Πόσα υγρά χρειαζόμαστε κάθε μέρα;

Παν μέτρον άρι­στον. Όχι μόνο η αφυ­δά­τω­ση, αλλά και η υπε­ρυ­δά­τω­ση θέτει σε κίν­δυ­νο την λει­τουρ­γία του οργα­νι­σμού. Χωρίς καθό­λου υγρά μπο­ρού­με να ζήσου­με μόνο 3 μέρες.

Το σώμα μας χάνει περί­που δύο λίτρα υγρών κάθε μέρα, κατ’ αρχήν μέσω της επι­φά­νειας του δέρ­μα­τος, το οποίο ρυθ­μί­ζει τη θερ­μο­κρα­σία στο σώμα. Αυτό συμ­βαί­νει ιδιαί­τε­ρα τις πιο ζεστές ημέ­ρες του χρό­νου. Αλλά και ο ξηρός αέρας από τη θέρ­μαν­ση μπο­ρεί επί­σης να μας επη­ρε­ά­σει. Τα νεφρά, τα οποία καθα­ρί­ζουν τον οργα­νι­σμό μας από τις τοξί­νες, εκκρί­νουν υγρό με τη μορ­φή ούρων. Αν δεν έχου­με πιει αρκε­τά υγρά, τα ούρα μας έχουν έντο­νο κίτρι­νο χρώ­μα. Αν το χρώ­μα γίνει καφέ, αυτό είναι ένα σοβα­ρό προει­δο­ποι­η­τι­κό σημά­δι ότι κάτι δεν πάει καλά. Υγρά εκκρί­νο­νται και με τα κόπρα­να μέσω των εντέ­ρων. Επί­σης χάνου­με νερό με τη μορ­φή μικρο­σκο­πι­κών στα­γο­νι­δί­ων όταν ανα­πνέ­ου­με. Το συμπέ­ρα­σμα είναι ότι για να αντι­κα­τα­στή­σου­με αυτές τις απώ­λειες, πρέ­πει να πίνου­με περί­που 1,5 με δύο λίτρα υγρών κάθε μέρα. Οι ανά­γκες αυξά­νο­νται κατά τη διάρ­κεια σωμα­τι­κής άσκη­σης ή σε περί­πτω­ση υψη­λών θερ­μο­κρα­σιών, πυρε­τού, εμε­τού και διάρροιας.

Χωρίς υγρά δεν μπορεί να λειτουργήσουν σώμα και εγκέφαλος

Ωστό­σο, δεν χρειά­ζε­ται πάντα νερό. Σού­πες, φρού­τα ή διά­φο­ρα είδη λαχα­νι­κών κάνουν επί­σης καλό στον οργα­νι­σμό και βοη­θούν στην ανα­πλή­ρω­ση των χαμέ­νων υγρών. Ποιο είναι το όριο κιν­δύ­νου; Απώ­λεια του 7% των σωμα­τι­κών υγρών, κάτι που μπο­ρού­με να δια­πι­στώ­σου­με από ταχυ­παλ­μί­ες και επει­σό­δια σύγ­χυ­σης, επει­δή όλες οι χημι­κές διερ­γα­σί­ες και χημι­κές αντι­δρά­σεις στο σώμα απαι­τούν υγρά. Στη χει­ρό­τε­ρη περί­πτω­ση, σε μία απώ­λεια υγρών κατά 12%, μπο­ρεί να προ­κλη­θεί σοκ ή ακό­μη και κώμα. Χωρίς υγρά δεν μπο­ρούν να λει­τουρ­γή­σουν εγκέ­φα­λος και νωτιαί­ος μυε­λός. Το εγκε­φα­λο­νω­τιαίο υγρό είναι ένα διαυ­γές, άχρω­μο υγρό που βρί­σκε­ται στο κοι­λια­κό σύστη­μα του εγκε­φά­λου και στον υπε­ρα­χνοει­δή χώρο. Σε αυτό επι­πλέ­ει το κρα­νίο και το προ­στα­τεύ­ει από τους κρα­δα­σμούς. Κάθε μέρα δημιουρ­γεί ο οργα­νι­σμός μας μισό λίτρο από αυτό το υγρό, το οποίο πρέ­πει να ανα­νε­ω­θεί τρεις φορές την ημέ­ρα. Πρώ­τα σημά­δια ότι το σώμα μας χρειά­ζε­ται επει­γό­ντως υγρά, είναι οι πονο­κέ­φα­λοι και οι ζαλά­δες, η ξηρό­τη­τα στο στό­μα και στον λαι­μό και πιθα­νώς μία δυσκο­λία στην κατά­πο­ση. Νιώ­θου­με κου­ρα­σμέ­νοι και αδύ­να­μοι, αλλά δεν το συν­δέ­ου­με απα­ραί­τη­τα με την έλλει­ψη υγρών. Όταν κάνει ζέστη και χάνου­με πολ­λά υγρά μέσω της εφί­δρω­σης, μπο­ρεί να προ­κλη­θούν προ­βλή­μα­τα στο κυκλο­φο­ρι­κό σύστη­μα και απλά να καταρρεύσουμε.

Το σώμα μάς δίνει μηνύ­μα­τα ότι θα πρέ­πει να πιού­με κάτι, επει­δή αυξά­νε­ται και η αρτη­ρια­κή μας πίε­ση. Χωρίς αρκε­τό υγρό, το αίμα πυκνώ­νει και δεν μπο­ρεί πλέ­ον εύκο­λα να κυκλο­φο­ρή­σει. Όσο μεγα­λώ­νου­με, τόσο λιγό­τε­ρο διψά­με. Δεν είναι επί­σης ασυ­νή­θι­στο για τους ηλι­κιω­μέ­νους να ξεχνούν απλά να πίνουν αρκε­τά. Αυτό μπο­ρεί να οδη­γή­σει σε ζαλά­δα, σύγ­χυ­ση, δια­τα­ρα­χές της συνεί­δη­σης ή ακό­μη και απώ­λεια συνεί­δη­σης. Εάν υπάρ­χει υπερ­βο­λι­κή έλλει­ψη υγρών, οι για­τροί πρέ­πει δώσουν τις κατάλ­λη­λες ποσό­τη­τες με ορό. Ωστό­σο, μερι­κοί ηλι­κιω­μέ­νοι συνει­δη­τά απο­φεύ­γουν να πίνουν αρκε­τά υγρά, επει­δή δεν μπο­ρούν πλέ­ον να ελέγ­ξουν την ανά­γκη για ούρη­ση όπως οι νεό­τε­ροι. Ο φόβος ότι θα χάσουν ούρα ακού­σια ή θα πρέ­πει να πηγαί­νουν στην τουα­λέ­τα πολύ συχνά τη νύχτα, σημαί­νει ότι πίνουν πολύ λίγο ή και καθόλου.

Η ποσότητα κάνει τη διαφορά

Το αλκο­όλ επί­σης αφυ­δα­τώ­νει τον οργα­νι­σμό μας, για­τί έχει διου­ρη­τι­κή δρά­ση. Τα νεφρά προ­σπα­θούν να ξεπλύ­νουν τις τοξι­κές ουσί­ες από το σώμα, γι’ αυτό έχου­με ανά­γκη να πάμε συχνά στην τουα­λέ­τα. Το αλκο­όλ δια­σφα­λί­ζει την ανα­στο­λή της απε­λευ­θέ­ρω­σης της λεγό­με­νης βαζο­πρεσ­σί­νης στον υπο­θά­λα­μο. Η βαζο­πρε­σί­νη είναι μια ορμό­νη που ρυθ­μί­ζει την ισορ­ρο­πία του νερού στα νεφρά. Ωστό­σο, εάν το σώμα δεν έχει επαρ­κή ποσό­τη­τα αυτής της σημα­ντι­κής ορμό­νης δια­θέ­σι­μη, τα νεφρά μας εκκρί­νουν πάρα πολύ νερό. Η ισορ­ρο­πία του νερού δια­τα­ράσ­σε­ται, όλα μπερδεύονται.

Από την άλλη πλευ­ρά, εάν πιού­με πέντε λίτρα ή περισ­σό­τε­ρα μέσα σε λίγες ώρες, αυτό μπο­ρεί επί­σης να είναι απει­λη­τι­κό για τη ζωή και να έχει ως απο­τέ­λε­σμα τη λεγό­με­νη υπε­ρυ­δά­τω­ση, δηλα­δή υπερ­βο­λι­κή ποσό­τη­τα υγρού στο σώμα. Τα νεφρά δεν είναι πλέ­ον σε θέση να ρυθ­μί­σουν και να απο­βά­λουν τη μεγά­λη ποσό­τη­τα υγρού. Μία από τις χει­ρό­τε­ρες συνέ­πειες μπο­ρεί να είναι το εγκε­φα­λι­κό οίδη­μα. Τερά­στιες ποσό­τη­τες υγρού κατα­πί­νο­νται και όταν μπαί­νουν στοι­χή­μα­τα για το ποιος θα πιει τη μεγα­λύ­τε­ρη ποσό­τη­τα νερού. Αυτό μπο­ρεί να κατα­πο­νί­σει το σώμα. Όχι μόνο τα νεφρά δεν μπο­ρούν να αντα­πο­κρι­θούν, αλλά απο­ρυθ­μί­ζε­ται η ισορ­ρο­πία του αλα­τιού στο οργα­νι­σμό. Το πώς και αν ένα σώμα μπο­ρεί να αντε­πε­ξέλ­θει σε τόσα πολ­λά, εξαρ­τά­ται από την ηλι­κία, το βάρος και τη γενι­κή κατά­στα­ση. Το ίδιο ισχύ­ει και εδώ: Η ποσό­τη­τα κάνει τη διαφορά.

Πηγή: Deutsche Welle

Κώστας Καρυω­τά­κης ΑΠΑΝΤΑ μια άλλη ανάγνωση