέρω λοι­πόν να σας πω αν ήξε­ραν για τις παρά­νο­μες πρά­ξεις του, μπο­ρώ όμως σίγου­ρα να σας πω ότι ήξε­ραν για τις “νόμι­μες” και τις φανε­ρές. Αυτές που στην καθη­με­ρι­νό­τη­τα γίνο­νται ανε­κτές, εν μέσω αστεί­ων, με βλέμ­μα­τα που κάνουν πως δε βλέ­πουν και με σκέ­ψεις τύπου “Έλα μωρέ, έτσι είναι ο Στά­θης”. Με ανο­χή, λοξές ματιές και σιω­πη­λή συγκά­λυ­ψη, έτσι συνέ­πλε­αν με το γυμνο­σά­λια­γκα οι υπόλοιποι.

Ανα­γνω­ρί­ζω τις καλές τους προ­θέ­σεις εν γένει, αλλά το σύν­νε­φο από το οποίο δεί­χνουν να έπε­σαν, όχι.

Στην τελι­κή για­τί όχι, έτσι κι αλλιώς με αυτόν τον τρό­πο δε συμπλέ­ει και η πλειο­νό­τη­τα των Ελλή­νων που έχει στο περι­βάλ­λον της έναν φίλο, έναν γνω­στό, έναν ξάδερ­φο, έναν θείο ή ένα συνερ­γά­τη που είναι ένας γλοιώ­δης πέφτου­λας που παρε­νο­χλεί γυναίκες;».

(Στη συνέ­χεια, η εργα­ζό­με­νη σε επι­κοι­νω­νία της μαζί μας ζήτη­σε να αφαι­ρε­θεί το όνο­μά της. Σεβό­με­νοι τη θέλη­σή της το σβήσαμε)

Φώτης Αγγου­λές, ο προ­λε­τά­ριος ποιητής

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο