«Πως η ανάγκη γίνεται ιστορία.…» — Συγκλονιστική συναυλία του Θ.Μικρούτσικου για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ

Μια εξαι­ρε­τι­κή μου­σι­κή εμπει­ρία έζη­σαν όσοι βρέ­θη­καν την Κυρια­κή στο Κλει­στό Ολυ­μπια­κό Γυμνα­στή­ριο Γαλα­τσί­ου, παρα­κο­λου­θώ­ντας την συγκλο­νι­στι­κή και συγκι­νη­τι­κή συναυ­λία του Θάνου Μικρού­τσι­κου, αφιε­ρω­μέ­νη στα 100 χρό­νια ζωής και δρά­σης του ΚΚΕ. Παρέα με τους εξαί­ρε­τους μου­σι­κούς του και τους τρα­γου­δι­στές Ρίτα Αντω­νο­πού­λου, Κώστα Θωμα­ΐ­δη και Μίλ­το Πασχα­λί­δη, ο μεγά­λος μου­σι­κο­συν­θέ­της ταξί­δε­ψε το κοι­νό με τρα­γού­δια που εμψυ­χώ­νουν και συντρο­φεύ­ουν τους αγώ­νες και τη ζωή όλων όσων παλεύ­ουν καθη­με­ρι­νά για ένα καλύ­τε­ρο μέλλον.

Η συναυ­λία ξεκί­νη­σε με το έργο που έγρα­ψε ο συν­θέ­της το 1976, «Σπου­δή σε ποι­ή­μα­τα του Βλα­δί­μη­ρου Μαγια­κόφ­σκι», σε ποι­η­τι­κή από­δο­ση του Γ. Ρίτσου, το οποίο ερμή­νευ­σε ο Κώστας Θωμα­ΐ­δης. Τα τρα­γού­δια «Προ­α­νά­κρου­σμα», «Μ’ όλη μου τη φωνή», «Το ποί­η­μα του Οκτώ­βρη», «Ξελά­σπω­σε το μέλ­λον», ερμή­νευ­σε πρώ­τη η αξέ­χα­στη Μαρία Δημητριάδη. 

Στη συνέ­χεια, παρου­σιά­στη­κε το έργο «Καντά­τα για τη Μακρό­νη­σο», πάλι του 1976, σε ποί­η­ση Γιάν­νη Ρίτσου, από τη Ρίτα Αντω­νο­πού­λου και τον Κώστα Θωμα­ΐ­δη. Το έργο αυτό παρου­σιά­ζε­ται ξανά ολό­κλη­ρο στην Ελλά­δα, μετά από 42 χρό­νια. Ολό­κλη­ρο το έργο σημαί­νει ότι ακού­γο­νται και τα σύγ­χρο­να — ατο­νι­κά μέρη του έργου, που η κατά­λη­ξή τους κάθε φορά είναι και κάποιο από τα τρα­γού­δια που μελο­ποί­η­σε ο συν­θέ­της («Ντικ», «Αλέ­ξης», «Γερό­ντοι», «Φεγ­γά­ρι», «Χρέ­ος», «Χρό­νος»). Και σε αυτό το έργο, η πρώ­τη ερμη­νεύ­τρια ήταν η Μαρία Δημη­τριά­δη, ενώ συμ­με­τεί­χε και ο Σάκης Μπουλάς.

Στο Β’ μέρος της συναυ­λί­ας παρου­σιά­στη­καν επι­λο­γές πολι­τι­κών τρα­γου­διών απ’ όλη τη μου­σι­κή δια­δρο­μή του Θ. Μικρού­τσι­κου σε ποί­η­ση Ναζίμ Χικ­μέτ, Μπέρ­τολτ Μπρεχτ, Άλκη Αλκαί­ου, Κώστα Τρι­πο­λί­τη, Βολφ Μπίρ­μαν, Οδυσ­σέα Ιωάν­νου, Φώντα Λάδη, Κώστα Λάχα και Δημή­τρη Ραβά­νη — Ρεντή. Μίλ­τος Πασχα­λί­δης, Ρίτα Αντω­νο­πού­λου και Κώστας Θωμα­ΐ­δης ανέ­λα­βαν την ερμη­νεία των εξαι­ρε­τι­κών αυτών τραγουδιών.

Η εκδή­λω­ση άρχι­σε με ομι­λία του Γενι­κού Γραμ­μα­τέα της ΚΕ του ΚΚΕ Δημή­τρη Κου­τσού­μπα, ο οποί­ος παρέ­δω­σε στο μου­σι­κο­συν­θέ­τη τιμη­τι­κή πλα­κέ­τα για το έργο του και ένα πρω­τό­τυ­πο χαρα­κτι­κό έργο από το αρχείο του ΚΚΕ που έφτια­ξε ο κομ­μου­νι­στής ζωγρά­φος-χαρά­κτης Γιώρ­γος Φαρ­σα­κί­δης, όταν ήταν εξό­ρι­στος την περί­ο­δο 1949 — 1950 στη Μακρόνησο.

Με ειλι­κρι­νή και βαθιά συγκί­νη­ση, ο Θάνος Μικρού­τσι­κος ευχα­ρί­στη­σε τον Δημή­τρη Κου­τσού­μπα και το κοι­νό από καρ­διάς: «Θέλω να σας πω ότι αυτή είναι η καλύ­τε­ρη στιγ­μή της ζωής μου».