Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ρατσιστικό δηλητήριο ανήμερα Χριστουγέννων…

Χρι­στού­γεν­να. Ημέ­ρα γιορ­τής, αγά­πης και αλλη­λεγ­γύ­ης, όπως λένε. Κι’ όμως, τη μέρα αυτήν επέ­λε­ξε η εφη­με­ρί­δα «Πρώ­το Θέμα» για να χύσει ρατσι­στι­κό δηλη­τή­ριο επι­χει­ρώ­ντας να διε­γεί­ρει τα ταπει­νό­τε­ρα ένσι­κτα των ανα­γνω­στών του.

Λίγες μόλις μέρες μετά την δολο­φο­νία του 16χρονου Ρομά Κώστα Φρα­γκού­λη από σφαί­ρα αστυ­νο­μι­κού στην Θεσ­σα­λο­νί­κη, ο «δημο­σιο­γρά­φος» του «Πρώ­του Θέμα­τος» επέ­λε­ξε να στο­χο­ποι­ή­σει τους Ρομά, καλ­λιερ­γώ­ντας το γνω­στό στε­ρε­ό­τυ­πο περί ανο­μί­ας και παραβατικότητας.

Σάμπως, όμως, δεν είναι η συστη­μα­τι­κή ανα­πα­ρα­γω­γή αυτού του άθλιου, ρατσι­στι­κού στε­ρε­ό­τυ­που που οπλί­ζει τα χέρια μπά­τσων-πιστο­λέ­ρο όπως του δολο­φό­νου του 16χρονου;

Δεν είναι, ασφα­λώς, η πρώ­τη φορά που η εν λόγω εφη­με­ρί­δα ρίχνει νερό στο μύλο του ρατσι­σμού και των ακρο­δε­ξιών αντι­λή­ψε­ων. Είναι γνω­στά τα έργα και οι ημέ­ρες του «Πρώ­του Θέμα­τος», της εφη­με­ρί­δας που πριν λίγα χρό­νια παρου­σί­α­ζε τους εγκλη­μα­τί­ες ναζι­στές της Χρυ­σής Αυγής ως… «καλά παι­διά» που βοη­θού­σαν τις για­γιά­δες στα ATM.

Η ίδια εφη­με­ρί­δα που, την επο­μέ­νη της δολο­φο­νί­ας του Παύ­λου Φύσ­σα από χέρι χρυ­σαυ­γί­τη, κυκλο­φό­ρη­σε με πρω­το­σέ­λι­δο τον αιμό­φυρ­το Παύ­λο, προ­κει­μέ­νου να κερ­δί­σει λίγα φύλ­λα παραπάνω.

Διό­λου τυχαία, το δημο­σιεύ­μα του «ΠΘ» ανα­πα­ρά­χθη­κε σχε­δόν αυτού­σιο από την φασι­στι­κή φυλ­λά­δα «Μακε­λειό». Όμοιος τον όμοιο και η κοπριά στα λάχανα.

Υπάρ­χει, άρα­γε, πιο χαμη­λά για την «δημο­σιο­γρα­φία» της ντρο­πής; Υπάρ­χει πιο χαμη­λά γι’ αυτούς που έπια­σαν πάτο; Υπάρ­χει. Ο απόπατος.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο