Ρέθυμνο: «Η ομορφιά ξέρει να κρύβεται… με την ομορφιά της»

«Η ομορ­φιά ξέρει να κρύ­βε­ται… με την ομορ­φιά της», λέγα­νε και λένε οι παλιοί της Κρή­της εννο­ώ­ντας ότι βρί­σκε­ται πολ­λές φορές μπρος στα μάτια μας. Αυτό συμ­βαί­νει στην Κοι­λά­δα του Αμα­ρί­ου στο κέντρο ακρι­βώς του νομού Ρεθύ­μνου όπου ο Ψηλο­ρεί­της από τη μια πλευ­ρά και ο Κέδρος από την άλλη, ως προ­στά­τες και­ρών και εικό­νων έχουν στη σκιά τους, τον φυσι­κό κρί­κο που ενώ­νει το βορά και το νότο του Ρεθύ­μνου. Εκκλη­σιές, ξωκλή­σια, δια­δρο­μές πολι­τι­σμού, το Φράγ­μα των Ποτα­μών, η αρχαία Σίβρι­τος, η μονή Ασω­μά­των, το Σπή­λιο του Αγί­ου Αντω­νί­ου και το Φαράγ­γι του Πατσού, έρχο­νται να αγκα­λια­στούν μέσω της αρμο­νί­ας με τους μινω­ι­κούς οικι­σμούς και τα γρα­φι­κά χωριου­δά­κια του Δήμου Αμα­ρί­ου της παλιάς επαρ­χί­ας Αμαρίου.

Οι επι­σκέ­πτες που δια­περ­νούν το Αμά­ρι, αλλά και τον Αμα­ρια­νό ποτα­μό, αν τύχει και ανα­κα­λύ­ψουν την ομορ­φιά του τόπου, δένο­νται μαζί του δημιουρ­γώ­ντας σχέ­ση που ποτί­ζε­ται από την ιστο­ρία, τον πολι­τι­σμό και την καθη­με­ρι­νό­τη­τα την αγα­θή, όπως εύκο­λα προσ­δί­δει τον συγκε­κρι­μέ­νο χαρα­κτη­ρι­σμό ο λαός μας για την απεί­ρα­χτη ομορ­φιά. Σηκώ­νο­ντας το βλέμ­μα ο επι­σκέ­πτης του Ρεθύ­μνου, θα συνα­ντή­σει στον ορί­ζο­ντα του τον Ψηλορείτη.

Από τον ΒΟΑΚ σε Πέρα­μα, Δαφ­νέ­δες, Άγιο Σύλ­λα, Μουρ­τζα­νά, Γαρά­ζο, Αξό, Ζωνια­νά, Λει­βά­δια, Ανώ­γεια, είναι η δια­δρο­μή που πρέ­πει ο επι­σκέ­πτης να στα­θεί, για να γνω­ρί­σει όλες τις γει­το­νιές των χωριών της δια­δρο­μής που οδη­γούν στο βου­νό των χιο­νιών, της φιλο­ξε­νί­ας, της αντί­στα­σης, του πολι­τι­σμού, της ιστο­ρί­ας, της μυθο­λο­γί­ας, τον Ψηλο­ρεί­τη. Χωριά με γρα­φι­κά καφε­νε­δά­κια αλλά και γνή­σιους Κρη­τι­κούς που αρνού­νται να απο­λέ­σουν την ταυ­τό­τη­τα τους προς χάριν του του­ρι­σμού και της εξέλιξης.

Οι τοπι­κές κου­ζί­νες, τα γνή­σια χει­ρο­ποί­η­τα γλυ­κά, το μέλι και οι συντα­γές για το κρέ­ας που ακο­λου­θούν δια­δρο­μή χιλιά­δων χρό­νων, είναι όλα τους ικα­νά να αφή­σουν στους επι­σκέ­πτες το απο­τύ­πω­μα της γνη­σιό­τη­τας. Πριν απο­χω­ρι­στεί ο επι­σκέ­πτης το Ρέθυ­μνο «οφεί­λει» να βρε­θεί στο σχε­δόν άγνω­στο χωριό για τους πολ­λούς τον Μαρου­λά. Μεσαιω­νι­κή αρχι­τε­κτο­νι­κή, εμφα­νή τα σημά­δια των Ενε­τών σε χτί­σμα­τα και πλα­κό­στρω­τα, είναι η κατάλ­λη­λη θέση για να αγνα­ντέ­ψει κάποιος την πόλη του Ρεθύ­μνου 8,5 χιλιό­με­τρα μακριά του, κατα­φέρ­νο­ντας να ενώ­σει το χθες με το σήμε­ρα, ακό­μη και μέσα από τους Πύρ­γους του Μαρουλά.